MY cat พี่ครับผมเอาแมวมาคืนครับ

7.0

เขียนโดย Menschel

วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.22 น.

  2 ตอน
  6 วิจารณ์
  4,595 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 21.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ep.1 believe in your

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นี่ก็2อาทิตย์ละมั้งที่ คอมืน มันอยู่ที่บ้านพักผม

เฮ้อ หนักเอาการอยู่เหมือนกัน กว่าจะฝึกให้มันถ่ายเป็นที่ได้ เล่นเอาผม เหนื่อยไปตามๆกัน

( การจะฝึกแมวให้ถ่ายเป็นที่ๆ ต้องเอาสิ่งของหรือ ภาชนะที่เค้าถ่ายใส่ไว้ ไปวางบริเวณที่ ต้องการให้ับถ่ายค่ะ มันอาจจะยังงงในช่วง2-3วันแรก แต่หลังๆมันจะชินและรู้ค่ะ )

ไหนจะต้องซื้อกะบะทรายให้มันอีก ตังก็ไม่ใช่ว่าจะมีนะ เฮ้ออ แจฮวานเอ๋ยยย แจฮวาน แต่ก็เอาเถอะ มีมันก็ดีไม่เหงา อย่างน้อยก็มีเพื่อนแก้เหงาละวะ

“ว่าแต่มึงยังไม่ได้ไปตรวจสุขภาพเลยนิหว่า วัคซีนอีก”

——•~•——

( ช่วง สาระจาก my cat สามารถข้ามก็ได้นะคะ

หากเราเอาแมวจากร้านหรือข้างทาง มาเลี้ยง ควรพาไปหาหมอนะคะเพื่อตรวจ สุขภาพของน้องแมว จะได้ไม่เป็นอันตรายหรือโรคต่างๆในภายภาคหน้า ส่วนถ้าเราไม่รู้ว่าน้องแมวที่เรารับมาเนีย อายุเท่าไหร่ แนะนะว่าให้ไปหาคุณหมอเลยค่ะ คุณหมอจะดูที่ฟันของแมวให้ จะสามารถประมาณการณ์อายุของแมวได้ )

——•~•——

“พรุ่งนี้กูพามึงไปหาหมอดีกว่า” //เอามือลูบหัว

—•วันถัดมา•—

( เมี๊ยวววว~ ) // เลียที่ปลายจมูก

“หาวววว มาปลูกอะไรแต่เช้า หืม คอมืน หิวเหรอ ”

( มี๊ ~ )

“เออรู้แล้วน่าาา เดี๋ยวไปเทให้ ”

//บิดขี้เกียจพร้อมลุกออกจากเตียง

“เดี๋ยวตอนบ่ายมึงต้องไปหาหมอกับกูนะรู้ไหม คอมืน” //เทอาหารเม็ดพร้อมลูบหัวอย่างเอ็นดู

ตกบ่าย

แจฮวานแต่งตัวออกจากบ้าน พร้อมถือกระเป๋าแมวไปด้วย

“มา คอมืน ขึ้นรถ”

แจฮวานรู้ดีว่าพูดยังไง คอมืนก็ไม่รู้ภาษามนุษยหรอก เลยอุ้มใส่รถเก๋งของตัวเอง ปิดประตูพร้อมไปโซนคนขับ

แจฮวานขับรถของตัวเองไปยังคลีนิคอย่างไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เพราะ วันนี้เป็นวันว่างๆไม่ได้มีงานสอนพิเศษอะไรมากนัก

ใช่แล้วล่ะ แจฮวานคือติวเตอร์สอนพิเศษ

วิชาทำอาหาร

“ถึงแล้วล่ะ คอมืน”

( มี๊~)

“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ กูอยู่ข้างๆมึงอยู่แล้ว ไม่ทิ้งมึงเหมือนเจ้าของเก่ามึงหรอก5555555”

//พร้อมกับถือกระเป๋าแมวออกจากรถ แล้วเข้าประตูคลีนิค

“สวัสดีค่าา คลีนิครักษาสัตว์ ยินดีต้อนรับค่าา ”

พนักงานหญิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร พร้อมรอยยิ้มที่ดูจริงใจ

“คือผมพาแมวมาตรวจสุขภาพน่ะครับ”

“โอเคค่า ไม่ทราบว่า แมวชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ เพศอะไร พันธุ์อะไรคะ” พนักงานหญิงตอบกลับ

“ชื่อคอมืนครับ อายุไม่แน่ใจครับ เพศเมียครับ พันธุ์ไม่รู้ครับ”

“โอเคค่า งั้นเดี๋ยวรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันกำลังตามหมอให้ ”

“ครับผม”

“ไม่ต้องกลัวนะ คอมืน พอแกตรวจสุขภาพแล้ว แกก็จะสุขภาพดี แกจะได้อยู่กับฉันนานๆไง”

( เหมียว~ )

“คุณแจฮวานคะ หมอเรียกแล้วค่า เชิญที่ห้องได้เลยค่ะ ”

“ครับผม ไปกันคอมืน” //พร้อมเดินเข้าไปในห้องตรวจ

“สวัสดีครับคุณหมอ ผมแจฮวานครับ”

“สวัสดีครับ ผมหมอฮยอกครับ พาแมวมาตรวจสุขภาพใช่ไหมครับ”

“ใช่ครับผม”

การตรวจสุขภาพแมวก็เป็นไปตามปกติ คอมืน ก็มีร้องบ้าง แต่พอผมลูบหัว คอมืนก็เลิกร้อง

จนในที่สุด คุณหมอฮยอกก็ตรวจเสร็จ

“เรียบร้อยแล้วครับผม แมวของคุณไม่มีปัญหาอะไร แข็งแรงดี เดือนหน้าค่อยมาฉีกวัคซึนนะครับ”

“โอเคครับ เออว่าแต่คุณหมอฮยอกครับ

พอจะรู้ไหมครับ ว่าแมวของผมมันพันธุ์อะไร ”

“ดูจากสีแล้ว น่าจะเป็น นิลรัตน์ นะครับ”

——•~•——

image

นี่คือแมวที่มีพันธุ์ว่า นิลรัตน์ นะคะ

เป็นแมวมีสีดำสนิททั้งตัว ขนเป็นมันแวววาว นอกจากนั้น เล็บ ลิ้น ฟัน และนัยน์ตา ยังเป็นสีดำอีกด้วย หางเรียวยาว ตวัดได้ถึงศีรษะ ค่อนข้างหายากด้วยนะคะ

——•~•——

“ทั้งหมด 2560 บาทค่ะ คุณแจฮวาน”

พนักงานสาวสวย บอกผมอย่างไมตรี

“นี่ครับ”

หมดกันเงินเก็บกู เฮ้อ ไม่เป็นไรแจฮวาน ไม่เป็นไร

ลูกกู กูเสียให้ได้

“เลี้ยงแมวดำไว้ไม่กลัวเหรอคะ คุณแจฮวาน”

ห๊ะ กลัวทำไม คอมืนมีอะไรให้กลัว น่าขย้ำสิไม่ว่า

“ก็เค้าบอกกันมานะคะ คุณแจฮวาน ว่าแมวดำเป็นแมวผี ”

“ไม่เกี่ยว หรอกครับ แมวเค้าก็คือแมว เค้ามีเสน่ห์ในแบบของมันครับ นี่ก็สมัยใหม่แล้ว แถมดูไปดูมาเค้าก็น่ารักด้วย ใช่ไหม คอมืน”

“คอมืนนี่โชคดีจังนะคะ ได้เจ้าของอย่างคุณแจฮวาน”

“55555 ครับ ผมไปก่อนนะครับ เดือนหน้าเจอกันครับ”

หึ คอมืนน่ะโชคดี แต่กูนี่ไม่มีจะแดกแล้ว

แจฮวานเดินออกมาจากคลีนิคด้วยสีหน้าอารมณ์ดี ตามแบบฉบับคนที่ไม่ได้มีอะไรให้เครียดมากเท่าไหร่ (ก็แหม่ ลูกกูปลอยภัย ไร้โรคแล้วนิ จะไม่ให้สบายใจได้ยังไง ถึงแม้มันจะแลกมาด้วยการที่ ต้องกินมาม่าทั้งเดือนนี่ล่ะ

ToT)

——//อีกด้าน//——

ในคลีนิค

“อ้าว คุณวอนชิก มายื่นอะไรหน้าห้องน้ำคะเนีย”

พนักงานสาวถามด้วยความสงสัย ก็แหม่ รุ่นน้องมายื่นทำไรที่หน้าห้องน้ำ

“เปล่าครับ พี่มีน ว่าแต่คนปะกี้ครับอะครับ”

image

ใครกัน ตัวเล็กน่ารัก ขาว ดวงตามีเสน่ห์

เพียงแค่ได้มอง ก็หลงเหมือนตกอยู้ในพะวง

เดี๋ยว วอนชิก นั่นมันผู้ชาย ผู้ชาย วอนชิก

“มีอะไรรึเปล่าคะ”

“ (น่ารัก >//////<) เปล่าครับพี่มีน ผมแค่ไม่คุ้นหน้าอะครับ”

"เป็นลูกค้าน่ะค่ะ คุณวอนชิก ชื่อแจฮวาน”

“แล้วแมวเค้าเป็นอะไรเหรอครับ”

“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ แค่เอาแมวมาตรวจสุขภาพเฉยๆ”

“เค้าดูเป็นคนน่ารักนะคะ ว่าไหมคุนวอนชิก” พนักงานสาวพูดกับวอนชิก พร้อมพิมพ์ข้อมูลเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ตามหน้าที่ของเธอ

“เฉยๆครับ ก็คนปกติ” // ยิ้มมุมปาก

**\-\-\-“ไม่เกี่ยว หรอกครับ แมวเค้าก็คือแมว เค้ามีเสน่ห์ในแบบของมันครับ นี่ก็สมัยใหม่แล้ว แถมดูไปดูมาเค้าก็น่ารักด้วย ใช่ไหม คอมืน”\-\-\-**

ถ่อยคำที่ดูธรรมดาๆจากปากคนๆนึง

แต่มันแฝงไปด้วยความรัก ในแบบของเจ้าของเอง ถ้าจะมีสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดี ก็คงเป็น

รอยยิ้มขณะที่พูดถ้อยคำนี้ออกมา พร้อมแววตาที่เต็มไปด้วยความรักของเค้านี่ละครับ

“หึ” //ตบแก้มเรียกสติ

“งั้นผมไปก่อนนะครับ ไปละครับ พี่มิน สวัสดีครับ ฮยอกกูไปละนะ บายเว้ย ”

ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากเจอคุณอีกนะ

คุณแจฮวาน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา