FICGOT7 WHY ทำไมต้องรักคุณ? MARKBAM

WHY - 08 PART NC CUT
 
 
           มาร์คยกมือขึ้นยกเรียวขายาวพาดบ่า ก่อนจะใช้ปลายนิ้วยาว กอบกุมส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กก่อนจะแกล้งรูดรั้งเบาๆแต่หนักแน่นสองสามที จนแบมแบมกระตุกเกร็งด้วยความเสียวซ่าน แต่มาร์คก็ปล่อยมือกระทันหัน ทำให้ได้รับสายตาค้อนขวักมาจากแบมแบม ร่างสูงเลยส่งยิ้มหวานไปให้ ระหว่างนั้นก็ลากไล้นิ้วเรียวลงไปเรื่อยๆ ทำให้ร่างเล็กหายใจติดขัดเป็นจังหวะ เมื่อร่างแกร่งของคนพี่ไล้นิ้วเรียวไปจนถึงช่องทางสีหวาน ก่อนจะกดเคล้นคลึงย้ำๆเบาๆ
​          “อ๊า....อื้ออออ...อา”
​           มาร์คคลุกใบหน้าลงไปบนหน้าท้องเนียนขาวของร่างเล็ก ใช้จมูกโด่งฟ้อนเฟ้นพร้อมลากเรียวลิ้นอย่างกระหายไปตามเนื้อนิ่มพร้อมกับกัดสร้างรอยรักเบาๆ ทดแทนลงบนรอยข่วนที่เห็นแล้วทำให้รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ร่างสูงเลยผละออกแล้วดันเรียวขาของคนน้องให้สูงขึ้น ก่อนจะก้มหน้าลงแลบเรียวลิ้น เลียไปบนช่องทางหวานพร้อมกับมือหนาที่เคลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวแล้วรูดรั้งขึ้นลง มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่กำลังโหมกระหน่ำใส่ร่างเล็ก
​           แบมแบมยันกายให้สูงขึ้นก้มมองร่างสูงที่กำลังสร้างความเสียวกระสันให้ อย่างไม่ยอมหยุดพักเลยสักนิด ทำให้ร่างเล็กต้องเงยหน้าเชิดขึ้น แล้วส่งเสียงครางรอดไรฟันออกมาอย่างอดไม่อยู่เมื่อกลิ่นกายของมาร์คที่ลอยอบอวลอยู่ในห้อง และเสียงครางต่ำในลำคอของร่างสูงกำลังเล่นงานให้แบมแบมรู้สึกปั่นป่วน มือของมาร์คที่ยังไม่หยุดทำหน้าที่ เรียวลิ้นยาวกำลังสอดใส่เข้ามาในช่องทางหวานเหมือนจะกลืนกินทำให้ร่างเล็กต้องจิกปลายเท้าลงบนร่างของคนพี่อย่างอดใจไม่ไหว ​
          ทำไมมาร์คเซ็กซี่แบบนี้ แม้แต่การกลืนน้ำลายลงคอก็ทำให้แบมแบมแทบคลั่งตายจนอดใจไม่ไหวเอ่ยถามร่างสูงออกไปด้วยสติที่เริ่มไม่คงที่
              “อ๊ะ...มาร์ค...”
​          แผล่บ
​         มาร์คเลียช่องทางหวานพร้อมกับรอฟังว่าคนน้องจะพูดอะไร
​         “มาร์คใส่ยาเสน่ห์ อ๊ะ...อา แบมใช่...แฮ่ก ....แฮ่ก...ไหม”
​         เมื่อร่างเล็กเอ่ยถามจบ ก็สามารถเรียกร้อยยิ้มอ่อนโยนจากร่างแกร่งได้ทันที มาร์คไม่ตอบอะไร แต่กับแหย่ลิ้นเข้าไปสำรวจโพรงสีหวานอีกครั้งจนแบมแบมเคลื่อนมือมาขยุ้มศรีษะร่างสูงไว้แน่น เพื่อคลายความเสียว
​        มาร์คเลียซ้ำอีกสองสามครั้ง ก่อนจะดูดดึงเนื้อนิ่มบริเวณต้นขาจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด ร่างสูงจึงเคลื่อนมือลงไปสาวรูดรั้งแก่นกายของตัวเองสองสามที เพื่อคลายความกระสันอยากที่ทำให้แก่นกลางลำตัวตอนนี้พองตัวคับแน่น และมันคงจะทำให้ร่างบางตรงหน้าเจ็บแน่ๆ มาร์คจึงเลื่อนเรียวนิ้วกลางและนิ้วนางที่เรียวยาวค่อยๆ สอดเข้าไปในช่องทางสีหวานที่คับแน่นของคนตัวเล็ก
​            “อึก...อ๊ะ...มะ...มาร์ค!”
