ทำไมต้องรักเธอ

 
 
 
 
 
    
 
              แก้วรีบลงมาด้านล่างก็เจอกับฟางและป๊อบปี้ ฟางเลยถามขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เข้าห้องน้ำแล้วใช่มั้ยค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: คือ เอ่อ ค่ะๆ เข้าแล้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เป็นไรรึเปล่า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: เอ่อเปล่าๆ แก้วไปรอที่รถนะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: แก้ว เฮ้ย ไหนบอกจะอยู่กินหนมก่อนไง 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: สงสัยจะมีธุระมั้งค่ะ งั้นเดี๋ยวเอาใส่กล่องไปก็ได้ค่ะ รอแปปนึงนะค่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    แก้วรีบเข้าไปรอในรถแล้วนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ ก็เอามือไปแตะที่ปากแล้วนึกถึงโทโมะขึ้นมา  ป๊อบปี้เดินมาขึ้นมาบนรถก็เห็นแก้วดูแปลกๆ มือก็จับปากอยู่ ป๊อบปี้เลยยื่นหน้าไปดู แต่แก้วก็ไม่ได้สติ เลยใช้นิ้วดีดหน้าผากแก้วไปหนึ่งที แก้วเลยเลิกเหม่อ 
 
 
 
 
 
แก้ว: มาดีดหน้าผากทำไมเนี้ย 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เอ้า ก็นั่งเหม่อลอยเหมือนคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวงั้นแหละ เป็นไรห้ะ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: เป็นไร เปล่าซะหน่อย 
 
 
 
             โทโมะลงมาด้านล่างก็ไม่เห็นใครเลยถามฟาง 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไปกันหมดแล้วอ่อ
 
 
 
 
ฟาง: อืมกลับไปแล้ว
 
 
 
 
 
...: คุณฟางค่ะเพื่อนคุณฟางลืมกระเป๋าค่ะ
 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อสงสัยของคุณแก้ว 
 
 
 
 
 
 
 
                แก้วที่นั่งรถกลับมาถึงบ้านก็นึกขึ้นได้ว่าลืมกระเป๋าไว้ที่บ้านของโทโมะ 
 
 
 
 
แก้ว: โอ๊ย ลืมได้ไงเนี้ย ! 
 
 
 
 
            แก้วเลยขับรถไปบ้านโทโมะอีกครั้ง และเห็นเหมือนรถของหวายจอดอยู่แก้วก็สงสัย แก้วขับรถเข้าไปจอดข้างๆรถหวาย แล้วลงไปเห็นหวายเดินออกมาพอดี ตามด้วยโทโมะ ทั้งคู่ก้หันมามองแก้ว 
 
 
 
 
 
หวาย: แก้ว ? มาทำอะไรที่นี้
 
 
 
 
 
แก้ว: ชั้นไม่จำเป็นต้องบอก 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: คุณหวายขับรถกลับบ้านดีๆนะครับ 
 
 
 
 
 
 
หวาย: งั้นหวายไปนะค่ะ
 
 
 
 
 
 
                  หวายเดินไปขึ้นรถแต่ก็ยังไม่ออกรถก็เห็นโทโมะเดินเข้าไปในบ้านไม่สนใจแก้ว ส่วนแก้วก็เห็นโทโมะเมินใส่เลยเดินตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
แก้ว: นาย !! 
 
 
 
 
 
        แก้วเดินมาดักหน้าโทโมะ โทโมะเลยหยุดแล้วจ้องหน้าแก้วแบบนิ่งๆ 
 
 
 
 
 
แก้ว: ชั้นมาเอากระเป๋า 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: กระเป๋าอะไร 
 
 
 
 
 
แก้ว: กระเป๋าของชั้นไง 
 
 
 
 
โทโมะ: แล้วไปลืมไว้ที่ไหนของเธอ ชั้นจะไปรู้มั้ย 
 
 
 
 
 
แก้ว: ก็...
 
 
 
 
โทโมะ: ทำไมถึงลืมได้ล่ะ หรือว่า พอจูบชั้นเสร็จแล้วสมองไปหมดเลย ก็เลยลืมทำไรไม่ถูกใช่ม่ะ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อึ้ยหลงตัวเองไปป่ะนายอ่ะ ปัญญาอ่อน