หัวใจของมาเฟีย

 
 
 
 
 
 
“นี่แสดงว่าตอนที่พี่ฟางหายไป พี่ฟางเป็นแฟนกับพี่เขื่อนงั้นหรอคะ”หลังจากกลับมาจากบ้าน
ใหญ่แล้วเฟย์ถามถึงความสัมพันธ์ของเขื่อนและฟางทันที
 
 
 
 
 
 
“จะว่าใช่ก็ใช่นะเฟย์แต่สุดท้ายพี่กับเขื่อนก็ไปกันไม่รอด2เดือนที่ลองคบทำให้รู้ว่าสุดท้ายเป็น
เพื่อนกันดีกว่าา”ฟางพูดพลางจัดเตรียมยาให้กับมาดามหลี่ตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
 
 
 
 
 
 
“แต่ถึงยังไงเขื่อนก็ยังรอฟางนะ นี่เขื่อนจริงจังกับฟางจริงๆนะจะไม่ใจอ่อนเห็นใจในความรัก
หน่อยหรอ”เขื่อนไม่รอช้ารีบอ้อนฟางหมายให้ใจอ่อน
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยเขื่อน รู้ทั้งรู้เราเข้ากันไม่ได้เป็นแค่เพื่อนน่ะดีแล้วล่ะ”ฟางยิ้มและส่ายหน้าขำก่อนที่จะ
ขอตัวเอายาไปให้มาดามหลี่ที่บ้านใหญ่
 
 
 
 
 
“แต่ยังไงเขื่อนก็ไม่ยอมแพ้ที่จะพิชิตใจฟางอีกครั้งหรอ”เขื่อนมองตามฟางไปแล้วพูดด้วยความ
มุ่งมั่นโดยที่เฟย์มองเขื่อนแล้วซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย ทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ”ระหว่างฟางเดินมานั้น ป๊อปปี้ที่ดักรอฟางกระชากร่างบางเข้ามาใกล้
ทำให้ถาดยาหล่นกระจัดกระจาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คิดว่าพอออกจากมังกรทองไปจะมีชีวิตที่มีความสุขกับไอ้หมอแฟนเธอโดยไม่รับรู้ถึงความ
ทุกข์ร้อนคนที่นี่เลยรึไง”ป๊อปปี้โวยวายไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
“ก็กลับมาแล้ว มาชดใช้ความผิดแทนพ่อแล้วนี่ไง ชั้นไปไหนไม่ได้แล้วจะเอาอะไรจากชั้นอีก/ไม่
พอ มันยังไม่พอ ชั้นต้องการเห็นเธอทรมานตายทั้งเป็นให้สมกับที่ชั้นเคยได้เจอ ชั้นทั้งเสียพ่อ
น้าและก็น้องชายที่ชั้นรักไป มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอที่จะมาแค่รับใช้ย่าชั้นแล้วมันก็จบไป
น่ะห้ะ”ฟางพยายามแกะตัวเองออกจากป๊อปปี้แล้วว่าแต่กลับถูกป๊อปปี้สวนกลับไปทันควัน
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
ฟางกระชากตัวเองออกมากป๊อปปี้ด้วยแรงทั้งหมดที่มีและหันมาตบหน้าชายหนุ่มจนหน้าหันทำให้
ป๊อปปี้โมโหง้างมือหมายจะเอาคืนฟาง
 
 
 
 
 
 
“เลิกบ้าได้แล้วป๊อปปี้การที่ฟางกลับมาดูแลย่า พาหมอเขื่อนมาดูอาการของเฟย์แค่นี้มันก็ถือว่า
เค้าได้พิสูจน์ตัวเองแล้วนะว่าเค้าไม่ได้ร้ายเหมือนพ่อเค้าอย่างที่คนอื่นกล่าวหา ถ้ายังบ้าไม่ฟัง
เหตุผลแบบนี้เห็นทีย่าคงจะต้องส่งบอดี้การ์ดมาอารักขาฟางแล้วล่ะมั้ง”มาดามหลี่ว่าก่อนที่จะให้
ฟางกับอุษาไปจัดยาใหม่โดยที่ป๊อปปี้จัดการอะไรฟางไม่ได้เพราะฟางอยู่ในสายตาของมาดาม
หลี่และแม่ของตน
 
 
 
 
 
 
หลายวันต่อมา
 
 
 
 
 
 
“ดีแล้วล่ะที่คุณป๊อปเค้าไปดูงานกับภรรยาสุดที่รักของเค้าไม่มาหาเรื่องฟางแบบนี้เขื่อนก็อุ่น
ใจ”เขื่อนพูดระหว่างที่เดินลงมาจากชั้นบนที่พาเฟย์และมาดามหลี่ไปนั่งอ่านหนังสือที่ห้อง
หนังสือ
 
 
 
 
 
“แต่เท่าที่ฟางฟังมานะสิ่งที่ขนมจีนยุให้ป๊อปปี้ทำมันมีแต่เรื่องผิดกฎหมายทั้งนั้น ผิดกับตอนที่เจ้า
สัวหลี่จางอยู่เลย ที่ไม่เคยจะยุ่งกับเรื่องผิดกฏหมาย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“หรือว่าฟางเป็นห่วงป๊อปปี้เพราะยังรักอยู่งั้นสิ/บ้าหรอเขื่อน ที่ฟางคิดเพราะว่าเจ้าสัวหลี่จางไม่
เคยจะทำอะไรด้านไม่ดีแบบที่ป๊อปปี้ทำอยู่เลย แล้วถ้าป๊อปปี้ถลำลึกไปมากกว่านั้นแล้วแองจี้ล่ะ
จะอยู่ยังไง แองจี้ยิ่งรักพ่อมากแบบนั้นด้วย”เขื่อนเห็นฟางคิดถึงเรื่องป๊อปปี้ก็ตัดพ้อก่อนที่ฟางจะ
รีบอธิบายให้เขื่อนเข้าใจ
 
 
 
 
 
 
“หรือทำแล้วไม่มีใครจับได้มากกว่า”โทโมะได้ยินฟางและเขื่อนพูดก็โพล่งขึ้นทำให้ทั้งคู่มองไปที่
โทโมะด้วยความสงสัย
 
 
 
 
 
“นี่มาจับกลุ่มนินทาอะไรพี่ชั้นล่ะสิ ว่างมากนักรึไงเธอน่ะ ไปซื้อของพวกนี้มาทีสิ เป็นสมุนไพรที่
จะต้องใช้ทำยาบำรุงให้คุณย่า ส่วนนายเอานี่ไปกิน แล้วตอนเย็นก็เตรียมรถด้วยชั้นจะไปข้าง
นอก”แก้วพูดก่อนที่จะสั่งฟางแล้วเอาถุงขนมให้กับโทโมะพร้อมกับเดินเชิดออกไป
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไปคนเดียวมันลำบากเขื่อนไปส่งนะ จะได้ดูแลฟาง”เขื่อนเห็นรายการที่สั่งยาวเหยียดก็อาสา
ดูแลฟางพร้อมทั้งกางร่มให้เธอ
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรเขื่อน ฟางไปแปปๆเดี๋ยวก็กลับ”ฟางบอกก่อนที่จะขึ้นรถที่แก้วเตรียมไว้ให้ออกไป
 
 
 
 
"อ๊ะ จะไปไหนนี่ไม่ใช่ทางไปร้านขายานิ/ไม่ใช่ทางไปร้านขายาแต่เป็นทางไปนรกสำหรับเธอไง
ล่ะ”ฟางตกใจเมื่อเห็นคนขับรถเลี้ยงไปอีกทางแทนการเข้าเมืองก็รีบพูดก่อนที่รถจะจอดเข้าข้าง
ทางแล้วคนขับรถถอดแมสปิดปากออกมาเป็นป๊อปปี้ ฟางตกใจพยายามจะหนีแต่สุดท้ายถูกชาย
หนุ่มเอายาสลบโปะในผ้าเช็ดหน้าวางยาฟางทำให้ร่างบางหมดสติทันที
 
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
 
 
ฟางสะดุ้งตื่นเพราะถูกน้ำถังหนึ่งสาดใส่
 
 
 
 
 
 
“ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยปล่อยชั้นนะ ชั้นจะต้องกลับไปดูแลคุณท่าน”ฟางที่ถูกมัดมือเอาไว้นอน
กับพื้นมองป๊อปปี้ที่พึ่งสาดน้ำใส่ตนเองแล้วเดินกลับไปนั่งดื่มเหล้าอย่างสบายอารมณ์ไม่สนใจ
ฟางก็ว่า
 
 
 
 
 
 
“จะรีบกลับไปทำไมล่ะบทลงโทษของเธอมันยังไม่เริ่ม”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ลงโทษบ้าบออะไรกันชั้นไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ มีแต่คุณนั่นล่ะที่เอาแต่โทษกันฝ่ายเดียว
โรคจิต”ฟางไม่พอใจก็รีบย้อนอย่างไม่ยอมเช่นกัน
 
 
 
 
 
“ก็โทษที่เธอตบชั้นเมื่อวันก่อนไงล่ะ แถมยังเอาไอ้ชู้นั่นมาสวีทอี๋อ๋อถึงในบ้านผัวตัวเอง”ป๊อปปี้
เดินเข้ามาว่าและบีบคางมนของฟางอย่างแรงให้ฟางมองหน้าตนเอง
 
 
 
 
 
“บ้า ชู้บ้าอะไรล่ะ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับคุณแล้วนะ แถมคุณก็มีเมียใหม่ไปแล้ว เกลียดชั้นไม่รัก
ชั้นแล้วจะมาพูดบ้าให้ได้อะไรขึ้นมา รู้งี้ชั้นให้เขื่อนมาด้วยก็ดะได้ไม่ต้องมาเจอคนโรคจิตเอาแต่
ใจแบบคุณ”ฟางสะบัดหน้าหนีก่อนที่จะโวยวายใส่ป๊อปปี้พลางคิดถึงเขื่อนที่อาสาจะไปส่งแต่ตัว
เองกลับปฏิเสธไป
 
 
 
 
 
 
“คำก็เขื่อน2คำก็ไอ้เขื่อนรักมันมากงั้นหรอ ถ้าชั้นจับพวกเธอมัดด้วยกันแล้วโยนลงทะเลล่ะยังจะ
รักกันอยู่มั้ยห้ะ”ป๊อปปี้ไม่พอใจรีบว่าต่อ
 
 
 
 
 
 
“บางทีการที่ให้ชั้นกับคนดีๆอย่างเขื่อนตายไปก็ดีนะ จะได้ไปพ้นๆคนเลวๆอย่างคุณ”ฟางไม่ยอม
แพ้รีบว่ากลับไปอย่างไม่กลัว
 
 
 
 
 
 
“คำก็เลว 2คำก็เลว ชั้นมันเลวงั้นหรอ นี่กล้าว่าผัวตัวเองแบบนี้หรอห้ะ”ป๊อปปี้กระชากฟางมาแนบ
ลำตัวแล้วตะคอกใส่
 
 
 
 
 
"อย่ามาใช้คำว่าผัวกับชั้นเพราะชั้นไม่มีวันกลับเป็นเมียผู้ชายแบบคุณ ที่เลวจนเอาชื่อเสียงมังกร
ทองที่พ่อตัวเองสะสมมานานมาแปดเปื้อนกับธุรกิจผิดกฎหมายแบบนี้หรอก ไม่รู้ว่าสิ่งที่คุณทำกับ
พ่อชั้นทำในอดีตตอนนี้มันก็เข้าข่ายทรยศต่อมังกรทองเหมือนกันนั่นล่ะ"ฟางมองหน้าป๊อปปี้แล้ว
สวนกลับไปอย่างเจ็บแสบ
 
 
 
 
 
 
“กล้าเอาชั้นไปเทียบกับพ่อเลวๆของเธองั้นหรอฟาง ดีในเมื่อว่าชั้นเลวนักเลวหนาแล้วไม่อยาก
เป็นเมียชั้นเพราะมีผู้ชายคนใหม่ไปแล้วชั้นก็จะไม่ปรานีเธออีกอยากมารับโทษแทนพ่อตัวเองงั้น
หรอ ได้”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจก่อนที่จะลากฟางเข้าไปในห้องพักในเซฟเฮ้าส์ส่วนตัว
ของเขาทันที
 
 
 
 
 
“จะทำบ้าอะไรน่ะ”ฟางตกใจเมื่อถูกเหวี่ยงลงไปเตียงนอน
 
 
 
 
 
