(Fic naruto) รักในไร่

     (Sakura talk) 
สวัสดีค่ะ ฮารูโนะ ซากุระค่ะ แปลกใจอะสิทำไมถึงชื่อญี่ปุ่น เอาเป็นว่าเป็นลูกครึ่ง(ลูกครึ่งเด็กเสริฟกับเชฟช่ะ:ไรต์)(บ้านแกสิ:ซากุระ) ญี่ปุ่นกับไทยแม่เป็นคนไทยพ่อเป็นคนญี่ปุ่นแต่เอาเถอะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเจอพ่อเลยด้วยซ้ำ แต่แม่บอกว่าพ่อเป็นคนตั้งชื่อให้แล้วก็ใช่นามสกุลพ่อ เผื่อพ่อกลับมาอะไรทำนองนั้นนั่นแหละ เอาเป็นว่าพอกับการสันธยาเรื่องตัวเองกลับมา คือตอนนี้ทุกคนนั่งอยู่ในรถตู้เพื่อจะไปไร่ถ้าคุณลองมานั่งนะคุณอาจจะหัวใจวายได้ในตอนแรกเพราะยัยเท็นเท็น สาวหมวยของเราเล่นเยียบคันเร่งซะมิดเลยน่ะสิถามจริงๆพี่แกจะไปแข่งที่ไหน ดีนะที่ตอนนี้ปกติดีไม่งั้นได้มีคนต้องเข้าโรงพยาบาลก่อนแน่
“นี่เท็นเท็นใกล้ถึงยังอะ”
อิโนะถามขึ้นคงเป็นเพราะคุณนายเขาไม่ชอบนั่งรถนานๆ
“ก็บอกแล้วไงว่าให้ฉันขับเหมือนตอนแรก ไม่งั้นป่านี้ถึงไปนานแล้ว”
เท็นเท็นพูดแล้วถอนหายใจ ถึงจะบอกว่ามันน่าจะถึงนานแล้วถ้านางขับแบบตอนแรก แต่นี่มันก็ออกต่างจังหวัดแล้วนะ
“เอาน่าอิโนะอีกซักชั่วโมงก็ถึงแล้ว”
เทมาริพูดรู้สึกในพวกเราห้าคนเทมาริมีความเป็นผู้ใหญ่มากที่สุด 
“ชั่งเรื่องนั้นก่อนเถอะค่ะ กินขนมกันไหมคะ”
ฮินาตะที่เงียบมานานพูดแล้วหยิบถุงขตมขึ้นมา ว้าวๆเอามาตอนไหน
“กิน!!!!”
พวกเราสี่คนตอบพร้อมกันจากนั้นฮินาตะก็เดินมีตรงที่พวกเรานั่งอยู่เพราะเธอนั่งอยู่หลังสุด จากนั้นพวกเราก็กินขนมกันอย่างอร่อย
“แฮ้! อย่าลืมกันดิ”
เท็นเท็นพูด แล้วก็เป็นฉันที่ต้องเดินเอาขนมไปใส่ปากของเท็นเท็น
“ง่ำ ง่ำ ขอบคุณค่ะ ที่รักของเขาน่ารักที่สุดเลย”
(เฮ้ยเรื่องนี้ไม่มียูริ:ไรต์)
“ค่ะ ที่รัก”
ฉันพูดแต่สาบานได้ว่าไม่ได้คิดอะไรกับยัยนั่นจริงๆ
“นี่แกสองตัว เลิกเล่นไอบทคู่รักของพวกแกได้แล้วเห็นแล้วสะอิดสะเอียนเป็นบ้า”
อิโนะพูดอย่างหัวเสียเพราะนางไม่ชอบไงพวกทอม เกย์หรือพวกผิดเพศต่างๆนาๆ
“อิจฉารึไงอิโนะ”
เทมาริพูดกวนประสาทขึ้นมา
“หึ อย่างฉันเนี่ยนะจะอิจฉาฉันก็แค่ไม่ชอบพวกผิดเพศก็แค่นั้น”
อิโนะแล้วเชิดหน้าแถมสะบัดผมอีกต่างหาก
“อ่อหรอ คิดว่าอิจฉาฉันกับซากุระซะอีกนะ”
เท็นเท็นพูดแล้วยิ้ม
“แหมน่าเสียดายอย่างเธอก็น่าลองเหมือนกันนะ ว่าไงอิโนะสนใจไหม”
เทมาริพูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปหาอิโนะ พร้อมแลบลิ้นเลียปาก เล่นอิโนะขนลุกเลยมั้งนั่น
“ฮะ...เฮ้ย! ทำอะไรของแกยัยเทม”
อิโนะพูดแล้วหลังไปจนชนกับหน้าต่างของรถ
“ก็ถามไงเผื่ออยากจะลอง”
เทมาริพูดแล้วทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่แล้วเคลื่อนตัวไปคร่อมอิโนะไว้ ทำเอาอิโนะหน้าเสียเลยล่ะ แชะ แชะ เสียงชัตเตอร์กล้องดังขึ้นเมื่อหันไปตามเสียงก็พบว่า เจ้าของกล้องคือสาวผมสีกรมที่ว่าขี้อายสุดของกลุ่มนั่นเอง
“ฮ่าๆ แจ่มเลยฮินาตะ”
เทมาริหัวเราะแล้วลุก ทำเอาอิโนะที่หน้าเสียกลับกันตอนนี้กลายเป็นว่าหน้าแดงพราะโกรธซะแล้ว
“นี่เล่นบ้าอะไรกันเนี่ยห้ะ”
อิโนะโวยลั่นรถ แล้วลุกเดินไปนั่งที่เบาะยาวท้ายสุด
“อะ...อ้าวงอนซะและ”
เท็นเท็นพูดแล้วยิ้มบางๆกับความขี้เวี่ยงของอิโนะ
“เออปล่อยไว้งั้นสักพักเดี๋ยวก็ดีขึ้นเองแหละ”
ฉันพูดแล้วทุกคนก็เริ่มแยกกันกลับไปนั่งที่ ไม่นานมากพวกเราก็มาถึงไร่ที่ว่าแล้วดูเหมือนจะทำเป็นโรงแรมด้วยแหะ พอรถของพวกเราเข้ามาจอดตรงส่วนที่น่าจะเป็นที่พักของพวกเราก็มีครทั้งผู้ชายผู้หญิงประมาณ6-7คนได้เดินมา
“ยินดีต้อนรับค่ะ คุณอิโนะ ซากุระ เท็นเท็น เทมาริ ฮินาตะ”
ป้าที่น่าจะเป็นแม่บ้านพูดแล้วทั้งหมดก็ยกมือไหว้พวกเรา
“เอ่อไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะ แล้วนี่รู้จักพวกเราได้ไงคะ”
ฉันถามแล้วป้าคนนั้นเขาก็ยิ้มออกมา
“เอาไว้คุยเรื่องนี้กันทีหลังดีกว่านะคะมากันเหนื่อยๆเชิญเข้ามาพักก่อนดีกว่านะคะ แล้วค่อยคุยหลังจากทานมื้อเย็นเสร็จจะรอที่ห้องรับแขกนะคะ”
พอป้าพูดจบก็หันไปพยักหน้ากัยคนที่เหลือแล้วก็ไปช่วยกันยกกระเป๋าของพวกเราลงจากรถ และนำเราไปที่ห้องพัก
(Sakura talk end) 
เดี๋ยวอีก50%มาต่อ
 
มาต่อและน้า~
     (Sasuke talk) 
หวัดดีครับผม อุจิฮะ ซาสึเกะ ตอนนี้พวกผมก็ถึงประเทศไทยเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ตอนนี้สิ่งที่พวกผมต้องการก็คือที่พัก และแน่นอนผมบอกแม่ไปว่ามาทำงานก็จริงผมมาหางานแต่ที่ผมมาจริงๆก็คือ ผมอยากเที่ยว(เป็นลูกที่ดีจริงๆ:ไรต์)และศึกษาเกี่ยวกับพวกเกษตรกรรมของที่นี่ด้วย
“แล้วจะพักที่ไหนล่ะ ตอนนี้เราก็อยู่ในตัวเมืองด้วยคอนโดคงหาไม่อยาก”
นารูโตะพูดหลังจากเดินออกมาจากสนามบินแล้ว
“ฉันว่าฉันจะออกต่างจังหวัดดีกว่า ฉันไม่ชอบที่วุ่นวายเท่าไร”
ผมพูดแล้วยืนกอดอกรอคำตอบจากคนอื่น
“อันนี้ฉันคนนึงเห็นด้วยเพราะจริงๆเราแค่อยากจะมาพักผ่อนกันถูกไหม เพราะฉะนั้นฉันจะไม่ขอเข้าไปวุ่นวายในเมืองเด็ดขาด”
เนจิยื่นคำขาด แล้วเดินนำไป
“ฉันด้วย”
ชิกามรุ
“งั้นผมก็คงต้องเห็นด้วยสินะครับ”
ซาอิพูดแล้วเดินตามทั้งสองคนไป
“งั้นฉันไปบ้างดีกว่า”
ผมพูดแล้วเดินตามไปอีกคน
“เฮ้อ! นึกว่าจะได้ไปผับ ไปหาสาวๆสวยๆสักคนสองคนมาควงซะอีกโธ่”
ผมได้ยินเสียงไอนารูโตะมันบ่นอยู่ข้างหลัง แต่ถึงมันจะบ่นแค่ไหนมันก็ยอมเดินตามมาอยู่ดี จนตอนนี้พวกผมเดินออกมาตรงถนนแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเวลาสองทุ่มของที่ไทยสินะ นั่งอยู่บนเครื่องบินมาสองชั่วโมง
“เอ...โบกแท็กซี่ไปดีไหม แต่ว่าจะไปไหนอะ”
นารูโตะหันมาถามพวก
“ก็ไร่แถวๆนี้แหละเอาที่ใกล้ที่สุดแล้วก็มีโรงแรมหรือที่พักประมาณนั้นแหละ”
ผมพูด
“โถ่เรื่องมากจริง ถามพี่กูเกิ้ลก็ได้ว่ะ”
พูดจบมันก็เข้าไปค้นหาในเน็ตเออทำงี้แต่แรกก็จบ
“นี่ไงเจอแล้วครับ...”
ซาอิพูดขึ้นขณะที่ยังเลื่อนจอโทรศัพท์อยู่ ทุกคนจึงหันไปหาซาอิและรอฟัง
“นี่ครับไร่xxx มีทั้งที่พักและให้พวกเราได้เดินชมไร่ได้ด้วยผมว่าก็ดีนะ นี่ครับมีเบอร์ของไร่ด้วยโทรไปเช็คก่อนก็ได้ มีบริการรับ-ส่งด้วย”
ซาอิพูดแล้วหันหน้าจอโทรศัพท์มาให้พวกผม
“อืมก็ดีใช้เวลาไม่นาน ก็คงถึง”
ชิกามารุพูด ส่วนซาอิก็ทำหน้าที่กดเบอร์และโทรออกอย่างเร็ว
“ฮัลโหลครับ...คือพอจะมีห้องพักไหมครับ...5ครับ....ครับ....สนามบินในเมืองครับ.....ครับ”
ซาอิคุยโทรศัพท์พักนึงก่อนจะวางโทรศัพท์ไป
“ว่าไงมั่ง”
เนจิเป็นคนเอ่ยถามก่อน
“อีกซักชั่วโมงน่ะครับ รถจะมารับไปที่ไร่”
ซาอิพูดและพวกเราก็ได้หาที่นั่งกันแถวๆนั่นก่อน
(Sasuke talk end)