Confused รักเธอหรือเเค่สับสน ?

9.5

เขียนโดย Kaewjai_Jarin

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.34 น.

  29 ตอน
  198 วิจารณ์
  39.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2560 18.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) ตอนที่ 5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

                        ร่างบางที่ตัวอยู่ด้านลางตัวของเขา ทั้งดิน ทั้งถีบ ทั้งกระชากผมของเขา ทั้งข่วน ยัยบ้านี้เป็นคนหรือเป็นเเมว ไม่สิรุ่นนี้อาจเสือเลยก็ว่าได้ 'ร้ายนักนิ เหอะ' จะเเกล้งให้เคลิ้มเลยค่อยดูสิ 

 

 

 

 

 

 

                          ไอ้บ้าเอ้ย! มาจูบฉันทำไมล่ะ บอกเลยถึงจะเเกล้งกันเเรงขนานไหนเเต่รอบนี้มันเกินไปมั้ย ฉันเป็นทอมน่ะเว้ยย มาจูบอย่างกับฉันเป็นผู้หญิงเเบบนี้ เสียศักศรีคนเป็นทอมหรอ 

 

 

 

                         เเต่ตอนนี้หน่ะสิ หายใจเริ่มไม่ทันเเล้ว เหมือนจะขาดอากาศหายใจเลย โทโมะจะปล่อยให้ฉันขาดดใจตายจริงๆเลยใช่มั้ย คงชนะเรื่องต่อสู้กับฉันไม่ได้ล่ะเส้ ถึงใช้วิธีรอบกัดเเบบนี้ เเต่ไม่มีทางซะหรอก ฉันต้องชนะ !

 

 

 

 

 

 

                       ในหัวของฉันคิดตอนนี้คืออ ! 'เขาจูบมา เราก็จูบกลับเลยเด่ '  เรื่องจูบ เธอไม่เป็นสองลองใครอยู่เเล้ว ไม่งั้นมีหรือที่สาวจะติดเธอตรึมขนานนี้ เเต่คราวนี้มันไม่ใช่จูบที่เธอเคยให้ผู้หญิงนิ ไอ้บ้านี้เป็นผู้ชายคนเเรงเลยน่ะ ที่ฉันจะจูบ !เล่นไม้เเข็งไม่ได้ เอาไม้อ่อนนี้เเหล่ะหว่า 

 

 

 

 

 

                      เมื่อคิดดังนั้นเเล้ว ฉันจึงจูบตอบเขาต่ออย่างเร้าร้อน เขาดูเหมือนจะอึ้งเหมือนกันที่เธอกล้าจูบเขาตอบเเบบนี้ ลิ้นของเขา เเละลิ้นของเธอ อยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ลิ้นร้อนๆของเขาสำผผัสทุกซอกทุกมุมในปากเธอ มีหรือเธอจะยอมเธอตอบกลับเขาเช่นนั้นเหมือนกัน 

 

 

 

 

 

 

                      เมื่อผู้หญิงสนองตอบ เขาก็สนองต่อทันที สติของผมเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเเล้ว จูบของเธอมันเร้าร้อนจริงๆไม่น่าล่ะหญิงคนไหนๆถึงได้เส็ดเธอทุกคน ไมเเปลกใจเลย หึ 

 

 

 

 

 

                    มือของเขาเริ่มไม่อยู่สุขเเล้ว จากตอนนั้นรัดร่างเธอไว้เเน่น ตอนนี้้เริ่มลูบไล้ไปตามเอวบาง เสื้อเชิตของเธอเริ่มถูกถกขึ้นด้านบน เผยให้เห็นเอวบาง ขนานสายตาเขายังไม่เห็นเอวของเธอเพราะปากยังคงจูบเธออย่างไม่ยอมเเพ้ เขารู้สึกเลยว่าเอวของเธอนั้นเนียน ไม่มีเเผลเป็นหรือรอยเเม้เเต่น้อย อารมณ์เขาเริ่มาเเล้วสิ ดูเหมือนเธอก็เคลิ้มด้วยสิ เกมนี้เธอไม่มีวันชนะผู้ชายได้หรอก ยัยทอม

 

 

 

 

 

 

                 เขาเริ่มปลดกระดมกระดุมเธอทีล่ะเม็ด ทีล่ะเม็ด ผู้หญิงที่คิดว่าตนจะชนะเขาดูเหมือนยังไม่รู้ตัวว่าผมกำลังจะทำอะไรเธอบ้าง ! เเละเเล้วก็ถึงก็ถึงกระดุมเม็ดสุดท้าย เผยให้เห็นสเตรัดหน้าอกของเธออย่างชัดเจน ตาของเขาเริ่มมองลงไปด้านล้าง ในขนานที่ปากยังจูบเธออย่างไม่รู้จักเหนื่อย 

 

 

 

 

 

 

 

                เขาค่อยๆเอามือเอื้อมไปด้านหลัง ค่อยๆปลดตะข่อสะเตรัดหน้าอกเธออย่างเบามือ เมื่อเขาปลดเท่านั้นเเหล่ะ สะเตรัดหน้าอกของเธอมันก็หลุดไปอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ามันถูดรัดสิ่งใหญ่เกินที่มันจะรัดไหว หน้าอกของเธอ.. มันใหญ่กว่าตอนที่เธอรัดด้วยสะเตมาก หน้าอกเธอเด้งออกมาจนถึงอกของเขา มันขาวมาก ขาวมากจริงๆ 

 

 

 

 

               " ไอ้เหี้ยเอ้ย ! " มือของเธอจากเกี่ยวรัดต้นคอเขา เปลี่ยนมาเป็นมือที่อยู่บนในหน้าเขาเเทน เธอตบเขาเข้าไปอย่างเต็มเเขงด้วยความโมโห ตัวของเขาเเละเธอเเยกจากกันโดยทันที 

 

 

 

 

                "มึงทำเชี้ยไรว่ะ " มือของเธอโอบกอดเอาหน้าอกของเธอ เธอพยายามปิดมันให้ได้มากที่สุด เเล้วพยายามลุกจากโซฟาอย่างรวดเร็ว 

 

 

 

 

 

               " เเย่จัง คำพูดไม่หวานเหมือนปากเลย หึ " สายตาเขามองใบหน้าของเธอที่กำลังโมโหเขาสุดๆตอนนี้ สลับกับหน้าอกของเธอที่ถูกปิดไว้ด้วยมือน้อยๆอันเรียวขาวของเธอ เขายิ้มอย่างผู้ชนะ  

 

 

 

 

 

               " อย่ามาพูดพร่อยๆกับฉันอย่างนี้น่ะ  ! "

 

 

 

 

               " คนจริง เขาไม่โกหกหรอก พูดความจริงโดนด่าซะงั้น"

 

 

 

             เขาคิดจะเเกล้งเธออีกรอบ เขาเดินมาใกล้เธออย่าระยะประชิด เธอถอยหลังจนติดฝาห้อง ตัวเธอเริ่มสั้นๆเเล้วสิ ไม่สิ ถ้าเธอกลัวเธอก็ต้องเป็นฝ่ายเเพ้ ไม่ ไม่ เเพ้ไม่เป็นน !

 

 

 

 

 

 

 

               เขาเดินหน้าตามเธอมาเรื่อยๆ จนชิดเธอ 

 

 

 

             " ไง กลัวหรอ อย่าทำเหมือนไม่เคย เจอของปลอมมาเยอะเเล้ว เจอของจริงหน่อยจะเป็นไร บางทีอาจติดใจจนร้องอ้อนวอนฉันเลยก็ได้นะ เด็กน้อย"

 

 

 

              เขาพยายามเกลัยกล่อมให้เธอโมโห ทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะว่าเธอหน่ะ เเพ้ไม่เป็น เพราะการทะนงตัวเเบบนี้เเหล่ะจะทำให้เธอมีเเต่เสียกับเสีย เเค่เขาเล่นลิ้นนิดหน่อยก็ต้องเถียงให้ชนะ จูบเมื่อกี้ทำให้เขายิ่งชัดเจนขึ้นว่าเธอเเพ้ไม่ได้จริงๆ ขนานเขาจูบเพื่อให้เธอเเพ้ เธอยังจูบเขาตอบเพื่อชนะเขาเลย เขาว่าจะเเกล้งเธอเล่นๆน่ะ เเต่พอเห็นเอวพริ้ว หน้าอกขาวๆอมชมพูที่เนียนไปทั้งส่วนบน ชักอยากรู้เเล้วสิ ว่าส่วนล่างจะเนียนขนานนไหน..  เขาพยายามจะเเหย่เสือเล่น ให้เสือมันตายเพราะความคิดจะชนะเขาเอง 

 

 

 

 

 

 

                 

 

                   "ใครกลัวนายไม่ทราบ ฉันขยักขเเยงหรอกไม่อยากจะไปเสวนาด้วย ถ้าของจริงมันดีกูจะไปเเดกของปลอมทำไมว่ะ "  เธอถึงกับเลือดขึ้นหน้าทันที กล้าดียังไงมามองว่าเธอกลัว เท่ากับว่าเขามองดธอว่าเเพ้เลย ไม่ยอมหรอกเว้ย 

 

 

 

                    เมื่อเขาได้ยินที่เธอพูดเขาก็โมโหขึ้นมาทันที ขนานเปลื่อยท่อนบนยังปากเก่งขนานนี้ ถ้าเปลื่อยท่อนล่างเธอยังจะปากเก่งอยู่มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

               " ในเมื่อเธออวดเก่งถึงกับต่อล้อต่อเถียงฉันทั้งๆที่ตอนนี้มันก็ห้องฉัน นมโตขานนี้ไม่คิดว่าฉันจะรังเเกงเธอหรอ ? "

 

 

 

 

              " หน้าอย่างนายมีไรให้ฉันกลัวด้วยหรอ " 

 

 

 

 

 

 

                 โทโมะมองเเก้วตาเป็นมันทันที เขาจึงคิดอะไรดีๆออกเพื่อกำราบเด็กคนนี้

 

 

 

                เขาล่วงกระเป๋ากางเกงเขา พร้อมกับถุงผมสีขาวๆ ออกมาด้วย เธอเห็นถึงกับทำตาโตทันที เธอรู้ดีว่านั้นคือยาอะไร ยาปลุกเซกส์! ซึ่งเธอเคยใช้กับผู้หญิงทั่ววๆไปตามภาษาเสื้อล่าผู้หญิง เเต่เธอไม่คิดว่าจะมาโดนกับตัวเธอเอง นี้เขาจะปล้ำฉันหรอ ฉันเป็นทอมน่ะเว้ย ไม่ชอบบผู้ชายยย 

 

 

 

 

                  " นา นาย คิดจะทำอะไร " เธอถึงกับตัวสั้น เธอวิ่งหนีเขาทีนที เเต่เขากลับกระชากเเขนเธออย่างเเรง จนเธอเซไปหาเขา เขากอดรัดคอเธอไว้เเน่จนเธอเเทบจะขยับไปไหนได้เลย 

 

 

 

 

 

             " วิ่งหนีทำไมล่ะ กลัวหรอ " เขากระซิบข้างหูเธออย่างใกล้ชิด จนจมูกของเขาสัมผัสกับเเก้มของเธอ

 

 

 

             " ปล่อยฉันเด่วนี้ยน่ะะ อย่าทำเเบบนี้ " เธอพยายามดิ้นอย่างสุดเเรง ให้ตายเหอะ ฉันไม่อยากจะเสียซิงให้คนตรงหน้านี้ รู้งี้เธอให้สิ่งที่เธอรักษามานานให้กับฟางหญิงที่เธอรักจะดีกว่า 

 

 

 

 

 

             " กลัว ? อ้อนวอนฉันสิ พี่โทโมะคะ อย่าทำเเบบนี้เลยนะคะ หนูกลัว ! พูดซิว่าเธอยอมเเพ้ฉัน พูดหวานๆให้ชั้ลเห็นใจเธอ เเล้วมากรายงามๆตรงเท้าฉันนี้ "

 

 

 

              โทโมะโยนฉันลงพื้นอย่างเเรง จนมือของฉันที่ปิดหน้าอกอันเปลือยปล่าวเเทบจะหลุดจากมือของฉันไปเเล้ว  ฉันยอมทำตามที่โทโมะสั่งทุกอย่างน่ะ เเต่กราบเท้า ? มันไม่มากไปหน่อยหรอ ยิ่งเขาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูของเขา ไอโฟนเจ็ดพลัส ขึ้นตั้งกล้องรอถ่ายให้ฉันกราบเท้าของเขา

 

 

 

 

 

               " ให้ฉันใส่เสื้อผ้าก่อนไม่ได้หรอ " เธอเริ่มอ่อนลง ดวงตาของเธอวิงวอนเขาเหลือเกิน 

 

 

 

                " ก็ลุกไปใส่สิ " เขายังถ่ายวีดีโอฉันใส่เสื้อผ้าไม่หยุด โรคจิตนิกหรือไง 

 

 

 

 

            " นี้หยุดถ่ายก่อนได้มั้ย " สายตาฉันเริ่มเปลี่ยนไปด้วยความหงุดหงิด 

 

 

 

            " มีสิทเรียกร้องด้วยหรอ ? " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            

 

 

 

 

                   

 

 

 

 

 

           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     

 

 

 

 

 

 

 

                      

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา