Lover hunter รักเข้าเเล้วไงนายนักฆ่า! ภาค1

 ''เธอนั่นเเหละยัยบ้า เธอจะระเเวงไปทำไมในเมื่อเธอไม่ได้ทำความผิดอะไรเเต่ถึงจะมีคนจับรู้สึกถึงจิตนี้ได้ เขาคงไม่คิดจะฆ่าคนที่ไม่รู้จักเเถมไม่เคยเห็นหน้าหรอกนะ''นั่นสิ=_=นี่ฉันจะระเเวงไปทำไม
''เอ่อ...ช่างเถอะ''กินข้าวละขี้เกียจจะเถียงต่อ
''กอร์นนายเเน่ใจเเล้วนะว่าจะให้ยัยนี่ไปด้วย  ฉันไม่ค่อยชอบยัยนี่เลยอ่ะ''หนอย!ซุบซิบอะไรกลัวฉันไม่ได้ยินรึไงยะ!
''ระวังจากไม่ชอบจะกลายเป็นชอบนะ^^''ฉันยิ้มเจือนๆไปให้คิรัวพร้อมกับรับอาหารจากพนักงานเเล้วตักข้าวเข้าปาก
''ไม่มีทางหรอกผู้หญิงบ้า กลัวจิ้งจกเเบบเธอฉันไม่มีทางชอบหรอก''ชิ!
 
''ขอให้จำคำพูดตัวเองไว้ไปตลอดนะ!''แล้วอย่ามาตกหลุมรักฉันทีหลังเเล้วกันเถอะอิตาบ้า
เช้ารุ่งขึ้น
ฉันเดินไปเคาะประตูห้องของกอร์นเพราะเก็บของส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยเเล้ว พอประตูเปิดออก ก็พบกับคิรัวร์ที่เหมือนว่าจะยังไม่ตื่นเต็มที่เเละกอร์นที่กำลังหลับอย่างเต็มที่บนเตียง=_= ครั้งเเรกในชีวิตที่พึ่งเห็นผู้ชายที่นอนกางเเขนขาเเล้วน้ำลายไหลออกมาได้เยอะขนาดนี้
 ''ครอก...''เสียงจากคนข้างหลังฉันที่จู่ๆก็กรนออกมาเเล้วนอนกองกับพื้น
นี่พวกเอ็งไม่ได้นอนกันมารึ! เเต่มานอนกับพื้นเเบบนี้ดูไม่ได้เลยนะคิรัวร์ทั้งที่หน้าตาออกจะหล่อ=_=เเต่กวนที* ฉันช่วยพยุงร่างที่นอนกองกับพื้นเเล้วเเบกมาไว้ที่เตียงจากนั้นเหวี่ยงสุดเเรง 
โป๊กก หัวของคิรัวร์โคกกับหัวของกอร์นอย่างจัง
สงสัยเเรงเกินไปเเต่สะใจอ่ะ555
 
''นี่ทำบ้าอะไรเนี่ยยัยบะ....''คิรัวร์ลืมตาขึ้นเเล้วพูดไม่ทันจะจบก็มองฉันด้วยตา ค้างทันทีเเถมหน้าก็เเดงสุดๆ
''นายมองอะไร??''
''ก็ชุดชั้นในสีชมพูของเธอออกน่ะ เเถมยังใส่กระโปรงสั้นอีกฉันเห็นหมดนะ''คิรัวร์ยังคงมองตาค้างต่อไป กระดุมเสื้อคงหลุด  ตอนเมื่อกี้เเน่เลยที่เหวี่ยงคิรัวร์เเบบเต็มเเรง
''อย่ามองนะ!!''ฉันรีบเอามือปิดหน้าอกของตัวเองเเล้วหันหลังทันที
''ฉันไม่มองหรอก''//หันหน้าไปด้านข้างทันที

