ทำไมต้องรักเธอ

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ชั้นถามอะไรหน่อยซิ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ถามมาเยอะๆก็ได้นะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: นาย...นายกับหวาย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ทำไม ชั้นกับเค้าทำไม 

 

 

 

 

 

แก้ว: นายทำหวายท้องเหรอ 

 

 

 

 

 

                โทโมะเอาหมอนข้างออกแล้วขยับมาใกล้ๆแก้ว

 

 

 

 

 

โทโมะ: ใครบอกเธอห้ะ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ก็... หวายบอกแล้วก็บอกว่ากำลังจะแต่งงานกันด้วย

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ทำไมเธอหึงเหรอ

 

 

 

 

 

แก้ว: เปล่าซะหน่อย ชั้นจะไปหึงนายทำไม บ้า 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อาการของเธอมันบอกนะว่ากำลัง...

 

 

 

 

 

แก้ว: นายขยับไปนอนที่นายได้แล้ว แล้วก็เอาหมอนข้างมากั้นเหมือนเดิมด้วย ชั้นง่วงแล้ว ชั้นจะนอนไม่อยากพูดกับนายแล้ว 

 

 

 

 

 

 

                   แก้วรีบหันหลังให้โทโมะ โทโมะก็เข้ามากอดแก้วจากด้านหลัง 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ทำไรอ่ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ !! 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: นอนได้แล้ว 

 

 

 

 

 

               

 

 

 

                   โทโมะหลับลงแล้วพูดแก้วพยายามดิ้นแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ แก้วหมดแรงเลยหลับไป โทโมะที่รู้สึกว่าแก้วหยุดดิ้นก็ยิ้มออกมาทั้งๆที่ยังหลับตาจากนั้นทั้งคู่ก็หลับไปจนถึงเช้า

 

 

 

 

 

 

                     ในช่วงเช้าโทโมะตื่นก่อนแก้วเห็นแก้วยังหลับอยู่ก็ไม่อยากปลุก โทโมะอาบน้ำแล้วลงมาด้านล่าง ไม่นานก็มีตำรวจเข้ามาในบ้านเพื่อที่จะสอบคำปาก โทโมะก็ให้การกับตำรวจไปทั้งหมดและบอกว่าหวายเป็นคนจ้างวาน 

 

 

 

 

 

 

ตำรวจ: ขอบคุณมากนะครับ ที่ให้ความร่วมมือ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ครับ ยังไงผมฝากคุณตำรวจดำเนินคดีให้ถึงที่สุดเลยนะครับ 

 

 

 

 

 

ตำรวจ: ครับ 

 

 

 

 

 

 

 

                                   โทโมะกะจะทำอาหารให้แก้วทานแต่ก็รู้สึกว่ากลิ่นของหมูมันแปลกๆป้าจันทร์ก็บอกว่ามันปกติไม่ได้เน่า โทโมะรีบวิ่งอาเจียนในห้องน้ำ แก้วลงมาด้านล่างก็เห็นพอดี แก้วก็อดขำไม่ได้ โทโมะออกมาจากห้อใน้ำเห็นแก้วยืนขำก็สงสัย

 

 

 

 

โทโมะ: ขำอะไร

 

 

 

 

 

แก้ว: เปล๊าาา

 

 

 

 

 

โทโมะ: ป้าจันทร์ครับผมว่า มันต้องเน่าแล้วแน่ๆเลยครับ เอาไปทิ้งเถอะ

 

 

 

 

 

ป้าจันทร์: มันไม่เน่าหรอกค่ะ

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ใช่มันไม่เน่าหรอก

 

 

 

 

 

โทโมะ: รู้ได้ไง พี่ว่ามันเหม็นนะ เหม็นมากเลย

 

 

 

 

 

ฟาง: อาการแบบนี้เนี้ยเค้าเรียกว่า แพ้ท้อง...แทนเมีย

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ห้ะ ?

 

 

 

 

 

ฟาง: ก็หมายความว่า พี่โทโมะแพ้ท้องแทนพี่แก้วไงหล่ะ

 

 

 

 

 

โทโมะ: ถึงว่าช่วงนี้คุณถึงไม่ค่อยแพ้ท้องเลย

 

 

 

 

 

แก้ว: ชั้นไม่แพ้มาสักพักแล้ว

 

 

 

 

 

ป้าจันทร์: โบราณเค้าว่า คนที่แพ้ท้องแทนเมียเนี้ยจะต้องเป็นคนที่รักเมียมากๆเลยนะค่ะ  

 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ไม่ใช่หรอกค่ะ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: หรืออาจจะใช่