Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ
9.2
เขียนโดย June_pplc
วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.44 น.
32 ตอน
50 วิจารณ์
35.08K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 19.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) ขอบคุณนะที่คิดเหมือนกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ18.ขอบคุณนะที่คิดเหมือนกัน
“ฟางตื่นได้แล้ว ฟาง ฟางครับตื่น”ป็อปปี้มาปลุกฟางหลังจากตัวเองออกจากห้องน้ำ
“อีกนิดไม่ได้เหรอฟางง่วง”ฟางครางออกมาก่อนจะคลุมโปง
“ไม่ได้ถ้าฟางไม่ไปอาบน้ำ วันนี้ฟางก็จะไม่ได้ไปเรียนเหมือนกัน”ป็อปปี้ขู่ก่อนฟางจะรีบลุกขึ้นทำให้จุก
“เจ็บ”ฟางร้องออกมาก่อนจะกุมท้อง
“ไม่เป็นไร ค่อยยังชั่วยัง”ป็อปปี้รีบมาดูฟางก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วงก่อรนฟางจะหน้าแดงนึกถึงเรื่องมือคืนกว่าเธอจะได้นอนก็ล่วงเข้าสู่วันใหม่
“ไม่เป็นไรหรอก ออกไปได้ล่ะฟางจะอาบน้ำ”ฟางบอกก่อนป็อปปี้จะเดินออกไปทำให้ฟางลุกขึ้นไปอาบน้ำ
“อะไรเนี่ยฟางไปเปลี่ยนเลย”ฟางออกมาจากห้องนอนก็เดินมาที่โต๊ะอาหารทำให้ป็อปปี้ทัก
“ฟางก็ใส่ปกติ ป็อปไม่ต้องใช้ให้ฟางเปลี่ยนฟางไม่เปลี่ยน”ฟางรู้ทันว่าป็อปปี้หมายถึงอะไรก็แย้ง
“ไม่ได้ ถ้างั้นก็ไม่ต้องไปมหาลัย ป็อปให้เวลา5นาที ได้งั้นป็อปเปลี่ยนให้”ป็อปปี้โวยวายก่อนจะมองหาฟาง ฟางได้แต่ส่ายหน้าทำให้ป็อปปี้งัดไม้เด็ดฟางสะบัดผมแล้วกระทืบเท้าเข้าในห้องไป
“ไม่กิน เชอะ”ฟางเปลี่ยนกระโปรงไป2รอลพอรอบที่สามป็อปปี้เป็นคนเลือกให้เป็นกระโปรงยาวให้ฟาง
“น่าวันนี้มีเฟรชชี่ป็อปไม่อยากให้เด็กมอง แล้วอีกอยากเราเป็นพี่ใหญ่ไงต้องทำตัวดีๆ ทานข้าว ตอนเย็นพาไปดูหนัง”ป็อปปี้ลูบผมฟางเบาๆก่อนจะชูบัตรให้ฟางดูก่อนฟางจะนั่งทานข้าว
“เอ้ยฟางทำไมไม่เสดให้ถึงตาตุ่มเลยล่ะ”เฟย์แซวฟางที่เดินเข้าหาพวกเธอ
“ใครจะเหมือนแกล่ะยัยเฟย์”แก้วแขวะก่อนเฟย์จะหมุนตัว
“หึ อย่าต้องให้พูด ”ฟางกระแทกก้นนั่งลงข้างๆเฟย์
“ก็คนมันหวงนิ ดูดิเฟรชชี่เต็มไปหมด”ป็อปปี้เดินมานั่งข้างก่อนจะพูดแล้วชี้ไปทางรุ่นน้องปี1
“ว้าว หวงด้วย แล้วดีกันตอนไหนจ้ะ อ่ะๆ”แก้วชี้มาที่สองคนก่อนฟางจะเชิ่ดไปทางอื่นป็อปปี้ได้แต่ยิ้ม
“ไม่บอก ไอ้โมะไม่เคยทำให้เหรอแก้ว”ป็อปปี้แซวกลับทำให้แก้วหน้าแดง
“แก้วทำไมหน้าแดงอ่ะ คิดไรป่ะ”เขื่อนชี้ไปที่แก้วก่อนจะชี้ไปที่โทโมะที่นั่งยิ้มอยู่
“ชั้นไม่คิดอกุศลเหมือนพวกแกหรอกย่ะ ไปโทโมะเข้าห้องดีกว่า”แก้วพูดก่อนจะลุกขึ้น
“เอ้ยยัยแก้วกลางวันอยู่เลย ค่อยค่ำก็ได้ไม่ต้องรีบ555555”ป็อปปี้ตะโกนทำให้แก้วชี้หน้าเขื่อนกับป็อปปี้
“แล้วพิมไม่มาเหรอป็อป”ฟางถามป็อปปี้ที่นั่งอยู่ข้างเธอ
“เดี๋ยวก็คงมาแล้วแหละ ถามทำไมเหรอ”ป็อปปี้หันไปถามฟาง
“เปล่าถามดู งั้นฟางไปก่อนนะ ป่ะเฟย์”ฟางลุกขึ้นก่อนจะชวนเฟย์ออกไป
“ไอ้ป็อป เคลียสักทีเออะปัญหาเนี่ย”เขื่อนตบบ่าก่อนจะเดินไปเรียนพร้อมกัน
“ใช่ควรจะจบสักที”ป็อปปี้พูดก่อนจะโทรหาบุคคลที่เขาต้องจบปัญหาด้วย วันนี้เค้ามีเรียนเลิกเที่ยงเลิก่อนฟางดังนั้นเค้ากะจะคุยกับเค้าให้เสร็จสักที
“ป็อปนัดพิมมามีอะไรหรือเปล่า”พิมเดินมาหาป็อปที่โทรตามเธอมา
“นั่งก่อนสิ สั่งเลยจะสั่งอะไร”ป็อปปี้ยื่นเมนูให้พิม
“เอาน้ำส้มแก้วนึงพอค่ะ”พิมหันไปบอกพนักงาน
“ป็อปมีเรื่องจะคุยกับพิมหน่ะ”ป็อปปี้พูดก่อนจะมองหน้าพิม
“อืม พิมก็มีเรื่องจะบอกป็อปเหมือนกัน อ่ะให้ป็อปพูดก่อน”พิมยิ้มก่อนจะพูด
“ไม่อ่ะพิมก่อนเลย เลดี้เฟริส”ป็อปหัวเราะก่อนจะให้พิมพูด
“คือพิม พิมว่าเราสองคนก็คบกันมานานต่างรู้จักกันดี แต่พิมว่าที่เราคบกันเนี่ยะพิมรู้สึกเหมือนเราจะเป็นเพื่อนกันมากกว่านะ ป็อปว่ามั้ย ไม่รู้พป็อปจะรู้สึกอย่างไรนะแต่พิมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แล้วอีกอย่างนึงพิมก็ไม่ได้ดีพออะไรขนาดนั้น เอาจริงๆนะพิมยังไม่ลืมเค้า”พิมพูดก่อนจะหัวเราะออกมาป็อปปี้มองพิมเป็นระยะก่อนพิมจะพูดความรู้สึกตัวเองออกมา
“พิมหมายความว่าไง”ป็อปปี้ถามพิมงง
“พิมขอโทษนะป็อป เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่านะ อีกอย่างพิมก็พอจะเดาออกนะว่าป็อปนั้นรักใคร คนเราเป็นแฟนกันจับมือมันปกติแต่ป็อปให้เกียรติพิมมากมากสุดแต่จับมืออ่ะ ป็อปไม่เคยหึงพิมหรืออะไรเลยแต่กับฟางสามารถเปลี่ยนคนใจเย็นให้ร้อนได้อ่ะ”พิมพูดก่อนจะหัวเราะแล้วแอบเห็นอบยิ้มออกมา
“555555เราจะมาพูดเรื่องเดียวกันได้ด้วยเนาะ ป็อปขอโทดนะพิม ป็อปยอมตกลงคบกับพิมเพราะความเหมาะสมและแรงเชียร์หรืออะไรหลายๆอย่างที่คนเค้ามองมา ความเป็นจริงป็อปรักฟางมาตั้งแต่มัธยมแต่ป็อปไม่อยากให้ฟางมาเสียใจกับป็อป ป็อปเลยหาใครสักคนมาคบด้วยแต่จังหวะนั้นพิมมาพอดี5555 แต่ป็อปก้เพิ่งมารู้ว่าตัวเองทำแบบนั้นไม่ได้ และอีกอย่างป็อปก็คิดเหมือนกับฟางป็อปเลยจะมาคยกับพิม” ป็อปปี้ยิ้มอย่างน้อยเค้าเองก็ไม่ได้รู้สึกแค่คนเดียวและอีกอย่างเค้าก็ไม่ต้องบอกเลิกพิม ถ้าคนมิงคงมองเค้าไม่ดีหากจะบอกเลิกผู้หญิงก่อนจะเล่าความรู้สึกให้พิมฟัง
“ดีแล้วแหละ ที่รู้ตัวเองอ่ะดีนะมันยังไม่สาย”พิมยิ้มก่อนจะคลี่ยิ้มกว้างเมื่อป็อปปี้หัวเราะ
“แต่เราเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ย”ป็อปปี้ถาม
“ได้สิ3ปีที่ผ่านมาก็เพื่อนกัน555”พิมพูดก่อนจะทำหน้าเข้มมองป็อปก่อนจะหัวที่ป็อปปี้หน้าไม่ค่อยดี
“ขอบคุณนะ แล้วพิมยังไม่ลืมเค้า??”ป็อปปี้ถามพิม
“อืม ช่วงที่ป็อปไปทะเลพิมกลับไปบ้านก้ไปเจอเค้าแต่ตอนนั้นที่เค้าบอกเลิกพิมไปเพราะเค้าต้องไปเรียนต่างประเทศและเราทะเลาะกันบ่อยทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงเราเลยเลิกกัน แล้วพอมาเจอกันมันเหมือนยังไม่มีใครลืมใคร”พิมยิ้มก่อนจะเล่าให้ป็อปปี้ฟังอย่างน้อยเธอก็ไม่มีอะไรปิดบัง
“แหนะๆ 555555 โชคดีนะพิมมีข่าวดีแล้วบอกกันด้วย”ป็อปปี้แซวก่อนพิมจะย่นจมูกใส่
“แน่นอน”พิมยิ้ม
“อ่อพิมจะไปมหาลัยมั้ย”ป็อปปี้ดูนาฬิกาก่อนจะถามพิม
“นัดฟางไว้เหรอไปเถอะ พิมนัดเพื่อนไว้อ่ะ”พิมพูดอย่างรู้ทันก่อนจะบายๆป็อปปี้
“สาย ฟางมารอเกือบ10นาที”ป็อปปี้วิ่งมาก่อนฟางจะดูนาฬิกา
“นิดหน่อยเอง ป็อปไปทำภาระกิจสำคัญมา”ป็อปปี้จับแก้มฟางทำให้ฟางตีมือ
“มือโดนอะไรมาก็ไม่รู้มาจับแก้ม แล้วไปทำอะไรมา”ฟางพูดก่อนจะเดินไป
“ไปกินเค้กมา 5555เดี๋ยวบอก”ป็อปปี้เปิดประตูรถให้ก่อนจะรีบไปนั่งที่คนขับ
“ชิส์ไม่ชวนไหนว่าจะบอก”ฟางเบะปากก่อนจะถาม
“ใจร้อนน่า แปปดิของดีก็ต้องรอเดี๋ยวถึงแล้วจะบอก”ป็อปโยกหัวฟางไปมาก่อนจะขับรถมายังจุดหมาย
“เดี๋ยวสิฟาง ป็อปมีไรจะบอก”ป็อปปี้รีบจับมือฟางไว้เพราะฟางกำลังจะลงเพราะเค้ามาจอดที่ลานจอดรถแล้ว
“มีไร”ฟางหันมาถามป็อปปี้ด้วยสายตาสงสัย
“55555อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ คือป็อปโสดมีคนอยากจะจีบบ้างมั้ย”ป็อปปี้ดีดีหน้าผากฟางก่อนจะหัวเราะแต่ฟางเขม็งใส่ก่อนจะพูด
“แล้วพิมล่ะป็อป”ฟางถามก่อนป็อปปี้จะเล่าให้ฟางฟังเหตุการณ์ที่ร้านกาแฟ
“นี่เห็นมั้ยสายไป10นาทีแต่คุ้มกับอีก10ๆปีนะ”ป็อปปี้หอมแก้มฟางที่น้ำตาเอ่อเพราะเธอดีใจที่อย่างน้อยเค้าสองคนเลิกกันก็ไม่ได้เกี่ยวกับเธอแบบเต็มๆ
“นี่ป็อปปมีไรจะให้ด้วยถือว่าวันนี้เป็นวันเริ่มแรกของเราตั้งสองคนนะ”ป็อปปี้ชูสร้อยที่เค้าซื้อมาวันก่อนให้ฟางก่อนจะส่วมให้
“ขอบคุณนะป็อป”ฟางโผล่กอดป็อปปี้แน่นกอดจะร้องไห้
“ใจเย็นฟางค่อยไปห้องตรงนี้มันแคบ555555โอ้ยไปดูหนังก่อนนะ”ป็อปปี้แอบแซวฟางก่อนฟางจะตีป็อปปี้และป็อปปี้ให้ฟางส่วมสร้อยอีกเส้นให้ด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