ใจเผลอ
เขียนโดย 
กลางสายฝน
วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 00.23 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2560 01.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ให้ตายซิ !! ฉันคงจะโดยสวดยับแหงๆเลย หญิงสาวนั่งหน้าจ๋อยอยู่ในรถ เมื่อพวกหนุ่มๆ ทั้ง 3 คนนัดรวมทีมกันที่ห้องของป๊อป สายตาเหยี่ยวจับจองมองผ่านกระจกรถมายังเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเหมือนรู้ว่าอีกไม่กี่นาทีจะเกิดอะไรขึ้น
” ไม่ต้องยิ้มแบบนี้ใส่แก้วเลยนะพี่อัคร “ เธอเอ็ดเขาเบาๆเมื่อตัวเธอเองก็รู้ดีว่าต้องเจอมหากาพย์บทยาวจากชานนท์แน่ๆ
แต่อัครากลับเบ้ปากใส่เธออย่างไม่สนใจ
” อยากจะดื้อดีนัก ค่อยดูเถอะ ไอนนท์มันคงด่าน้องจนถึงรุ่งสางแน่ เหอะๆ “ อาชาที่นั่งอยู่ข้างคนขำพูดปนขำ
แล้วก็ถึงคอนโดสุดคราสสิกของป๊อป
“ มาแล้วหรอ ไอตัวดี “ ชานนท์ทักขึ้นทันทีที่เห็นแก้วเปิดประตูเข้ามา หญิงสาวชะงักกึกไม่กล้าก้าวเดินต่อ จนสองหนุ่มที่มาด้วยกันหัวเราะคิกคักก่อนจะดันหลังเธอจนเธอต้องถลำตัวเดินเข้ามา
“ โหวพี่นนท์ไม่เห็นต้องจ้องแก้วแบบนั้นเลย “ เธออวดครางขึ้น เมื่อสายตาดุถูกจับจ้องมองมาที่เธอ
“ ทีหลังจะทำอะไรก็คิดก่อนสิ นี่ไปไหนมาไหรไม่เคยบอก ติดต่อก็ไม่ได้ .. “ ชานนท์จะบ่นต่อ แต่แก้วทำท่าทางอ้าปากหาวใส่ราวกับกำลังง่วงนอน
” ง๊วงง่วง .. พี่นนท์ว่าไงนะ “ เธอทำหูทวนลมเหมือนเด็กวัยรุ่นกวนๆที่กำลังนั่งฟังเสียงพ่อบ่น
” 5555 + “ ป๊อป อาชา อัครา พากันหัวเราะกับความเจ้าเล่ห์ของน้องสาว
” เอ้อออ ... ถ้าทำอีกพี่จะสั่งพักงานแก้ว “ ชานนท์ทำหน้าขึงขังเอาเรื่อง จนแก้วหน้าถอดสี
เธอรู้ว่าชานนท์กำลังโกรธเธออยู่ แก้วเริ่มหาพรรคหาพวกด้วยการมองหาเพื่อนร่วมทีม
ป๊อปหลบสายตาแก้วแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป / อัครากระดกแก้วเหล้าขึ้นซดแล้วมองไปทางอื่น / อาชารับกดโทรศัพท์หาเพชรพลอยแล้วเดินออกไปคุยนอกระเบียง
” โอเคพี่นนท์ แก้วจะไม่ทำอีกนะ “ เธอหมดหนทางต่อรอง ก็ต้องยอมสัญญากับชานนท์อย่างว่าง่าย
“ อย่าให้มีอีกนะ ! หึ ! “ ชานนท์ชี้หน้าสั่ง แก้วรับพยักหน้างิกๆรับคำทันที
“ แล้วเป็นไง ได้ความคืบหน้าอะไรบ้างหละ “ ชานนท์ถาม
” แก้วสงสัยอยู่คนนึง เขาดูแปลกๆ ดูมีลับลมคบในจนน่าสงสัย เขาชอบมาตีสนิทกับแก้วแล้วสอนงานแก้วผิดๆจนบางครั้งเหมือนเขาต้องการจะเอางานของแก้วไปทำซะเอง “ แก้วขมวดคิ้วคิดหนัก
” ใครหรอ “ อาชาที่เพิ่งจะเดินเข้ามาในห้องทักขึ้น
” ก็คนที่พี่อาชาแนะนำให้แก้วรู้จักวันก่อนไงคะ ” แก้วพูดแล้วเล่าต่อ “ ตอนออกจากห้อง เขาเดินเข้ามาหาแล้วบอกจะสอนงานให้ ทีแรกแก้วก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่หลังๆมานี้เขามักจะเรียกแก้วไปพบ ให้เอางานมาให้ดูแล้วก็แนะนำให้ทำแบบหนึ่งทั้งๆที่มันผิด แก้วก็แกล้งทำตามที่เขามอง เนี่ยคะ เอกสารยังอยู่ในกระเป๋าอยู่เลย “ แก้วพูดพลางหยิบเอกสารมาให้ชายหนุ่มทั้ง 4 ดู
อาชาหยิบเอกสารมาดู ก่อนจะยื่นให้ชานนท์ อัคราและป๊อป
“ สงสัยต้องจับตาดูเป็นพิเศษ “ ชานนท์ว่า
” อื้ม ถ้าเป็นหนอนบ่อนไส้จริงๆ ฉันคงไม่ปล่อยไว้แน่ “ อาชาว่า
ครื้นนนน ครื้นนนน การสนทนาหยุดชะงักลง เมื่อโทรศัพท์ของแก้วมีสายเข้า
O_O
“ เห้ย ลืมไปเลยย “ สีหน้าเธอดูตระหนกจนเพื่อนร่วมทีมออกอาการสงสัยกันท่วนหน้าา
” นะนาย คือ ฉันน ... “ แก้วรู้สึกผิดที่ออกมากับอาชาและอัคราโดยไม่ได้บอกเขาไว้ก่อน
” ฉันรอเธออยู่ที่บริษัท 3 ชั่วโมงแล้วนะ ตอนนี้เธออยู่ไหน “ เขาพูดเสียงเข้มใส่
“ เอ่อออ ... ฉัน... มาธุระข้างนอก ฉันขอโทษ.. “ เธอยังพูดไม่จบ เขาก็ตัดสายไปซะก่อน
’ โกรธฉันแน่เลยยย tot ‘ หญิงสาวหน้าจ๋อยลงทันทีที่ปลายสายตัดสายใส่
“ เป็นอะไร ใครโทรมา “ อัคราทักขึ้นเสียงขุ่น
“ อ่อ ฟางหนะ นัดกันกินข้าว แต่แก้วมานี่ซะก่อนแล้วลืมโทรไปบอก “ ให้ตายเถอะ เธอไม่กล้าพูดความจริงหรอกว่าใครโทรมาหา ไม่งั้นได้ถูกซักจนไม่พักได้กลับห้องไปนอนแน่ๆ
“ ป่านนี้ยัยนั้นไม่โกรธแย่แล้วหรอ “ ป๊อปถาม
” ก็น่าจะโกรธอะแหละ “ แก้วซึมไป
“ งั้นแยกย้ายแล้วกัน พรุ่งนี้ทำงานอีก “ อัคราตัดบท แล้วหยิบกุญแจรถเดินนำออกจากห้องไป
“ แก้วกลับก่อนนะ “ แก้วว่าพร้อมยกมือไหว้ทุกคน ก่อนจะเดินตามอัคราออกจากห้องไป
ในรถ
“ แน่ใจนะว่านัดกับฟาง “ หลังจากที่เงียบกันมาตลอดทาง อัคราก็ทักขึ้นตรงๆ จนคนที่นั่งข้างๆสะดุ้ง
” แน่สิพี่อัคร แก้วจะไปนัดกับใครได้อีกหละ “ เธอพูดเสียงแข็ง แต่อัคราไม่เชื่อ เขาจ้องตาเธอเหมือนจะบอกอะไรแต่ก็เลือกที่จะเงียบเสีย
“ พรุ่งนี้จะออกจากห้องโทรบอกพี่ก่อนนะ “ อัคราว่า แก้วยิ้มน้อยๆ พยักหน้ารับคำแล้วลงจากรถ
“ ขับรถดีๆนะพี่อัคร ถึงแล้วก็ทักมาบอกแก้วด้วยหละ “ เธอว่าพร้อมกับโบกมือลา
” ฟู้ววว “ หญิงสาวเป่าปากเหมือนเหนื่อยๆ ก่อนจะเดินเข้าลิฟต์
เธอหยุดกึกอยู่ที่หน้าห้องของตัวเองแล้วเหลือบหันไปมองห้องข้างๆที่ปิดสนิท ก่อนตัดสินใจเดินมาเคาะะประตูห้องข้างๆ
ก๊อกๆๆ
“ นายย นี่ฉันเองนะ “ เธอยังคงเคาะเรื่อยๆ “ นายย “
เอี๊ยดด
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
“ อะเอ่อ ฉะฉัน ค่อยคุยพรุ่งนี้ดีกว่า. “ ใจเจ้ากรรมเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ เมื่อเจ้าของห้องดันเผิดประตูมาแบบที่ไม่ดูสภาพตัวเอง นุ่งผ้าขนหู ผมเปียกปอนมาแบบนี้ ไม่รู้หรือไงว่าคนตรงหน้าจะหวั่นไหวขนาดไหน
พรึบ
“ ว๊าย !! “
ในขณะที่เธอจะหันหลังเดินกลับไปยังห้องตัวเอง มือหนากลับคว้าท่อนแขนเล็กแล้วดึงจนเธอเข้ามาในห้องเขา
” ฉะฉ.. “ เธอใบ้กินไปไม่เป็น เมื่อตัวเองหลังจนฝาไปไหนไม่ได้ แต่อีกคนกลับยืนค่อมร่างเธอไว้ หนำซ้ำยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้กันแค่คืบ
” กลับๆฉัน ไปกับฉัน จะไปไหนมาไหน เธอควรจะบอกฉันก่อน “ เขาพูดเสียงดุ
” ฉันรู้... แต่... ฉันลืม “ เธอพูดเสียงสั่น เมื่อกลิ่นสบู่หอมอ่อนมันโชยแตะจมูกเธอ
” ลืม... ฉันควรจะทำยังไงให้เธอมีความจำที่ดีขึ้นหละ “ ชายหนุ่มยังคงล้อเล่นกับหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นเทาอยู่ใต้อาณัติของเขา
” นายก็ควรปล่อยฉันกลับไปนอน ถ้าฉันได้นอนเต็มอิ่ม ฉันคงจะมีความจำที่ดีขึ้น “ เธอรีบพูดรัวๆ เมื่อรู้สึกว่าหน้าเขาเริ่มใกล้เข้ามามากขึ้น
” งั้นหรอ... “ ใบหน้าหล่อเลื่อนกระซิบข้างหูของหญิงสาวจนอีกคนขนลุกซู
” เห้ยย .. ! “ เธอตกใจกับความใกล้ชิดจนต้องผลักอกแกร่งให้ออกห่างจากตัว
” เขิลหรอ “ แต่ปล่าวเลย เขากลับกอดกระชับเธอแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม
” ทำบ้าอะไรเนี่ย ฉันไม่เล่นแล้วนะ “ เธอเริ่มหวั่นๆ กลัวๆอย่างห้ามไม่ได้
” ฉันไม่ชอบเลยวะ เวลาเธอไปไหนมาไหนกับไออัครานั่น “ ท่อนอขนแกร่งกอดรัดเอวบางจนตัวติดกัน
” นาย... ปล่อยเถอะ “
“ เป็นแฟนกับมันหรอ “ เขาก็ยังถามไม่เลิก
” เปล่า.. ปล่อยก่อนน “ เธอพยามแกะมือเขาออก แต่อีกคนกับรักเธอแน่นขึ้นจนปลายจมูกทั้งคู่เกือบจะชนกัน
” แล้วเป็นแฟนกับใคร “ เขาถามต่อ
แต่ละคำถามของเขามันทำให้เธอเริ่มไปไม่เป็น
” ถามอะไรเนี่ยย ปล่อยก่อนน หายใจไม่ออก “ เธอเริ่มกลัวๆกับความคุกคามของเขา
” ตอบก่อนสิ แล้วเดี๋ยวจะปล่อย “ เขากระชับแขนแกร่งเพื่อรวบรัดร่างบางที่พยามดิ้นหนีให้หยุดนิ่ง
” ไม่เล่นแบบนี้นะ “ เธอเริ่มหวั่นๆใจคอไม่ดี ตาเธอเริ่มแดงๆเหมือนจะร้องไห้
“ อ่ะๆ ไม่แกล้งแล้ว “ เขาจำต้องปล่อยให้เธอเป็นอิสระ หญิงสาวเดินหนีทันทีที่หลุดพ้นจากการรัดกุมของเขา
” แก้ว ! “ โทโมะเรียกแก้วอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอกำลังเปิดประตูออกไป
” อะไร “
” ฉันคิดว่าฉันกำลังชอบเธออยู่ “
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
โครม ประตูถูกปิดอย่างจัง
” เล่นบ้าอะไรของเขาเนี่ยย “ มือเล็กกำหัวใจตัวเองที่เต้นแรงจนคุมแทบไม่อยู่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
