ทำไมต้องรักเธอ
เขียนโดย 
Kzlovepf
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.10 น.
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
63) ถือว่าหายกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โทโมะเดินจูงมือแก้วมานั่งคุยในมุมมุมหนึ่งของสวนสาธารณะ
แก้ว: เป็นไงได้ข่าวว่า ตอนที่ชั้นไม่อยู่ นายน่าสงสารมากๆๆๆเลยเหรอ
โทโมะ: ยังจะมีหน้ามาถามนะ เธอทำไปได้ไง ตั้งสองปีนะ ใจร้าย
แก้ว: เอ้า จะมาว่าชั้นใจร้ายก็ไม่ได้นะ ก็นายยังเคยใจร้ายกับชั้นเลย นายทำกับชั้น มากกว่าที่ชั้นเคยทำกับนายอีกนะ
โทโมะ: มันก็จริงอ่ะ ชั้นขอโทษนะ
แก้ว: ชั่งมันเถอะ ชั้นลืมมันไปหมดแล้ว
โทโมะ: แล้ว ลูกล่ะ ลูกอยู่ไหน เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
แก้วนึกสนุกอยากแกล้งโทโมะขึ้นมา
แก้ว: คือ....
โทโมะ: ทำไม...
แก้ว: ตอนที่ชั้นไปอยู่โน่นชั้น....ชั้นลื่นล้มลูกเลย....
โทโมะ: ลูก....ไม่เป็นไรนะ
แก้ว: นายคงผิดหวังใช่มั้ย นายตั้งตารอเค้ามาตั้งนาย สุดท้ายก็
โทโมะ: ไม่เป็นไร ก็ยังดีกว่าเธอเป็นอะไรไปนะ ถึงแม้ว่าชั้นจะไม่มีโอกาสได้เห็นเค้าก็ตาม
แก้ว: อิอิ 
โทโมะ: หัวเราะอะไร
แก้ว: ก็ชั้นตลกหน้านายอ่ะ
โทโมะ: ตลกหน้าชั้น ?
แก้ว: อืม 555
โทโมะ: เธอไม่เสียใจเหรอที่ลูกจากไป...หรือเธอตั้งใจที่จะไม่อยากมีลูกกับชั้นแต่แรก
แก้ว: ชั้นล้อนายเล่น
โทโมะ: ล้อเล่น ?
แก้ว: อืม
โทโมะ: หมายความว่าไงอ่ะ
แก้ว: ก็...ตอนนี้ลูก4ขวบแล้ว
โทโมะ: ! แก้ว ! ไม่ตลกเลยนะ !
แก้ว: ทำเป็นงอน...นายคิดว่าชั้นจะง้อเหรอห้ะ
โทโมะ: .....
แก้ว: โอเค๊...ไม่พูดก็ไม่พูด...งั้นชั้นไปล่ะ
โทโมะเห็นแก้วลุกขึ้นจะเดินไปโทโมะรีบลุกขึ้นแล้วดึงแก้วมาจูบ 
โทโมะ: ถือว่าหายกัน
แก้วตีแขนโทโมะ
แก้ว: มีสิทธิ์อะไรมา...จูบชั้นห้ะ
โทโมะ: ลูกโตอายุ4 ขวบแล้วนะ ยังจะถามอีก
แก้ว: นี่นาย !!!
โทโมะ: (:
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
