หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

“อื้มม โอ๊ย มึนหัวจัง”ฟางค่อยๆขยับตัวเมื่อรู้สึกว่ามีแสงแดดส่องกระทบเธอก่อนที่จะพูดขึ้นพลางเอา

มือกุมหัว และเริ่มรู้สึกหนักเหมือนมีมือใครพาดผ่านแล้วต้องได้สติเมื่อพบว่าป๊อปปี้นอนกอดเธออยู่ที่

สำคัญเธอกับเขาไม่สวมเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น

 

 

 

“โอ๊ยย ยัยฟางนะยัยฟางคนป่วยก็ไม่เว้น”ฟางลุกขึ้นนั่งพลางมองไปรอบๆห้องและมองที่พื้นที่เธอกับ

ป๊อปปี้นอนกอดกันโดยมีผ้าห่มที่ถูกดึงมาจากเตียงข้างๆก็หน้าแดงจัดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่ป๊อปปี้เมาแล้ว

เธอเข้ามานั่งดื่มเบียร์ด้วยเพื่อประชดเขา ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลงที่เรื่องอย่างว่าของเขาและเธอ

 

 

 

 

“นี่ก็หลับสบายใจเลยล่ะสิ สมใจแล้วนิ”ฟางเหล่มองป๊อปปี้ที่ยังหลับไม่ได้สติอยู่ก็บ่นอุบก่อนที่จะรีบ

ลุกขึ้นเพื่อจัดการกับตัวเองทันที

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นี่มันอะไรกันเนี่ย ฟางเธอทำบ้าอะไรกับชั้น”ป๊อปปี้ที่เริ่มรู้สึกตัวต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพตัวเองอยู่

ในสภาพถูกฝังลงไปในทรายทั้งตัว แต่ยังมีร่มกันแดดเอาไว้

 

 

 

 

“จะว่าไปป๊าอยู่ในภาพแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบนะคะ/น่ารักตรงไหน ไม่ตลกเลยนะ ปล่อย”แองจี้ยิ้ม

หัวเราะคิกคักพลางพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะยังไม่หยุดโวยวาย

 

 

 

 

“ฝังตัวลงไปในทรายที่สะอาดแถมสูดอากาศบริสุทธิ์แบบนี้ มันช่วยให้เลือดไหลเวียนตามร่างกายดีขึ้น

นะ เดี๋ยวอีกสักพักก็ขึ้นได้แล้วล่ะ”ฟางเดินเข้ามาพร้อมบุรุษพยาบาล2คนพูดขึ้น ป๊อปปี้ได้แต่ฮึดฮัดทำ

กระฟางไม่ได้

 

 

 

 

“อย่างน้อยแองจี้ก็ได้ภาพสวยๆเอาไว้บอกเหล่าม่ากับอาม่าได้ว่า ป๊าของแองจี้ตั้งใจทำ

กายภาพบำบัด”หลายสิบนาทีต่อมา แองจี้พูดอย่างอารมณ์ดีเมื่อยืนอยู่ข้างฟางพลางเช็ครูปในมือถือตัว

เองและข้อความที่ส่งให้มาดามหลี่และอุษาที่ฮ่องกง

 

 

 

 

“โอ๊ย ไม่มีแรง”

 

 

 

จุ๊บ จังหวะนั้นเอง ป๊อปปี้อาศัยจังหวะที่บุรุษพยาบาลปล่อยตัวแค่เสี้ยวนาที เอนตัวโผกอดฟางแล้วหอม

แก้มอย่างรวดเร็วจนฟางที่ตกใจรีบรับป๊อปปี้หน้าแดงจัดเผลอปล่อยตัวป๊อปปี้ล้มก้นคะมำพื้นอย่างแรง

 

 

 

“โอ๊ย นี่จะฆ่ากันรึไงห้ะ/ใครใช้ให้เล่นอะไรพิเรนท์ๆแบบนี้ล่ะ ไปเลยนะ ไปอาบน้ำกับบุรุษพยาบาล

แล้วมาทานข้าวต่อ”ป๊อปปี้โวยวายใส่ฟางก่อนที่ฟางจะรีบสวนกลับไปแล้วรีบเดินจ้ำหนีไปด้วยใจที่

เต้นรัว แองจี้มองภาพของป๊อปปี้และฟางก็เผลออมยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่คิดจะพูดกันหน่อยรึไงฟาง”ป๊อปปี้ถามขึ้นหลังจากที่ทานอาหารจนเสร็จก็เป็นช่วงกายภาพ ฟาง

ไม่ยอมเข้ามาดูแลเขากลับให้บุรุษพยาบาลมาประคองตัวเขาระหว่างทำกายภาพส่วนตัวเองนั้นกลับไป

สอนแองจี้ทำขนมอยู่ที่ครัวก็รีบโพล่งถามเมื่อถูกบุรุษพยาบาลพามาส่งที่ครัว

 

 

 

 

“ป๊ามาก็ดีแล้ว มาชิมขนมฝีมือแองจี้เร็ว มันชื่อว่าลูกชุบ”แองจี้รีบเอาจานลูกชุบมาให้พ่อตนเองพลางตัก

ป้อน ป๊อปปี้มองขนมหวานที่แองจี้ตักให้ก็คิดถึงในอดีตที่ฟางเคยสอนเขาทำขนม

 

 

 

“แองจี้รู้มั้ยว่าลูกชุบเนี่ยแม่เค้าเคยสอนป๊าทำมาก่อนด้วยนะ แถมป๊ายังเคยปั้นเป็นรูปพ่อ แม่ ลูกอีก

ด้วย”ป๊อปปี้พูดพลางเหล่มองฟางหวังให้ฟางได้ยิน

 

 

 

 

“รู้แล้วค่ะเพราะเค้าเป็นคนบอกแองจี้เอง”แองจี้มองป๊อปปี้และฟางสลับกันก็รีบกระซิบข้างหูก่อนที่จะ

หัวเราะคิกคักออกมา2พ่อลูกสร้างความแปลกใจให้กับฟางเป็นอย่างมากก่อนที่ทั้ง3จะย้ายไปนั่งเล่นอยู่

ที่ริมชายหาดโดยที่ฟางและป๊อปปี้นั่งมองแองจี้ ปอร์เช่และบอดี้การ์ดของป๊อปปี้เล่นบอลอยู่ริมชายหาด

 

 

 

 

 

 

 

“ทำอะไรน่ะฟาง”ป๊อปปี้ตกในเมื่อจู่ๆฟางก็เอากะละมังน้ำอุ่นมาให้ป๊อปปี้แช่เท้าและนวดให้เขา

 

 

 

“นวดคลายเส้นไง น้ำอุ่นผสมสมุนไพรของคุณท่านช่วยให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น ก็เห็นมองพวกแองจี้

เล่นบอลกันรู้นะว่าอยากเล่น อดทนหน่อยนะป๊อปอีกไม่นานก็จะกลับมาเดินไปแล้วจะได้กลับไปหา

ขนมจีนที่ฮ่องกง”ฟางพูดแล้วนิ่ลงไปเมื่อพูดประโยคสุดท้ายจบ

 

 

 

 

“นี่จะพูดถึงคนอื่นให้มันได้อะไรขึ้นมา รึว่าเธอไม่อยากอยู่กับชั้นแล้ว เธอจะทิ้งชั้นไปอีกแล้วรึไงห้ะ

ถ้าอยากจะรีบรักษาแล้วไล่กันไป ไม่ต้องก็ได้นะ”ป๊อปปี้โวยวายพลางเอามือยกขาตัวเองออกจาก

กะละมัง

 

 

 

 

“ฟางเป็นหมอฟางก็อยากให้คนไข้หายป่วยทุกคนล่ะน่า อย่างี่เง่าเป็นเด็กไม่รู้จักโตหน่อยเลย”ฟางว่า

กลับ

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นอยากอยู่กับเธอทำไมต้องไล่ไปหาคนอื่นด้วยล่ะ แค่ป๊อปอยากอยู่กับฟางแค่นี้ฟางยังจะทิ้งป๊อป

ไปอีกแล้วหรอ”ป๊อปปี้ตัดพ้อ

 

 

 

 

“ป๊อป ตอนนี้พวกเราไม่ได้อยู่ในฐานะสามีภรรยาแล้วนะ ป๊อปมีขนมจีนเป็นเมียใหม่ไปแล้ว และป๊อ

ปก็บอกเองไม่ใช่หรอว่าป๊อปเกลียดฟางอยากแก้แค้นฟาง ฟางอยู่ที่นี่คอยดูแลรับใช้ทุกคนในมังกรทอง

เพื่อชดใช้ความผิดทั้งหมดให้ป๊า ที่ป๊อปพูดเมื่อกี้ป๊อปก็อาจแค่เหงา หรือหว้าเหว่จากการไม่มีขนมจีนอยู่

แต่มีฟางมาดูแลแทนต่างหาก ป๊อปไม่ได้อยากอยู่กับฟางจริงๆหรอก”ฟางพูดจบก็รีบลุกขึ้นเดินหนี

ป๊อปปี้ออกไปโดยมีชายหนุ่มมองตามตาละห้อยส่วนฟางที่เดินหนีออกมานั้นก็ร้องไห้ออกมาเมื่อคิดถึง

เรื่องราวของเขาและเธอเมื่อในอดีต

 

 

สงสัยจริงว่าป๊อปปี้แค่เหงาหรือว่าอยากมีฟางอยู่ข้างๆกันนะ