“ยอมมาเป็นขี้ข้าของย่าชั้นดูแลเพื่อชดใช้ความผิดให้กับมังกรทอง ชั้นก็เป็นหัวหน้ามังกรทองก็
ต้องมีสิทธิ์ในการจัดการนักโทษคนนี้อยู่แล้วนิ เป็นทั้งคนรับใช้แล้วก็นางบำเรอไงล่ะ”ป๊อปปี้ถอด
เสื้อเชิ้ตของตัวเองลงไปกองกับพื้นก่อนที่จะโถมเข้ามาใส่ร่างบางที่หวีดร้อง ฟางดิ้นไปมาเพื่อ
หลบหลีกชายหนุ่มที่ซุกไซร้ตามตัวของเธอทำให้ป๊อปปี้รำคาญก่อนที่จำบีบคางมนเพื่อล้อคให้อยู่
กับที่และบดจูบเธอไปอย่างร้อนแรงก่อนที่มือข้างหนึ่งจะดันมือที่ถูกมัดทั้ง2ของฟางขึ้นเหนือหัว
และอีกข้างก็ฉีกทึ้งเดรสที่ฟางสวมใส่พร้อมกับกระชากบราสีขาวที่โผล่ออกมาไปให้พ้นออกจาก
เนินอกสวมพลางก้มลงมาขบเม้มจนฟางบิดไปมาด้วยความเสียว
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะ อย่า”ฟางตกใจเมื่อชายหนุ่มกระชากชั้นในตัวสวยของตัวเองรูดมาตามขาของเธอแล้ว
ปลดตะขอกางเกงออกเพื่อสอดใส่แกนกลางเข้าไปในร่างกายของเธอ
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด อย่าทำแบบนี้ เจ็บนะ”ฟางกรีดร้องออกมาเมื่อถูกอดีตสามีโถมร่างกายเข้าใส่ตัวเองและ
พยายามจะเอามือที่ถูกมัดทุบตีป๊อปปี้แต่ไม่เป็นผล ก่อนที่ป๊อปปี้จะเอามือบีบเคล้นอกสวยและบด
จูบร่างบางเพื่อกระตุ้นอารมณ์
 
 
 
 
 
“จะร้องไปทำไม เสียใจหรอที่อุตส่าห์ชุบตัวเป็นคุณหมออนาคตไกลกะจะใช้ชีวิตคู่กับไอ้หมอ
เขื่อนต้องมาฝันสลายกลายเป็นแค่นางบำเรอของมาเฟีย”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะเมื่อเห็นฟางอ่อนแรงและ
สะอึกสะอื้นออกมา
 
 
 
 
 
 
“ฮึก สะ สารเลว ชั้น กะ เกลียด คุณ”ฟางร้องไห้ออกมาสะอึสะอื้นที่ถูกป๊อปปี้ข่มเหงตนเองอย่าง
โหดร้ายเหมือนสัตว์ป่า
 
 
 
 
 
 
“คิดว่าที่ชั้นทำเพราะชั้นหลงเธองั้นหรอ เธอคิดผิด ชั้นบอกเธอไปแล้วไง เธอมันก็แค่นักโทษ
ของมังกรทองที่จะทำยังไงกับเธอก็ได้ เป็นแค่ขี้ข้ารับใช้อย่างเดียวจะไปสนุกอะไรเป็นนางบำเรอ
ให้ชั้นซะดีกว่าอีก ดีซะอีกต่อไปนี้จะได้ไม่ต้องไปหาเศษหาเลยข้างนอก มีมารอที่บ้านแบบนี้ไม่
ต้องเสียตังค์อีก”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะและพูดออกมาอย่างร้ายกาก่อนที่จะกระหน่ำสะโพกเข้าออกร่าง
บางด้วยความรุนแรงจนฟางกรีดร้องและตัวสั่นกับแรงกระแทกของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด”เมื่อชายหนุ่มถึงฝั่งฝันแล้วก็ฉีดสายธารสีขาวเข้ามาในร่างกายของฟางจนฟางกระตุก
เกร็งและหวีดร้องออกมาก่อนที่จะถอดถอนแกนกลางออกมาจากร่างบาง
 
 
 
 
 
"แหม สภาพเธอตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงข้างถนน หมดสภาพคุณหมอผู้สูงส่งไปเลย”ป๊อปปี้
ยืนมองร่างบางของฟางที่นอนขดตัวในสภาพเสื้อผ้าฉีดขาด ถูกมัดมือนอนร้องไห้บนเตียงแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“พอใจแล้วก็ปล่อยชั้นสิ”ฟางฝืนตัวเองแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“มันไม่ง่ายไปหน่อยรึไง คืนนี้มันยังอีกยาวไกลที่เธอต้องรับใช้คนอย่างชั้นทั้งคืน”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะ
ก่อนที่จะถอดเสื้อผ้าแล้วโถมตัวเข้าหาฟางอีกครั้งโดยที่ฟางได้แต่กรีดร้องออกมาด้วยความ
เสียใจ
 
 
 
 
ห่างเมียนานก็ทำร้ายเมียเลย ให้ได้งี้สิ