ทำไมต้องรักเธอ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เล่าให้ฟางฟังเดี๋ยวนี้นะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นพี่ไปทำอะไรเค้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: พี่ พี่มันเลวเอง พี่มันชั่ว พี่ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เล่ามาว่าเกิดอะไรขึ้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
    
                  โทโมะเล่าทุกอย่างให้ฟางฟังโดยที่ป๊อบปี้ก็มาแอบฟังอยู่ด้วย เพราะแก้วไม่ยอมบอกอะไรป๊อบปี้เลย เอาแต่เงียบแล้วนอนร้องไห้ ป๊อบปี้กำหมัดแน่น เมื่อโทโมะเล่าให้ฟางฟังจบ ป๊อบปี้ก็เปิดประตูออกมาแล้วผลักโทโมะให้ล้มลงแล้วตามไปชกซ้ายชกขวา ฟางพยายามห้ามแต่ป๊อบปี้ก็ไม่ยอมหยุด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ข่มขืน มึงทำไปได้ไง ทำได้ไง ไอเลว ไอชั่ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: เอาเลย ชกเลย จะทำอะไรก็ได้ ผมยอมรับผิดทุกอย่าง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ลุกขึ้นมาเถอะ หยุดเถอะคุณป๊อบ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำได้ยังไง ยังเป็นคนอยู่รึเปล่า แก้วมันผิดอะไร ทำไมต้องทำแบบนั้นกับน้องกูด้วย ทำไมว่ะ !!!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: พอได้แล้ว หยุดได้แล้วพี่ป๊อบ !!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      แก้วได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกันเลยลุกออกมาดูก็เห็นป๊อบปี้กำลังจะชกโทโมะอีกรอบ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: แก้วชั้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายจำที่ชั้นเคยบอกนายได้มั้ย ว่าถ้าชั้นท้อง ชั้นจะทำยังไงกับเด็กคนนี้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: !!! อย่านะ !!! อย่าทำแบบนั้นนะเด็กไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย เธอจะฆ่าเค้าได้ลงคอเลยเหรอเค้าเป็นลูกของเรานะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ฟังนะ ถ้านายไม่อยากให้ชั้นทำแบบนั้น นายก็ไปซะ ไปให้พ้น นายออกไปจากชีวิตชั้นให้ได้จริงๆสักทีได้มั้ย ชั้นเกลียดนาย นายเลิกยุ่งวุ่นวายกับชั้นสักทีเถอะ ถือซะว่านายทำเพื่อเด็กคนนี้ ถ้านายยังอยากให้ชั้นเก็บรักษาชีวิตของเด็กคนนี้ไว้ นายก็ออกไปให้ไกล ไปให้พ้นจากชีวิตชั้น ไม่งั้นชั้นจะทำอย่างที่พูดจริงๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: อย่านะแก้ว อึก อย่าเลยนะ อึก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  โทโมะทรุดลงที่หน้าแก้ว หน้าของโทโมะอยู่ในช่วงบริเวณหน้าท้องของแก้ว น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาไม่หยุด แก้วพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ แก้วทำเป็นเข้มแข็งแต่ลึกๆข้างในกลับอ่อนแอเหลือเกิน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ออกไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                แก้วพูดจบก็หันหลังกลับและพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ ส่วนโทโมะก็ยังนั่งคุกเข่าอยู่หน้าประตู พยาบาทและคนอื่นๆต่างก็มองด้วยความสงสาร ฟางร้องไห้เพราะสงสารพี่ชายเหลือเกิน ป๊อบปี้ยืนมองก็เห็นใจทั้งสองคนแต่ก็ยังโกรธโทโมะอยู่ที่ทำกับน้องสาวเค้าแบบนั้น