รักวุ่นๆของนายขี้เก๊กกับยัยจอมจุ้น

 
 
 
 
       
 
 
                      เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ฟางก็ได้เรียนรู้มารยาททางสังคมของคนไฮโซ และอีกหลายๆอย่างที่คนรวยคนมีชื่อเสียงแบบ ป๊อบปี้ และคนในตระกูลป๊อบปี้ทำกัน จนกระทั่งถึงวันที่ต้องลองชุดแต่งงาน  ป๊อบปี้ยืนรอฟาง หน้าตึกคณะของฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไมมาช้า 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้นต้องส่งรายงานอาจารย์ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: วันหลัง อย่ามาช้าอีกล่ะกัน 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: เฮ้ย ! จะไปไหนกันอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คือ จะไป 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ไปไหนว่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ลองชุดว่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ลองชุด.....ลองชุดแต่งงานใช่ป่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เออ
 
 
 
 
 
เขื่อน: คืนนี้เจอกัน ที่เดิมนะ บอกโทโมะไว้ล่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เออได้
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ต้องขอ อนุญาต ฟางรึเปล่า 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอ ? ขออนุญาตอะไรเหรอ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: จะไปขอทำไม ไม่จำเป็น 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ก็ฝึกไว้ไง หลังแต่งงาน เวลาจะไปไหนฟางเค้าจะได้รู้ไง 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่จำเป็นเลย ถึงแต่งไป เวลาจะไปก็ไม่บอกหรอก 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: พอดีว่า ชั้นเองก็ไม่ได้อยากรู้ด้วยอ่ะนะ 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ไปกันได้แล้ว ไปก่อนนะ เจอกัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
                           ป๊อบปี้กับฟางมาถึงร้านที่สั่งชุดแต่งงานเอาไว้ ป๊อบปี้แต่งตัวเสร็จก็ออกมานั่งรอฟาง ไม่นานฟางก็เดินออกมาพร้อมกับชุดแต่งงานที่สวยมาก จนทุกคนในร้านต่างพากันตะลึงในความสวยของฟาง และชุดแต่งงานสีขาว
 
 
 
 
 
 
 
แองจี้: สวยมากเลยค่ะ คุณฟาง สวยที่สุดเลยค่ะ เป็นไงค่ะ ใส่พอดีรึเปล่า หลวมมั้ยหรือว่าคับไป
 
 
 
 
 
ฟาง: พอดีค่ะ ไม่คับหรือว่าหลวมไปค่ะ 
 
 
 
 
 
 
แองจี้: ค่ะ เอ่อคุณป๊อบปี้ค่ะ คุณป๊อบค่ะ 
 
 
 
 
 
                  ป๊อบปี้ยังคงจ้องฟางจนแองจี้เจ้าของร้านต้องเรียกสติ
 
 
 
 
แองจี้: คุณป๊อบค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คะ..ครับๆ 
 
 
 
 
 
แองจี้: พี่เรียกตั้งนานสองนาน สงสัยตะลึงในความสวยของเจ้าสาวใช่มั้ยค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เอ่อ...
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไปเปลี่ยนได้ยังค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
แองจี้: ถ่ายภาพก่อนค่ะคุณน้อง เดี๋ยวเชิญคุณป๊อบกับคุณฟาง  ด้านนี้นะค่ะ