หัวใจของมาเฟีย

 
 
 
 

“กรี๊ดดดดดดด”เสียงกรีดร้องโวยวายของเฟย์ทำให้แองจี้ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่กับปอร์เช่ข้างล่างบ้านต้อง
ตกใจก่อนที่จะหันไปมองตามต้นเสียง เมื่อเห็นเฟย์กรีดร้องโวยวายใส่เขื่อนเสียงดัง
 
 
 
 
“นี่น้าของเธอจะโวยวายอะไรนักหนา นี่ตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันวันที่3แล้วนะ”ปอร์เช่บ่นอุบ
 
 
 
 
“ก่อนจะว่าน้าชั้น น้าของนายล่ะดีตายล่ะ แอบไปกิ๊กกับพยาบาลที่โรงพยาบาลที่ตัวเองทำงานใช้ได้
ที่ไหน คนเป็นเมียเค้าก็ไม่ได้อยากให้สามีตัวเองมีเมียน้อยหรอกนะ”แองจี้รีบว่าก่อนที่ทั้งคู่จะรีบขึ้นไป
แอบดูเหตุการณ์ด้วยกันและก็พบว่าเขื่อนและเฟย์กำลังทะเลาะกันเรื่องที่เขื่อนพาแบมมาอยู่ด้วยก่อนที่
จะสั่งให้ลูกน้องไล่แบมจนแบมแทบหนีกลับคอนโดไปไม่ทัน
 
 
 
 
“เลิกบ้าได้แล้ว ถึงเฟย์จะไล่แบมไป พี่ก็จะไปหาแบมที่คอนโดอยู่ดีเพราะพี่รักแบม”เขื่อนว่าพร้อมกับ
จะเดินหนี
 
 
 
 
“ได้ ถ้าพี่ไป เฟย์จะสั่งลูกน้องฆ่ามัน”เฟย์ยื่นคำขาดทำให้เขื่อนชะงักก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ
แล้วหันไปประจันหน้ากับเฟย์
 
 
 
 
“เอาเลยสิ ถ้าครั้งนี้เฟย์ทำร้ายคนที่พี่รักอีก พี่ก็จะสู้ให้ถึงที่สุดที่นี่คือเมืองไทยไม่ใช่ฮ่องกง ถ้าเฟย์จะทำ
อะไรใครที่ี่ก็เอาเลย เฟย์ได้นอนคุกที่นี่แน่ แล้วบอกเลยนะว่ายิ่งทำตัวแบบนี้ต่อให้เฟย์จะทำร้ายแบมได้
พี่ก็จะไม่หยุด เพราะพี่เกลียด ผู้หญิงร้ายกาจแบบเรา พี่เกลียดจำเอาไว้”เขื่อนพูดออกมาก่อนที่จะ
ตะคอกคำว่าเกลียดใส่หน้าเฟย์ทำให้ร่างบางสะดุ้ง เมื่อเขื่อนเดินออกไปจากห้อง น้ำใสๆก็ไหลออกมา
จากตากลมโต2ข้างของเฟย์
 
 
 
 
“ค่ะ เฟย์พูด อะไรนะ เฟย์จะพาหลานไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”เฟย์รีบปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะปรับน้ำเสียงเป็น
ปกติแล้วรับสายและต้องตกใจเมื่อทราบเรื่องจากโทรศัพท์มือถือทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาออกไป ชั้นไม่กิน”เสียงโวยวายดังมาจากห้องของป๊อปปี้ทำให้ขนมจีนที่กำลังดูความเรียบร้อยใน
บ้านพักในตัวรีสอร์ตที่เมืองไทยของมังกรทองต้องตกใจก่อนที่จะรีบเข้าไปในห้องพักแล้วต้องหัวเสีย
เมื่อเห็นป๊อปปี้ปัดจานชามอาหารหกใส่คนรับใช้
 
“โอ๊ย ป๊อปเลิกเอาแต่ใจสักที รีบกินข้าวจะได้กินยาเถอะค่ะ เดี๋ยวจะได้ติดต่อหมอที่ไทยมาทำกายภาพ
อย่าทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโตแบบนี้”ขนมจีนโวยวายใส่ป๊อปปี้ที่เอาแต่ใจจนป๊อปปี้หน้าเสียเมื่อเห็นท่าที
ที่เปลี่ยนไปของภรรยาสาว
 
 
 
 
“แล้วนี่จะไปไหน ทำไมไม่เอากระเป๋าเสื้อผ้ามาเก็บในห้องล่ะ”ป๊อปปี้ถามภรรยา
 
 
“เปล่าค่ะขนมจีนแค่มาส่งป๊อปที่นี่ไม่ได้หวังจะมาอยู่ซะหน่อย เมืองไทยร้อนก็ร้อน แถมงานที่
ฮ่องกงก็ยุ่งจะตายแค่เจียดเวลามาส่งป๊อปที่นี่ได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว”ขนมจีนพูดแกมปัดรำคาญทำให้ป๊อปปี้
ชะงักมองคนที่ได้ชื่อเป็นภรรยาที่พาออกหน้าออกตาด้วยสายตาตัดพ้อ
 
 
 
“ถ้าเวลาที่ต้องมาดูผัวตัวเองที่ป่วยอยู่มันลำบากมากจะไปไหนก็ไป”ป๊อปปี้ตววาดไล่ขนมจีนทันที
พลางปัดข้าวของที่อยู่แถวนั้นจนขนมจีนหลบแทบไม่ทัน
 
 
 
 
“ว๊ายย ถ้าจะอาละวาดเป็นหมาบ้าแบบนี้ก็เชิญเลยค่ะ คนมีงานมีการต้องทำ ไว้ป๊อปเย็นลงแล้วเราค่อย
คุยกัน”ขนมจีนโวยวายอีกครั้งก่อนที่จะเดินปึงปังออกมาจากห้องและไม่คิดจะหันกลับมาอีก
 
 
 
 
 
“ใครมันจะไปสนใจคนพิการเดินไม่ได้อย่างชั้น เธอก็เหมือนกัน”ป๊อปปี้มองดูข้าวของที่ตนเองปัด
กระจัดกระจายและคนรับใช้ที่หนีออกไปแล้วพูดออกมาพร้อมกับทุบขาทั้ง2ข้างของตนเองที่ไม่รู้สึก
อะไรแล้วร้องไห้คิดถึงวันที่เขาต้องเดินทางจากฮ่องกงมาเมืองไทย ฟางไม่คิดแม้แต่จะมาส่งเขา นี่เธอ
คงจะเกลียดเขามากแล้วสินะ
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วไหวมั้ยครับ”เติร์ดแอบย่องมาหาแก้วที่ทำงานบ้านกับแม่บ้านในบ้านของตนเรียบร้อยและมานั่ง
พักที่ครัวพลางถามพร้อมกับยื่นน้ำให้ดื่มด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกเติร์ด นายมายุ่งกับพี่อีกเดี๋ยวก็ถูกพ่อลงโทษอีกหรอก”แก้วตอบพลางนึกถึงวันก่อนที่
เติร์ดพยายามจะช่วยเธอทำงานบ้านทำให้ถูกพ่อของเขาลงโทษเอาไม้เรียวฟาดต่อหน้าลูกน้อง
 
 
 
 
“ช่างเถอะครับ ผมชินแล้ว ผมหัวต่อต้านพ่อมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพราะผมมันลูกชังไม่ใช่พี่โทโมะที่
เป็นลูกของผู้หญิงที่พ่อรัก ทำอะไรก็ดีไปหมด/จริงสิ โทโมะหายไปไหนแล้วล่ะ”เติร์ดตัดพ้อทำให้แก้ว
นึกขึ้นได้ที่2-3วันหลังจากที่ตึกส่วนตัวของเขา เข้ามาโทโมะก็หายตัวไปและสั่งให้ลูกน้องมาพาตัวเธอ
ไปทำงานบ้านที่นี่แทน
 
 
 
 
“ถามถึงชั้นเพราะคิดถึงชั้นงั้นสิ”สิ้นเสียงแก้วและเติร์ดรีบหันไปมองโทโมะที่ได้ยินพวกเขาพูดพร้อม
กับเดินเข้ามาหาทำให้แก้วรีบเกาะแขนเติร์ดแน่นโดยอัตโนมัติ “นี่คงจะหาผู้ชายเกาะใหม่ได้แล้วสินะ
คราวนี้ฉลาดกะจะให้ตัวเองสบายล่ะสิ เลยเข้าหาลูกชายคนเล็กของแก๊งค์ศัตรูตัวเอง แล้วแบบนี้ผู้ชาย
คนที่เธอจะจับเค้าคนล่าสุดเห็นจะว่ายังไงน้า”โทโมะมองภาพนั้นแล้วนิ่งก่อนที่จะพูดจาออกมาว่าร้าย
แก้วจนเติร์ดทนไม่ไหวพุ่งเข้ามาผลักอกกว้างของโทโมะจนแก้วรีบห้ามเติร์ดเอาไว้
 
 
 
 
“นี่จะจับพี่แก้วไปไหนปล่อยนะ”เติร์ดตกใจเมื่อเห็นลูกน้องของโทโมะจับตัวแก้วแยกออกมาจากเขา
 
 
 
“แล้วแกจะมายุ่งอะไรล่ะห้ะเติร์ด โทโมะทำถูกต้องแล้วที่จะพาตัวประกันกลับไป เพราะตอนนี้หัวหน้า
แก๊งค์มังกรทองมันถูกปองร้ายไปแล้ว”ริวจิเดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์ก็พูดขึ้น
 
 
 
 
“อะไรนะ นี่อย่าบอกนะว่าพวกนายทำร้ายพี่ชายชั้น ไอ้พวกชั่ว”แก้วโวยวายเมื่อได้ยินจะเข้าไปเอาเรื่อง
แต่ถูกพวกของโทโมะล็อคตัวไม่ให้ไปไหนได้
 
 
 
 
“นี่หนูพวกชั้นยังไม่ทันจะทำอะไรเลย ยังไม่ทันเริ่มพวกนั้นก็ถูกเล่นงานซะแล้ว สงสัยทำเรื่องกับคน
อื่นไว้เยอะเลยได้รับผลกรรมแบบนี้ สมน้ำหน้าไอ้พวกขี้โกง เอาล่ะพานังหนูคนนี้กลับไปซะ แล้วจะทำ
อะไรต่อก็ทำเลยนะโทโมะ”ริวจิพูดพลางสั่งลูกชายคนโตจากนั้นโทโมะก็ลากแก้วออกไปโดยที่ไม่ลืม
ปิดตาแก้วไว้ แต่สุดท้ายเขาต้องเอาผ้าปิดปากแก้วอยู่ดีเพราะทนเสียงบ่นโวยวายของแก้วที่ดังมาตลอด
ทางไม่ได้
 
 
 
 
 
“นี่พาชั้นมาที่ไหนกัน อย่าบอกนะว่าพวกนายจะลวงชั้นมาฆ่า ไหนว่าจะปล่อยชั้นเป็นอิสระไง ไอ้คน
สับปรับ ผิดคำพูด” แก้วโวยวายไม่หยุดเมื่อถูกปล่อยเป็นอิสระและลงจากรถพบว่าเธอถูกปล่อยทิ้งไว้
ริมถนนแห่งหนึ่ง
 
 
 
 
“โอ๊ย เลิกโวยวายสักที ชั้นบอกว่าจะปล่อยก็ปล่อยยังไงล่ะ เพราะมันถึงเวลาที่พวกเราจะกลับมาจัดการ
ล้างแค้นพวกที่มันทำกับชั้น แบบตาต่อตาฟันต่อฟัน”โทโมะถอดแว่นตากันแดดพร้อมกับว่าแก้วด้วย
น้ำเสียงเย็นชา
 
 
 
“นี่ตกลงนายกับชั้นต้องยืนกันคนละฝั่งแบบนี้จริงๆหรอ ทั้งๆที่ม๊ากับย่าชั้นรักนายมากนะ”แก้วนิ่งก่อน
ที่จะพูดขึ้น ซึ่งก็จริงเพราะถึงแม้อุษาและมาดามหลี่จะดุและทำตามคำสั่งมิสเตอร์หลี่จางแต่พวกเขาก็รัก
และมีเมตตากับโทโมะมาก
 
 
 
 
 
“เลิกพล่ามได้แล้ว ในถุงนี้มีเงินจำวนนึงเธอเดินไปก็จะเจอศาลา แล้วโบกรถกลับไปในที่ของเธอที่
ภูเก็ตซะ แล้วเราจะกลับมาเปิดศึกกันอย่างเต็มตัว ไปได้แล้ว”โทโมะนิ่งไม่ตอบก่อนที่จะออกปากไล่
แก้วไปให้พ้นๆพร้อมกับสั่งลูกน้องของตนขับรถออกไปจากตรงนั้นทิ้งให้แก้วจัดการทุกอย่างตาม
ลำพัง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย บอกแล้วไงว่าไม่ทำอะไรทั้งนั้นฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไงห้ะ จะไปไหนก็ไป ไป๊”เสียงร้องโวยวาย
โมโหร้ายของป๊อปปี้ดังลั่นทำให้เฟย์ที่พาแองจี้และปอร์เช่มาถึงบ้านพักริมทะเลชะงักก่อนที่ทั้งหมดจะ
เดินตามต้นเสียงไปก็พบว่า ทั้งบุรุษพยาบาล พยาบาลและหมอที่มารักษาป๊อปปี้ถูกไล่ตะเพิดขว้างปา
ข้าวของใส่เพราะป๊อปปี้ไม่ยอมทานยาและทำกายภาพบำบัด บรรดาหมอต่างถอดใจกับความดื้อรั้น
และโมโหร้ายของเขา
 
 
 
 
 
“ทำไมป๊าต้องทำร้ายตัวเองแบบนี้ ถ้าป๊าเป็นอะไรแล้วแองจี้จะอยู่กับใคร”เมื่อแองจี้เห็นสภาพพ่อตนเอง
ก็ร้องไห้โฮก่อนที่จะโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่นทำให้ชายหนุ่มได้สติกอดลูกสาวไว้ อย่างน้อยฟางไม่ให้
อภัยเขาอีกแล้วแต่แองจี้ก็คือผลพวงจากความรักของเขากับฟาง ซึ่งเขาจะต้องดูแลเธอให้ดีที่สุด ชาย
หนุ่มสงบลงแล้วยอมกินข้าวตามที่แองจี้ป้อน แต่ก็ยังคงไม่ยอมทำกายภาพบำบัดอยู่ดี ก่อนที่จะเข็นรถ
เข็นมาที่ริมระเบียงมองดูพระจันทร์ที่ครั้งหนึ่งเขาและฟางเคยดูด้วยกัน เพล้ง ทันได้นั้นเองเสียงของ
หล่นแตกดังมากจากด้านในพร้อมกับเสียงกรีดร้องของแองจี้และเฟย์ทำให้ป๊อปปี้ตกใจและพยายามจะ
หาทางไปช่วยสาวๆ แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายสวมหมวกไอ้โม่งชุดสีดำกำลังล้อคตัวแองจี้และมัดเฟย์
ไว้ ป๊อปปี้ตกใจก่อนที่จะลุกจากรถเข็นแล้วล้มลงหมายจะคลานไปหยิบปืนที่อยู่ในลิ้นชักแต่มีใครคน
หนึ่งเดินมาดักเขาเอาไว้
 