''หรอยะ เเล้วที่มองไม่กระพริบล่ะ''เล่นอะไรหน่อยดีกว่า ฉันหันหน้าไปทางคิรัวร์ทั้งๆที่ยังไม่ได้ติดกระดุมเหมือนเดิมเเล้วเดินเข้าไปใกล้ๆคิรัวร์จากนั้นก้มตัวลงพร้อมกับเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ
คิรัวร์ทำให้เขาตกใจสุดๆพร้อมกับหน้าเเดงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ฉันกับคิรัวร์จ้องหน้ากันราวๆเกือบ1นาทีตอนเเรกกะจะให้คิรัวร์หลบหน้าเเล้วยอมเเพ้ เเต่กลายเป็นฉันที่ดันหลบหน้าเขา ทำไมเล่นเองเขิลเองล่ะฟร๊ะ เนี่ย
''ไม่จ้องต่อเเล้วหรอ กำลังสนุกเลย ไม่เอาน่ามาเล่นต่อกัน''คิรัวร์สเเสยะยิ้มเเล้วกระชากฉันเข้าหาตัวเอง จึงทำให้ฉันล้มลงเเล้วนอนทับร่างของคิรัวร์  เเต่ไอ้ที่บังเอิญกว่านั้นคือหัวของฉัน มันอยู่ตรงจุดเดียวกับหัวใจของคิรัวเป๊ะ เลยได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้น กรี๊ดดดดกลิ่นนี่มันอะไรกลิ่นของคิรัวร์งั้นหรอ!!!
''มะ...มันไม่สนุกเลยนะ''ฉันพยายามดันร่างบางของตัวเองลุกขึ้นเเต่ก็ไม่ไหวเพราะคิรัวร์ใช้เเขนของตัวเองทั้งสองข้างรัดเอวฉันไว้จนไม่สามารถลุกขึ้นได้
''ไม่เล่นกันต่อเเล้วหรอฉันว่ามันสนุกออกนะ เวลาเล่นกับผู้หญิงที่มีหน้าตาน่ารักเเถมยังหน้าเเดงสุดๆตอนนี้5555''//คิรัวร์หัวเราะออกมาเสียงดัง  จึงทำให้กอร์นตกใจตื่นขึ้นมาเเล้วเห็นสภาพฉันกับคิรัวร์ในท่านี่
''เอ่อ...ฉันไม่ขัดละ''เเล้วก็หลับต่อไป เฮ้ย! เอ็งตื่นมาเดี๋ยวนี้นะ
''ปล่อยนะอิตาบ้า''
''ไม่''//ยิ้มมุมปาก
''ฉันบอกให้ปล่อยไง''ฉันเตือนเเล้วนะ
''1''
''2''ในเมืื่อไม่ปล่อยใช่ไหม
''3''ฉันกระเเทกหมัดเข้าที่ท้องของคิรัวร์อย่างจังก่อนที่จะทำให้คัิรัวร์ปล่อยฉันเเล้วเอามือมาประกบตรงท้องของตัวเองเพื่อบรรเทาความจุกของตัวเอง
''ยะ...ยัยเเสบ!''ฉันรีบลงจากเตียงเเล้วไปกระชากกอร์นให้ตื่นทันที 
''กอร์นช่วยฉันด้วย''ฉันหลบอยู่หลังของกอร์น
''ใจเย็นๆหน่าคิรัวร์เเหะๆ เเล้วก็ซันเอ่อ....กระดุมน่ะติดด้วยนะมันออกหมดเเล้ว''กอร์นพยายามที่จะห้ามคิรัวร์ ขอบคุณมากเลยกอร์นบุญคุณนี้ฉันจะไม่มีวันลืมT^T
''หลังจากนี้เธอเจอดีเเน่''//เเสยะยิ้มออกมาอย่างหน้ากลัวship หายเเล้วไงไม่หน้าไปเล่นเเบบนั้นเลยรู้งี้ไม่เล่นเเบบนั้นดีกว่า ฉันจะเจออะไรเข้าล่ะเนี่ยหลังจากนี้เเถมยังต้องเดินทางไปพร้อมๆกับเขาอีกไม่หน้าเลยเรา

ติดตามต่อไป...
ถ้าชอบก็กดไลค์  ถ้าใช่ก็กดเเชร์ เเต่ถ้าอยากให้ทำตอนอีกเยอะๆก็อย่าลืมเม้นด้วนะจะได้เป็นกำลังให้ทำต่อไป