ทำไมต้องรักเธอ

9.7

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.10 น.

  70 ตอน
  173 วิจารณ์
  74.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) เจ็บปวดด้วยกันทั้งหมด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

หวาย: นางแก้วมันท้อง กับคุณโทโมะ !!! 

 

 

 

 

 

 

 

                 หวายแอบตามฟางมาและแอบมองตอนที่ป๊อบปี้มีเรื่องกับโทโมะ และยิ่งรู้ว่าแก้วกำลังท้องกับโทโมะแก้วก็ยิ่งแค้นแก้วมากขึ้น ด้านฟางก็พาโทโมะกลับมาบ้าน โทโมะเดินคอตกขึ้นไปข้างบน สภาพน่าเป็นห่วง ฟางเห็นแล้วก็สงสารพี่ชายไม่รู้จะช่วยวิธีไหนดี  โทโมะเข้ามาในห้องพระด้านบนแล้วมองรูปพ่อกับแม่น้ำตาคลอ 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ผมอยากให้ครอบครัวผมสมบูรณ์แบบ แต่มันคงไม่มี อึกอึก คงไม่มีวันนั้นใช่ครับ พ่อกับแม่คุ้มครองแก้วกับหลานด้วยนะครับ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: อึก อึก อื้ออออ พี่โทโมะ อื้อออ

 

 

 

 

 

            ฟางรีบเข้าไปกอดโทโมะและทั้งคู่ก็ร้องไห้ด้วยกัน ด้านแก้วก็เอาแต่เงียบ ป๊อบปี้พยายามจะคุยแต่แก้วก็เงียบ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วจะบอกพ่อรึเปล่า 

 

 

 

 

แก้ว: แก้ว...แก้ว

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ถามจริงๆนะ คิดยังไงกับเค้า 

 

 

 

 

 

แก้ว: คิดอะไร แก้วจะไปคิดอะไรกับเค้าได้อ่ะ เค้ากับแก้วเจอกันครั้งแรกก็เป็นเรื่องไม่ดี เป็นความทรงจำที่มันแสนเจ็บปวด เค้าต้องเสียคนรักไปก็เพราะแก้ว อึก เรื่องระหว่างแก้วกับเค้ามันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ระหว่างแก้วกับเค้าไม่มีทางที่จะมา... 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: รักเค้าใช่มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ต่อให้แก้วจะรักเค้าแต่เค้าก็ไม่ได้รักแก้ว เค้าเกลียดแก้วจะตายที่เค้าทำ เค้าทำเพราะรับผิดชอบไม่ใช่เพราะรัก แก้วอยากลืมเรื่องทุกอย่างแก้วอึก อึก ไม่อยากจำอะไรเกี่ยวกับเค้าอีกแล้วอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วที่บอกว่าจะทำอะไรกับเด็กในท้องคือ

 

 

 

 

 

 

แก้ว: แก้วไม่ทำหรอก แก้วแค่ขู่เค้าเฉยๆ แก้วฆ่าลูกตัวเองไม่ลงหรอกพี่ป๊อบ แก้วทำไม่ได้ ถึงแม้เด็กคนนี้อาจจะไม่ได้เกิดมาจากความรักระหว่างพ่อกับแม่ แต่แก้วจะให้ความรักเค้าให้มากที่สุด เลี้ยงเค้าให้ได้เหมือนที่พ่อเลี้ยงเราสองคนมา 

 

 

 

 

 

 

              ป๊อบปี้น้ำตาซึมเพราะรู้สึกสงสารแก้ว ป๊อบปี้ดึงแก้วมากอดไว้

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อึก เด็กคนนี้ยังมีคุณลุงยังมีคุณตา ที่รักเค้า หลานคนเดี๋ยวพี่เลี้ยงได้ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: อื้อออพี่ป๊อบ อื้อออ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 

                หวายกลับมาถึงบ้านก็เห็นเหมือนมีคนกำลังคุยกับพ่อเธออยู่เหมือนจะเป็นลูกน้องคนเก่าที่ออกไปนานแล้วแต่ก็ดูสนิทกับพ่อเธออยู่ดี 

 

 

 

 

 

 

 

 

ธนา: ท่านครับ ผมเดือดร้อนจริงๆท่านช่วยผมนะครับ 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อหวาย: ชั้นช่วยอะไรแกไม่ได้ ไปซะ 

 

 

 

 

 

 

 

ธนา: ผมขอแค่เงินไปใช้หนี้นะครับท่าน 

 

 

 

 

 

 

พ่อหวาย: ชั้นไม่มี พวกแกเอามันออกไป

 

 

 

 

 

 

ธนา: ผมมีแค่ท่านเท่านั้นนะครับ ช่วยผมเถอะนะครับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                           หวายรู้วิธีจัดการกับแก้วแล้วเมื่อธนาออกไปหวายก็เรียกธนาให้ขึ้นรถแล้วออกไปคุยกันข้างนอกแล้วอธิบายว่าให้ทำอะไร 

 

 

 

 

 

 

 

 

หวาย: แกทำได้มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

ธนา: คุณหวายจะให้ผมไปจัดการผู้หญิงคนนี้เหรอครับ 

 

 

 

 

 

 

 

หวาย: ใช่ จัดการมัน !!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา