ทำไมต้องรักเธอ

9.7

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.10 น.

  70 ตอน
  173 วิจารณ์
  72.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 17.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) เป็นเพื่อนกันมันดีที่สุดแล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
                         ตลอดที่ขับรถกลับบ้านโทโมะก็นึกถึงที่หวายพูดเรื่องแก้วกับแฟนเก่า
 
 
 
 
 
 
หวาย: ที่บ้านพอลกับที่บ้านแก้ว เค้าสนิทกันมากเลยค่ะ แล้วแก้วกับพอลก็เริ่มคบกันตอนที่เรียนอยู่ด้วยกันที่เมืองนอกเค้าก็เรียนด้วยกันนะค่ะ แต่พอลเค้าต่อโทส่วนแก้วก็กลับมาไทยแก้วกับพอลเลยเลิกกัน แต่จากที่เห็นแล้วสงสัยทั้งคู่น่าจะกลับมาคบกันอีกแน่ๆเลยค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    แก้วกับป๊อบปี้กลับมาที่บ้านพร้อมกับพอลและแม่ของพอล แก้วกับพอลออกมาคุยกันที่สวนหน้าบ้าน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พอล: เป็นไงบ้างตั้งแต่กลับมา
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: สบายดี แล้วพอลล่ะ ไม่พาสาวที่นั่นกลับมาด้วยเหรอ
 
 
 
 
 
 
 
พอล: ตั้งแต่เราเลิกกัน เราก็ไม่เคยมีใครเลย 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ........
 
 
 
 
 
 
 
พอล: แก้ว เราสองคนกลับมา...
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อย่าเลยพอล เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมมันก็ดีแล้วนะ อีกอย่างตอนนี้อะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วอ่ะ (แก้วนึกถึงลูกในท้อง) 
 
 
 
 
 
 
 
พอล: หรือเพราะแก้วเจอใคร
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: คือ...
 
 
 
 
 
 
พอล: ถ้าตอนนี้แก้วยังไม่พร้อม เรารอได้นะ จะรอต่ออีกหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: พอลมันมีหลายเหตุผลที่เราบอกไม่ได้ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราสองคนกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ เราขอโทษนะ เราว่าการเป็นเพื่อนกันมันดีที่สุดแล้วนะ 
 
 
 
 
 
 
 
พอล: แต่ถ้าแก้วยังไม่มีใคร แก้วก็ยังมีเรานะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                              โทโมะขับรถมาจอดหน้าบ้านแก้วก็เห็นแก้วกับพอลยืนจับกันอยู่หน้าบ้าน โทโมะรู้สึกไม่ชอบใจที่เห็นแก้วยืนจับมือกับผู้ชายคนอื่น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                           
      
 
                                    ในช่วงค่ำโทโมะเอาแต่นอนคิดถึงเรื่องของแก้วแล้วภาพที่แก้วจับมือกับผู้ชายคนนั้นก็เข้ามาหัวเค้า ส่วนแก้วก็คิดถึงโทโมะที่มากับหวายเหมือนกัน แก้วไล่ความคิดเรื่องโทโมะออกไปจากนั้น แก้วลุกขึ้นจากเตียงไปหยิบสมุดที่เค้าเคยซื้อมาเล่มหนึ่งเพื่อเอามาจดบันทึกเกี่ยวกับลูกในช่วงที่ตั้งท้อง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: พรุ่งนี้แม่พาไปหาหมอนะ ฝันดีนะลูก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                              ในคืนนั้นแก้วล้มตัวลงนอนไปแล้วแต่ต่างจากโทโมะที่นอนไม่หลับเพราะมัวแต่นึกถึงแก้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา