Confused รักเธอหรือเเค่สับสน ?

9.5

เขียนโดย Kaewjai_Jarin

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.34 น.

  29 ตอน
  198 วิจารณ์
  40.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2560 18.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) ตอนที่ 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                  

 

 

 

 

 

 

                  ไม่น่ะ ! หญิงสาวในอ้อมกอดของเขา เธอนิ่งจนทำให้เขากลัว พร้อมกับพูดคำบาดใจออกมา ทำไมเหมือนทีเศษเเก้วเล็กๆมาที่เข้ามาทิ่มเเทงให้เขาตายช้าๆ ทำไมล่ะ ทำไมมันเจ็บเเบบนี้ ใจของชั้ล 

 

 

               

 

 

 

 

                    " ฟาง เราโตๆกันเเล้วน่ะ 3 ปีเเล้วน่ะที่เราคบกันมา ที่ผ่านมามันไม่มีความหมายเลยหรอ เเก้วคิดไปเองคนเดียวใช่มั้ย"

 

 

 

 

 

 

 

 

                         ไอ้น้ำตา ไอ้บ้า ไหลออกมาอะไรตอนนี้ว่ะ ตอนนี้น้ำตาของชั้ลเริ่มคลอเบ้า มันพร้อมที่จะไหลออกมาทุกทีเมื่อเธอพูดคำตัดขาดระหว่างเขากับเธอ นี้มันไม่ใช่ครั้งเเรกที่เธอบอกลาเขา เเต่มันเป็นเเบบนี้ทุกครั้งที่เธอจับได้ว่าเขามีคนอื่น เหอะเก่งใช่เล่นเลยน่ะยัยตัวเล็ก

 

 

 

 

 

 

 

                       " เเล้วที่เเก้วทำเเบบนี้ เเก้วไม่คิดเลยหรอว่าฟางจะรู้สึกยังไง ทำไมของๆฟางฟางทั้งรักทั้งหวงมัน มันกำลังงไปให้คนอื่นเค้าจับเค้าดมเล่น มันเจ็บน่ะ เจ็บมาก.. "

 

 

 

 

 

                       "............." เขาเริ่มนิ่ง เริ่มคิดว่าที่เขาทำกับคนที่เขารักจนหมดหัวใจให้เสียใจในการกระทำของเขาเอง เราทำมันลงไปได้ไงว่ะ ทำไม ทำไม ทำไมเขาไม่หยุดที่เธอ ความต้องการที่จะสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นมันเกิดขึ้นทุกครั้งที่ผู้หญิงพวกนั้นมาอ่อยเขา ทำไมเขาถึงไม่คิดหักห้ามใจตัวเองเพื่อเธอคคนนี้ล่ะ ?? หรือเขาสะใจที่เธอเป็นบ้า หึง หวง อยู่ตลอด ทำให้เธอเสียความรู้สึกเล่นๆเพื่อเป็นสีสั้นจองชีวิตคู่ของเรา เเบบนี้หน่ะหรอที่ฉันต้องการ ?

 

 

 

 

 

 

 

 

                     " เราห่างกัน สักพักมั้ยเเก้ว ห่างเผื่อเเก้วจะคิดอะไรได้ ห่างเพื่อนให้เรารู้ว่าเราสองคนต้องการกันมากเเค่ไหน..."

 

 

 

 

 

                        เธอเองก็เสียใจไปไม่น้อยกว่าเขาเลยสักนิด เธอเเค่อยากให้เขาคิด ให้เขานึก  ว่าถ้าไม่มีเธอเขาจะอยู่ได้หรือป่าว หรือเธอเองที่ต้องอยู่ไม่ได้เมื่อไม่มีเขา.. 

 

 

 

 

 

                           ตึกกกก ! อื้มมมมมมมมมมมม ! 

 

 

 

 

 

 

             ฟางเส้นสุดท้ายยของเขาขาดลงเมื่อเธอเอยคำบอกลา เขาดึงเธอเข้าไปจูบอย่างรุนเเรง ลิ้นของเขากำลังหยอกล้อลิ้นของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย 

 

 

 

 

 

                          เธอทำให้ฉันโมโหเองน่ะฟาง ! 

 

 

 

 

 

 

            ไม่รอช้าเขารับดึงตัวของฟางที่กำลังอึ้งใสิ่งที่เขาทำเมื่อกี้ ปากของเธอมีเลือกซึมเนื่องจากโดนฉันกัดไปเมื่่อสักครู่ เขาผลักเธอเข้าในเบาะรถเฟอร์รารี่สีเดงสด รุ่นใหม่ที่เขาพึ่งได้ไปถอยออกมาเม่อไม่นานมานี้ ตัวของเธอถูกเเรงของเขาผลักเขาบนเบาะข้างคนขับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

           เธอโวยวายตลอดทั้งการเดินทางของเรา จนถึงที่หมายคอนโดของเขาเเละเธอนั้นเอง คอนโดนี้ไม่ใช่ห้องของเขา เเละไม่ใช่ห้องของเธอ เเต่ห้องนี้เป็นห้องของเราที่ออกตังค์กับคนล่ะครึ่งเพื่อซื้อเป็นห้องของกันเเละกัน 

 

 

 

 

 

 

 

           เธอถูกลากลงมาจากรถคันหรู่ ไปขึ้นลิฟฟ นิ้วมือเรียวยาวที่ขาวบริสุทธ์ของเขากดเลือกชั้นไปที่ชั้น 17 พอถึงที่หมายเขาก็ลากเธอมาหยุดที่ห้อง ห้องหนึ่งซึ่งเป็นห้องของเขากับชั้ล 

 

 

 

 

 

           คนตัวขาวหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาเเสกนเพื่อเข้าห้อง เเละเเล้วทั้งสองคนก็เข้ามาในห้องเรียบร้อยเเล้ว ในห้องเป็นห้องโทนสีฟ้า ขาวว ซึ่งเป็นห้องที่มองดูเเล้วสบายตามากกๆ เขาเเละเธอชอบสีฟ้าเป็นที่สุดจึงเลือกออกเเบบห้องให้ตรงกระสตายรของตนผสมผสานกับเเนวขอวเธอจนออกมาเป็นห้องของเรา รูปของเขาเเละเธอมีเต็มห้องไปหมด ไม่ว่าจะเป็นกำเเพงที่มีกรอบรูแเขวนไว้ เป็นรูปที่เขาเเละเธอถ่ายดิวยกีนตั้งเเต่เเก้วเเอบชอบฟาง เเอบถ่ายรูปของผู้หญิงที่เธอหลงรักมาโดยตลอด กรอบรูปที่วางอยู่ในครัว บนโต๊ะอาหาร บนหัวเตียง ไม่ว่าจะเป็นโครมไฟสุดหรูที่ถูกสั่งมาเพื่อเขากับเธอ มีรูปเขากับเธอเเค่สองคนเต็มไปหมด จานเเละช้อนซ้อม หรือไม่ก็อุปกรณ์ต่างๆที่เขาเเละเธอช่วยกันสันหา ออกเเบบ มันเต็มไปด้วยรูปของเขาเเละเธอ เรารักกันมากใช่มั้ยล่ะ เหอะ

 

 

 

 

 

 

 

 

             เขาดึงฉันให้ไปตามเเรงของเขา ผ่านห้องรับเเขกเข้าไปในห้องนอนของเรา ร่างของเธอถูกเหวียงให้ลงกับเตียงลายมูมินสีฟ้า สลับกับสี่ของตัวมูมินสีขาวว เขาอยากให้เรามาทวนความจำระหว่างเรา....

 

 

 

 

 

           ฟางเริ่มดิ้น ร่างกายของเธอกำลังจะโดนคนที่เธอรัก บังคับให้ร่วมเพลงรักของเธอกับเขา

 

 

 

 

           "หยุดด ปล่อยย บอกให้หยุดไงง วันนี้ฟางเข้าไปขัดจังหวะเเก้วก่ะอิเด็กนั้นใช่มั้ยย ถึงอารมค้างเเล้วมาลงกับฟางเเบบนี้ ! "

 

 

            มือของเธอถูกรวบเเล้วชูไว้เหนือศีรษะ ฟางดิ้นอย่างเเรงเเต่มีหริอสู้คนสูงกว่าได้ 

 

 

 

 

             " ไม่ดื้อน่ะครับบคนดี เเก้วรักฟางมาก มากจนทนเห็นฟางไปเริ่มใหม่กับคนอื่นไม่ได้หรอก"

 

 

 

 

 

              เเก้วพูดพร้อมกับลูบไลไปตามเนื้อตัววทุกซอกทุกมุมของหญิงสาว ลูบไปเรื่อยๆเเละนึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้สัมผัสร่างกายของเธอ ที่เป็นของเขาเเต่เพียงผู้เดียว นี้ไ่ใช่ครั้งเเรกระหว่างเราสองคน เเต่เขาทำเเบบนี้ทุกครั้งที่เธองอล เเล้วไม่มีเหตุผลมาโวยวายใส่เขา ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ก็ล้วนมาจากความเหห้นเเก่ตัวของเขาทั้งนั้น..

 

 

 

 

 

 

            มือขาววๆของเขาค่อยๆถอดเสื้อของคนตัวเล็กออก ถึงเขาจะโกธรเธอเรื่องที่เธอบอกคำห่างจากเขา เเต่ใช่ว่าเขาจะต้องทำรุนเเรงใก้เธอเจ็บตัวเล่นเสียป่าวว เขาอยากถนุถนอมร่างกายของคนตรงหน้าที่สวยงามม เกิดอารมทุกครั้งเมื่อเห็น เนินอกที่อวบอิ่มที่ถูกบราตัวจิ๋วปกปิดเพียงส่วนหนึ่งไว้ ไม่รอช้าเขารีบถอดมันออกไปพ้นหูพ้นตา มือขาววๆของเขาค่อยยๆบีบค่อยๆเค้นน น่าอกของเธอ มันชั่งหน้าหลงไหลยิ่งนัก เขาพยายามปลุกอารมณ์ความต้องการของเธอให้ได้มากที่สุด

 

 

 

 

      

 

            อีกคนหลับตาปี้ พยายามหักห้ามใจตัวเองไว้ ไม่ปล่อยตัวเองไปตามอารมณ์ความต้องการของเธอ  เธอยังโกธรเขาอยู่ ..

 

 

 

 

 

 

             มืออีกข้าวหนึ่งของเราเลื่อนลงมาไปที่จุดสวนของเธอ เราลือกระโปร่งนักเรียนขึ้นเพื่อสัมผัสกับตรงนั้นของเธฮให้เต็มไม้เต็มมือ มือทั้งสองข้างราวกับรู้หน้าที่ของตน มันทำงานไปคนล่ะอย่างจนร่างที่นอนนิ่งที่พยายามสงบสติอารมได้เกิดอารมขึ้นจนได้ 

 

 

 

             มือข้าวหนึ่งบีบเค้นหน้าอกของเธอทั้งสองข้าง สลับไปสลับมา อีกข้างหนึ่งก็หยอกล้อกับจุดสงวนของเธอจนน้ำเยิ้มไหลเต็มหว่างขาา ทำให้เขารู้ว่าเธอพร้อมมากเเล้วตอนนี้ 

 

 

 

 

 

 

              เขารีบบถอดกระโปรงนักเรียนของเธอออกอย่างรวดเร็ว เพราะอารมณ์ของเขาตอนนี้มันพลุงพลานไปหมด เขาเงยหน้ามองใบหน้าของเธอที่กำลังเขิลอายกับการกระทำของเขา

 

 

 

 

              "เเก้วขอโทษน่ะที่ทำให้ฟางเสียใจบ่อยๆครั้ง เเก้ขอโทษที่เป็นเเฟนที่ไมได้เรื่อง นอกใจฟางตลอด ต่อไปนี้เเก้วสัญญาน่ะว่าจะดูเเลฟางจะไม่มั่วเหมือนเดิม จะพยายามหักห้ามใจตนเองเพื่อฟางน่ะ "

 

 

 

 

 

                 "ครั้งที่เเล้วก็พูดเเบบนี้ เหอะ "

 

 

 

 

          กี่ครั้งเเล้วที่เขาบอกว่าจะเปลี่ยนเพื่อเธอ เเต่ไม่เกิน 3 วันหรอก เเม่ตัวดีขอองเธอก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เเล้วมันก็จะเป็นเเบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ นอกใจ ง้อ จูบ ตามด้วยบนเตียง วนเวียนเป็นวัฐจักรไม่รู้จักจบ ไม่รู้จักสิ้น จนเธอเริ่มชินกับคำพูดของเขามันดูไม่มีความหมายกับเธออีกต่อไปเเล้ว

 

 

 

 

 

 

                   " ครั้งนี้จะเปลี่ยนจริงๆ เค้าจะทำให้ฟางรู้ว่าเค้ารักฟางมากเเค่ไหน นะ น่ะ "

 

 

 

             เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรเพราะเธอรู้ว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันเปลี่ยนนิสัยเพียงชั่วข้ามคืนได้หรอก เธอยิ้มมุมปากด้วยความสมเพจตัวเองเหลือเกิน

 

 

 

 

 

             เขาซอกไซร้คอเธอ ดูดดื่มความหอมหวานในตัวเธอที่ไม่มีวันหมดวันสิ้น เขาอยายกจะกลื้นกินเธอไปทั้งตัวจริงๆ ไซร้จากคอไปเป็นไซร้หน้าอก ดูด เม้น บีบ ขยี้ ไปเรื่อยๆปากของเขาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เขาดูดไปถึงหน้าท้องเเบนราบ เเล้วลงไปที่จุดสงวนของเธอ เขาค่อยๆบรรจงถอดกางเกงชั้นไปเชิงค่อยๆเป้นค่อยๆไปไม่รีบ ร่างบางสั้นระริกเมื่อลิ้นของเขาไล่ชิมความหวานหอม ที่โพรงของเธอ ดูดชิมน้ำหวานที่ไหลออกมาอย่างไม่รังเกียจ

 

 

 

 

 

 

 

          " อา อ่ะ อ๊า อ๊ะ  "

 

 

 

 

        เธอ คลั่งออกมาอย่างไม่อายย ปล่อยตัวเองตามความต้องการของร่างกายที่เขาพยายามปลุกมันขึ้นมา 

 

 

 

 

 

          เมื่อเขาได้ยินถึงกับพอใจในสิ่งที่ตนทำ เมื่อนิ้วขาววเรียวยาวค่อยๆใส่ลงไปทีล่ะนิ้ว ยมขึ้นลงไปตามจังหวะ รัก

 

 

 

        "  อีกนิ้วววที่รัก อีกนิ้วว ซี๊ดดด " 

 

 

 

 

         " ใจเย็นนๆที่รักก ค่อยๆเป็นค่อยๆไป "

 

 

 

 

 

         เขาเพิ่มนิ้วไปทีล่ะนิ้ว บรรเลงเพลงรักอันเเสนหวานอ่อนโยนนให้กับเธอ ผู้หญิงคนที่เขารัก จนเธอขึ้นสวรรค์ในที่สุด

 

 

 

 

 

          เธอไม่ปฎิเศธว่าเธอมีความสุขในสิ่งที่เขามอบให้ เเต่เหมือนอะไรบ้างอย่างที่เธอต้องการ เขาให้เธอได้ได้...

 

 

 

             เมื่อจบเพลงรักอันเต็มไปด้วยความรักของเขาเเละเธอ เสื้อผ้าของเขายังคงครบเหมือนเดิม เขาไม่ได้ถอดเสื้อผ้าของเขาสักชิ้น ผิดจากเธอที่ไม่เหลือเสีื้อผ้าเเม้เเต่ชิ้นเดียว

 

 

 

 

 

 

 

               เเก้วค่อยๆลุกขึ้นไปจากตัวฟางเเล้วหอมไปที่เเก้ม ประทับรอยจูบทั่วไบหน้าของเธอ ไม่ว่าจะเป็นเหม่ง ปลายจมูก ใต้คาง เเล้วมาสุกอยู่ที่ปาก เราทั้งสองจูบกันอย่างเร้าร้อนเเบบไม่มีใครยอใคร

 

 

 

 

 

                 "เเก้วรักฟางมากนะคะ" เเก้วกระซิบข้างหูฟางอย่างเบาๆก่อนที่จะผลักตัวเองออกเพื่อไปล้างมือเพราะกิจกรรมเมื่อสักครู่

 

 

 

 

 

 

                     มับบบบ ! 

 

 

 

 

 

                    ฟางดึงเเก้วกลับมาที่เดิมพร้อมกับผลักเเก้วให้นอนราบกับเตียงเเทนที่เธอ ฟางขึ้นคร่อมเเก้ววไว้ เเก้วดูเหมือนจะขัดขืน เธอจึงรีบปิดปากเเก้วด้วยปากของเธอ ลิ้นของเธอเเละลิเนของเเก้วหยอกล้อกันอย่างสนุกสนานจนเเก้วเคลิมไป

 

 

 

 

 

 

 

                   มือของเธอเริ่มไม่อยู่สุข ลูบไหลไปตามเนื้อตัวของเเก้วเเล้วพยายามถอดเสื้อเชิดของเเก้วออก เธอออกเเรงกระชากเสื้อกล้ามนั้นขึ้นเผยให้เห็นสเตย์รัดหน้าอกของเเก้ว เธอล่ะจากตรงนั้นมาจัดการกางเกงยีนขายาวสีขาวบริสิทธ์ของเเก้วเเต่ 

 

 

 

 

 

               "ฟาง อย่าาา พอเถอะ "

 

 

 

                เเก้วสะดุงเยือก เมื่อฟางจะถออดกางเกงของเธอออก เธอรีบห้ามเเล้วผลักฟางไปอยู่อีกฝั่งของเตียง เเล้วเธอก็รีบจัดเเจงเสื้อผ้าของตอนเอง

 

 

 

 

 

             " ทำไมล่ะเเก้ว "

 

 

 

 

               " ฟางก็รู้ว่าเเก้วยังไม่พร้อม "

 

 

 

 

 

               มันเป็นเเบบนี้ทุกครั้งที่ฟางมีอะไรกับเเก้ว เเก้วไม่ยอมให้ฟางได้จัดการความบริสิทธ์ของตัวเองสักที จนฟางเริ่มหงุดหงิด ฟางยอมให้เเก้วเป็นคนเเรกในทุกๆเรื่องของเธอ เเต่ทำไมไม่ยอมเธอ เเปลกว่าไหม ?

 

 

 

      

               "..." ฟางเงียบ เเละคิดไม่พูดอะไรออกไป เเต่สายตาจับจ้องมองเเก้ว ถ้าอ่านสายตาออกจะรู้ว่าเธอกำลังสื่ออะไร เเน่นอนเเก้วรู้..

 

 

 

 

 

 

 

 

              "ฟางไปอาบน้ำเถอะ เด้วเเก้วไปส่ง "

 

 

 

 

             ฟางเดินเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย ผิดจากในหัวของเธอคิดอะไรมากมาย ทั้งน้อยใจ ทั้งเสียใจ กับเเก้วเป็นอย่างมาก เเต่เธอไม่กล้าพูดอะไรออกไป ว่าเเต่ทำไม เขาไม่ยอมเธอ ?

 

 

 

 

 

 

 

                   ไม่ต่างจากคนที่อยู๋ริมระเบียง เมอมองไปยังตึกสูงใหญ่ สลับกับท้องฟ้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  โถ่วววววเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย 

 

 

 

 

 

 

                  จะเก็บซิงไปชิงโชคหรือไงยัยยเเก้ว ทำไมไม่ยอทฟางไปป ฟางเป็นผู้หญิงที่เธอรักมากที่สุดไม่ใช่หรือ ..

 

 

 

 

 

 

 

                  ทำไมในใจจมันกลับเถียง เหลือเกินว่าไม่ควรให้ร่างกายกับผู้หญิงคนนี้ ให้ใจก็เกินพอเเล้ว ทำไมว่ะะะ

 

 

 

 

 

 

                    อีกคนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ เธออาบน้ำเส็ดเเล้ว เเล้วมือเล็กของเธอถือผ้าขมหนูสำหรับเ็ดผม มือของเธอค่อยๆบรรจงเช็ดมันอย่างเบามือ เเต่สายตาของเธอจ้องมองโทรศัทพ์ตรงหน้า เหมือนเธอกำลังคิดอะไรสักอย่าง 

 

 

 

 

 

 

                 นิ้วเรียวยาวของเธอกดเบอร์ชายหนุ่มที่เธอเมมเอาไว้ ยืนฟังเสียงสัญญาณ ว่าเมื่อไหน่ เค้าจะรับสายเธอ 

 

 

 

 

 

 

            ตู้ดดดด ตู้ดดดดด 

 

 

 

 

 

                   ( ฮัลโหลครับ ) 

 

 

 

                "ป๊อปปยู่ไหนคะ "

 

 

 

              ( คอนโดครับ )   ปลายสายยิ้มทุกครั้งที่เธอโทรมาหาเขา เเต่เขาก็คงเป็นได้เเค่ตัวสำรอง ในเมื่อตัวจริงของเธอกำลังอยู่ในห้องกับเธอ

 

 

               " ฟางไปหาได้ไหม "

 

 

 

 

              ( ฟางไม่ได้อยู่กับเเก้วหรอกหรอ )

 

 

 

 

             "อย่าพูดถึงคนอื่นเวลาเราคุยกันสองคนอีกนะป๊อป อย่าพูดถึงบุคลลที่สามได้ไหมป๊อป"   เธอรู้สึกหงุดหงิดทุกทีที่ชายหนุ่มพูดถึงเเฟนของเธอ มันเป็นเพราะอะไรน่ะ 

 

 

 

 

 

             (ครับ) ในใจดีใจไม่น้อยเลยที่เธอพูดออกมาเเบบนั้น เเต่เขาก็เจียมตัวอยู่ดีว่ายู่ในฐานะอะไร 

 

 

 

               "เด่วฟางไปหานะคะ "  พูดจบก็ตัดสายทันที พร้อมกับมองรูปเธอกับเเก้วที่อยู่ในห้องน้ำหน้ากระจกอย่างสับสน เธอรักเเก้ว เเต่เธอรู้สึกดีกับป๊อป ชายหนุ่มที่เเตกต่างจากเเก้วโดยสิ้นเชิง.. . 

 

              

 

 

 

 

 

             

 

 

 

 

                   

 

 

 

 

 

 

                   

 

 

 

 

 

 

 

 

                

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

         

 

 

 

           

 

 

 

 

        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             

                          

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา