DIARY OF TONGTANG [SUPANUTxME]

         -05.05.2016-

        (ยังเป็นเหตุการณ์ในวันที่4อยู่..)

“ศุภณัฐหนิ!”

“ครับ?”

ฉันเผลอเรียกศุภณัฐออกไป.. ให้ตายเถอะ นี่เขาอยู่ตรงหน้าฉันขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ใกล้มากอ่ะ ใกล้เกินไปแล้ว .////////.

“อ..เอ่อ.. ไม่เป็นไรค่ะ .////.”

ฉันปัดมือเขาออกแล้วรีบลุกขึ้นเองอย่างรวดเร็ว ไม่ไหวๆ ขืนให้เขาพยุงฉันขึ้นนะ ฉันได้เป็นลมตายแน่ๆ ><

“ว่าแต่ไม่เป็นไรนะครับ? คือขอโทษด้วยนะครับพอดีผม ไม่ได้มองทาง .__.”

“ม..ไม่เป็นไรค่ะ ./////.”

พูดจบฉันก็รีบวิ่งหนีออกมา ไม่ไหวๆ ไม่ไหวเลยจริงๆ ดาเมจเขารุนแรงเกินไปแล้ววว .///////////.

เมื่อมาไกลจากศุภณัฐแล้ว ฉันก็มาหาที่นั่งพักสงบจิตสงบใจก่อน การเจอเขาใกล้ๆแบบนี้นี่มัน.. เฮ้อออ ใจฉันเต้นแรงมาก ให้ตายเถอะ

“หวัดดี ^^/”

จู่ๆก็ได้ยินเสียงคนทัก แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าทักฉันหรือเปล่าน่ะ?

“^^/ / ”

เอ่ออ..น่าจะทักฉันแหละมั้ง มานั่งข้างซะขนาดนี้

“แฮะๆ หวัดดี ^^’/ ”

“เธอชื่อไรอ่ะ”

“ฉันชื่อตองแตงน่ะ แล้วว..?”

“เอมิลี่น่ะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”

เอมิลี่ยื่นมือมา ว่าแต่.. นี่มันประเทศไทยนะ คือฉันต้องจับมือเธอด้วยหรอ - -?

“จ้ะ ^^”

แต่สุดท้ายฉันก็จับมือเธออยู่ดี

วันนั้นฉันก็ได้เป็นเพื่อนเอมิลี่ เอมิลี่พาฉันเดินทัวร์ทั่วงานเลย อีกทั้งเธอยังเป็นนักแคสเกมมือสมัครเล่น ที่เธอมาร่วมงานนี้ก็เพื่อหาข้อมูลล้วนๆ ก่อนกลับไปที่พักฉันกับเอมิลี่ได้แลกช่องทางการติดต่อกัน แล้วเอมิลี่ก็มาส่งฉันถึงที่พักด้วย (ทำไมมันจะง่ายอะไรขนาดนั้น?55) จริงๆที่เอมิลี่มาส่งฉันน่ะนะ เพราะว่า.. กระเป๋าตังฉันหายน่ะสิ!! บ้าที่สุด ฉันทำมันหล่นที่ไหนนะ พอนึกได้ว่าน่าจะตรงที่ฉันชนกับศุภณัฐหรือเปล่า พอไปดูกลับไม่เจออะไรเลย และฉันก็หาจุดประชาสัมพันธ์ไม่เจอด้วย สุดท้ายเอมิลี่เลยอาสามาส่ง อ้อ! ก่อนไปส่งฉัน เอมิลี่ก็เลี้ยงข้าวฉันด้วย (เอมิลี่จะใจดีอะไรเบอร์นี้ .__.) แล้วเราก็นัดเจอกันอีกวันว่าจะไปหากระเป๋าตังของฉันกัน

พอฉันที่ๆจัดงาน..

ว่าง..

เปล่า..

“คือตึกนี้มันจะร้างแบบนี้เลยหรอ ถ้าไม่ได้จัดงานเนี่ยย - -?”

ฉันบ่นกับตัวเองไป เพราะมันไม่มีคน ว่างเปล่ามากๆ

“มันก็จะประมาณนี้แหละ ทำไงดีล่ะ?”

เอมิลี่ถามฉัน

“พรุ่งนี้ฉันก็กลับแล้วซะด้วยสิ .__.”

“ถ้างั้นเดี๋ยวตลอดวันนี้ ฉันจะเลี้ยงเธอเอง แล้วก็จะไปส่งเธอพรุ่งนี้ด้วย ^^”

“เฮ้ยย เอมิลี่ไม่ดีมั้ง ให้ฉันยืมก่อนก็ได้ เดี๋ยวกลับบ้านแล้วฉันโอนคืนให้ .__.”

“ไม่เป็นไรน่า สบายๆ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง ^^”

แล้วฉันก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วยแฮะ เพราะถ้าไม่ให้ยืม แล้วฉันก็ไม่มีใครให้ยืมแล้ว ก็คงต้องยอมให้เอมิลี่เลี้ยงฉันไปละนะ .__. เกรงใจสุดๆเลย เฮ้อออ

-TONGTANG-

สำหรับตอนที่สองก็คงไม่มีไรมากเนอะ .__. ก็ฝากติดตามกันด้วยน้าา 

อ้อ! แล้วก็มีนิยายที่อยากจะฝากให้รีดเดอร์ลองไปอ่านกันน้าา 

1.Student Exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน < http://www.keedkean.com/novel/KK0008174.html > ที่ลิ้งค์นี้เลยย

2.Do You Love Me? รักฉันไหม? ฉันร้ายนะ! < http://www.keedkean.com/novel/KK0018834.html > ที่ลิ้งค์นี้ด้วยย

เรื่องแรกจบแล้ว แต่เรื่องที่สองก็คงยังดองอยู่เลย จริงๆไม่ได้ตั้งใจดองนะคะ คอมที่บ้านพังและไฟล์ที่แต่งไว้ก็ไปด้วย รอซ่อมเสร็จก่อนเนอะ ส่วนเรื่องนี้ใช้คอมที่อื่นแต่งล้วนๆ ฝากด้วยน้าาา ^^/