NC PIMP OR PRINCE

8.0

เขียนโดย valenciaga

วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.46 น.

  5 ตอน
  1 วิจารณ์
  40.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 23.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) NC PIMP OR PRINCE CUT 10

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

NC ตอนที่ 10

 

 

 

 

มาร์คต้วนยิ้มมุมปากกับคำตอบแบมแบม เขาค่อยๆชักแท่งแข็งๆน้อยของแบมแบมเข้าออกจนร่างบางต้องกัดปากเพราะความเสียวซ่าน ลิ้นหนาหยอกเย้าเข้าที่ใบหูขบกัดเบาๆชวนให้จักจี้ ก่อนจะวาดไปในลำคอขบเม้มยาวลงไปถึงหลาดไหล่

 

 

 

 

แบมแบมเงยหน้ารับรอยจุมพิศบนร่างกายก่อนจะได้ยินเสียงกระซิบเบาๆข้างๆใบหู

 

 

 

 

 

“เปลี่ยนท่าไหม..”

 

 

 

 

“…”

 

 

 

 

“ถ้าอยู่ข้างบนคุณจะเหนื่อยนะ”

 

 

 

 

ร่างเล็กยิ้มมุมปากกับเสียงทุ้มที่ดูเป็นห่วงเป็นใย ก่อนจะพลิกตัวหันกลับไปคร่อมร่างหนาเอาไว้จนร่างกายเปลือยเปล่าได้สัมผัสกัน ส่วนแข็งๆของมาร์คใต้ร่างประชิดกับช่องสวาทของแบมแบมจนมาร์คต้องหลับตาลง

 

 

 

 

“ให้ผมอยู่ข้างบนบ้างก็ได้”

 

 

 

 

“อืม..มันจะดีใช่ไหม”

 

 

 

 

แบมแบมชอบเวลามองหน้ามาร์คแบบนี้ มันทำให้เขาเห็นชัดเจนถึงความคมคายบนใบหน้า ความหล่อธรรมชาติที่ไร้การดัดแปลงใดๆทำให้ร่างเล็กบทขยี้สะโพกไปมาหวังจะแกล้งร่างหนาให้เสียวสะท้าน มาร์คต้วนซบหน้ากับไหล่บางจุมพิศไปทั่วจนเกิดรอยแดง

 

 

 

 

เสียงทุ้มก็ยังเอ่ยวาจาที่ทำให้แบมแบมต้องใจเต้นเหมือนวันแรกๆ

 

 

 

 

“กระแทกเข้ามาเลย มาร์คจะเสียวตายอยู่แล้ว”

 

 

 

 

“คนบ้า..หน้าไม่อาย”

 

 

 

 

หึ ทั้งๆที่ปลอมตัวมาแท้ๆ ยังจะพูดอะไรแบบนี้อีก

 

 

 

 

“ใช่ มาร์คเป็นคนหน้าไม่อาย อยากใส่เข้าไปในตัวแบมจะแย่แล้ว”

 

 

 

 

“มาร์ค!”

 

 

 

 

“เร็วสิครับ อื้ม..”

 

 

 

 

มาร์คหลับตากัดริมฝีปากแน่นเมื่อรู้ว่าคนตัวเล็กค่อยๆหย่อนสะโพกลงทับแก่นกายของเขา แบมแบมบีบไหล่หนาแน่นเป็นเชิงยึดเกาะก่อนจะดันตัวลงสุด ช่องด้านหลังที่เบิกกว้างรับของแข็งใต้ร่างอย่างเต็มอิ่ม

 

 

 

 

แบมแบมลืมตามองคนตรงหน้า พร้อมกับก้มลงจุมพิศ ให้ริมฝีปากดื่มความหวานกันและกันโดยที่ร่างบางเป็นฝ่ายคุมเกมส์อยู่ด้านบน และเหมือนว่าคนข้างล่างจะให้ความร่วมมือไม่ขยับมันก่อนเหมือนรู้ใจ

 

 

 

 

ร่างเล็กเอ่ยบอกเสียงแหบพร่า แม้ตัวเองจะเสียวส่วนล่างจนแทบทนไม่ไหว

 

 

 

 

“ห้ามขยับนะ”

 

 

 

 

“รู้แล้ว”

 

 

 

 

“ตอบคำถามผม อื้ม แล้วผมจะขยับ”

 

 

 

 

“ครับ ถามสิ”

 

 

 

 

มาร์คต้วนกอดเอวบางไว้แน่นยึดเหนี่ยวความเสียวเอาไว้ไม่ให้ตัวเองทำตามอำเภอใจเพราะไม่อยากขัดใจแบมแบม คนหน้าคมเงยหน้ามองร่างบางด้วยแววตาหยาดเยิ้มราวกับว่าร่างกายของเขากำลังอัดแน่นไปด้วยความหวานจากเกษรดอกไม้

 

 

 

 

แต่บางครั้งมาร์คก็ลืมว่าเกษรดอกไม้ก็อาจจะมีพิษ

 

 

 

 

“คุณ…เป็นใคร”

 

 

 

 

แบมแบมยกยิ้มมุมปากทีเล่นทีจริง ทำเอามาร์คใจสั่นไปหมด แม้ร่างกายจะแทบทนไม่ไหว ร่างสูงจุมพิศริมฝีปากบางเบาๆแล้วผละออก

 

 

 

 

“ผมก็เป็นของคุณไง..อื้ม”

 

 

 

 

แบมแบมขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ

 

 

 

 

“อื้อ แบม”

 

 

 

 

“คนโกหก”

 

 

 

 

มาร์คกัดปากรับความเสียวที่ปลายยอดหัว แบมแบมคุมเกมส์โดยการขยับจังหวะเองและห้ามเขาขยับตัวไปไหน ร่างเล็กเองก็เสียวไม่แพ้กันแต่ด้วยความที่มีไหล่หนายึดเอาไว้เลยทำให้สะดวกในการขยับแกล้งคนที่อยากให้เขาเร่งจังหวะตรงหน้า

 

 

 

 

“อื้ม แบมครับ”

 

 

 

 

“คนปลิ้นปล้อน..อ้า”

 

 

 

 

“มาร์คเปล่านะ อื้ม เร็วอีกหน่อยได้ไหม”

 

 

 

 

“ไม่ อ๊า”

 

 

 

 

มาร์คจัดการกระทุ้งสะโพกตัวเองจากด้านล่างขึ้นไปพร้อมกับกดเอวบางให้กระแทกไปพร้อมกันโดยที่แบมแบมไม่ได้ทันตั้งตัว ร่างหนาทนไม่ไหวกับท่าทางเย้าย้วนที่ยั่วใจเขา

 

 

 

 

“หยุดนะมาร์ค อ๊า อื้ออ”

 

 

 

 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้องน้ำกว้างจนแบมแบมแทบจะหมดแรง มาร์คกระชับมือโอบหลังร่างบางให้แน่นขึ้นก่อนจะกระแทกตามความต้องการของตัวเอง เพราะแบมแบมตัวเล็กนิดเดียวทำให้สะโพกบางเด้งสูงรับแรงกระแทกจนทั้งคู่เสียวไปหมดกับจังหวะที่มาร์คกลับมาเป็นฝ่ายคุม

 

 

 

 

“อื้ม อ๊า แบม”

 

 

 

 

“อ๊ะ ๆๆ มาร์ค”

 

 

 

 

เสียงครางดังไปทั่ว ความเสียวที่เกิดจากหัวใจสองดวงเป็นหนึ่งเดียวกันทำให้เหงื่อค่อยๆซึมออกจากทั้งสองร่างแม้จะอยู่ในอ่างน้ำ แม้จังหวะจะเร็วแต่ร่างสูงก็ยังคงห่วงใยในเวลาแบบนี้

 

 

 

 

“จะเสร็จแล้วยัง อื้อ บอกมาร์ค ”

 

 

 

 

“อ๊า อีกนิด อีกนิด อื้อ”

 

 

 

 

“อ๊า พร้อมกันนะ”

 

 

 

 

“อ้ะๆๆ อ๊าาา”

 

 

 

 

แบมแบมหลับตาพิงอกแกร่งอย่างเหนื่อยหอบ รู้สึกถึงน้ำขุ่นๆที่ฉีดเต็มเข้ามาในร่างกาย และน้ำของตัวเองที่ปลดปล่อยใส่ท้องแกร่งจนเลอะไปหมด ร่างเล็กกอดคนตัวหนาไม่ต่างจากที่ตัวเองโดนสวมกอดอย่างอบอุ่น

 

 

 

 

มาร์คหันไปจูบบนกลุ่มผมนุ่ม เขารับรู้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจที่เขาเองก็ไม่ต่างจากแบมแบม มันดังออกมาจนทั้งคู่รับรู้ว่ามันเป็นความโหยหา

 

 

 

 

โหยหาอีกครั้ง

 

 

 

 

เสียงทุ่มเอื้อนเอ่ยและก็ทำให้แบมแบมไหววูบกับคำพูดนั้น

 

 

 

 

“ถ้าบอกให้มาร์คหยุดก็จะหยุด”

 

 

 

 

“…”

 

 

 

 

“ถ้าบอกให้ต่อ..มาร์คก็จะต่อ”

 

 

 

 

มันเหมือนทุกสิ่งที่มาร์คทำให้

 

 

 

 

ทุกสิ่งมันออกมาจากใจ

 

 

 

 

จากหัวใจของเขาจริงๆ

 

 

 

 

 

 

กลับไปอ่านต่อนะค้า 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา