ป่วนรัก สลับร่าง
เขียนโดย SmokingJ
วันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.01 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มกราคม พ.ศ. 2560 20.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) ล่านางฟ้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฟย์นั่งจิบกาแฟพลางมองวิวนอกกระจกในเวลาเกือบสี่ทุ่มพร้อมถอนหายใจอย่างหนักหน่วงก่อนจะยกแก้วกาแฟด้วยมือเล็กๆทั้งสองข้างแล้วละเลียดจิบรสขมลงคอช้าๆ
ทันใดนั้นดวงตาเล็กๆของเฟย์นั้นบังเอิญไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งสวมชุดเครื่องแบบพนักงานขับรถเดินมาเปฺิดประตูให้ผู้ชายร่างสูงที่ค่อยๆค้อมตัวออกมาจากรถเขายืดตัวแล้วจัดแจงชุดสูทให้เข้าที่แล้วเดินเข้ามาในร้านที่เฟย์นั่งดื่มกาแฟอยู่
เขื่อนเดินมาหยุดที่โต๊ะของเฟย์พร้อมเคาะโต๊ะเพื่อเรียกสติเธอที่กำลังครุ่นคิดอะไรอยู่
"นั่งด้วยคนสิ" เขื่อนไม่รอให้เฟย์อนุญาตเขารีบนั่งลงฝั่งตรงข้ามอย่างรวดเร็ว สักครู่พนักงานหญิงเดินมารับออเดอร์จากเขา
"เหมือนเดิม" พนักงานหญิงค้อมศรีษะลงเล็กน้อยก่อนเดินไป เขื่อนมองเฟย์ที่เอาแต่เงียบ
"คุณต้องการอะไร" เฟย์เงยหน้ามองเขื่อนชายหนุ่มเลิกคิ้วมองกลับอย่างสงสัย
"หมายถึง?" เขื่อนค่อยๆเทน้ำข้นเหนียวสีเข้มแดงใส่แก้วทรงสูงแล้วยกขึ้นดื่ม
"คุณดื่มเลือดหรือไง"
"คุณว่าใช่มั้ยล่ะ" เขื่อนโน้มตัวเข้ามาใกล้เฟย์ลมหายใจร้อนๆของเขื่อนรดใบหน้เธอ เธอรับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือดก่อนจะหันหน้าหนี
"คุณให้ลูกน้องสืบประวัติของฉัน แล้วเป็นไง" เฟย์เลิกคิ้วเป็นเชิงกวนประสาท
2 วันก่อน
"เราตามได้เท่าที่เราทำได้ครับเธอเป็นผู้หญิงที่แปลกมากครับเพราะเธอไมีมีประวัติอะไรเลย" ลูกน้องสองคนยืนกุมมือก้มหน้าพร้อมยื่นรูปคืนให้ที่ได้จากกล้องวงจรปิด
"ไม่มีเลยหรอ" เขื่อนพิจารณารูปอย่าง งงงวย
"สุดความสามารถเราแล้วครับ ไม่พบประวัติของเธอเลย"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจะสืบเอง ไปซะ" เขื่อนโบกมือเป็นเชิงไล่ ลูกน้องของเขาออกไปแล้ว เขื่อนดูรูปครั้งสุดท้ายก่อนจะขยำมันทิ้ง
"หึ คุณรู้ได้ยังไง" เขื่อนมองผู้หญิงตรงหน้าที่ยิ้มเยาะเขาอย่างชอบใจ
"ฉันรู้ในสิ่งที่ฉันอยากรู้เสมอถ้าฉันอยากรู้" เฟย์ลุกขึ้นยืนสะพายกระเป๋าก้าวเดินเอื้อมจะไปเปิดประตูร้าน เธอหยุดชะงักหดมือกลับอย่างรวดเร็ว เมื่อมีร่างสูงมายืนขวางไว้
"ผมอยากรู้แล้วสิว่าคุณคือใคร"
"คุณไม่มีโอกาศนั้นแน่" เฟย์เบี่ยงตัวหลบแล้วเปิดประตูร้านออกไป เขื่อนเปิดตามไป แต่บนถนนกลับไร้วี่แววสาวที่เขาหมายหัวเอาไว้
"ตั้งแต่นี้ต่อไปคุณคือเหยื่อของผม ผมจะเริ่มล่าคุณแล้วนะ" เขื่อนพูดกับถนนที่ว่างเปล่าแล้วแสยะยิ้มอย่าร้ายกาจออกมา ก่อนจะเดินจกกระเป๋ากางเกงเข้าไปภายในร้าน
ที่มุมมืดของตึกเฟย์ปรากฏตัวขึ้นเหมือนกลิ่นเลือดจางๆจะลอยมาตามลมเธอยังจำไอร้อนๆจากเขาได้เป็นอย่างดี หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะเลย
"คุณเป็นตัวอะไรกันแน่นะ"
................................................................
คร๊อกกกกกกกกกเสียงโทโมะโกนดังลั่นทำให้ฟางนอนไม่หลับเธอดีดตัวลุกขึ้นแล้วมองคนที่คิดว่าเป็นเพื่อนสาวของตนที่นอนดิ้นกินที่ไปเกือบครึ่งเตียง ฟางลุกขึ้นไปเปิดประตูเลื่อนก้าวสู่ระเบียงรับลมเย็นๆพร้อมกับนึกถึงเรื่องป๊อปปี้ แล้วยืนหัวเราะคนเดียว โดยที่อีกฟากหนึ่ง ป๊อปปี้กำลังนั่งเขียนอะไรอยู่บนเตียงแล้วยิ้มให้กับสิ่งที่ตัวเองเขียน
"ตอนนี้ไอ้พี่บ้าเป็นยังไงบ้างนะ" แก้วเดินเล่นอยู่ที่ขอบสระน้ำถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายแล้วเงยหน้ามองพระจันทร์ที่ส่องสว่างอยู่บนฟ้า
**สรุปโทโมะนอนไม่รับรู้อะไรเลยผู้ชายอะไรสบายจัง555
.........................................
ฝากวิจารณ์ติชมได้เลยจ้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