 
 
 
“ฟาง นี่มันอะไรกัน”ป๊อปปี้ยันตัวเองมาเจอกับฟางก็รีบถาม
 
 
 
 
 
“อยากช่วยน้องสาวกับลูกไว้แต่สภาพตัวเองยังเอาตัวไม่รอดแบบนี้ ต่อให้เหตุการณ์นี้มันจะสมมุติขึ้น
มาก็เถอะ ถ้ามันเกิดขึ้นจริงมีคนมาทำร้ายครอบครัวคุณแบบนี้คุณจะช่วยเค้ายังไง”ฟางโพล่งว่าใส่
ป๊อปปี้หลังจากทราบเรื่องจากมาดามหลี่และถูกส่งตัวมาจัดการกับเขา
 
 
 
 
 
 
“นี่มันหลานของไอ้หมอเขื่อนนิ นี่เธอหลอกชั้นงั้นหรอ”ป๊อปปี้อึ้งและรู้สึกหน้าชาเมื่อถูกฟางหลอกก็
ฝืนตัวเองขึ้นนั่งรถเข็นพร้อมกับหนีฟางออกไปทันที
 
 
 
 
 
“นี่ จะออกไปไหนน่ะ ตอนนี้มันดึกแล้วนะ ถ้าตกน้ำไปจะว่ายังไง”ฟางรีบตามป๊อปปี้ที่เข็นรถไปริม
สระน้ำก็รีบมาตาม
 
 
ตู้ม
 
 
 
 
เมื่อฟางที่เดินเข้ามาแตะตัวแต่ป๊อปปี้ที่เคืองฟางอยู่นั้นเผลอปัดรถเข็นที่นั่งชนฟางทำให้ฟางเสียหลักตก
น้ำลงไป
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจไม่รอช้ากระโดดลงน้ำไปช่วยฟางโดยไม่คิดหน้าคิดหลังทันที ฟางที่ขึ้นมาบนผิว
หน้าเห็นป๊อปปี้ลงไปช่วยโดยลืมว่าตัวเขาเองนั้นยังไม่หายดีและกำลังจะจมก็รีบว่ายไปช่วยป๊อปปี้ขึ้น
มาถึงฝั่งในที่สุด
 
 
 
 
 
 
“แค่กๆ จะลงมาทำไม ลืมไปแล้วหรอว่าชั้นว่ายน้ำเป็น คนบ้า”ฟางรีบว่าป๊อปปี้หลังจากขึ้นมาได้
 
 
 
 
“ก็ตอนนั้นชั้นไม่ทันคิดว่าตัวเองเป็นอะไรในหัวมันคิดอย่างเดียวว่าอยากไปช่วยเธอ ให้เธอ
ปลอดภัย”ป๊อปปี้พูดไปตามตรงทำให้ฟางหน้าแดงซ่านไปถึงใบหูพลางมองที่เฟย์ แองจี้ ปอร์เช่ และแม่
บ้านในบ้านที่ออกมาได้ยินหมด
 
 
 
 
“เลิกพูดได้แล้ว ตัวเปียกหมดก็ต้องอาบน้ำใหม่นะ”ฟางพูดเสียงเข้มก่อนที่จะรีบเดินหนีป๊อปปี้ออกไป
โดยที่ชายหนุ่มแอบยิ้มออกมากับท่าทางของฟาง
 
 
แก้วถูกส่งตัวกลับไปมังกรทองแล้ว โทโมะจะปล่อยแก้วจริงหรอ
 
เฟย์โดนว่าจนเสียน้ำตา เฟย์จะถอดใจมั้ยนะ
 
แล้วฟางจะใจอ่อนกับป๊อปปี้รึเปล่าต้องติดตามนะ
 
 
ขอโทษน้าาาา เที่ยวเพลินไปหน่อย แต่มาอัพแล้วน้าาาาาา ซอรี่จริงๆ