ทำไมต้องรักเธอ

 

 

 

 

 

 

                         ตลอดที่ขับรถกลับบ้านโทโมะก็นึกถึงที่หวายพูดเรื่องแก้วกับแฟนเก่า

 

 

 

 

 

 

หวาย: ที่บ้านพอลกับที่บ้านแก้ว เค้าสนิทกันมากเลยค่ะ แล้วแก้วกับพอลก็เริ่มคบกันตอนที่เรียนอยู่ด้วยกันที่เมืองนอกเค้าก็เรียนด้วยกันนะค่ะ แต่พอลเค้าต่อโทส่วนแก้วก็กลับมาไทยแก้วกับพอลเลยเลิกกัน แต่จากที่เห็นแล้วสงสัยทั้งคู่น่าจะกลับมาคบกันอีกแน่ๆเลยค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    แก้วกับป๊อบปี้กลับมาที่บ้านพร้อมกับพอลและแม่ของพอล แก้วกับพอลออกมาคุยกันที่สวนหน้าบ้าน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พอล: เป็นไงบ้างตั้งแต่กลับมา

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: สบายดี แล้วพอลล่ะ ไม่พาสาวที่นั่นกลับมาด้วยเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

พอล: ตั้งแต่เราเลิกกัน เราก็ไม่เคยมีใครเลย 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ........

 

 

 

 

 

 

 

พอล: แก้ว เราสองคนกลับมา...

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: อย่าเลยพอล เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมมันก็ดีแล้วนะ อีกอย่างตอนนี้อะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วอ่ะ (แก้วนึกถึงลูกในท้อง) 

 

 

 

 

 

 

 

พอล: หรือเพราะแก้วเจอใคร

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: คือ...

 

 

 

 

 

 

พอล: ถ้าตอนนี้แก้วยังไม่พร้อม เรารอได้นะ จะรอต่ออีกหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรเลย

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: พอลมันมีหลายเหตุผลที่เราบอกไม่ได้ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราสองคนกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ เราขอโทษนะ เราว่าการเป็นเพื่อนกันมันดีที่สุดแล้วนะ 

 

 

 

 

 

 

 

พอล: แต่ถ้าแก้วยังไม่มีใคร แก้วก็ยังมีเรานะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                              โทโมะขับรถมาจอดหน้าบ้านแก้วก็เห็นแก้วกับพอลยืนจับกันอยู่หน้าบ้าน โทโมะรู้สึกไม่ชอบใจที่เห็นแก้วยืนจับมือกับผู้ชายคนอื่น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                           

      

 

                                    ในช่วงค่ำโทโมะเอาแต่นอนคิดถึงเรื่องของแก้วแล้วภาพที่แก้วจับมือกับผู้ชายคนนั้นก็เข้ามาหัวเค้า ส่วนแก้วก็คิดถึงโทโมะที่มากับหวายเหมือนกัน แก้วไล่ความคิดเรื่องโทโมะออกไปจากนั้น แก้วลุกขึ้นจากเตียงไปหยิบสมุดที่เค้าเคยซื้อมาเล่มหนึ่งเพื่อเอามาจดบันทึกเกี่ยวกับลูกในช่วงที่ตั้งท้อง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: พรุ่งนี้แม่พาไปหาหมอนะ ฝันดีนะลูก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                              ในคืนนั้นแก้วล้มตัวลงนอนไปแล้วแต่ต่างจากโทโมะที่นอนไม่หลับเพราะมัวแต่นึกถึงแก้ว