ทำไมต้องรักเธอ

 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ชั้นไม่ได้ท้อง !!
 
 
 
 
 
โทโมะ: เธอต้องไปหาหมอกับชั้น 
 
 
 
 
 
แก้ว: ชั้นไม่ไป ทำไมชั้นต้องไปกับนาย
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: จะได้รู้กันไปเลยไง ว่าเธอท้องรึเปล่า เพราะถ้าเธอท้อง ชั้นก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ
 
 
 
 
 
 
                แก้วเมื่อได้ยินก็นิ่งไปพักนึงก่อนจะถาม
 
 
 
 
 
 
แก้ว: รับผิดชอบ? 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ใช่ชั้นต้องรับผิดชอบ ในสิ่งที่ชั้น ในสิ่งที่ชั้นทำลงไปกับเธอ ยังไงชั้นก็ต้องรับผิด...
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรชั้นทั้งนั้น นายฟังชั้นให้ดีๆนะ ชั้นกำลังมีประจำเดือน ถ้านายยังไม่เชื่อ นายก็เข้าไปดูในห้องน้ำซิ มันมีรอยใช้แล้วทิ้งไปแล้ว ตั้งหลายแผ่น ชั้นจะท้องได้ไง อย่ามาพูดอะไรโง่ๆแบบนี้อีก
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: แต่อาการของเธอมันบ่งบอกชัดเจน ว่ามันเป็นอาการของคนแพ้ท้อง 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายคิดว่าชั้นจะปล่อยให้ตัวเองท้องงั้นเหรอ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: .......
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายคิดว่าชั้นจะปล่อยให้ตัวเองมีลูกกับคนที่ข่มขืนชั้นหันเหรอ
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: หันเธอก็ต้องไปหาหมอกับชั้น 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งชั้น ชั้นจะไปไม่ไปก็เรื่องของชั้น แต่ถ้าเกิดชั้นท้องขึ้นมาจริงๆ ชั้นก็ไม่เอาไอเด็กนั้นไว้หรอก !!!
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: เธอพูดมาได้ยังไง !! 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ทำไม ทำไมชั้นจะพูดไม่ได้ ก็ถ้าชั้นเกิดท้องขึ้นมาจริงๆ ชั้นจะเก็บมันไว้ทำไม เก็บไว้ประจานตัวเองเหรอว่าโดนข่มขืนจนท้องอ่ะ !!! ชั้นไม่โง่เอามันไว้หรอกนะ นายอย่าลืมซิ ว่าตอนชั้นขับรถชนแฟนนายตาย ชั้นก็พ้นผิด ไม่เห็นมีใครทำอะไรชั้นได้เลย กะอีแค่เอาเด็กออก ทำไมชั้นจะทำไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: จิตใจเธอทำด้วยอะไรห้ะ !! เธอฆ่าคนไปแล้วคนนึง ตอนนี้เธอจะฆ่าเด็กที่เป็นเลือดเนื้อของเธอ เธอทำได้ยังไงห้ะ !! 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ที่ชั้นพูดออกไปทั้งหมด ชั้นกำลังอธิบายว่าถ้าเกิดชั้นท้อง ชั้นจะทำอย่างนั้น แต่ ตอนนี้ วินาทีนี้ ตอนนี้ ชั้นไม่ได้ท้อง !!!!! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: แก้ว เปิดประตูหน่อย 
 
 
 
 
 
                 ป๊อบปี้เห็นแก้วยังเงียบอยู่ก็คิดว่ายังหลับเลยลงมาด้านล่าง
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ได้ ในเมื่อเธอจะเล่นแบบนี้ ชั้นจะบอกเรื่องระหว่างเราให้ทุกคนรู้ คราวนี้เดี๋ยวก็รู้ว่าผลมันจะเป็นยังไง 
 
 
 
 
 
 
 
 
               โทโมะกำลังจะเดินไปเปิดประตูแก้วมาดักไว้ก่อนแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายจะเอายังไง ว่ามาเลย 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไปตรวจที่โรงพยาบาลกับชั้น จะได้รู้ว่าเธอท้องรึเปล่า 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: แล้วถ้าชั้นไม่ได้ท้องล่ะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: .......
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: แล้วถ้าชั้นไม่ได้ท้อง นายรับปากกับชั้นได้มั้ยว่าจะเลิกยุ่งกับชั้น ออกไปจากชีวิตชั้น ไม่มาพบมาเจอกันอีก ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวอะไรกับชีวิตของชั้นอีก เพราะตั้งแต่ที่นายเข้ามาในชีวิตชั้น ชีวิตชั้นก็มีความวุ่นวายไม่รู้จักจบจักสิ้นสักที นายทำได้มั้ย 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ได้ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ดี แล้วช่วยจดจำคำพูดของตัวเองไว้ด้วยนะว่าพูดอะไรไว้ 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: แล้วถ้าเกิดเธอท้องล่ะ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: หึ! นายไม่ทางได้ยินคำตอบนี้แน่
 
 
 
 
 
 
 
 
                        แก้วลงมาด้านล่างพร้อมกับโทโมะโดยที่ไม่มีใครเห็น แก้วให้โทโมะออกไปรอด้านนอก แก้วเข้ามาบอกทุกคนในบ้านว่าจะขอออกไปข้างนอกสักพัก ตอนแรกป๊อบปี้ก็อาสาจะไปเป็นเพื่อนแต่แก้วบอกไปคนเดียวได้