หัวใจของมาเฟีย

 
 
 
 
 
 

“เดี๋ยวทานอีกคำนะฟาง”ป๊อปปี้ป้อนโจ๊กในถ้วยให้กับฟางหลังจากที่ช่วยกันประคองกันกว่าจะถึงครัว
แทบทุลักทุเลพอสมควร
 
 
 
“พยายามโทรตามแองจี้ด้วยนะป๊อป”ฟางยังคงยืนยันพูดตำเดิมกับอดีตสามี
 
 
 
 
“คร้าบรับทราบแล้วครับนี่เมียรึแม่เนี่ย”ป๊อปปี้รีบพูด “ไม่ใช่แม่และก็ไม่ใช่เมีย แค่อดีต อื้ออ ป๊อป ทำ
อะไรน่ะ”ฟางรีบย้อนกลับมาไม่ทันพูดจบก็ถูกชายหนุ่มบดจูบแทนการป้อนข้าวจนฟางต้องเบี่ยงหัว
หนีทันที
 
 
 
 
“ทำโทษคนป่วยพูดไม่รู้เรื่อง พูดอะไรก็ไม่รู้ เมียยังไงก็คือเมีย ถ้าฟางพูดไม่เข้าหูป๊อปอีกป๊อปจะจูบ
แล้วก็จูบฟางแบบนี้ล่ะ ยิ่งปิดตาแบบนี้สิ เป็นต่อ โอ๊ย เจ็บ”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพูดต่อก็ถูกฟางที่
หน้าแดงจัดทุบเข้าที่แขน
 
 
 
 
 
“อ้าว โดนด้วยหรอ ดี ถ้าจูบมาอีกนะ ฟางจะทุบป๊อปกลับแน่”ฟางรีบพูดขู่จนป๊อปปี้ต้องหยุดแล้วแอบ
ยิ้มออกมาเมื่อมองคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆบ่นอุบไม่หยุดตั้งแต่เธอเจ็บตัวจนต้องปิดตาแบบนี้
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ฟางเจ็บตัวแบบนี้ แต่ป๊อปก็จะทำให้ฟางได้รู้ว่าป๊อปอยากอยู่
และดูแลฟาง พร้อมที่เริ่มต้นใหม่เป็นครอบครัวกันอีกครั้ง เอาล่ะ อย่าพึ่งพูดอะไร ทานข้าวเสร็จแล้วก็
ต้องอาบน้ำกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่ฟางพยายามจะเถียงเขาชายหนุ่มรีบตัดบทเปลี่ยนเรื่องให้ฟางไปอาบ
น้ำแทน ทำให้ฟางยิ่งโวยวายและหน้าแดงจัด เพราะเธอตกอยู่ในสภาพเป็นต่อเขาแบบนี้
 
 
 
 
 
 
“ฟางอาบเองได้น่า/ไม่ได้ นี่จะไปอาบทำไม เราก็ไม่ใช่เด็กกันแล้ว แถมป๊อปอยู่ในสภาพแบบนี้จะไป
ทำอะไรฟางได้ล่ะ”ฟางหน้าแดงอึกอักเมื่อถึงเวลาต้องให้ป๊อปปี้อาบน้ำก่อนที่ป๊อปปี้จะขำก่อนที่จะพูด
ออกมาตามตรง เพราะเขาเดินเหินไม่ค่อง เดินได้แค่5-6ก้าวก็ต้องนั่งพัก จะไปมีแรงทำอะไรฟางได้อีก
ฟางนิ่งก่อนที่จะค่อยๆปล่อยผ้าเช็ดตัวแล้วหย่อนตัวลงไปในอ่างอาบน้ำเพื่อให้ชายหนุ่มถูตัวให้อย่าง
เสียไม่ได้
 
 
 
 
 
“สระผมให้นะฟาง”ป๊อปปี้พูดพลางดันหัวของฟางเอนพิงที่ขอบอ่างน้ำแล้วใช้น้ำจากฝักบัวชโลมทั่วผม
ก่อนที่จะสระผมให้อย่างเบามือทำให้ฟางใจเต้นรัวกับการกระทำที่อ่อนโยนของป๊อปปี้ ทำให้เธอหวน
คิดถึงเมื่ออดีตที่เธอกับเขายังรักกันดี
 
 
 
 
 
“เอ่อ แช่น้ำนานแล้วฟางขึ้นดีกว่านะ”ป๊อปปี้ที่มองเข้าไปในอ่างอาบน้ำเห็นเนินอกของฟางที่มีฟองสบู่
ปิดอยู่ก็ใจเต้นแรงก่อนที่จะตั้งสติจัดการล้างแชมพูและสบู่ให้กับฟางก่อนที่ทั้งคู่จะช่วยกันประคองกัน
และกันจนกว่าจะมาถึงห้องนอนได้
 
 
 
 
“ว้ายๆ/เหวอ”แต่แล้วด้วยความทุลักทุเลของป๊อปปี้และฟางทำให้ป๊อปปี้โถมตัวล้มทับฟางลงไปกับ
เตียงนอนทันที
 
 
 
“ป๊อปป เอามือออกไปจากนมฟางเดี๋ยวนี้”ฟางที่หน้าแดงเมื่อถูกชายหนุ่มล้มทับและจูบตั้งสติได้เมื่อรับ
รู้ว่ามือหนาทั้ง2ข้างเกาะอยู่ที่ทรวงอกก็รีบร้องโวยวายก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกันทันที
 
 
 
 
 
“จะหนีไปไหนน่ะห้ะ”ทางด้านโทโมะที่กลับเข้ามาในบ้านตกใจที่เห็นแก้วกำลังจะหนีไปทางหน้าต่าง
ชั้นล่างก็ไม่รอช้าก่อนที่จะวิ่งตามแก้วที่หนีออกมาได้ แก้ววิ่งไปพลางกุมท้องไปด้วยแผลที่ยังไม่หายแต่
แล้วก็ถูกชายหนุ่มที่วิ่งตามมาด้วยความเร็วโถมตัวเข้าไปล็อคตัวแก้วไว้ไม่ให้ไปไหน
 
 
 
 
 
 
“พอแล้วๆ ชั้นไม่หนีแล้วแต่ชั้นเจ็บแผล”แก้วร้องออกมาทำให้โทโมะตกใจก่อนที่จะผละออกจากร่าง
บางพลางจะดูแผลแต่แก้วใช้ความไวชกหน้าชายหนุ่มแล้วลุกหนีทำให้โทโมะรีบล็อคขาแก้วไว้ดึงไม่
ให้แก้วไปไหนได้
 
 
 
 
 
“แหม ลูกชายกับลูกสะใภ้ของั้นมาออกกำลังการับลยามเช้าหรอเนี่ย”ริวจิที่เดินมากับเติร์ดและลูกน้อง
เห็นโทโมะกับแก้วกอดรัดฟัดเหวี่ยงที่สนามในบ้านก็พูดขึ้นทำให้ทั้งคู่รีบผละออกจากกัน แก้วมองไป
ที่เติร์ดก็พบว่าชายหนุ่มไม่ยอมสบตาเธอพร้อมทั้งเบือนหน้าหนีไป
 
 
 
 
 
“มองเติร์ดตาเป็มันคงจะอาลัยอาวรณ์น้องชั้นมากล่ะสิท่า”โทโมะกระซิบว่าร่างบางทันทีเมื่อสังเกตเห็น
 
 
 
 
 
“ใช่ และมันจะดีมากถ้าชั้นถูกบังคับให้จดทะเบียนกับเติร์ดไม่ใช่นาย โอ๊ย เจ็บนะจะพาชั้นไป
ไหน”แก้วหันขวับไปย้อนใส่ชายหนุ่มทันควันก่อนที่จะร้องออกมาเมื่อถูกโทโมะกระชากแขนลากแก้ว
ไป
 
 
 
 
“ทำไมถึงไม่อ่อนโยนกับพี่แก้วบ้างเลยพี่แก้วเป็นเมียพี่นะ”เติร์ดโวยวาย
 
 
 
 
“พาคุณแก้วไปแต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วไปรอที่ลานหน้าบ้านเดี๋ยวนี้”โทโมะสั่งคนใช้ในบ้านก่อนที่แก้ว
จะถูกจับแต่งตัวให้ดูดีและถูกพาขึ้นเครื่องบินส่วนตัวมาที่กรุงเทพ
 
 
 
 
 
”พี่ขนมจีน ม๊า คุณอา”เมื่อเปิดห้องประชุมที่โรงแรมแห่งหนึ่งออกไปแก้วต้องร้องออกมาด้วยความดีใจ
เมื่อเห็นขนมจีน ดนัย และอุษาที่นั่งรออยู่ แต่โทโมะไม่รอช้า รีบดึงแก้วมาโอบเอวแสดงความเป็น
เจ้าของไม่ให้ไปไหนก่อนที่จะพามานั่งตรงกับพวกของมังกรทอง
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันทะเบียนสมรส นี่ตกลงตั้งแต่วันที่แก้วหนีจากวันหมั้นของแก้วกับเชฟโป้งเพื่อที่มาจด
ทะเบียนกับโทโมะงั้นหรอ”อุษาอ่านเอกสารที่ถูกยื่นมาให้แล้วตกใจ
 
 
 
 
“ก็ใครคลิปฉาวนั่นมันก็คือคลิปรักของแก้วกับโทโมะที่มีความสุข ในเมื่อเด็กมันรักกัน เราก็ต้องช่วย
ไม่ใช่หรอ”ริวจิยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นตาที่เจื่อนลงไปของพวกมังกรทอง
 
 
 
 
“ม๊าแก้วขอโทษที่ทำให้มังกรทองต้องเสื่อมเสีย”แก้วเมื่อเห็นหน้าของคนเป็นแม่ก็น้ำตาไหลออกมา
ด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจทำให้โทโมะที่นั่งข้างๆมองเธอด้วยสายตาอ่อนลงก่อนจะมองสลับไปกับ
ขนมจีนและดนัยด้วยสายตาแข็งกร้าว
 
 
 
“เอ ในเมื่อเป็นทองเเผ่นเดียวกันไปแล้วก็เท่ากับทรัพย์สินและหุ้นต่างๆของหนูแก้วที่เป็นลูกสะใภ้ของ
ผมก็ตกเป็นของสามีครึ่งนึงสิครับ”ริวจิยิ้มเยาะออกมาแล้วพูดถึงเรื่องที่เขาตั้งใจตั้งแต่เเรก
 
 
 
“ไม่มีทั้งนั้นล่ะ”ขนมจีนพูดเสียงเขียวออกมา
 
 
 
“ไม่มี หมายความว่ายังไง”โทโมะที่ตกใจเช่นเดียวกับพ่อของเขาแต่ตั้งสติและรีบถามขึ้น
 
 
 
“ยังจะต้องให้พูดอะไรอีกล่ะครับ เป็นถึงคุณหนูรองของมังกรทอง แทนที่จะรักษาชื่อเสียงหน้า ประวัติ
ฉาวโฉ่ที่เคยทำมาตอนเด็กๆก็มีเยอะแยะ โดนคาดโทษก็มากมาย ส่งไปเรียนต่างประเทศก็หวังจะ
ขัดเกลานิสัยให้ดีขึ้นแต่ที่ไหนได้ กลับทำเรื่องให้อับอายเสื่อมเสียแค่มังกรทองแบบนี้ ผมคือผู้ที่ถือสิทธิ์
เด็ดขาดในมังกรทองกับป๊อปปี้ที่ป่วยอยู่ผมตัดสินใจแล้วว่า มรดกเงินทอง ทรัพย์สินทั้งหมดรวมถึงหุ้น
ทุกหุ้นในมังกรทอง แก้วจะไม่มีสิทธิ์อีกต่อไปแล้ว”ดนัยพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“อะไรนะ อาจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ”แก้วอึ้งก่อนที่จะโวยวายออกมา
 
 
 
 
“จะว่าแบบนี้ไม่ได้นะยัยแก้วในเมื่อเธอทำตัวเธอเอง ทำให้ผู้อาวุโสทุกคนในแก๊งค์เราต้องลงมติแล้วคือ
การคว่ำบาตรเธอซะ แก้ว”ขนมจีนพูดสรุปก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วสั่งให้ลูกน้องออกไปโดยไม่สนใจพวก
ของโทโมะอีก
 
 
 
 
“อะไรกันวะ พวกมังกรทองเห็นแก่ตัวยังไงก็เห็นแก่ตัววันยังค่ำ”ริวจิสบถออกมาอย่างหัวเสีย
 
 
 
 
“555สุดท้ายพวกที่จะมาชุบมือเปิบสมบัติของมังกรทองมันก็ไม่ได้อะไรเลย”
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
ริวจิตวัดมือหนาใส่แก้มเนียนของแก้วทันทีที่พูดจบจนร่างบางล้มลงไปกองกับพื้นเลือดกบปาก
 
 
 
 
“เพราะพวกมังกรทองมันโกงทุกอย่างของอาชาไป แค่ชั้นจะทวงทุกอย่างกลับมา มันก็คือสิทธิ์ของชั้น
เด็กอย่างแกจะไปรู้อะไรถึงความชั่วของพ่อแกที่เคยทำกับพวกชั้น ในเมื่อแกมันคือสะใภ้ที่ไม่มีค่าอะไร
จับเอาไปขายซ่องก็ยังได้”ริวจิระเบิดอารมณ์ออกมาพร้อมกับตรงเข้ามาทำร้ายแก้ว
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
“แกจะมาขวางทำไมห้ะ แกเองก็เกลียดมันไม่ใช่หรอโทโมะ”ริวจิตกใจที่โทโมะเข้ามาขวางทำให้ถูก
หมัดของเขาปะทะที่แก้มของลูกชาย
 
 
 
“การที่เราจะเอายัยนี่ไปขายที่ซ่องผมว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ดี ถึงแม้ยัยนี่จะถูกคว่ำบาตรจากมังกรทอง แต่ยัง
ไงก็ได้ชื่อเป็นลูกหลานของเจ้าสัวหลี่จาง ผมว่าเก็บยัยนี่ไว้ต่อรองกับ่ยากับพี่ชายยัยนี่ดีกว่า”โทโมะเช็ด
เลือดที่มุมปากก่อนที่จะตอบคนเป็นพ่อ
 
 
 
“งั้นก็แล้วแต่แก อยากจะทำอะไรก็ทำ”ริวจิมองลูกชายคนโตแล้วนิ่งก่อนที่จะเดินหัวเสียออกไปกับลูก
น้อง
 
 
 
 
“ปล่อยชั้น จะมาช่วยชั้นทำไม ในเมื่อพวกนายไม่ได้ทุกอย่างอย่างที่ตั้งใจ จะเอาชั้นไปขายซ่องก็ไปซะ
สิ”แก้วสะบัดตัวหนีเมื่อโทโมะเอื้อมมือมาจับที่แก้มเนียน
 
 
 
 
“พ่อชั้นมือหนักเหมือนกัน เลือดไหลไม่หยุดเลย”โทโมะไม่พูดอะไรมากยื่นผ้าเช็ดหน้าของเขาให้แก้ว
ซับเลือดก่อนที่จะดึงมือแก้วตามเขามาขึ้นรถไปกับเขา
 
 
 
 
“ทำแบบนี้ทำไม”แก้วอึ้งปนตกใจเมื่อโทโมะเอาน้ำแข็งมาประคบแผลที่แก้มเธอ
 
 
 
 
“ยาแก้ปวดกินซะ แล้วยาเม็ดสีเหลืองนี่ก็กินอย่าให้ขาด ห้ามถาม ไม่อย่างงั้นชั้นจะเอาเธอไปโยนบ่อ
จระเข้”โทโมะไม่ยอมพูดอะไรกับแก้วพูดจบแล้วรีบสั่งเมื่อเห็นแก้วอ้าปากโวยวายทำให้แก้วฮึดฮัดเมื่อ
ถูกคำขู่ของเธอเองที่เมื่อครั้งยังเด็กเคยชอบพูดขู่เขาพร้อมกับยอมกินยาตามที่โทโมะสั่ง
 
 
 
 
 
 
“นี่จะไปไหนน่ะ”เขื่อนแปลกใจเมื่อเห็นเฟย์ที่กำลังแต่งตัวจะออกไปข้างนอกทั้งๆที่ยังมีไข้อยู่ก็รีบเข้า
มาขวาง
 
 
 
 
“คุณท่านโทรมาบอกเรื่องที่พี่ขนมจีนกับอาดนัยตัดแก้วออกจากหุ้นส่วนและมรดกทุกอย่างองมังกร
ทอง เฟย์จะไปพูดกับพวกเค้าให้รู้เรื่อง”เฟย์พูดพลางไอออกมาและเซจะล้ม เขื่อนรีบเข้ามาประคอง
ก่อนจะพาเธอมานั่งพัก
 
 
 
 
“แค่แก้วแต่งงานกับศัตรูแค่นี้ต้องทำกันขนาดนี้ มันไม่เกินไปหน่อยหรอที่ตัดสินใจไม่บอกหัวหน้าแก๊ง
ค์จริงๆแบบนี้”เขื่อนสงสัยกับการกระทำ2พ่อลูกคู่นี้ก็อดพูดขึ้นมาไม่ได้
 
 
 
“ถึงพวกเค้าจะทำเกินกว่าเหตุแต่เค้าต้องการปกป้องมังกรทองนะพี่เขื่อน เฟย์จะไปช่วยพูดกับพี่ขนมจีน
ให้เค้าไม่ทำแบบนี้กับพี่แก้ว”เฟย์พูดพลางฝืนจะลุกแต่เขื่อนดึงดันไม่ยอมให้ลุกไปไหน
 
 
 
“รักมังกรทองดูแลงานแทนป๊อปปี้ รึว่าอยากฮุบทุกอย่างเป็นของตัวเองกันแน่ ไม่ต้องไปหาพวกเค้าทั้ง
นั้นล่ะ/ไม่ พี่อคติกับพี่ขนมจีนเพราะว่าพี่คิดว่าพี่ขนมจีนมีส่วนทำให้นังพิมต้องตายทั้งๆที่พวกนั้น
ทำความผิดอยู่แล้ว ปล่อยเฟย์ กลับไปหาผู้หญิงของพี่เลยนะ”เขื่อนพูดตามข้อสังเกตของเขาก่อนที่จะ
ถูกเฟย์ที่น้อยใจเขื่อนโวยวาย
 
 
 
 
“หึ เมื่อก่อนล่ะอยากได้ตัวชั้นจนตัวสั่น ตอนนี้เป็นอะไรไปล่ะห้ะไม่อยากได้ชั้นรึไง”เขื่อนยิ้มเยาะก่อน
ที่จะกระชับกอดเฟย์แน่นทำให้ลมหายใจร้อนๆปะทะที่แก้มเนียนทำให้เฟย์หน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
“กะแล้วว่าต้องอยู่ด้วยกัน ถ้าพี่เขื่อนยังรักเมียพี่แบบนี้ก็ไม่ต้องมาสนใจแบมดีกว่า”แบมเดินเข้ามาเห็น
ภาพที่เขื่อนกอดเฟย์ไว้และให้เฟย์นั่งที่ตักกำลังจะโน้มหน้าจูบกันก็ตัดพ้อก่อนที่จะรีบวิ่งออกไป
 
 
 
 
“แบม เดี๋ยวก่อน”เขื่อนรีบผละเฟย์ออกจากอ้อมกอดแล้วรีบวิ่งไปตามแบม เฟย์ที่ล้มตรงนั้นน้ำตาไหล
ออกมา
 
 
 
 
“เราจะต้องร้องไห้แบบนี้อีกนานแค่ไหนเฟย์”เฟย์มองภาพที่เขื่อนไม่สนใจเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็พูดออก
มาก่อนที่จะรีบปาดน้ำตาแล้วรับสายของอุษาทันที
 
 
 
เฟย์เจ็บแบบนี้รึจะมีคนมาดามใจแทนเขื่อน
 
ฟางจะใจอ่อนรึเปล่าต้องติดตาม
 
โทโมะเอายาอะไรให้แก้วกิน
 
 
ขอโทษที่มาอัพช้ามากกกกกกก แต่มาอัพแล้วน้า ยังเหลือคนอ่านรึเปล่าาา