NC PIMP OR PRINCE
เขียนโดย 
valenciaga
วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.46 น.
แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 23.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) PIMP OR PRINCE CUT 4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
#PorPMB CUT4
“ทำใจดีๆนะครับ”
“…”
“ระวังจะติดใจคนหล่ออย่างผม”
ร่างหนาคร่อมตัวขึ้นไปโอบกอดคนใต้ร่างเอาไว้ สอดมือลงไปจับหนาอกบางทั้งสองข้าง ค่อยๆขยี้มันเบาๆช้าๆ ให้นิ้วชี้ทั้งสองข้าวเกี่ยวกับยอดถันไปมาชวนให้แบมแบมส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะ
ริมฝีปากที่ไม่ปล่อยว่างเว้น ขบเม้มไปที่หลังต้นคอ ค่อยๆใช้ลิ้นลากวนไปเรื่อยๆกระทั่งหลังใบหู แบมแบมเอียงตัวรับสัมผัสเล็กน้อย ก่อนจะรู้สึกได้ว่าริมฝีปากนั้นกำลังลากเข้ามาเรื่อยๆจนถึงริมฝีปากน้อยๆของเขา
แฮนรี่จุมพิศอย่างดูดดื่ม ลิ้นลากวนไปทั่วโพรงปาก ค่อยๆแตะเพดานด้านบนขยี้ไปมา เลื่อนมาจูบปากล่างขบเม้มจนริมฝีปากของแบมแบมบวมเจ่อ
ร่างเล็กหน้าแดงซ่าน เมื่อใบหน้าหล่อนั้นอยู่ใกล้ไม่ถึงคืบ แฮนรี่กดจมูกลงบนแก้มขาวๆ
“หวาน..”
อา.. เขิลชะมัด
แบมแบมหันหน้าหลบทันทีกับเสียงทุ้มนั้น แฮนรี่ยิ้มขำ เลื่อนตัวเองลงไปด้านล่างให้ขาทั้งสองข้างของตัวเองอยู่ระหว่างขาเรียวของแบมแบม ใช้แรงเล็กน้อยดึงสะโพกบางให้โก่งขึ้นสูง มือหนาทั้งสองจับสะโพกนั้นไว้มั่น
แบมแบมหอบหายใจถี่
ท่านี้มัน….
“ผม.. ผมเปลี่ยนใจดีกว่า”
ลมหายใจถี่ร้อนเอ่ยพร้อมกับคำพูดรัวๆที่แบมแบมรู้สึกตัวเองกำลังเขินอายอย่างบอกไม่ถูก รู้ดีว่าตัวเองชอบมันแต่พอจะทำจริงๆร่างเล็กกับประหม่าไม่น้อย สะโพกบางส่ายเล็กน้อยเชิงดิ้นให้หลุดจากมือหนา
“หึ”
สองมือก็กดสะโพกที่ส่ายนั้นแน่นไม่ปล่อย แม้จะรู้ว่าแบมแบมอยากดิ้นให้หลุดจากมือเขา แต่ในหัวของมาร์คก็ไม่อาจทิ้งแววตาอันหยาดเยิ้มของตัวเองได้
คนตัวเล็กที่นอนฟุบหน้าลง โก่งสะโพกขึ้นสูงแล้วส่ายไปมานั้น….
โคตร!
น่า!
เอา!
เลย!
เพี๊ยะ!
!!!
“อื้อ”
“อย่าดิ้น!”
มือหนาฟาดลงเบาๆที่สะโพกน้อยๆจนแบมแบมต้องเบิกตากว้าง ไม่คิดเลยว่าแฮนรี่จะกล้าทำกับสะโพกของเขา แม้มันจะไม่เจ็บแต่แบมแบมรู้สึกประหลาด
มัน…
“เสียวล่ะสิ”
ไม่!!!
แบมแบมไม่อยากยอมรับคำพูดนั้น! ไม่อยากเลย
แฮนรี่ยิ้มมุมปากลูบรอยแดงๆที่ตัวเองฟาดลงไปเมื่อสักครู่ไปมาอย่างชอบใจ
“เอาอีกไหม ผมฟาดอีกได้นะ”
“ไม่..ผมไม่ใช่แบบนั้น..ผมไม่เอาแล้ว..ไม่ชอบ.. อ๊า”
แฮนรี่ฟาดลงมือลงไปอีกข้าง ครั้งนี้แรงกว่าเดิมเล็กน้อยจนเห็นรอยแดงชัดเจน แบมแบมหลับตาเมื่อรู้ว่าแรงกระตุ้นตรงนั้นทำให้ส่วนอ่อนไหวของเขากำลังชูชันขึ้นมาอย่างน่าอาย และหากเดาไม่ผิดสะโพกกลมๆของเขาคงจะมีรอยแดงเกิดขึ้นอยู่บนนั้น
แฮนรี่ใช้มือลูบสะโพกบางวนไปมาก่อนจะโน้มตัวลงจูบเบาๆลงบนแก้มสะโพกทั้งสองข้าง
“ชอบก็บอกว่าชอบสิครับ…”
“….”
“อยู่กับผม..ไม่ต้องอาย”
แบมแบมเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกถึงรอยแยกของสะโพกของเขาเผยให้เห็นช่องสวาทที่อยู่ด้านหลัง มือของแฮนรี่ค่อยๆจับขาเรียวแยกออก แบมแบมหัวใจเต้นถี่เมื่อรู้สึงถึงลมหายใจอุ่นๆบนสะโพกของตัวเอง
“มะ มาร์ค ไม่ต้อง...”
แต่แบมแบมเตือนไม่ทัน…
“อ๊า”
ลิ้นหนาสอดเข้าไปสัมผัสช่องสีกุหลาบอุ่นๆของแบมแบม ค่อยๆตวัดลิ้นลากเลียไปรอบๆ แฮนรี่หลับตาลงทำให้อย่างไม่เคอะเขิน สองมือเปลี่ยนมาจับสะโพกให้แบะออกกว้างๆช่องนั้นปริออกให้ห็นรูสวาทที่ขมิบถี่
แบมแบมต้องกลั้นหายใจอีกครั้งเมื่อลิ้นของแฮนรี่สอดเข้าไปในช่องนั้นแล้วชักเข้าออกไปมาอยู่อย่างนั้น
“ฮื้อ เสียว”
เสียงครางออกมาเป็นระยะ น้ำตาแบมแบมไหลออกมาเพราะกลั้นบางอย่างเอาไว้ไม่อยู่ ไม่ได้เสียใจกับลีลาของแฮนรี่ แต่มันเสียวจนน้ำตามันทนไม่ไหว
ร่างหนาผละออกเมื่อได้ลิ้มลองช่องนั้นอย่างพอใจ ใช้มือเรียวค่อยๆเบิกทาง นิ้วกลางที่สอดเข้าไปก่อนทำให้แบมแบมกัดปากแน่น มือเรียวจิกหมอนเอาไว้และต้องครางออกมาเมื่อนิ้วชี้ของแฮนรี่สอดเข้าไปอีกนิ้ว
“อ๊า ฮื้อ”
แบมแบมร้อนไปหมดทั้งตัว แม้สมองจะสั่งให้ตัวเองหยุดรู้สึกกับสัมผัสของเขา แต่สะโพกที่ตอดรัดนิ้วนั้นปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายต้องการมากเพียงไร
แฮนรี่ยิ้มอย่างพอใจเมื่อนิ้วของตัวเองถูกตอดแน่น
“อ๊า มาร์ค..เอา”
“เอาอะไร”
“เอาเร็วๆ อื้อ”
มือหนารีบปลดกางเกงของตัวเองโยนทิ้งไป แก่นกายที่เด้งแข็งออกมาจนแทบไม่ต้องชักเข้าออก ราวกับว่ามันรอเวลานี้มานาน เวลาที่จะได้เข้าไปสัมผัสความเร่าร้อนจากช่องนั้นแล้วปลดปล่อย
แฮนรี่ผละมือที่สอดใส่อยู่นั้นเลื่อนมาชัดรูดของตัวเองเล็กน้อย คิ้วหนากระตุกเล็กน้อยเมื่อแก่นกายของตัวเองจ่ออยู่ทางเข้าประตูหลัง
แฮนรี่ตั้งจะสอดใส่เข้าไป..
“พี่จ๋า”
ราวกับว่าเขากำลังนึกถึงเสียงร้องของใครสักคนที่แล่นเข้ามาในโสตประสาทของตัวเอง
หัวใจดวงนั้นเต้นถี่…
แววตากระตุกเมื่อความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในหัว
“อื้อ มาร์ค เร็วๆ”
แบมแบมที่หลับตาฟุบอยู่ ร่างกายเล็กที่มีความต้องการอย่างท้วมท้นจนทนไม่ไหว แฮนรี่ข่มตาแน่นค่อยๆสูดหายใจเข้าลึกๆ ตัดสินใจสอดใส่แก่นกายนั้นเข้าไปอย่างไม่ลังเล ค่อยๆให้มันไหลเข้าไปช้าๆ
“อ๊า”
แบมแบมหน้าร้อนผ่าว ค่อยๆขมิบรับมันเข้ามาเรื่อยๆ ร่างเล็กทั้งครางทั้งน้ำตาไหลด้วยความเจ็บแสบ แต่เพียงไม่นานแก่นกายใหญ่นั้นก็เข้ามาจนสุด
“ฮือ มาร์ค”
เสียงครางปนสะอื้นด้วยความเสียวร้องออกมาไม่ขาด แฮนรี่เองก็แทบจะทนไม่ไหว กดแก่นกายลงไปแน่น ก่อนจะจับช้อนร่างบางที่ฟุบอยู่ขึ้นมานั่งบนตักพร้อมกับโอบร่างที่ถูกสอดใส่อยู่ด้านบนเอาไว้แน่น
แฮนรี่ซบตัวเองลงบนไหล่บาง
แบมแบมลืมตา เอื้อมมือจับสองมือหนาที่วาดอยู่รอบเอว
“อื้อ”
ก่อนจะรู้สึกถึงแรงกระทุ้งจากด้านล่างที่นั่งทับแฮนรี่เอาไว้ สะโพกหนาที่ค่อยๆเลื่อนขยับขึ้นลงชวนให้แบมแบมจับมือที่กอดตัวเองอยู่ไม่ปล่อย
พับ พับ พับ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังออกมา ร่างเล็กร้องครางเป็นจังหวะ รับรู้ได้ถึงเสียงหัวใจที่เต้นถี่ของคนด้านหลังที่ตอนนี้ซบลงบนไหล่เขา
“อืม แบม”
เสียงทุ้มที่ครางอยู่ริมใบหูนั้นชวนให้เขาตอดรัดสัมผัสที่แฮนรี่มอบให้ด้วยร่างกายที่เร่าร้อน แบมแบมรู้สึกว่ามันแปลกเหลือเกิน ทั้งที่ตัวเองก็เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาบ้าง และเป็นครั้งแรกระหว่างเขากับแฮนรี่
“อ๊า มาร์ค”
เสียงจังหวะที่กระแทกนั้นทำให้ร่างกายของแบมแบมจะเริ่มมีเหงื่อออกมาด้วยอุณหภูมิที่สูง แต่ความคิดของแบมแบมมันกลับรู้สึกประหลาด
แม้ร่างกายจะเร่าร้อนเพียงใด…แต่หัวใจนั้นกลับอบอุ่น
“อ๊า”
แฮนรี่กระแทกแก่นกายของตัวเองเต็มรัก จังหวะสอดประสานถี่ราวกับว่าทั้งคู่โหยหาและอยากสัมผัสกันและกัน
พับ พับ พับ!
เสียงจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น เหงื่อที่ซึมออกมาเล็กน้อยตามผิวหนังเพราะร่างกายซาบซ่านด้วยแรงอารมณ์
แฮนรี่กระแทกถี่รัว
“อ๊า มะ มาร์ค อ๊า ”
“อื้อ แบม ”
“มะ มาร์คเบา อื้อ เบา”
“แบม อืม แบมของมาร์ค”
เสียงครางด้วยความปรารถนาพร้อมกับหัวใจที่เต้นถี่ของทั้งคู่ เนื้อที่กระทบเนื้อไปมาอยู่อย่างนั้นนานนับครึ่งชั่วโมง มือของแฮนรี่เลื่อนไปจับส่วนอ่อนไหวของแบมแบมและเพียงแค่จับร่างเล็กก็กระตุกน้ำสีใสออกมา แฮนรี่ขยับกายอีกสองสามครั้งก็หลั่งออกมาเช่นกัน
#PorPMB
ว้ายค้างล่ะสิ เจอกันตอนที่ 5 นะค้าบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
