หัวใจของมาเฟีย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.06 น.

  46 ตอน
  268 วิจารณ์
  104.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

35) 34 ขอใช้เวลาชดใช้2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

อะไรนะ นี่แก้วถูกพวกแก๊งค์อาชาจับตัวไปงั้นหรอ ให้ตายสิ พวกมันยังมีพรรคพวกเหลืออยู่ริวจิมัน

คงจะแค้นมากเลยทำแบบนี้”เมื่อแก้วถูกพาตัวมาหาดนัยและขนมจีนที่มารอรับที่ภูเก็ตและพากลับมาที่

ฮ่องกงเมื่อทราบเรื่องทั้งหมดจึงเกิดความไม่พอใจอย่างมาก

 

 

 

“ความแค้น นี่อาดนัยเล่าให้แก้วฟังหน่อยสิคะ ว่าเรื่องทั้งหมดมันคืออะไรกันแน่”แก้วรีบถาม

 

 

 

 

“ในสมัยก่อนที่มังกรทองเริ่มแผ่ขยายอำนาจ มีแก๊งอาชาที่อยู่ภูเก็ตที่แข็งแกร่งอยู่ แต่หลี่จางน่ะสิ

ต้องการที่จะโค่นเพื่อให้มังกรทองเป็นใหญ่ เลยใช้วิธีใส่ร้ายทำให้แก๊งค์อาชาต้องแตกตัวลง/และก็สร้าง

ตราบาปให้เด็กผู้ชายคนหนึ่งทำให้เค้าต้องกำพร้าพ่อแม่ แต่หลี่จางคิดว่าการที่เอาเด็กคนนั้นมาชุบเลี้ยง

ที่นี่คือการตัดปัญหาเรื่องทุกอย่างได้”ดนัยเล่าเรื่องทุกอย่างใ้ฟังก่อนที่มาดามหลี่จะเดินเข้ามาสมทบเล่า

เรื่องต่อ

 

 

 

 

“โทโมะ/อะไรนะ”แก้วพูดก่อนที่ขนมจีนจะตกใจอุทานออกมา

 

 

 

”โทโมะคือลูกของแก๊งค์อาชาและเค้าก็กำลังเตรียมแก๊งค์ของเค้าให้กลับอีกครั้งเพื่อล้างแค้นพวก

เรา”แก้วพูดแล้วซึมลงไป สิ่งที่พ่อเธอทำในอดีตคือเรื่องจริง พ่อของเธอเลวร้ายกับครอบครัวโทโมะ

มากมายขนาดนี้เลยรึ

 

 

 

 

 

“เอาเถอะค่ะแต่ถึงยังไง แก้วเค้าก็ถูกจับตัวไปตั้งหลายวัน ถูกเอาไปอะไรต่อมิอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ เรื่องนี้

จะเป็นความลับในมังกรทอง เราจะต้องจับยัยแก้วแต่งงานกับเชฟโป้งให้เร็วที่สุด เพราะเชฟโป้งเค้าเป้

นถึงลูกหลานรัฐมนตรี น้องแก้วเค้าตาแหลม คบกับคนดีๆแบบนี้ เอาแบบนี้แล้วกัน ทางนั้นก็เร่งวันเร่ง

คืน มะรืนนี้ เราจะมีการหมั้นที่เมืองไทยแล้วกันนะคะ เอาล่ะค่ะไม่มีเวลาแล้ว ต้องรีบจัดการ”ขนมจีน

ด่วนสรุปก่อนที่จะรีบกดโทรศัพท์โทรหาบ้านของเชฟโป้งเพื่อตกลงเรื่องพิธีการทันที

 

 

 

 

 

“สิ่งที่ป๊าเคยทำร้ายพวกนายริวจิคือเรื่องจริง แล้วแบบนี้เราจะทำยังไงดีคะย่า/แก้วต้องเข้มแข็งไว้นะ เรา

คงต้องแต่งงานกับเชฟโป้งจริงๆเพื่อขยายอำนาจและหาพรรคพวกเพิ่มที่เมืองไทย แต่ใจจริงแล้ว ย่า

อยากให้ทุกอย่างจบลงเร็วๆเพราะตอนนี้สิ่งที่หลี่จางเคยทำไว้มันกำลังแว้งกลับมาแล้ว”แก้วถามคนเป็น

ย่าก่อนที่มาดามหลี่จะตอบทำให้แก้วนิ่งอึ้งพลางคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่เคยทำร้ายโทโมะมาต่างๆนาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่กิน”ทางด้านป๊อปปี้เหล่มองข้าวต้มทะเลที่ฟางนำมาวางไว้ก็รีบพูดพลางทอดมองไปทางทะเลยาม

ค่ำคืน

 

 

 

 

“ทำไมถึงได้ดื้อเป็นเด็กๆแบบนี้นะ รีบๆทานสิ จะได้ทานยา พรุ่งนี้เช้าเราต้องทำกายภาพกันนะ แล้ว

แบบนี้เมื่อไหร่จะหาย”ฟางถอนหายใจพลางบ่นอุบ

 

 

 

 

“ไม่หายก็ไม่ต้องหาย ตายๆไปได้ก็ดี ใครจะไปอยากมีหัวหน้าแก๊งค์พิการนั่งรถเข็นแบบนี้ มีเมียเมียยัง

ไม่สนใจ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นี่คุณ ถึงแม้ขนมจีนเค้าจะไม่สนใจคุณตอนนี้แต่อย่าลืมสิ ว่าแองจี้ต้องการพ่อนะถ้าคุณเป็นอะไรขึ้น

มาล่ะ”ฟางโวยวายไม่หยุด

 

 

 

 

“ก็ให้แม่ดูแลไง โอ้ย น่ารำคาญจะนอน”ป๊อปปี้ชะงักกับสรรนามของฟางที่เปลี่ยนไปก็โวยวายพร้อม

กับเข็นรถเข็นหนีเข้าห้องนอนไม่สนใจใครอีก

 

 

 

 

“ก็ถ้าคนไข้ดื้อไม่ยอมฟังก็ทำไมไม่พูดกับคนไข้ดีๆล่ะ เมื่อก่อนเคยพูดยังไงก็ลองพูดแบบเดิมสิ บางที

อาจจะดีขึ้นก็ได้นะ”แองจี้กับปอร์เช่ที่แอบฟังเรื่องทั้งหมดก็เดินเข้ามาพูดก่อนที่แองจี้จะรีบเดินหนีกลับ

เข้าห้องนอนตัวเองไปบ้าง ฟางนิ่งครุ่นคิด

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อะไรน่ะ”เช้าวันต่อมาเมื่อป๊อปปี้ลืมตาขึ้นก็พบว่าฟางนั่งอยู่ที่ปลายเตียงมองเขาอยู่ก่อนที่ฟางจะ

ตรงเข้ามาประคองป๊อปปี้ขึ้นเพื่อเช็ดตัวให้ ป๊อปปี้มองดูการกระทำของฟางแล้วนิ่งเงียบไม่พูดอะไรจน

กระทั่งฟางจัดการธุระส่วนตัวของเขาเสร็จแล้วพานั่งรถเข็นมาที่โต๊ะริมทะเลก่อนที่จะให้ป๊อปปี้ทาน

อาหารเช้า

 

 

 

 

“นี่แม่ชั้นย่าชั้นคงจะสั่งให้ทำสินะ เธอเลยดูแลชั้นเป็นอย่างดีแบบนี้”ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

 

“ก็ส่วนนึง แต่ชั้นเป็นหมอ ชั้นต้องดูแลคนไข้ และทำให้เค้าหาย ขอร้องเถอะนะป๊อปรักษาตัว ดูแลตัว

เอง เพื่อกลับไปดูแลลูกน้องในแก๊งค์ ตอนนี้มังกรทองกำลังแย่ ถ้าหัวหน้าเป็นอะไรไปแล้วลูกน้องจะ

เป็นยังไง”ฟางพูดตามตรงออกมาทำให้ป๊อปปี้นิ่งเงียบ

 

 

 

 

 

“ก็ได้ ชั้นจะเลิกดื้อกับเธอ ยอมทำกายภาพบำบัดเพื่อรักษาตัวเองแต่เธอต้องเรียกชั้นเหมือนเดิมเข้าใจ

มั้ย”ป๊อปปี้ต่อรอง

 

 

 

 

 

“เข้าใจค่ะ เอ่อ เข้าใจแล้ว ป๊อปปี้”ฟางตอบก่อนที่จะนึกได้แล้วพูดโดยใช้สรรพนามเดิมเหมือนเมื่อก่อน

ป๊อปปี้ยิ้มออกมาก่อนที่จะยอมทานข้าวเช้าและทำกายภาพบำบัดโดยไม่ดื้ออีกเลย

 

 

 

 

“เสียงดังอะไรน่ะ” เฟย์ที่กำลังว่ายน้ำเสร็จได้ยินเสียงลูกน้องของมังกรทองโวยวายก็รีบสวมชุดคลุม

อาบน้ำแล้วเดินไปดูก็พบว่าเขื่อนกำลังจะมีเรื่องกับลูกน้องของตน

 

 

 

 

 

“อ๋อ อยู่นี่นิเอง ถ้าอยากจะกลับมาก็กลับมาเองคนเดียวสิ เฟย์จะเอาหลานพี่มาด้วยทำไม รึว่าจะเอามา

เป็นตัวประกันแล้วให้พี่กลับมาจากแบมล่ะสิ ไม่มีวัน กักขังหน่วงเหนี่ยวกันแบบนี้พี่จะแจ้งตำรวจมา

พาพวกเฟย์เข้าคุก”เขื่อนโวยวายตะคอกใส่เฟย์เสียงดัง

 

 

 

 

“ทำไมพี่ไม่เคยมองเฟย์ในแง่ดีบ้าง เฟย์ไม่ได้งี่เง่าไปหมดทุกเรื่องนะพี่เขื่อน/หรอ แล้วจะให้เชื่อได้มั้ย

ล่ะก็ดูทำตัวสิ”เฟย์มองสามีตนแล้วตัดพ้อก่อนที่เขื่อนจะว่ากลับทำให้เฟย์น้ำตาไหลและร้องไห้ออกมา

เขื่อนชะงักเมื่อเห็นเฟย์ร้องไห้

 

 

 

“พอเถอะอาเขื่อน อย่าว่าน้าเฟย์เลยที่น้าพาผมมาด้วยเพราะตอนนั้นอาเขื่อนไม่อยู่บ้าน พ่อแม่ก็ไปเมือง

นอกหมด ไม่มีใครดูแลผมน้าเฟย์รู้ข่าวเรื่องพี่ชายของเค้า เค้าลยพาผมมาด้วยเพราะเป็นห่วงกลัวว่าพวก

ที่ทำร้ายคุณป๊อปปี้จะรู้แล้วมาจัดการคนที่รู้จักกับมังกรทอง”ปอร์เช่ได้ยินเสียงโวยวายก็เข้ามาอธิบาย

ทุกอย่างให้เขื่อนฟัง

 

 

 

 

“แต่ที่เราต้องตามมาเพราะมังกรทองมาทำให้พวกเราเดือดร้อน ปอร์เช่กลับกับอา เค้าอยากจะดูพี่เค้าต่อ

ก็ตามใจ”เขื่อนพูดอย่างไม่ใส่ใจเฟย์

 

 

 

 

“ก็เพราะว่ามีนังแพศยานั่นนั่งรอในรถไงล่ะถึงได้ไม่สนใจเมียที่อยู่ตรงนี้”เฟย์ตัดพ้อออกมาอีกครั้งแล้ว

วิ่งร้องไห้หนีไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

 

“ใจคอรีบมาแล้วไม่คิดจะเจอเพื่อนเก่าเลยหรอเขื่อน”ฟางเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็เดินเข้ามารั้งเขื่อนเอ

าไว้ไม่ให้ไปไหน เขื่อนยิ้มออกมาก่อนที่จะรีบเข้าไปสวมกอดฟางพร้อมกับรีบเดินเข้าไปในบ้านกับ

ฟางโดยที่ทุกอย่างอยู่ในสายตาของป๊อปปี้ที่มองมาจากชั้นบน

 

 

 

 

“เดี๋ยวสิแองจี้จะไปไหนน่ะ”ปอร์เช่เห็นแองจี้เห็นเขื่อนตามติดฟางแจนั้นก็โยนข้าวของไม่พอใจพร้อม

กับเดินปึงปังไปอีกทางก็รีบวิ่งตามไปทันที โครม ตอนนั้นเอง ระหว่างที่ฟางกำลังเตรียมอาหารเที่ยงให้

ป๊อปปี้ ก็ได้ยินเสียงดังมาจากชั้นบนจึงรีบวิ่งเข้าไปดูอาการ เมื่อเห็นป๊อปปี้ล้มจากรถเข็นก็ตกใจก่อนที่

จะรีบประคองป๊อปปี้ขึ้นพร้อมกับเขื่อน

 

 

 

 

“ปล่อย ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น/นี่ เป็นอะไรไปอีกล่ะป๊อปปี้”ป๊อปปี้โวยวายสะบัดมือของฟางและเขื่อนทิ้ง

ทำให้ฟางรีบถามชายหนุ่มทันที

 

 

 

“ถ้าปากบอกจะมาดูแลชั้นแล้วกลับเอาเวลาไปอยู่กับผู้ชายอื่นแบบนี้วันหลังไม่ต้องมาดูก็ได้นะ ไม่

อยากให้คนที่ทำงานแบบครึ่งๆกลางๆมาดูแล”ป๊อปปี้ว่าใส่ฟางยาวเหยียด

 

 

 

 

“เขื่อนเค้าแค่มาตามหลานเค้ากลับเท่านั้นล่ะ หึงหรอ”ฟางส่ายหน้าพร้อมกับถามขึ้นมาลอยๆเพื่อแกล้ง

ป๊อปปี้

 

 

 

 

“ใช่ หึงมาก”คำตอบของป๊อปปี้ที่พูดออกมาทำให้ฟางอึ้งก่อนที่จะรีบมองไปทางอื่นไม่สบตาชายหนุ่ม

 

 

 

 

“จะหึงทำไมล่ะในเมื่อเราไม่ได้รักกันแล้ว อย่าแกล้งพูดแบบนี้เลย เอาล่ะเดี๋ยวจะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว

เดี๋ยวจะไปตามบุรุษพยาบาลมาพาไปอาบน้ำแล้วกัน”

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

ป๊อปปี้เห็นฟางรีบพูดจะเดินหนีก็ไม่รอช้ารีบดึงฟางมานั่งที่ตักพลางสวมกอดเอาไว้หลวมๆไม่ให้เธอ

ไปไหน “เป็นหมอต้องดูคนไข้ไม่ใช่รึไง งั้นก็ช่วยอาบน้ำให้หน่อยสิ ร้อน”ป๊อปปี้พูดพลางกระชับกอด

เอาไว้ ก่อนที่จะดันจมูกหมายจะฝังลงไปที่แก้มเนียนของฟาง ฟางตกใจรีบเบี่ยงหน้าหนี

 

 

 

 

 

“อ๊ะ มาพอดีเลยพาคุณป๊อปไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวหมอจะไปเตรียมอาหารเย็นก่อน จริงสิยาหลังอา

หารๆ”ทันใดนั้น บุรุษพยาบาลเดินเข้ามาในห้องทำให้ฟางรีบผละออกจากป๊อปปี้พร้อมกับรีบสั่งและ

รีบเดินหนีป๊อปปี้ออกไปจากห้องทันทีก่อนที่ฟางจะปลีกตัวออกไปข้างนอกกับเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณสำหรับมื้อเย็นนะเขื่อนแต่อย่างที่ฟางบอกนั่นล่ะ ถ้าไม่รักเฟย์แล้วอยากเริ่มต้นใหม่ก็ต่างคน

ต่างอยู่ซะอย่ารั้งกันไปมาแบบนี้มันจะมีแต่ทำเรื่องแย่นะ อ้าวทำไมแองจี้ยังไม่นอนอีกล่ะ”เมื่อกลับมาจากไปส่งแบมที่โรงแรมเขื่อนก็มาส่งฟางพลางพูดคุยกันก่อนที่ฟางจะแปลกใจที่เห็นแองจี้กอดอกรออยู่

 

 

 

 

“ก็เพราะนอนไม่หลับไงล่ะป๊าเมาแบบนั้นเป็นหมอไม่ใช่รึไงไปดูแลคนไข้เลยนะ ส่วนคุณ เพราะคุณ

ทำให้น้าเฟย์เมาเตลิดไปไหนไม่รู้แล้ว”แองจี้โวยวายจบก็เดินปึงปังกลับเข้าบ้านไปเขื่อนได้ยินเช่นนั้นก็

รีบออกไปตามหาเฟย์ทันทีเช่นเดียวกับฟางที่กลับมาที่ห้องป๊อปปี้ก็พบว่าชายหนุ่มนั่งดื่มเบียร์เมาไม่

ยอมนอนหลับ

 

 

 

 

“พอได้แล้วจะดื่มให้เมาแบบนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน/เออ ใช่สิ ชั้นมันไม่ได้เรื่องเป็นง่อยเดินไม่ได้เจ้าอารมณ์

ใครจะไปดีแบบไอ้เขื่อนเล่า”ฟางรั้งกระป๋องเบียร์ในมือป๊อปปี้แล้วว่าก่อนที่ป๊อปปี้ที่เมาจะรีบว่ากลับ

 

 

 

 

 

เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องตลอดเลยนะ พอได้แล้วป๊อปปี้/ไม่ ชั้นจะกิน กินๆมันแบบนี้ล่ะ เหลืออีกตั้ง

เยอะ”ฟางพยายามขืนตัวป๊อปปี้ให้เลิกดื่มแต่ชายหนุ่มไม่สนใจ ทำให้ฟางเริ่มหงุดหงิดก่อนที่จะตัดสิน

ใจแกะกระป๋องเบียร์ที่เหลืออยู่แล้วดื่มทันที

 

 

 

 

 

“ทำอะไร พอแล้ว/ไม่พอ อยากกินให้หมดไม่ใช่รึไง นี่ไงจะหมดแล้ว”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อฟางดื่มเบียร์ใน

กระป๋องหมดไป3กระป๋องไม่ยอมหยุดและจะดื่มอีกก็รีบห้ามก่อนที่ร่างบางจะพูดเสียงอู้อี้ออกมาด้วย

ความโมโห

 

 

 

 

 

ก็บอกให้พอยังไงล่ะ/อื้อออ”ป๊อปปี้ไม่เห็นว่าฟางจะหยุดตามที่เขาบอกก็โถมตัวทาบทับฟางพร้อมกับ

บดจูบเธอเพื่อไม่ให้เธอดื่มมันอีก

 

 

 

 

 

“มันเป็นเพราะเธอนั่นล่ะ ที่ไปกับหมอเขื่อนนั่นทำให้ชั้นต้องเมาแบบนี้/ป๊อปปี้”ป๊อปปี้ถอนจูบฟางออก

มาก่อนที่จะพูดตัดพ้อ ฟางมองร่างสูงที่ทาบทับพร้อมพูดออกมาค่อยๆเลื่อนมือมาจับที่แก้มทั้ง2ของเขา

แล้วพูดก่อนที่ชายหนุ่มจะค่อยๆบรรจงจูบฟางอีกครั้งโดยที่ครั้งนี้ฟางเองก็ยินยอมรับรสจูบของชาย

หนุ่มไปเช่นกัน

 

 

 

แก้วจะแต่งงานจริงหรอ แล้วโทโมะจะปล่อยจริงงรึเปล่า

 

เขื่อนรึเฟย์ใครกันที่จะอ่อนใส่กันก่อน

 

ส่วนป๊อปปี้กับฟาง ต้องติดตามกันเอง555

 

มาอัพแล้วน้าาา ตอนหน้าอาจจะเป็นพาร์ทแยกของแต่ละคู่น้าา อย่าพึ่งหายไปกันน้าาา

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา