แค่เธอรักฉัน

 
 
 
 
 
                         เช้าวันรุ่งขึ้น ฟางเดินมาที่บ้านป๊อบปี้ เห็นป๊อบปี้กำลังจะออกไปทำงาน ฟางเลยยืนขว้างหน้ารถ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไมมายืนขว้างหน้ารถแบบนี้ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางอยากให้พี่พาไปที่ๆนึง 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ที่ไหน 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางขอร้อง พาฟางไปนะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็ได้ 
 
 
 
 
 
 
                       ฟางให้ป๊อบปี้พามาที่สำนักงานเขต เมื่อมาถึงฟางก็ลงจากรถและรอป๊อบปี้ลงจากรถแล้วเดินเข้าไป 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: มาที่นี้ทำไม 
 
 
 
 
 
ฟาง: เข้าไปข้างในเป็นเพื่อนฟางนะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยว 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางอยากให้พี่มีความสุขจริงๆสักที ฟางจะคืนอิสระให้พี่ ฟางจะคืนชีวิตและหัวใจ ไม่ซิ ฟางไม่เคยได้มันมาอยู่แล้ว ฟางจะคืนให้ทำไม 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หมายความว่า 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ ฟางยินดีและฟางพร้อมจะหย่าให้พี่แล้ว 
 
 
 
 
 
 
 
                    เมื่อได้ยินที่ฟางพูดป๊อบปี้ก็นิ่งไป ถ้าเป็นเมื่อก่อนเค้าคงจะดีใจมากแต่ทำไมวันนี้ เวลานี้เค้ากำลังจะได้ในสิ่งที่เค้าต้องการ แต่เค้ากลับไม่ดีใจกับมันเลย 
 
 
 
                     เมื่อถึงคิวของฟางกับป๊อบปี้ เมื่อเจ้าหน้าที่ยื่นเอกสารมาให้ตรงหน้าทั้งคู่ ฟางก็หยิบปากกามาเซ็นอย่างไม่คิดลังเลอะไร ฟางยื่นปากกาให้ป๊อบปี้เซ็นต่อ ป๊อบปี้นิ่งไปแป๊บนึงก่อนจะรับปากกามาเซ็น เมื่อทั้งคู่ออกมาจากสำนักงานเขตและเดินไปที่รถ ฟางก็ไม่ได้ขึ้นรถ ป๊อบปีเลยสงสัย 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่กลับบ้านเหรอ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางกลับเองได้ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะที่ยอมเสียเวลามาที่นี้กับฟาง 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฟางจะพูดอย่างนั้นมันก็ไม่ถูกนะ พี่ควรจะดีใจตังหาก ที่ฟาง...หย่าให้พี่ ขอบคุณนะ พี่อยากรู้ว่าทำไมฟางถึงยอมหย่า 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางเหนื่อย ฟางไม่อยากให้พี่มาทนอยู่กับคนแบบฟาง ฟางว่า ฟางทรมานพี่มาเยอะแล้ว และฟางทรมานพิมประภามาเยอะพอแล้วเหมือนกัน ต่อไปพี่จะได้อยู่กับคนที่พี่รักจริงๆซะทีนะค่ะ ฟางขอบคุณสำหรับทุกอย่าง และก็ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาเช่นกัน ฟางไปนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
            ฟางเดินออกไปแล้วเรียกแท็กซี่กลับบ้าน ส่วนป๊อบปี้เมื่อมาทำงาน ก็เอาแต่มองเอกสารการหย่า พร้อมกับนึกถึงฟางและคำพูดของฟาง ฟางเองก็ไม่ต่างอะไรกับป๊อบปี้ นั่งมองแต่เอกสารการหย่า มือก็ลูบท้องไปมา 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: แม่ทำถูกแล้วใช่มั้ย ที่คืนพ่อให้เค้า
 
 
 
 
 
                        ในช่วงค่ำที่ทุกคนน่าจะเข้านอนแล้วฟางเดินมาที่บ้านป๊อบปี้ และขึ้นไปเก็บของที่เหลือในห้องป๊อบปี้ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบคุณนะค่ะ ที่เปิดประตูให้ 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่ช่วยเก็บมั้ย 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเก็บเองได้ 
 
 
 
 
 
                 ฟางยืนมองรูปงานแต่งระหว่างป๊อบปี้และตัวเอง
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางคงไม่เอากลับไป ถ้ามันรกหูรกตามากพี่โยนทิ้งถังขยะได้เลยนะ ฟางไปก่อนนะ
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ของตั้งหลายอย่าง พี่ช่วย อย่าปฏิเสธนะ 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบคุณค่ะ