ผู้ติดตามที่รัก

    หลังจากทั้งคู่สลบไปจินนี่ที่แอบมองเหตุการณ์อยู่รูเล็กๆด้านนอกรีบออกไปตามทหารพาฟางและป๊อปปี้ไปโรงพยาบาลทันที

    ''ไม่เป็นไรนะจินนี่เดี๋ยวเจ้าหญิงทรงดีขึ้น''แบงค์ปลอบจินนี่
    ''เราไม่ได้กังวลเรื่องนั้นแบงค์''จินนี่เงยหน้าแล้วยิ้มให้แบงค์เป็นการขอบคุณ
    ''แล้วเรื่องอะไรล่ะ''แบงค์ถามแล้วหย่อนก้นนั่งลงข้างๆ
    ''แบงค์เชื่อเรื่องผีมั้ย''จินนี่หันไปถามแบงค์อย่างหวาดผวา
    ''เชื่อสิ ทำไมจะไม่เชื่อ''แบงค์ตอบตามตรง
    ''ถ้าเราบอกแบงค์ อย่าหาว่าเราบ้านะ''จินนี่พูดเสียงสั่น
    ''ไม่ว่าหรอก ว่ามา''แบงค์มองหน้า
    ''เราเห็นเจ้าหญิงเฟย์ เราเห็นทุกอย่างในห้องของเจ้าหญิงฟาง ฮือๆๆ''จินนี่เริ่มร้องไห้ด้วยความกลัว

    แบงค์ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะทำท่าทีปกติ
    
    ''แบงค์เห็นเจ้าหญิงเฟย์มาตั้งนานแล้วล่ะ''แบงค์พูดทำเอาจินนี่สะดุ้งโหยง
    ''เราไม่ตลกนะ''จินนี่ดุใส่
    ''เราเคยพูดเล่นด้วยเหรอจินนี่''แบงค์พูดพลางมองหน้าจินนี่ จินนี่ที่เห็นแบงค์ทำหน้าจริงจังก็หยุดร้องแล้วถามต่อทันที
    ''เห็นแล้วทำไมไม่เคยบอกใครเลย''จินนี่ถาม
    ''เดี๋ยวคนจะหาว่าเราบ้าอะดิ เราเห็นมาตลอดตั้งแต่สามปีที่แล้วแต่เราพยายามทำเป็นไม่เห็น จนมีอยู่ครั้งนึงเราเข้าเฝ้ากษัตริย์ที่ทรงป่วย
ก็ได้ยินเสียงเจ้าหญิงเฟย์พูดขึ้นมาว่า 'เรารู้ว่าเห็นไม่ต้องปิดบัง' แต่เราไม่นึกเลยว่าอยู่ดีๆจะเป็นแบบนี้''แบงค์พูดหน้าเฉย
    ''ยังทำเฉยอยู่ได้นะ นี่เรื่องใหญ่นะแบงค์''จินนี่พูดเสียงแข็ง
    ''จะไม่ให้เราทำเฉยได้ไง มีอยู่ครั้งนึงเราพยายามจะบอกเจ้าหญิงฟาง บอกทุกคนแต่เจ้าหญิงเฟย์มาเข้าฝันเรา''แบงค์พูดพลางมองไปรอบๆ
    ''เข้าฝันอะไรเหรอแบงค์''จินนี่ถามด้วยความสงสัย
    ''บอกว่า อยู่เฉยๆไปซะ แถมมาด้วยสภาพเละอีก เราเลยเฉยๆไป''แบงค์ตอบเสียงนิ่ง
    ''เธอไม่กลัวเลยเหรอ''จินนี่ถามต่อ
    ''ไม่กลัว เราเป็นคนมีเซ้นท์เรื่องแบบนี้อยู่แล้วแต่ยอมรับแรกๆก็กลัวเหมือนกัน เพราะเจ้าหญิงเฟย์บางครั้งก็โผล่มาแบบเละๆ''แบงค์พูด
    ''ทำไมไม่ลองสื่อสารกับเจ้าหญิงเฟย์บ้างล่ะว่าเจ้าหญิงต้องการอะไร''จินนี่ยังคงถามต่อ
    ''เคยแล้ว เพราะผูกพันธ์กับเจ้าหญิงฟางมากเลยทำให้วนเวียนอยู่แบบนี้ พูดง่ายๆคือเป็นห่วงพี่สาวตามติดพี่สาวตลอด''แบงค์พูดแล้วหันไปมอง
เฟย์ที่ลอยอยู่หน้าประตูห้องฉุกเฉิน เฟย์ส่งสายตามาประมาณว่าทำดีมาก ก่อนที่เฟย์จะหายไป
    ''แล้ว..อ๊ะ คุณหมอ!!''จินนี่ที่กำลังจะถามต่อแต่เห็นคุณหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินพอดีก็รีบถามอาการ
    ''คุณฟางกับนายภานุเป็นไงบ้างคะคุณหมอ''จินนี่ถามด้วยความร้อนใจ
    ''ปลอดภัยครับ ไม่มีอะไรต้องห่วง คุณผู้ชายฟื้นแล้ว ส่วนคุณผู้หญิงยังสลบอยู่ เดี๋ยวหมอจะย้ายไปห้องพักให้นะครับ''หมอพูดแล้วเดินไปพร้อมพยาบาลที่กำลังเข็น
เตียงของฟางออกมาจากห้องฉุกเฉินพร้อมมีป๊อปปี้เดินตามออกมา
    ''โอเคมั้ยคุณ''แบงค์รีบเดินไปถามป๊อปปี้
    ''ผมโอเค แต่ยังมึนๆนิดหน่อย คุณมีแมสมั้ย ผ้าปิดปากอ่ะ อะไรก็ได้ที่ปิดหน้า''ป๊อปปี้ก้มหน้าถามเพราะกลัวคนอื่นเห็น
    ''ผมเตรียมไว้ให้คุณแล้ว''แบงค์ตอบพร้อมยื่นกระเป๋าให้ ป๊อปปี้รีบหยิบแมสขึ้นมาและใส่หมวกทันที
    ''ตามไปดูเจ้าหญิงได้แล้วอย่ามัวแต่คุยกัน เราจะไปซื้ออาหารมาให้ แบงค์มาเป็นเพื่อนเราหน่อย''จินนี่พูดกับแบงค์และป๊อปปี้
    ''ครับ''ทั้งสองขานรับ แล้วแบงค์ก็เดินตามจินนี่ไปและป๊อปปี้รีบเดินไปห้องพักฟางทันที

    พอแบงค์และจินนี่ปลีกตัวออกมาจากป๊อปปี้ได้สักพักแล้ว แบงค์ก็ขอตัวจินนี่ไปเข้าห้องน้ำ

    ''เจ้าหญิง กระหม่อมรู้ว่าเจ้าหญิงทรงตามกระหม่อมมา''แบงค์พูดหน้ากระจกห้องน้ำ ก่อนที่วิญญาณเฟย์จะค่อยๆเผยออกมา
    ''ทรงทำแบบนี้ทำไมพะย่ะค่ะ''แบงค์ถามเฟย์ด้วยความไม่เข้าใจ
    ''เราอยากให้พี่สาวได้คู่ครองที่ดีเราห่วงพี่''เฟย์ตอบเสียงเบาๆแต่ดังก้องไปทั่วห้องน้ำ แต่แบงค์ยังไม่ทันได้ถามต่อไฟทั้งห้องน้ำก็กระพริบพร้อมกับวิญญาณเฟย์ที่หายไป
    ''ทรงหมายความว่าอย่างไร''แบงค์คุยกับตัวเองเบาๆ

-----------------------------------------------

คนเม้นน้อยมากเลย คนอ่านก็น้อยมาก แทบไม่มีกำลังใจอัพเลย