ทำไมต้องรักเธอ

9.7

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.10 น.

  70 ตอน
  173 วิจารณ์
  72.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

52) กั้นหมอนข้าง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
                                ในช่วงเย็นแก้วกับโทโมะลงมาจากด้านบนก็เห็นเกลกับพิชชี่ฟางเตรียมอาหารเสร็จแล้วก็ตามให้ทุกคนมาทาน
 
 
 
 
 
 
แก้ว: คุณฟางค่ะ คือโทรรึยังค่ะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อโทรแล้วค่ะแต่คุณป๊อบบอกว่ามารับไม่ได้ค่ะให้คุณแก้วอยู่ที่นี้ไปก่อนค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อ้าวทำไมล่ะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไปกินข้าวก่อนเถอะ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไม่กินอ่ะ ชั้นจะกลับบ้าน 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณแก้วอยู่ที่นี้ดีแล้วนะค่ะ คือที่บ้านคุณแก้วไม่มีใครอยู่เลยค่ะ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: มันจะเป็นไปได้ไงค่ะ งั้นแก้วขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้มั้ยค่ะ
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไปกินข้าวก่อน 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไม่กิน ชั้นอยากกลับบ้าน 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: กินเสร็จเดี๋ยวชั้นไปส่ง 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายพูดจริงนะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: อืม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                          หลังจากกินเสร็จเกลก็เดินมาคุยกับแก้วแล้วเอากระเป๋าคืนให้ แล้วเกลก็ขอโทษที่เข้าใจแก้วผิดเรื่องพิชชี่ เมื่อเกลกับพิชชี่กลับ แก้วก็เดินมาหาโทโมะ ที่ยังนั่งกินขนมอยู่ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไหนบอกว่าจะพากลับบ้านไง 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ก็ยังกินไม่เสร็จเลย 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายแกล้งชั้นใช่มั้ย 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: เปล่าน๊า ขอกินอีกแป๊บเดียว
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ชั้นหาทางกลับเองก็ได้ 
 
 
 
 
 
 
          
             แก้วจะเดินออกไปโทโมะรีบลุกขึ้นแล้วตามไปทันที
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: โอเคๆ พาไปก็ได้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     เมื่อโทโมะพาแก้วไปแล้วฟางก็รีบโทรหาป๊อบปี้ทันที ป๊อบปี้รีบลงมาบอกให้ทุกคนในบ้านไปนอนแล้วปิดไฟ ปิดโทรศัพท์ให้หมดทุกคน เมื่อมาถึงหน้าบ้านแก้วก็พยายามโทรหาทุกคนในบ้านก็ไม่มีใครรับโทรศัพท์ โทรไปในบ้านก็ไม่มีใครรับ 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: เป็นไงล่ะ บอกแล้วก็ไม่เชื่อ
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไปไหนกันหมดเนี้ย 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: คืนนี้เธอก็ต้องนอนที่บ้านของชั้น 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไม่นอน 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไม่นอนแล้วจะไปนอนไหน 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: แต่ชั้น.....
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไม่มีแต่ ยังไงก็ต้องนอน แล้วตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย เธอต้องนอนเร็วๆอย่านอนดึกเข้าใจมั้ย 
 
 
 
 
 
 
 
 
                       
 
 
 
                                 โทโมะพาแก้วกลับมาที่บ้าน จากนั้นโทโมะก็ไปหาฟางเพื่อขอเสื้อผ้าให้แก้วใส่นอนคืนนี้ เมื่อแก้วอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาไม่เจอโทโมะ แก้วนั่งเช็ดผมที่หน้ากระจก โทโมะเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับแก้วนม โทโมะวางแก้วไว้แล้วมาเช็ดผมให้แก้ว จนเสร็จ จากนั้นก็ไปหยิบแก้วนมยื่นให้แก้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: กินนมก่อนนอนด้วย 
 
 
 
 
 
 
 
                        แก้วรับมาและกินจนหมดก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วเอาหมอนข้างมากั้นไว้ตรงกลาง
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: จะกั้นทำไมเนี้ย
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ชั้นอยากกั้นมีไรม้ะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: โอเคกั้นก็กั้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา