หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

“ป๊า นี่ป๊าพูดอะไรออกมาบ้าไปแล้วรึเปล่า ป๊อปเนี่ยนะจะแต่งงานกับยัยเตี้ยปากกรรไกรแบบนั้น

ได้ไง ไม่เอาด้วยหรอก”เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของคนเป็นพ่อป๊อปปี้ก็เปิดฉากโวยวายไม่พอใจ

ใส่เจ้าสัวหลี่จางทันที

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะป๊า แก้วเห็นด้วยกับพี่ป๊อป ยัยนั่นไม่เห็นจะมีอะไรดีตรงไหนซักอย่างที่จะยืนเคียงข้างพี่

ป๊อปได้เลย ถ้าเป็นพี่ขนมจีนแก้วจะไม่แปลกใจเลยสักนิด”แก้วที่เดินตามเข้ามาพร้อมกับแม่และ

เฟย์ก็รีบว่า

 

 

 

 

 

“ถ้าเลือกขนมจีนกันตั้งแต่ก็แรกแต่งกันไปสิคะ ทำไมต้องเป็นฟาง เจ้าสัวคะฟางเองยังเรียนไม่

จบม.ปลายแล้วหมอนี่ เอ้ย ป๊อปปี้เองก็ยังเรียนไม่จบพวกเรายังไม่บรรลุนิติภาวะกันสักคนเลยนะ

คะ ฟางว่าทุกอย่างมันยังไม่พร้อมยังไม่ถึงเวลาของมันเลยนะคะ”ฟางที่เดินเข้ามากับพ่อได้ยินก็

รีบว่าก่อนที่จะไปแย้งให้กับเจ้าสัวหลี่จาง

 

 

 

 

 

“ชั้นกับเจ้าสัวเราเจอกันเพราะทางแก๊งค์เป็นคนเลือก เจ้าสัวอี้เฟยก็เป็นคนเลือกและกำหนดให้

พวกเราแต่งงานตั้งแต่อายุ15ตามธรรมเนียมของแก๊งค์ที่เราจะขัดไม่ได้ เพราะหัวหน้าแก๊งค์มังกร

ทองต้องมีภรรยาที่เพียบพร้อมและเดินเคียงข้างตั้งแต่เนิ่นๆก่อนเข้ารับตำแหน่ง ซึ่งข้อนี้เธอก็รู้ดี

นิ”อุษาเห็นท่าทางไม่ยอมของเด็กทั้ง2ก็พูดขึ้นถึงกฎในแก๊งค์ทำให้ป๊อปปี้ ฟางและแก้วเงียบลง

 

 

 

 

 

 

“แต่ยังไงป๊อปไม่แต่ง ไม่มีวันเพราะป๊อปไม่ได้รักยัยนี่”ป๊อปปี้เงียบสักพักก่อนที่จะโวยวายออกมา

อีกครั้งแล้วเดินฮึดฮัดออกไปจากห้องโดยมีแก้ววิ่งตามพี่ชายออกไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

“ทำไมต้องเป็นฟางด้วย ทำไม”ฟางเองที่ช้อคและสับสนในสิ่งที่พึ่งรับรู้ก็พูดขึ้นก่อนที่จะรีบวิ่งไป

พ่อของเธอหมายจะวิ่งไปอธิบายแต่เจ้าสัวห้ามไว้พร้อมกับส่งเฟย์และโทโมะตามฟางออกไป

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะครับคุณฟาง/ก็ไปพ้นๆจากที่นี่ยังไงล่ะ ทำไมต้องมาบังคับกันด้วย นี่มันเรื่องบ้า

อะไรกันชั้นยังไม่จบม.ปลายเลยนะ นี่จะต้องมาแต่งงานงั้นหรอ”โทโมะที่ตามฟางไปติดๆร้อง

เรียกเมื่อเห็นฟางจะไปสั่งคนรถออกปากบ้านก่อนที่ฟางจะหันมาโวยวายแล้วพลางปาดน้ำตาตัว

เองทิ้ง

 

 

 

 

 

 

“คุณฟาง ผมเข้าใจนะครับว่าเรื่องนี้มันคือเรื่องใหญ่ของคุณฟาง แต่เพราะคุณฟางคือผู้ที่ถูกเลือก

และได้รับการยินยอมจากมาดามหลี่และเจ้าสัวแล้ว คุณฟางควรจะดีใจไม่ใช่หรอครับ คนเราทุก

คนมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบนะครับ ผมเองมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบตั้งแต่อายุยังน้อยถูกฝึกศิลปะ

ป้องกันตัวมาตั้งแต่จำความได้เพื่อเอาไว้คอยปกป้องนายน้อย คุณหนูรอง คุณหนูเล็กให้ได้ใน

อนาคต หรือลองคิดอีกมุมนะครับถ้าคุณฟางหนีไปตอนนี้แล้วพ่อคุณฟางล่ะครับ คุณลุงเกริกคง

ต้องเสียใจและผิดหวังในตัวคุณฟางมาก แถมอาจจะทำให้บอสไม่เชื่อใจครอบครัวคุณฟาง อาจ

ทำให้คุณลุงเกริกเสียงานอีก ลองคิดดูดีๆนะครับ”โทโมะถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะนั่งลงข้างๆฟาง

ที่นั่งลงกับบันไดทางเข้าไปในตัวบ้านแล้วพูดถึงเหตุผลความเป็นจริงและสิ่งที่ตามมา ฟางนิ่ง

เงียบและหยุดร้องไห้

 

 

 

 

 

“พี่ฟางคะอย่าเครียดไปเลยนะคะ ดีซะอีกเฟย์ซะได้มีพี่สาวเพิ่มอีกคนแถมพี่ฟางกับครอบครัวจะ

ได้รับสวัสดิการและการคุ้มกันจากมังกรทองมากขึ้นอีกด้วยนะคะ”เฟย์ชักแม่น้ำทั้ง5พยายามช่วย

โทโมะหว่านล้อมฟางอีกแรง

 

 

 

 

 

“ถ้าการแต่งงานจะเกิดขึ้นแล้วป๊อปปี้ไม่พอใจและไม่ยอมรับในตัวฟาง เวลานั้นทุกคนจะมาห้าม

ฟางแบบนี้อีกไม่ได้แล้วนะคะ”ฟางถอนหายใจพลางพูดขึ้นราวกลับปลงในโชคชะตาตัวเอง

 

 

 

 

 

“อยู่นี่นิเองโทโมะ ช่วยไปดูนายน้อยทีตอนนี้เอาเฟอรารี่บอสออกมาจากโรงรถแล้ว”ก่อนที่

ทั้ง3จะกลับเข้าไปในบ้านจงเบ คนสนิทของป๊อปปี้และโทโมะรีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาบอก

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย นายมัวทำอะไรอยู่ รีบห้ามพี่ป๊อปที จะออกจากบ้านแล้วนะ คราวนี้รถของป๊าต้องพังแบบ

เบ๊นซ์คันนั้นแน่ๆ”แก้วโวยวายใส่โทโมะพลางนึกถึง3ปีก่อนที่ป๊อปปี้รู้ว่าจะต้องไปเรียนโรงเรียน

ประจำที่ลอนดอนก็โวยวายก่อนที่จะเอาค้อนไปทุบรถเบ๊นซ์ของเจ้าสัวหลี่จางเพื่อระบายอารมณ์

 

 

 

 

 

 

“หยุดเดี๋ยวนี้น้า”ฟางที่เห็นป๊อปปี้ขับรถออกมาก็ไม่รอช้ายืนกางแขนขวางทางรถจนป๊อปปี้เบรกรถ

เสียงดังลั่น

 

 

 

 

 

“หลบไป อยากให้ชั้นชนเธอรึไงยัยเตี้ย/ไม่ เลิกทำตัวเป็นเด็กๆได้แล้ว นายหัดใจเย็นแล้วเลิกหนี

ปัญหาสักที ดีแต่ก่อเรื่องแบบนี้มันช่วยให้อะไรดีขึ้นมาไม่ได้หรอก”ป๊อปปี้เลื่อนกระจกรถลงมา

แล้วว่าฟางด่อนที่ฟางจะเดินเข้ามาดึงกุญแจรถออกมาแล้วรีบว่าทำให้ป๊อปปี้หัวเสียแล้วลงจากรถ

หมายะมาเอาเรื่องฟางซึ่งคราวนี้ฟางเองไม่กลัวแล้วจ้องหน้าป๊อปปี้กลับบ้าง

 

 

 

 

“ฟังนะ ชั้นก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคนอย่างนาย แต่เมื่อพ่อของนายกำหนดเรื่องบ้าๆพวกนี้มา

แล้ว นายเองก็ไม่อยากแต่งงานกับชั้น เราควรจะไปพูดกับท่านดีๆ ไม่ใช่เอะอะทำลายข้าวของพ่อ

ของนายแบบนี้เข้าใจมั้ย โตแล้วนะป๊อปปี้หัดเย็นลงซะบ้างไม่ใช่ทำตัวเป็นเด็ก3ขวบงอแงมี

ปัญหาแบบนี้”ฟางเห็นป๊อปปี้ไม่พูดอะไรก็รีบพูดต่อแล้วดุป๊อปปี้ท่ามกลางความตกตะลึงของลูก

น้องในแก๊งค์รวมถึงพวกของโทโมะที่พึ่งเคยเจอป๊อปปี้เลิกบ้าแล้วยืนฟังฟางนิ่งๆไม่เถียงเป็นครั้ง

แรก โดยเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นเจ้าสัวหลี่จางและครอบครัวที่มาทันดูเหตุการณ์ทุกอย่างพอดีต่างก็

อึ้งเช่นกัน

 

 

 

 

 

“เห็นแบบนี้แม่ว่าแม่ยิ่งมั่นใจนะหลี่จางว่าคนที่เหมาะสมกับป๊อปปี้ที่สุดก็คือหนูฟางคนนี้”มาดาม

หลี่ยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจแล้วพูดออกมาหลังจากที่เห็นว่าฟางปราบพยศหลานชายของเธอได้

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะป๊า ถ้าตกลงอะไรแบบนี้ไปแล้วชีวิตทั้งชีวิตของพี่ป๊อปจะต้องมาตกนรกทั้งเป็นกับผู้

หญิงที่พี่ป๊อปไม่ได้รักเลยนะป๊า”หลังจากที่เรียกทุกคนมาคุยกับดีๆบนห้องประชุมแล้วแก้วที่ยัง

ค้านกับเรื่องแต่งงานครั้งนี้ก็ตบโต๊ะไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วยัยแก้วการตัดสินใจครั้งนี้ถือว่าผู้ใหญ่เป็นคนตัดสินทุกอย่างแล้วเด็กอย่างเราไม่มี

สิทธิ์มาเถียงนะ หรือว่าเราอยากจะได้คู่หมั้นอีกคนล่ะแล้วย่าก็มองเห็นด้วยว่าใครเหมาะสมที่สุด

ใช่มั้ยโทโมะ”มาดามหลี่ดุแก้วก่อนที่จะพูดแล้วปรายตาไปทางโทโมะที่ยืนอยู่มุมห้องที่ตกใจ

สะดุ้งโหยงกับสิ่งที่ได้ยิน

 

 

 

 

 

“ไม่เอายังไงแก้วก็ไม่ยอมแต่งงานกับไอ้ขยะข้างถนนี่หรอก แก้วกับมันอยู่คนละชั้นกัน/แก้ว

ทำไมพูดจาไม่น่ารักแบบนี้กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”แก้วหวีดร้องแล้วว่าโทโมะด้วยความรังเกียจจนโท

โมะกำมือแน่นก่อนที่แก้วจะวิ่งปึงปังออกไปจากห้องโดยมีอุษาผู้เป็นแม่สั่งเสียงดุแต่ไม่เป็น

ผล

 

 

 

 

 

”ไม่ใช่แค่ยัยแก้วที่ไม่ยอม ยังไงซะป๊อปก็จะไม่ยอม ป๊อปจะกลับอังกฤษไปเรียนแล้วจะไม่กลับมา

รับตำแหน่งบ้าๆนี้เด็ดขาดป๊าอยากจะแต่งก็แต่งเองสิ มีเมียเด็กเพิ่มอีกคนจะเป็นไรไป”ป๊อปปี้เอง

ก็โวยวายไม่พอใจแล้วพูดออกมตามอารมณ์จนเจ้าสัวหลี่จางตบหน้าลูกชายหันอย่างแรง

ท่ามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

 

 

 

“หยุดพูดจาพล่อยๆโดยไม่ไตร่ตรองอะไรออกมาได้แล้ว ป๊อปปี้ หึ ก็ดี อยากกลับไปก็กลับไปเลย

ชั้นจะไม่ส่งเสียแกเรียนอีกแล้ว เงินที่แกเอาไปใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายก็หาเองนับจากนี้ ถือว่าแกไม่ใช่

คนของมังกรทองอีกต่อไป ไม่มีคนถือหางแกแกมันก็ไม่ต่างอะไรกับไอ้เด็กปากดีที่จะโดนพวก

นักเลงรุมกระทืบตายเมื่อไหร่ก็ได้ จำเอาไว้ว่าแกยังทำตัวแบบนี้แล้วไม่มีพ่อกับบารมีของมังกร

ทองคุ้มแกอยู่แกไม่มีวันปากดีจนถึงตอนนี้หรอก”เจ้าสัวหลี่จางตบโต๊ะแล้วชี้หน้าว่าทันที

 

 

 

 

 

“ป๊า/เลือกเอาจะแต่งงานกับหนูฟางหรือว่าจะยอมสละตำแหน่งแล้ตัดออกจากมรดก ตัดพ่อตัดลูก

กับชั้น”ป๊อปปี้ร้องเสียงหลงก่อนที่เจ้าสัวหลี่จางจะงัดไม้เด็ดออกมาทำให้ชายหนุ่มฮึดฮัดก่อนที่จะ

วิ่งออกไปฟางตกใจรีบวิ่งตามป๊อปปี้ออกมาบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่นายโอเคนะ”ฟางที่รีบตามมาดูป๊อปปี้เห็นชายหนุ่มวิ่งลัดเลาะออกมาที่ริมบึงน้ำทางหลังบ้านก็

ตกใจก่อนที่จะรีบเดินไปถามด้วยความเป็นห่วง ผลัก ป๊อปปี้ที่โมโหฟางพาลผลักเธอล้ม

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาเล่นละครว่าห่วงชั้น อยากจะเป็นเมียชั้นเพราะอยากจะเกาะสมบัติของพ่อชั้นล่ะสิ

ท่า”ป๊อปปี้แผดเสียงว่า

 

 

 

 

“นี่เลิกตั้งแง่บ้าๆนี่แล้วเลิกว่าคนอื่นสักที ดูถูกคนอื่นแบบนี้มันก็สมควรแล้วที่พ่อนายจะว่านายแบบ

นั้นไอ้คนบ้า”ฟางที่โกรธจัดเมื่อถูกป๊อปปี้ผลักจนล้มแล้วเกิดข้อเท้าแพลงก็ว่าก่อนที่จะลุกขึ้นปัด

เนื้อตัวที่มีเศษดินเกาะแล้วเดินหนีแต่ป๊อปปี้ที่โมโหเป็นทุนเดิมตรงมากระชากฟางมาปะทะอก

กว้างอย่างแรง

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ชั้นเจ็บนะป๊อปปี้/ไม่เคยมีใกล้กล้าปากดีกับชั้นแล้วเดินกลับออกไปดีๆได้ และเธอก็กล้าดี

กับชั้นหลายต่อหลายครั้งแล้วนะ ดี ปากดีนักก็ลงไปเลยไป๊”ฟางดิ้นไปมาเมื่อถูกป๊อปปี้บีบแขน

อย่างแรงก่อนที่ป๊อปปี้จะว่าก่อนจะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจแล้วผลักฟางตกลงไปในบึงน้ำไป

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆช่วยด้วย”ฟางที่ข้อเท้าเจ็บทำให้ดีดตัวไปไหนไม่ได้ก็ร้องขอให้ป๊อปปี้ช่วยเหลือเธอ

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันเก่งนักก็ขึ้นมาเองสิ”ป๊อปปี้กอดอกไม่สนใจแต่ก็แอบเหล่มอง เมื่อเห็นฟางยังร้องขอ

ความช่วยเหลือแล้วค่อยๆจมหายไปก็เบิกตาโพลงก่อนที่ไม่รอช้าและรีบว่ายไปช่วยร่างบางของ

ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“ยัยบ้าอย่ามาตายในบ้านชั้นนะ”ป๊อปปี้ตกใจรีบปั๊มหัวร่างบางที่ยิ่งไม่ไหวติงก่อนจะตัดสินใจก้ม

ลงผายปอดให้คนตัวเล็ก จากนั้นฟางก็ค่อยๆสำลักน้ำออกมาประจวบเหมาะที่โทโมะ เฟย์ จงเบ

และอุษาจะเดินมาตามป๊อปปี้แล้วเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

 

 

 

 

 

“แค่กๆไอ้คนใจร้าย ชั้นเกลียดนาย”ฟางที่ลืมตามาเห็นป๊อปปี้อยู่ตรงหน้าก็ร้องไห้ออกมาด้วย

ความกลัวก่อนที่จะฝืนตัวเองลุกขึ้นแต่ลุกไม่ไหวทำให้ป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วอุ้มคนตัวเล็กขึ้นทันที

 

 

 

 

“ชั้นไม่อยากจะอุ้มเธอหรอกถ้ามันไม่ใช่ความผิดชั้น ยัยบ้า”ป๊อปปี้รีบว่าก่อนที่จะอุ้มฟางขึ้นเพื่อ

กลับเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

“จะว่าไปแล้วพี่ป๊อปพี่ฟางก็น่ารักดีนะคะอุ้มกันเหมือนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลย”เฟย์ที่มองป๊อปปี้อุ้ม

ฟางออกไปก็อมยิ้มแล้วพูดออกมาตามประสาเด็กกับแม่ของเธอที่รีบตามเข้ามาทีหลังก่อนที่

ทั้งหมดจะเดินกลับเข้าไปในตัวบ้านเพื่อดูอาการของฟางทันที

 

 

 

ถึงจะไม่ยอมรับแต่ในสายตาผู้ใหญ่ก็มองว่าคู่นี้เหมาะสมไม่เบานะ55555

 

 

ตอนที่2แล้วฝากติดตามเรื่องนี้กันหน่อยน้าาา ไม่รู้สนุกรึเปล่าาา