แค่เธอรักฉัน

 
 
 
 
 
                               ป๊อบปี้ยืนมองฟางกับโจอยู่นาน จนฟางกับโจเก็บองุ่นเสร็จก็กลับมาที่ห้องรับแขก และเมื่อมาถึงโจก็ต้องรีบไปกับคนงานก็เหลือแค่ฟางกับป๊อบปี้
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ดูจากหน้าตาแล้ว คงมีความสุขมากซินะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: จะหาเรื่องอะไรฟางอีก 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เปล๊า พี่จะไปหาเรื่องฟางทำไม 
 
 
 
 
 
ฟาง: แล้วทำไมต้องพูดกวนประสาทฟางด้วย 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ก็เพราะมันหึงไง 
 
 
 
 
 
 
                   โทโมะกับแก้วเข้ามาได้ยินพอดี ทำให้ป๊อบปี้หน้าชานิ่งไป ส่วนฟางก็ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่พี่ชายพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หึงบ้าอะไร กูเนี้ยนะจะหึงฟาง พูดผิดพูดใหม่ได้นะ
 
 
 
 
 
โทโมะ: กูพูดไม่ผิดหรอก กูเป็นผู้ชายแล้วก็เป็นเพื่อนสนิทของมึง กูดูออก 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนกูแอบชอบพิม หรือมีผู้ชายมายุ่งกับพิม กูคงจะเป็นแบบที่มึงพูด แต่ฟางไม่ใช่พิม เพราะงั้นกูคงไม่หึง 
 
 
 
 
 
 
                                พูดจบก็เดินออกไป ฟางได้ยินก็นิ่งไป 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ให้มันแน่เถอะ ดูก็รู้ว่าหึง 
 
 
 
 
 
แก้ว: เลิกพูดได้แล้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                 เมื่อกลับไปที่บ้านฟางก็คุยไลน์ในโทรศัพท์กับโจ ป๊อบปี้เห็นฟางเล่นโทรศัพท์ไปยิ้มไป ก็มีท่าทีไม่พอใจ ป๊อบปี้เข้าไปอาบน้ำ แล้วแกล้งปิดประตูใส่แรงๆ แต่ฟางก็ไม่สนใจ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำเป็นยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ โธ่เว้ย    
 
 
 
 
 
 
 
 
                               ตกดึกฟางนอนไม่หลับเพราะรู้สึกหิวเลยลงมาหาอะไรกินด้านล่าง ป๊อบปี้เห็นฟางลงมาด้านล่าง เลยแอบตามลงมา เห็นฟางกำลังทำบะหมี่อยู่เลยเข้าไปแย่งเพื่อจะทำให้
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ทำอะไรของพี่เนี้ย พี่ป๊อบ !! 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ก็จะทำให้ไง 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ต้องฟางทำเองได้ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เอามาเถอะน่า ตอนนั้นพี่หิวฟางยังทำให้เลย ถือว่า ตอบแทนล่ะกัน จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันไง 
 
 
 
 
 
 
                     ฟางหยุดให้ป๊อบปี้ทำให้ แล้วฟางก็ยืนดูป๊อบปี้ทำจนเสร็จ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เสร็จล่ะ
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบคุณค่ะ
 
 
 
 
 
 
                          ฟางนั่งกินไปเรื่อยๆ จนหมด แล้วฟางก็เดินไปหยิบมาอีกซอง
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ยังไม่อิ่มอีกเหรอ
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่อ่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ตอนเย็นก็กินข้าวไปตั้งเยอะแล้ว ทำไมยังหิวอีกอ่ะ
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ก็คนมันหิวหนิ จะให้ทำไง
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อ้วนเป็นหมูแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ถ้าฟางจะอ้วนเป็นหมู มันก็เรื่องของฟาง
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อ่ะๆ ไปนั่งรอไป เดี๋ยวทำให้อีกถ้วย
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ต้องหรอก ฟางทำเอง
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไปนั่งเถอะ