MY cat พี่ครับผมเอาแมวมาคืนครับ
เขียนโดย Menschel
วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.22 น.
แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 21.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ep.1 believe in your
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนี่ก็2อาทิตย์ละมั้งที่ คอมืน มันอยู่ที่บ้านพักผม
เฮ้อ หนักเอาการอยู่เหมือนกัน กว่าจะฝึกให้มันถ่ายเป็นที่ได้ เล่นเอาผม เหนื่อยไปตามๆกัน
( การจะฝึกแมวให้ถ่ายเป็นที่ๆ ต้องเอาสิ่งของหรือ ภาชนะที่เค้าถ่ายใส่ไว้ ไปวางบริเวณที่ ต้องการให้ับถ่ายค่ะ มันอาจจะยังงงในช่วง2-3วันแรก แต่หลังๆมันจะชินและรู้ค่ะ )
ไหนจะต้องซื้อกะบะทรายให้มันอีก ตังก็ไม่ใช่ว่าจะมีนะ เฮ้ออ แจฮวานเอ๋ยยย แจฮวาน แต่ก็เอาเถอะ มีมันก็ดีไม่เหงา อย่างน้อยก็มีเพื่อนแก้เหงาละวะ
“ว่าแต่มึงยังไม่ได้ไปตรวจสุขภาพเลยนิหว่า วัคซีนอีก”
——•~•——
( ช่วง สาระจาก my cat สามารถข้ามก็ได้นะคะ
หากเราเอาแมวจากร้านหรือข้างทาง มาเลี้ยง ควรพาไปหาหมอนะคะเพื่อตรวจ สุขภาพของน้องแมว จะได้ไม่เป็นอันตรายหรือโรคต่างๆในภายภาคหน้า ส่วนถ้าเราไม่รู้ว่าน้องแมวที่เรารับมาเนีย อายุเท่าไหร่ แนะนะว่าให้ไปหาคุณหมอเลยค่ะ คุณหมอจะดูที่ฟันของแมวให้ จะสามารถประมาณการณ์อายุของแมวได้ )
——•~•——
“พรุ่งนี้กูพามึงไปหาหมอดีกว่า” //เอามือลูบหัว
—•วันถัดมา•—
( เมี๊ยวววว~ ) // เลียที่ปลายจมูก
“หาวววว มาปลูกอะไรแต่เช้า หืม คอมืน หิวเหรอ ”
( มี๊ ~ )
“เออรู้แล้วน่าาา เดี๋ยวไปเทให้ ”
//บิดขี้เกียจพร้อมลุกออกจากเตียง
“เดี๋ยวตอนบ่ายมึงต้องไปหาหมอกับกูนะรู้ไหม คอมืน” //เทอาหารเม็ดพร้อมลูบหัวอย่างเอ็นดู
ตกบ่าย
แจฮวานแต่งตัวออกจากบ้าน พร้อมถือกระเป๋าแมวไปด้วย
“มา คอมืน ขึ้นรถ”
แจฮวานรู้ดีว่าพูดยังไง คอมืนก็ไม่รู้ภาษามนุษยหรอก เลยอุ้มใส่รถเก๋งของตัวเอง ปิดประตูพร้อมไปโซนคนขับ
แจฮวานขับรถของตัวเองไปยังคลีนิคอย่างไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เพราะ วันนี้เป็นวันว่างๆไม่ได้มีงานสอนพิเศษอะไรมากนัก
ใช่แล้วล่ะ แจฮวานคือติวเตอร์สอนพิเศษ
วิชาทำอาหาร
“ถึงแล้วล่ะ คอมืน”
( มี๊~)
“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ กูอยู่ข้างๆมึงอยู่แล้ว ไม่ทิ้งมึงเหมือนเจ้าของเก่ามึงหรอก5555555”
//พร้อมกับถือกระเป๋าแมวออกจากรถ แล้วเข้าประตูคลีนิค
“สวัสดีค่าา คลีนิครักษาสัตว์ ยินดีต้อนรับค่าา ”
พนักงานหญิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร พร้อมรอยยิ้มที่ดูจริงใจ
“คือผมพาแมวมาตรวจสุขภาพน่ะครับ”
“โอเคค่า ไม่ทราบว่า แมวชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ เพศอะไร พันธุ์อะไรคะ” พนักงานหญิงตอบกลับ
“ชื่อคอมืนครับ อายุไม่แน่ใจครับ เพศเมียครับ พันธุ์ไม่รู้ครับ”
“โอเคค่า งั้นเดี๋ยวรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันกำลังตามหมอให้ ”
“ครับผม”
“ไม่ต้องกลัวนะ คอมืน พอแกตรวจสุขภาพแล้ว แกก็จะสุขภาพดี แกจะได้อยู่กับฉันนานๆไง”
( เหมียว~ )
“คุณแจฮวานคะ หมอเรียกแล้วค่า เชิญที่ห้องได้เลยค่ะ ”
“ครับผม ไปกันคอมืน” //พร้อมเดินเข้าไปในห้องตรวจ
“สวัสดีครับคุณหมอ ผมแจฮวานครับ”