​         แบมแบมครางอื้ออึงเมื่อรู้สึกได้ถึงความคับแน่น ร่างบางกระตุกตอดรัดรัวเร็วกับสิ่งแปลกปลอมเพิ่งใส่เข้ามา ก่อนที่มาร์คจะใช้สองนิ้วเรียวของตัวเองเคลื่อนเข้าเคลื่อนออกช้าๆ เพื่อปรับสภาพช่องทางให้ร่างเล็กที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน
​            “ฮะ...แฮ่ก....อ๊ะ...อา"
​           แบมแบมหลับตากัดเม้มริมฝีปากตัวเองเน้น เมื่อสัมผัสกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่ถาโถมเข้ามา ความเจ็บในครั้งแรกเริ่มเลือนหาย เมื่อสองนิ้วของมาร์คควานทั่วไปมาราวกับกลั่นแกล้งจนแบมแบมสั่นสะท้านเฮือก ผวาโอบกอดร่างแกร่งหนาแน่นของคนพี่เพื่อบรรเทาความรู้สึกที่ไม่รู้จะรับมือกับมันยังไง แบมแบมสูดลมเข้าปากแรง ก่อนจะครางเล็ดลอดริมฝีปากหนาออกมาถี่ๆ เมื่อนิ้วเรียวของมาร์กำลังดึงเข้าออกกระตุ้นความรู้สึกที่จะทำให้ถึงฝั่งฝันในไม่ช้า สองแขนของแบมแบมคว้าลำคอหนาของร่างสูงให้ทาบลงมาพร้อมกอดแน่น​
          มาร์คเมื่อเห็นร่างบางกำลังจะไปถึงฝั่ง ก็ถออนนิ้วออกจากช่องทางคับแคบ แล้วโน้มกายบดเบียดถูไถแก่นกายแกร่งไปที่ช่องทางสีหวานเบาๆ แบมแบมที่โดนทิ้งไว้กลางอากาศถึงกับข่วนเล็บเข้ากับแผ่นหลังแกร่งประท้วงกลายๆ มาร์คก้มจุมพิตริมฝีปากของแบมแบมพร้อมกับ ขนบเม้มเบาๆ แล้วเลื่อนลงไปไซร้คอสูดดมกลิ่นหอมของร่างเล็กโดยที่มืออีกข้างก็สาวรูดรั้งแก่นกายของตัวเองให้พร้อม แบมแบมหลับตาหดคอหนีเมื่อถูกริมฝีปากหยักดูดตามซอกคอ แถมยังสร้างร่องรอยเป็นทางจนแบมแบมต้องเอ่ยท้วง​
         “อ๊ะ...ไม่ได้....แฮ่ก...เดี๋ยวเป็นรอย”
                   มาร์คที่ตอนนี้เริ่มไม่ไหว ผละร่างออกมาจากร่างบาง ทำให้แบมแบมต้องมองตามด้วยความไม่เข้าใจ แต่ไม่คนร่างสูงก็ยกเรียวขาของคนน้องขึ้นพาดบนบ่า แล้วแทรกแก่นกายที่พองคับแน่นเสียบพรวดเข้าไปทีเดียวจนแทบสุด แบมแบมที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ถึงกับผวาเฮือก จิกเล็บไปกับท่อนแขนหนาของร่างสูง เพราะความเจ็บเสียดที่หนักหน่วงกว่าการใช้นิ้ว เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นมา พร้อมกับพยายามดิ้นไปหาให้หลุดออกจากร่างสูงเพื่อคลายความอึดอัดในส่วนล่าง​
            "ฮ่ะ...อะ...มะ...มาร์ค"​
            มาร์คที่คิดว่าร่างเล็กคงปรับสภาพได้แล้วจึงเริ่มขยับกายสอดเข้าสอดออกช่องทางสีหวานทีละนิด อย่างเนิบช้า ถึงแม้จะโดนตอดถี่จนแทบจะทำให้มาร์คอยากจะสวนกระแทกกลับไปแรงๆ แต่ก็ทำได้แค่ขยับช้าๆเพื่อให้แบมแบมชิน ร่างเล็กที่ตอนนี้เมื่อความเจ็บเสียวเริ่มกลายเป็นเสียวซ่าน จนต้องสวนเอวกระแทกเข้ากับร่างสูงที่สวนกลับมา
 
            มาร์คที่อดทนมาสักพักตอนนี้จึงกระแทกรัวเร็วใส่ช่องทางสีหวานอย่างดุเดือด จับสองขาเล็กให้เกี่ยวรอบเอวสอบของตัวเองเพื่อให้สามารถกระแทกได้ลึกซึ้งมาขึ้น แบมแบมตอดรัดแก่นกายของร่างสูงแน่นเมื่อความเสียวจากช่องทางด้านหลังมันทำให้เขาต้องลดมือลงไปจับแก่นกายของตัวเองหวังจะปลดปล่อย แต่ก็โดนมาร์คปัดมือทิ้งอย่างไม่ใยดี ก่อนร่างสูงจะเป็นคนเอื้อมมือมากอบกุมแล้วขยับให้ จนแบมแบมกรีดร้องออกมาไม่เป็นเสียง
​            “โอ๊ย...อ๊าา...ซี๊ดดด”
​             กึก
                     อยู่ๆมาร์คก็หยุดการกระทำทั้งหมดแล้วถอนแก่นกายออกไปจากร่างเล็ก จนแบมแบมที่โดนขัดใจรอบที่สองถึงกับมองตาค้าง แต่สักพักมาร์คก็เสียบแก่นกายมันเข้ามาในช่องทางอุ่นนุ่มอย่างรวดเร็วก่อนจะดึงออกจนสุดและสวนกระแทกกลับเข้ามา จนแบมแบมสะท้านเฮือกด้วยความเสียว แบมแบมเงยหน้ามองร่างสูงที่ตอนนี้เหงื่อผุดทั่วใบหน้า แถมกัดฟันแน่น ครางต่ำในลำคออย่างพึงพอใจ แบมแบมเห็นแบบนั้นก็รู้สึกอยากทำให้ร่างสูงพอใจบ้าง จึงสวนเอวบางกระแทกกลับไปแรงๆ ในจังหวะเดียวกันกับที่มาร์คกระแทกกลับมา​
            “อึก...อ๊า...แบมแบม”
​             มาร์คหอบครางต่ำมองร่างเล็กของแบมแบมด้วยสายตาร้อนแรงเมื่อเห็นว่าคนน้องพยายามที่จะเรียนรู้และทำตาม แต่แบบนี้มันมากเกินไป ถ้าน่ารักมากกว่านี้ พรุ่งนี้แบมแบมคงลุกไม่ไหวแน่ มาร์คจึงดันแก่นกายเข้าไปจนสุดพร้อมกับโน้มตัวไปกระซิบชิดริมหูร่างเล็กที่นอนหอบอยู่ใต้ร่าง
​           “อยู่นิ่งๆ..แฮ่ก...ไม่งั้นแบมลุกไม่ไหวแน่”
​            พอพูดจบมาร์คก็เงยหน้ามาสบกับสายตาออดอ้อนของคนน้องที่ทำให้ตบะแตก สวนแก่นกายงัดเร็วแรงทำเอาแบมแบมแอ่นหลังขึ้นจากเตียง กลิ่นกายของร่างเล็กลอยกรุ่งขึ้นมาจนมาร์คเก็บอารมณ์ดิบของตัวเองไม่ไหว จับร่างบางพลิกคว่ำ ชันเข่าแล้วโน้มตัวสวนกระแทกเข้าไปอีกครั้ง
​          ช่องทางสีหวานของแบมแบมขมิบถี่รัว เมื่อรู้สึกใกล้ฝั่งฝันเข้าไปทุกที แถมมือหนาของมาร์คก็ปรนเปรอด้านหน้าให้ไปพร้อมๆกับเอวสอบที่สวนกระแทก แบมแบมจึงได้แต่เอื้อมมมือจับหัวเตียงไว้แล้วครางกระเส่า
​          “อ๊ะ....จะ...ตะ...แตก...อ๊ะ...มาร์ค”​
          แบมขมิบถี่รัวรัดแก่นกายมาร์คจนปวดไปหมด ร่างสูงเห็นเด็กน้อยจะไปถึงฝั่งก็รีบงัดสวนเข้าไป พร้อมกับสาวมือรูดรั้งแรงๆ รวบเอวบางกระชับให้แนบแน่นกับตัวเขา
​          “อ๊า....แฮ่ก...แฮ่ก...มะ...มาร์ค....อ๊า...!”    
         น้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาเปรอะเปื้อนมือของมาร์คเต็มไปหมด แต่มาร์คยังไม่ถึงฝั่งฝันจึงรวบมือเข้ากับเอวบางของแบมแบมแล้วพลิกให้หันกลับมามองหน้าเขา ก่อนจะดึงแบมแบมเข้าสู้อ้อมแขน แล้วยกออกจากเตียงโดยที่ยังไม่ได้ถอนแก่นกายออก
          จังหวะที่เดินก็สวนเข้าจนแบมแบมที่คิดว่าจะจบแล้วก็ถึงกับผวากอดคอมาร์คแน่น หอบหายใจอยู่ข้างหูร่างสูง เพิ่มความดิบเถื่อนในกายของร่างสูงให้เพิ่มขึ้น จนต้องผลักให้หลังแบมแบมติดผนังแล้วดันกายสวนเข้าไปแรงๆติดๆกัน มาร์คอัดกระแทกซ้ำๆ ส่วนปลายของแก่นกลาย กดบี้ปุ่มกระสันของแบมแบมย้ำๆซ้ำๆ จนคนน้องครางไม่เป็นเสียง
​           “เบาๆ...แฮ่ก...สิ....” มาร์คดันเอวสอบเร่งเร็วขึ้นพร้อมกับเตือนให้คนน้องเบาเสียงลง เนื่องจากตอนนี้ทั้งบ้านคงหลับกันหมดแล้ว
​           “ฮะ...อ๊ะ...อ๊า...พะ...พี่มาร์ค...แบม...เสียว”
              มาร์คหัวเราะต่ำในลำคอ แต่ก็ยังไม่หยุดกระแทก แต่กลับเกี่ยวเอวบางแน่นให้กระชับขึ้นสวนกระแทกถี่ๆจนแบมแบมเงยหน้าเชิดขึ้นฟ้า เบิกตาเพราะความเสียวที่ไม่เคยเจอมันทำให้ร่างเล็กแทบขาดใจ
​          “อึ๊ก...ชะ...ช้า...หน่อย”​
          “ฮึ้ม...อึก...ไม่”
               มาร์คครางตอบเสียงต่ำในลำคอ ยิ่งร่างเล็กบอกให้ช้ามาร์คยิ่งสวนถี่มากกว่าเดิม ส่วนปลายจี้จุดเสียวของร่างเล็กซ้ำๆทำให้ร่างเล็กทรมานแทบขาดใจ  
           อยู่ๆมาร์คก็ปล่อยแขนข้างนึงออกทำให้แบมแบมต้องเขย่งเกร็งปลายเท้าแน่น เพราะขาอีกข้างที่โดนแขนของมาร์คเกี่ยวเอาไว้ มาร์คอมยิ้มส่งให้เบาๆเหมือนกวนประสาท ทั้งๆที่เสียวจะตายอยู่แล้ว จนแบมแบมอดไม่ได้ที่จะเอามือฟาดแขนหนาไปแรงๆ
         “อ๊ะ...มะ...มาร์ค...อ๊า...”
​          ขยับท่านั้นได้สักพักแบมแบมก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง พร้อมกับๆกับขาที่สั่นเหมือนจะล้มลง  น้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนเต็มซอกขาขาวเนียน เสียงครางของร่างเล็กหวีดออกมาเบาๆ แบมแบมเบือนหน้าหนีกับความอับอายที่ปลดปล่อยครั้งที่สองแล้วทั้งๆที่มาร์คยังไม่เสร็จเลยสักครั้ง ฝ่ามือบางจึงบีบเข้ากับไหล่หนาแน่นเมื่อปลดปล่อยจนหมดด้วยมือของร่างสูงที่รูดรั้งรีดน้ำสีขาวออกมาจนหมดสิ้น
​           มาร์คเกี่ยวเอวบางเข้าแนบตัวแล้วอุ้มกลับไปที่เตียงก่อนจะ ปล่อยให้ร่างของคนน้องนอนลง แล้วโน้มตัวลง ก่อนจะขยับท่าทางเข้าที่แล้วสอดใส่แก่นกายกดลงบนช่องทางอ่อนนุ่มอีกครั้ง ดวงตาเรียวของแบมแบมส่งสายตาอ่อนเชื่อมเหลือบมองใบหน้าคมของมาร์ค ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก
​         เสียงดังเฉอะแฉะด้านล่างจากการสวนแก่นกายเข้าออกหนักหน่วงของมาร์คทำให้แบมแบมเบือนหน้าหนีเอามือขึ้นปิดหน้า แต่มาร์คก็เลื่อนมือขึ้นมาทาบทับมือเรียวแล้วดึงออกก่อนจะประสานนิ้วเข้ากลับมือบาง แล้วกุมมือตรึงแน่นไว้บนหัว​
         “อื้ม...มาร์คอยากมอง...อย่าปิด”
​         แค่คำไม่กี่คำ แต่มาด้วยเสียงครางต่ำแหบพร่า พร้อมลมหายใจหนักหน่วงแบบนั้น ทำให้แบมแบมที่นอนหลับตาปี๋ลืมตาขึ้นสบตากับร่างสูง มาร์คก้มหน้าลงประทับจูบร้อนแรงกับร่างเล็กตรงหน้าแล้วเกี่ยวกระหวัดลิ้นสีอ่อนอย่างโหยหา แบมแบมที่โดนสวนกระแทกเข้าออกเริ่มทนไม่ไหว ต้องครางท้วงให้ลำคอ จนมาร์คผละออก
​         “มะ...เมื่อไหร่...จะเสร็จ”
​         “ทะ..ทนอีกนิด อ๊ะ...อืม..”
​         มาร์คถึงกับครางอย่างพึงพอใจเมื่อแบมแบมดันตัวลุกขึ้นก่อนจะกลายเป็นนั่งคร่อมตักกว้างแล้วเริ่มขยับตัวขึ้นลงเอง มาร์คที่มองร่างเล็กอยู่ถึงกับ อดใจไม่ไหวเมื่อแบมแบมที่ลุกขึ้นคร่อมตอนนี้แลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างเย้ายวนแล้วยื่นมือไปจับแก่นกายของร่างสูงให้ดันกลับเข้าไปในช่องทางคับแคบอีกครั้ง
​          “แบมกะจะไม่ให้มาร์คพักใช่ไหม”​
          มาร์คเอ่ยคำรามในลำคอเบาๆเมื่อแบมแบมยืดตัวแล้วกดเอวลงมาเน้นๆจนร่างสูงได้แต่คำรามในลำคอ แบมแบมหอบฮักๆ เมื่อเป็นฝ่ายที่ต้องออกแรงเอง ตอนนี้ช่องทางหวานของร่างเล็กตอดขมิบแน่นอีกครั้ง ใบหน้านวลแดงก่ำชื้นเหงื่อ ดวงตาปรือปรอย ล้มตัวลงนอนทับอกแกร่งของมาร์ค​
          “มาร์ค....แฮ่ก...แฮ่ก...เค้าเหนื่อย...”
​          “อึก...แบมแบมแม่งยั่วว่ะ!”
​          มาร์คพลิกตัวกลับไปเป็นฝ่ายคร่อมด้านบนพร้อมกับเอ่ยกระชับร่างเล็กเสียงแน่น
​          “อย่าหลับตา ห้ามเบือนหน้าหนี มองมาร์คแค่คนเดียวเข้าใจไหม”
​          “หมายความว่างะ....อ๊า”
​          แบมแบมยังพูดไม่จบประโยคมาร์คก็สวนกระแทกแก่นกายเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับเอ่ยเสียงหอบ​
          “ทนหน่อย...” ​
           “อ้ะ...เบาๆ...หน่อย”​
           “ซี้ดดด...แบมแบม...อา...”​
            “แบมไม่ไหวแล้วนะ...อ้ะ"​
            “ทนหน่อยนะ...ตัวเล็ก” ​
            เสียงของมาร์คร่างแหบพร่า ฟังแล้วดูเซ็กซี่จนแบมแบมอยากจะยกมือขึ้นปิดหน้า เพราะความหล่อเหลามันกระแทกตาจนทำให้รู้สึกจั๊กจี้ในใจแปลกๆแต่มาร์คก็เอื้อมมือมาจับมือบางอีกครั้งแล้วกระชับแน่น พร้อมกับมอบจูบร้อนแรงอีกครั้งและอีกครั้งแบมแบมได้แต่คิดในใจว่า...​
          นี่มาร์คกะฆ่าเขาให้ตายเลยใช่ไหมเนี่ย       
 
             แบมแบมใจสั่นหวั่นไหวไปหมด เมื่อความรู้สึกต้องการคนตรงหน้าไม่อยากให้ห่างหายไปมันเพิ่มขึ้นจนอึดอัดไปหมด
          “อ๊ะ...แบมแบม”​
         มาร์คครางเสียงต่ำ ยกขาแบมแบมขึ้นสูงจนด้านหลังต้นขาของร่างบางแนบแน่นไปกับร่างแกร่งของเขา สะโพกสอบกระแทกเสยเสียงดังลั่นห้อง จนแบมแบมดิ้นพล่านด้วยความเสียว มาร์คยกสะโพกดันเข้าบดอัดสะโพกของร่างเล็กด้วยแก่นกายที่พองคับแน่นมากกว่าเดิม เมื่อเสียงเล็กของแบมแบมครางออกมาแต่ชื่อของเขา แบมแบมแอ่นหลังลอย ดวงตาคมมองเรือนกายขาวเนียนอย่างหื่นกระหาย มาร์คขยับเปลี่ยนมุมแล้วเสยควงเอวเข้าไปด้วยความเร็วจี้เข้ากับปุ่มกระสันของแบมแบมจนสุด ร่างบางกรีดร้องออกมาสุดเสียง ​
         น่าอาย... น่าอายที่สุด แบมแบมอยากจะมุดหน้าหนี อยากจะทำให้คนตรงหน้าปลดปล่อยแต่กลับเป็นเขาที่ปลดปล่อยรอบที่สามไปสดๆร้อน ทำไม...ทำไมผู้ชายคนนี้มันอึดแบบนี้เนี่ย​
        “มาร์คแม่ง...อึก...ไม่เสร็จสักที”​
         ปั่บ ปั่บ ปั่บ​
        มาร์คไม่ตอบแต่กลับกระแทกกระทั้นช่องทางด้านหลังของร่างบาง แก่นกายของแบมแบมที่หดตัวไปก็กลับมาแข็งสู้มือมาร์คอีกครั้ง แบมแบมรู้สึกเสียวจนเหมือนจะวูบ เพราะมาร์คไม่ยอมหยุดพักให้เขาเลยสักนิด​  
          “อีกนิด...อ๊ะ...แบมแบม!"​      
          “ฮ่ะ...ฮ่ะ...อ๊าาา!”​
           แบมแบมตอดรัดแก่นกายมาร์คถี่รัว เสียงหวานหวีดร้องดังลั่นห้องอีกครั้ง เพราะครั้งนี้เขาถึงจุดสุดยอดพร้อมกันกับมาร์คที่อัดฉีดปลดปล่อยน้ำสีขาวข้นขลัก เต็มช่องทางสีหวานที่ตอนนี้แดงระเรื่อเพราะศึกรักที่หนักหน่วง มาร์คหอบหายใจแรงทิ้งตัวลงนอนข้างแบมแบม ก่อนจะพลิกตัวดึงร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอดพร้อมกับจุมพิตหน้าผากมนเบาๆอย่างรักใคร่
​--- เนื่อเรื่องหลัก ไปอ่านต่อที่เว็บเด็กดีจ้า จิ้มลิ้งด้านล่างเลย -----https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1508873&chapter=9