Exchange Of Love แลกเปลี่ยนรักแลกเปลี่ยนใจ

          กริ๊งงงงงงง!!!!
      เสียงกริ่งของโรงเรียนดังขึ้น ซึ่งเป็นวันเปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่1ปีการศึกษา2560
เด็กสาวร่างสูง ผอม และสวย สวยมากถึงขนาดดึงดูดสายตาของคนในโรงเรียนให้หันมามองได้ 
กำลังเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อน ซึ่งเป็นที่ประจำของเธอ....เธอมีนามว่า น้ำขิง เด็กสาวสุดสวยประจำโรงเรียน เธอชื่นชอบในเรื่องของวัฒนธรรมต่างประเทศมากๆ เธอหวังไว้ว่าสักวันเธอจะต้องไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศให้ได้....
         "น้ำขิงงงงง" โก้ เพื่อนสนิทวิ่งเข้ามาหา 
         "มีอะไรเหรอโก้?" น้ำขิงเอียงหัวถามกับโก้
         "อ่ะ เราเห็นมันติดอยู่ที่บอร์ดของโรงเรียนเรา เราเลยเอามาให้น้ำขิงดูน่ะ" โก้พูดพร้อมกับยื่นแผ่นกระดาษให้น้ำขิง
         "ค่ายแลกเปลี่ยนนิหน่า(ทำตาโต) ขอบคุณนะโก้" น้ำขิงพูดพร้อมกับจับแขนโก้
        กริ๊งงงงงงง!!!!
         "ไปเข้าแถวกันเถอะ" โก้พูดพร้อมกับถือกระเป๋าของน้ำขิง น้ำขิงเห็นก่อน เลยรีบดึงมัน
   กลับมา "เราถือเองดีกว่า โก้เดินนำไปก่อนเลย" โก้ไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้
         "เอ่อ น้ำขิง เย็นนี้น้ำขิงว่างมั๊ย?" โก้หันมาถามน้ำขิง
         "ไม่ว่างอ่ะ ต้องไปทำธุระกับน้า" น้ำขิงตอบพร้อมกับทำหน้าบึ้ง
         "โอ๋ๆ" โก้พูดพร้อมกับลูบหัวน้ำขิง น้ำขิงตกใจ จึงปัดมือของโก้ออก "เอ่อ เราไม่ชอบให้ ใครมาลูบหัวน่ะ ขอโทษด้วยนะ" โก้ไม่พูดอะไร จึงหันไปฟังอาจารย์พูโที่ยืนอยู่หน้าเสาธงต่อ ส่วนน้ำขิงก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย....
          ห้องเรียนม.5/1
    ครูพิมลเดินเข้ามาอย่างเคร่งขรึมตามเคย น้ำขิงรู้สึกเบื่อหน่าย อยากรีบกลับไปลงชื่อในเว็บที่
ประกาศอยู่ในแผ่นกระดาษที่ตอนเช้าโก้ได้นำมาให้เธอได้ดู
         "นักเรียนทุกคน! พวกเธอเห็นใบประกาศเรื่องของ ค่ายแลกเปลี่ยน แล้วใช่มั๊ย?" ครูพิมล
ยืนกอดอกถาม "เห็นแล้วครับ/ค่ะ!" นักเรียนทุกคนตอบกันอย่างประสานเสียง
         "เนื่องจากมีการรับสมัครจำนวนจำกัด ใครที่สนใจก็ลองสมัครดู ไม่บังคับว่าจะต้องสมัคร
ทุกคนหรอกนะ เข้าใจใช่มั๊ย?" ครูพิมลถาม "เข้าใจแล้วครับ/ค่ะ!" นักเรียนทุกคนก็ยังคงตอบกัน
แบบประสานเสียงอีกตามเคย หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็เรียนยาวเหมือนเดิม....
          กริ๊งงงงงงง!!! (ออดพักเที่ยง)
         "โก้ โก้ โก้!" น้ำขิงตะโกนใส่ เนื่องจากดูเหมือนว่าเพื่อนสนิทของเธอนั้นกำลังเหม่อลอย
"ห๊ะ มีอะไรเหรอน้ำขิง?" โก้รีบดึงสติกลับมา "ทำไมไม่กินข้าว ข้าวเย็นหมดละนั่น เหม่อตลอด"
น้ำขิงชี้ไปที่ข้าวของโก้ ซึ่งพบว่าน้ำแกงถูกข้าวดูดไปจนเกือบหมด "อ่ะ อ่อ เปล่าหรอก" โก้รีบ
ตัดบทพูดออก เพื่อกลบเกลื่อนอะไรบางอย่าง "มีอะไรที่อยากบอกกับเรามั๊ย?" น้ำขิงวางช้อนลง
และเท้าคางจ้องหน้าโก้ "มะ...ไม่มีๆ" น้ำขิงยักไหล่ และกินข้าวต่อ....
           กริ๊งงงง!!! (ออดเข้าเรียนคาบต่อไป)
         "อิ่มจังงงง รู้สึกอืดท้องจังแหะ" น้ำขิงลูบที่พุงของตัวเอง ซึ่งแบนราบเหมือนคนที่ยังไม่
ได้กินอะไรเลย ทั้งๆที่เพิ่งกินข้าวเสร็จ
         "อ่ะน้ำขิง ยาลดกรด" โก้ ยื่นแผงยามาให้ พร้อมกับน้ำ1ขวด
         "โก้ รู้ใจเราตลอดเลยนะ น่ารักที่สุด" น้ำขิงรับแผงยามาพร้อมกับยิ้มให้โก้
         "แล้วรักมั๊ยล่ะ(พึมพำ)" โก้ก้มหน้าพึมพำกับตัวเอง 
         "ห๊ะ โก้ว่าอะไรนะ?" น้ำขิงที่กำลังจะกินน้ำ หันมาถามโก้
         "อะ...อ่อ มะ...ไม่มีอะไร" โก้ดูลุกลี้ลุกลนในการตอบ
        หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็เรียนยาวอีกตามเคย จนกระทั่งเลิกเรียน น้ำขิงก็รีบวิ่งออกจาก
ห้องเรียนไป ซึ่งโก้ได้แต่ทำตาปิ๊บๆ สงสัยคงรีบไปลงชื่อของค่ายแลกเปลี่ยนแน่ๆ....
         +ณ บ้านของน้ำขิง+
        "กลับมาแล้วค่ะ" น้ำขิงพูดพร้อมกับถอดรองเท้า แล้วนำไปวางไว้ที่ชั้นวางรองเท้า
        "กินข้าวมารึยังล่ะ?" น้าของน้ำขิงถามโดยไม่มองหน้าน้ำขิง เพราะเอาแต่เช็คหุ้นส่วนอยู่
        "เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ" น้ำขิงพูดเสร็จ และเดินขึ้นบันไดไป
      แอ็ด...แกร็ก
        "เห้อออ เหนื่อยจัง" น้ำขิงวางกระเป๋านักเรียนเสร็จ ก็ล้มตัวลงไปนอนบนเตียง
         ติ้ง! 
        น้ำขิงได้ยินเสียงไลน์ จึงหยิบมือถือขึ้นมาดู และพบว่าเป็นข้อความจากเพื่อนสนิทของเธอ
  KO : น้ำขิง
  NamKhing : ว่าไง?
  KO : ลงชื่อยัง?
  NamKhing : ยังเลยยยย
  KO : ให้เราช่วยสมัครมั๊ย?
  NamKhing : งั้น...ฝากหน่อยนะ เราคงไม่ต้องบอกข้อมูลอะไรใช่ป่ะ?
  KO : ไม่ต้องๆ
  NamKhing : โอเค ขอบใจนะโก้ :)
         หลังจากคุยไลน์กับโก้เสร็จ น้ำขิงก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะต้องไปทำธุระกับน้า และนี่
ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกที่ดูน่าเบื่อ แต่ก็มีความสุข เพราะมีใบประกาศจากค่ายแลกเปลี่ยนที่
สามารถลดความน่าเบื่อของน้ำขิงลงไปบ้างเล็กน้อย....