“สวัสดีครับ ผมหมอฮยอกครับ พาแมวมาตรวจสุขภาพใช่ไหมครับ”
“ใช่ครับผม”
การตรวจสุขภาพแมวก็เป็นไปตามปกติ คอมืน ก็มีร้องบ้าง แต่พอผมลูบหัว คอมืนก็เลิกร้อง
จนในที่สุด คุณหมอฮยอกก็ตรวจเสร็จ
“เรียบร้อยแล้วครับผม แมวของคุณไม่มีปัญหาอะไร แข็งแรงดี เดือนหน้าค่อยมาฉีกวัคซึนนะครับ”
“โอเคครับ เออว่าแต่คุณหมอฮยอกครับ
พอจะรู้ไหมครับ ว่าแมวของผมมันพันธุ์อะไร ”
“ดูจากสีแล้ว น่าจะเป็น นิลรัตน์ นะครับ”
——•~•——
image
นี่คือแมวที่มีพันธุ์ว่า นิลรัตน์ นะคะ
เป็นแมวมีสีดำสนิททั้งตัว ขนเป็นมันแวววาว นอกจากนั้น เล็บ ลิ้น ฟัน และนัยน์ตา ยังเป็นสีดำอีกด้วย หางเรียวยาว ตวัดได้ถึงศีรษะ ค่อนข้างหายากด้วยนะคะ
——•~•——
“ทั้งหมด 2560 บาทค่ะ คุณแจฮวาน”
พนักงานสาวสวย บอกผมอย่างไมตรี
“นี่ครับ”
หมดกันเงินเก็บกู เฮ้อ ไม่เป็นไรแจฮวาน ไม่เป็นไร
ลูกกู กูเสียให้ได้
“เลี้ยงแมวดำไว้ไม่กลัวเหรอคะ คุณแจฮวาน”
ห๊ะ กลัวทำไม คอมืนมีอะไรให้กลัว น่าขย้ำสิไม่ว่า
“ก็เค้าบอกกันมานะคะ คุณแจฮวาน ว่าแมวดำเป็นแมวผี ”
“ไม่เกี่ยว หรอกครับ แมวเค้าก็คือแมว เค้ามีเสน่ห์ในแบบของมันครับ นี่ก็สมัยใหม่แล้ว แถมดูไปดูมาเค้าก็น่ารักด้วย ใช่ไหม คอมืน”
“คอมืนนี่โชคดีจังนะคะ ได้เจ้าของอย่างคุณแจฮวาน”
“55555 ครับ ผมไปก่อนนะครับ เดือนหน้าเจอกันครับ”
หึ คอมืนน่ะโชคดี แต่กูนี่ไม่มีจะแดกแล้ว
แจฮวานเดินออกมาจากคลีนิคด้วยสีหน้าอารมณ์ดี ตามแบบฉบับคนที่ไม่ได้มีอะไรให้เครียดมากเท่าไหร่ (ก็แหม่ ลูกกูปลอยภัย ไร้โรคแล้วนิ จะไม่ให้สบายใจได้ยังไง ถึงแม้มันจะแลกมาด้วยการที่ ต้องกินมาม่าทั้งเดือนนี่ล่ะ
ToT)
——//อีกด้าน//——
ในคลีนิค
“อ้าว คุณวอนชิก มายื่นอะไรหน้าห้องน้ำคะเนีย”
พนักงานสาวถามด้วยความสงสัย ก็แหม่ รุ่นน้องมายื่นทำไรที่หน้าห้องน้ำ
“เปล่าครับ พี่มีน ว่าแต่คนปะกี้ครับอะครับ”
image
ใครกัน ตัวเล็กน่ารัก ขาว ดวงตามีเสน่ห์
เพียงแค่ได้มอง ก็หลงเหมือนตกอยู้ในพะวง
เดี๋ยว วอนชิก นั่นมันผู้ชาย ผู้ชาย วอนชิก
“มีอะไรรึเปล่าคะ”
“ (น่ารัก >//////<) เปล่าครับพี่มีน ผมแค่ไม่คุ้นหน้าอะครับ”
"เป็นลูกค้าน่ะค่ะ คุณวอนชิก ชื่อแจฮวาน”
“แล้วแมวเค้าเป็นอะไรเหรอครับ”
“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ แค่เอาแมวมาตรวจสุขภาพเฉยๆ”
“เค้าดูเป็นคนน่ารักนะคะ ว่าไหมคุนวอนชิก” พนักงานสาวพูดกับวอนชิก พร้อมพิมพ์ข้อมูลเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ตามหน้าที่ของเธอ
“เฉยๆครับ ก็คนปกติ” // ยิ้มมุมปาก
**\-\-\-“ไม่เกี่ยว หรอกครับ แมวเค้าก็คือแมว เค้ามีเสน่ห์ในแบบของมันครับ นี่ก็สมัยใหม่แล้ว แถมดูไปดูมาเค้าก็น่ารักด้วย ใช่ไหม คอมืน”\-\-\-**
ถ่อยคำที่ดูธรรมดาๆจากปากคนๆนึง
แต่มันแฝงไปด้วยความรัก ในแบบของเจ้าของเอง ถ้าจะมีสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดี ก็คงเป็น
รอยยิ้มขณะที่พูดถ้อยคำนี้ออกมา พร้อมแววตาที่เต็มไปด้วยความรักของเค้านี่ละครับ
“หึ” //ตบแก้มเรียกสติ
“งั้นผมไปก่อนนะครับ ไปละครับ พี่มิน สวัสดีครับ ฮยอกกูไปละนะ บายเว้ย ”
ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากเจอคุณอีกนะ
คุณแจฮวาน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