หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เพราะยัยฟางแท้ๆหายหัวไปซื้อยาบำรุงแค่นี้ก็ไปนาน ทำให้ชั้นต้องเสียเวลาพายัยพิมไป

ซื้อของใหม่อีก พี่ขนมจีนก็ไปดูงานกับพี่ป๊อป แองจี้ก็ไปแคมป์ดนตรีที่โรงเรียน ส่วนยัยป๊อปปี้นั่น

ก็ไปปาร์ตี้ให้มันได้อย่างงี้สิ”แก้วบ่นอุบพลางรีบลงมาจากห้องในตอนเกือบค่ำหลังจากที่ฟางไม่

กลับมาสักทีจนตัวเองต้องอาสาไปซื้อของให้มาดามหลี่และแม่ของเธอกับพิม เพราะเขื่อนพาเฟย์

ไปฝึกทำกายภาพที่โรงพยาบาลและต้องนอนค้างที่นั่นทำให้ไม่มีคนอยู่ที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ทานเลยสิโทโมะ ชั้นเอาบราวนี่สูตรใหม่มาให้ลอง นี่กำลังจะไปให้เพื่อนที่ปาร์ตี้ชิมอยู่เลย

เลยเอามาให้โทโมะชิมเป็นคนแรก”เสียงออดอ้อนของป๊อปปี้หญิงดังขึ้นทำให้แก้วเดินไปที่ลาน

อดรถเห็นโทโมะและป๊อปปี้หญิงกำลังนัวเนียโดยป๊อปปี้หญิงคะยั้นคะยอให้โทโมะทานบราวนี่

ของตัวเองและทำท่าจะป้อนให้

 

 

 

 

 

“นี่คบชู้กับยัยพิมคนเดียวไม่พอยังจะมาคบชู้กับนังสก๊อยนี่งั้นหรอ ใฝ่ต่ำแล้วก็มั่วจริงๆ”แก้วเดิน

เข้าไปโวยวายใส่โทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

“คุณหนูพูดอะไร อย่ามากล่าวหากันดีกว่า/นี่ไง ชั้นดูไม่ผิดหรอก นัวเนียกันแบบนี้ ตีท้ายครัวพี่

ชายชั้นชัดๆนี่คงจะเหมาเมียพี่ชั้นหมดเลยสินะ ทั้งนังพิม เมื่อก่อนนังฟาง ล่าสุดจะเอานังสก๊อยนี่

มั่วที่สุด”แก้วโวยวายเสียงดังไม่สนใจใครจนจงเบที่เข้ามาดูเหตุการณ์ก็ตกใจ

 

 

 

 

 

“ชั้นก็แค่เอาขนมมาให้โทโมะเห็นโทโมะต้องคอยทนมือทนเท้าหล่อนแค่เนี้ยะ ทำไมต้องมาว่า

กันด้วยไม่ทราบ โอ๊ยน่ารำคาญที่สุด”ป๊อปปี้หญิงโวยวายกลับไปบ้างเมื่อเห็นแก้วมาโวยวายใส่ตน

ก่อนที่จะเดินปึงปังออกไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นกล่องขนมของนังสก๊อยหรอ นี่คงจะเอาไปกินด้วยกันลับหลังสิท่า”แก้วเห็นโทโมะถือกล่อง

ขนมของป๊อปปี้หญิงก็รีบหาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

“ผมไม่เคยคิดกับคุณนายที่4แบบนั้นนะครับ แล้วแต่คุณหนูจะคิดเถอะครับอยากจะยึดเอาไป

ทำลายอีกแบบทุกครั้งก็เอาสิครับ”โทโมะถอนหายเหนื่อยหน่ายก่อนที่จะไปประจำที่ขับรถเพื่อทำ

หน้าทีขับรถไปส่งแก้วไปเที่ยว โดยแก้วจะต้องไปเอาของที่คอนโดตัวเองก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“รออยู่หน้าประตูนี่ล่ะ ชั้นไม่ให้นายเข้าห้องชั้น”แก้วสั่งโทโมะก่อนที่จะเดินเชิดเข้ามาในห้องโดย

เผลอถือกล่องบราวนี่ของป๊อปปี้หญิงติดมือเข้ามาในห้องด้วยเมื่อแก้วเตรียมของให้เพื่อนๆใน

ปาร์ตี้เสร็จ พลันสายตาหันไปเห็นกล่องขนมของป๊อปปี้หญิงที่วางอยู่ก็ถือวิสาสะแกะมันออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ชีวิตนี่มีแต่สาวๆรุมล้อมเหลือเกินนะ”แก้วคิดถึงโทโมะที่มีแต่สาวๆเข้ามาวนเวียนก็เกิดหมั่นไส้จึง

กินบราวนี่ในกล่องแทนการส่งคืนให้โทโมะแล้วเดินไปแต่งหน้าต่อ

 

 

 

 

 

 

“ทำไมมันร้อนแบบนี้เนี่ย โอ๊ย”ระหว่างที่แต่งหน้านั้น แก้วก็เริ่มรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วตัวจนต้องรีบไป

หาน้ำดื่มมาดื่ม

 

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

 

 

 

“คุณหนูเกิดอะไรขึ้นครับ”โทโมะที่รออยู่ด้านนอกห้องได้ยินเสียงแก้วแตกก็รีบวิ่งเข้ามาดูอาการ

แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นแก้วหอบหายใจฟุบลงกับพื้นในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“คุณหนู เป็นอะไรไปน่ะ อื้อออ”โทโมะรีบเข้าไปดูอาการของแก้ว แต่เมื่อแก้วเห็นหน้าของโทโมะ

เท่านั้นร่างบางไม่รอช้า คว้าชายหนุ่มมาบดจูบอย่างร้อนแรงทันที

 

 

 

 

 

“นี่คุณหนูทำอะไรน่ะ บ้าไปแล้วรึไง”โทโมะเบิกตาโพลงด้วยความตกใจก่อนที่จะผละแก้วออก

จากตัวเองแล้วพยายามเตือนสติเธอ

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่ไหวแล้ว ช่วยชั้นหน่อยเถอะนะ”แก้วปรือตามองโทโมะก่อนที่จะขอร้องให้ชายหนุ่มช่วย

เธอพลางพยายามถอดเสื้อโทโมะออก โทโมะตกใจเหลือบไปเห็นกล่องบราวนี่ที่ป๊อปปี้หญิงให้

ตนเมื่อตอนหัวค่ำก็รู้ทันทีว่าแก้วนั้นคงจะกินมันเข้าไปและบราวนี่ตัวนี้คงจะผสมยาปลุกเซ็กส์เข้า

ไปแน่ๆ จู่ๆโทโมะก็ยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาถอดเสื้อสูทและเนคไทตัวเอง

ทิ้งลงกับพื้น พลางแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกไป3เม็ดเผยให้เห็นอกกว้างโผล่พ้นเสื้อมาแล้วมองไป

ยังแก้วมีร้อนรุ่มไปด้วยฤทธิ์ยา

 

 

 

 

 

“คุณหนูเกลียดผมมาตลอดชีวิต แน่ใจแล้วหรอครับว่าต้องการให้ผมช่วยคุณหนูจริงๆ”โทโมะลอง

เชิงถามแก้ว

 

 

 

 

“ไม่ไหวแล้วชั้นเป็นเจ้านายของแก ชั้นสั่งอะไรก็มาช่วยชั้นเร็วๆสิ”แก้วเอามือจิกเดรสสายเดี่ยวตัว

เองจนยับยู่ยี่ก่อนที่จะโวยวายใส่โทโมะกลับไป

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าผ่านคืนนี้ไปคุณหนูจะเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงนะครับ”โทโมะทำทีตกใจแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นไม่สน ขอแต่นายช่วยชั้นในคืนนี้ก็พอ”แก้วเดินเข้ามานั่งตักโทโมะที่นั่งอยู่ที่โซฟาก่อนที่

จะเอามือคล้องคอพลางพูดบก็โน้มตัวโทโมะมาบดจูบด้วยความร้อนแรง ทั้งคู่แลกลิ้นกันเป็น

พัลวันก่อนที่โทโมะจะอุ้มแก้วไปวางลงที่เตียงนอนของเธอและทั้งคู่ก็ถอดเสื้อผ้าของกันและกัน

จนไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวเลยสักชิ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ เร็วๆสิ”แก้วบิดไปมาเมื่อถูกชายหนุ่มทาบทับร่างกายและเล้าโลมไปทั่วตัว โดยโทโมะใช้ลิ้น

เลียจากใบหูไล้ลงมาถึงเนินอกและขบเม้มอกสวยของแก้วจนร่างบางบิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน

 

 

 

 

 

 

“อื้อออ ไม่ไหวแล้ว”แก้วร้องครางออกมาสุดกลั้นเมื่อถูกชายหนุ่มก้มลงไปที่กลางกลีบกุหลาบสี

สวยแล้วฉกชิมน้ำหวานนั้นออกมา โทโมะมองร่างบางที่หอบหายใจก็ยิ้มออกมาก่อนที่จะค่อยๆ

สอดใส่กายแกร่งเข้าไปในร่างกายของแก้ว ร่างบางกระตุกเกร็งครั้งหนึ่งก่อนที่จะโผกอดชายหนุ่ม

แน่น โทโมะค่อยๆขยับร่างกายไปตามจังหวะจากช้าและค่อยๆเร็วทำให้แก้วร้องครางออกมาด้วย

ความพอใจและเด้งสะโพกตอบรับชายหนุ่มกลับรับจังหวะโทโมะเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

“อื้มมม”แก้วพลิกตัวมาอยู่เหนือร่างสูงของโทโมะพร้อมกับไซร้ตามลำตัวของโทโมะตามอารมณ์

ที่ครุกรุ่นของตัวเอง ชายหนุ่มเอามือบีบขยำสะโพกมนของแก้วที่เด้งโยกรับกับจังหวะในตอนนี้มือ

อีกข้างหนึ่งก็บีบขยำอกสวยไว้เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่ไหวแล้ว ชั้นไม่ไหวแล้ว”แก้วหวีดร้องออกมาเมื่อตนเองใกล้จะถึงฝั่งฝันก่อนที่โทโมะจะ

พลิกแก้วกลับมาอยู่ใต้ร่างและฉีดสายธารเข้าไปในร่างกายของแก้วทำให้แก้วร้องครางออกมา

ด้วยความพอใจ

 

 

 

 

 

 

“จะต่ออีกหรอ แต่คราวนี้คงต้องมีอะไรเพิ่มมาหน่อยแล้วกันนั้นคุณหนู”โทโมะถูกแก้วดึงมาจูบอีก

ครั้งก็พูดขึ้นก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นและยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

งานนี้คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆสำหรับแก้ว

 

 

อัพตอนพิเศษให้2ตอนแล้วนะ เป็นยังไงมั่งๆ