แค่เธอรักฉัน

 

 

 

 

 

โทโมะ: แก้ว 

 

 

 

 

 

แก้ว: หืม 

 

 

 

 

 

              โทโมะคุกเข่าลงตรงหน้าแก้ว 

 

 

 

 

โทโมะ: แก้วให้ของขวัญวันเกิดพี่อย่างนึงได้มั้ย 

 

 

 

 

 

แก้ว: ได้ซิ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แต่งงานกับพี่นะ 

 

 

 

 

แก้ว:  ค่ะ 

 

 

 

 

 

                 โทโมะลุกขึ้นแล้วกอดกับแก้ว ทุกคนในงานต่างพากันยิ้มและแสดงความยินดีกับทั้งคู่ เมื่อแขกในงานกลับไปก็เหลือเพียงคนในครอบครัว 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แม่ว่า แต่งเร็วๆก็ยิ่งดีนะ แม่อยากอุ้มหลาน 

 

 

 

 

            ฟางกับป๊อบปี้หันหน้ามองกัน 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: ใจเย็นๆซิ เค้าสองคนยังไม่ได้เตรียมอะไรกันเลย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: จริงๆผมก็เตรียมอะไรไว้หลายอย่างแล้วนะครับ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ไปเตรียมตอนไหนห้ะ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ก็ตอนที่แก้วไม่รู้ไง 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูฟางเมื่อไหร่หนูจะกลับไปอยู่บ้านล่ะลูก 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางยังไม่รู้เหมือนกันค่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมขอตัวไปกลับบ้านก่อนนะครับ 

 

 

 

 

 

 

 

                          ในช่วงที่ทุกคนนอนแล้ว ฟางก็ลงมาหาอะไรกินด้านล่าง 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ยังไม่นอนอีกเหรอลูก 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางหิวอ่ะค่ะ เลยลงมาหาอะไรกิน 

 

 

 

 

แม่ฟาง: กินนมมั้ย เดี๋ยวแม่เอาให้ 

 

 

 

 

ฟาง: มันไม่อิ่มอ่ะค่ะ 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ปกติลูกไม่ได้เยอะขนาดนี้นะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะแม่ มันหิวแบบถี่ๆ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: งั้นกินผลไม้ล่ะกัน เดี๋ยวแม่เอาให้ 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

                  ในหระหว่างที่ฟางกำลังกินผลไม้อยู่ แม่ฟางก็ชวนฟางไปโรงพยาบาล 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: พรุ่งนี้ไปโรงพยาบาลกับแม่นะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไปโรงพยาบาล 

 

 

 

 

แม่ฟาง: พรุ่งนี้แม่ว่าจะไปตรวจสุขภาพหน่อย ฟางไปกับแม่นะ 

 

 

 

 

ฟาง: ได้ค่ะ