รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

 

“วันนี้กลับไปนอนหอมั้ยคะพี่ป๊อป พรุ่งนี้จะได้มาที่โรงละครด้วยกันตั้งแต่เช้า”เมื่อแสดงละครรอบ

แรกเสร็จฟางรีบเดินไปชวนป๊อปปี้กลับหอด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

“แก้ว เดี๋ยวบอกปี1ให้ไปรวมกันหน้าเวทีนะเดี๋ยวจะมีเรื่องคุยด้วย หวังว่าปี1ก็ไปอยู่กับเพื่อนนะ

ไม่ใช่มาอยู่ตรงนี้”ป๊อปปี้ยังคงไม่ยอมพูดกับฟางหันไปบอกแก้วที่เดินเข้ามาฟางสะอึกก่อนที่จะ

เดินหงอยกลับไปนั่งรวมกับเพื่อนๆปี1ด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

“วันนี้เป็นวันแรกของการแสดงละครเวที พี่ก็จะไม่พูดอะไรยืดเยื้อนะ วันนี้พี่โยชิฝากมาบอกว่า

ปี1ทุกคนทำงานนี้ออกมาได้เต็มที่มาก และอีก4วันขอให้พวกเราทุกคนตั้งใจและทำมันให้เต็มที่

แบบวันนี้นะ เอาล่ะเดี๋ยวพวกน้องทุกคนไปเอาเสื้อละครเวทีที่จะใส่แทนเสื้อสตาฟวันนี้ที่พี่แก้วมุม

ห้องทางนั้นนะ วันนี้กลับไปพักผ่อนให้เต็มที่พรุ่งนี้เจอกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะสั่งให้ปี1ทุกคนแยก

ไปหาแก้วส่วนตัวเองแยกมานั่งคุยกับรุ่นพี่คนอื่นๆ ฟางชะเง้อมองตามป๊อปปี้ก่อนจะตัดสินใจวิ่งไป

หาป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงจจะเป็นนักแสดงแต่สั่งเสื้อยืดไว้ก็ไปเอาสิ จะรีบมาทำไมแฟนเธอไม่หายไปไหนหรอก”จินนี่

เห็นฟางแยกมาจากเพื่อนไปหาป๊อปปี้ก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปคือว่า/จินนี่ พี่โยชิ ไปกินข้าวดีกว่า ไอ้ปั้นกับพิมจองร้านไวละไปกันเถอะหิวละ”ฟางอึกอัก

จะพูดแต่ป๊อปปี้ลุกขึ้นพรวดเพื่อตัดบทแล้วเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่จะไม่ยอมพูดกับฟางแล้วใช่มั้ย ที่พี่ไม่ให้อภัยฟางเพราะพี่ไม่ได้รักฟางแล้วใช่มั้ย งั้นฟางไม่

กวนพี่อีกแล้วก็ได้”ฟางเสียใจที่ป๊อปปี้ตั้งแง่กับเธอก็รีบว่าก่อนที่จะเดินหงอยกลับไปหาปลื้มและ

โทโมะที่กำลังจะเดินตามเธอมาด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“แอคติ้งพระเอกละครถาปัดคนนี้เนียนจนเป็นเรื่องแล้วไงล่ะป๊อป เคลียร์ด่วนเลยนะๆ”โยชิที่มอง

ป๊อปปี้ออกเดินมากระซิบก่อนที่จะตบไหล่แล้วเดินไปกับจินนี่ ป๊อปปี้เหล่มองฟางที่ร้องไห้แล้วมี

ปลื้มกับโทโมะคอยปลอบละส่ายหน้าก่อนที่จะเดินตามโยชิออกไปบ้าง

 

 

 

 

 

 

"นี่โผล่มาทำไม วันนี้ชั้นบอกแล้วไงว่าไม่ต้องมา”โทโมะตกใจเมื่อคนที่เคาะประตูห้องกลางดึกนั้น

คือแก้วก็รีบเอ่ยปากไล่

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นคงมากวนเวลานายกับแมงมุมงั้นสิ ขอโทษด้วยแล้วกัน ชั้นแค่จะเอาเสื้อยืดมาให้ เห็นเมื่อ

หัวค่ำนายไม่ได้ไปเอาเพราะมัวแต่อยู่กับฟาง ชั้นไปล่ะ”แก้วที่เห็นสภาพโทโมะสวมแค่เสื้อคลุม

อาบนำก็เข้าว่าโทโมะอยู่กับแมงมุมก็พูดพลางยื่นถุงเสื้อให้โทโมะก่อนท่ะเดินหนีไป โทโมะรีบคว้า

ข้อมือบางไว้ ก่อนที่แก้วจะร้องเสียงหลง ชายหนุ่มแปลกใจก่อนนที่จะจับแขนแก้วที่ร้องเมื่อกี้รูด

ออกมาแล้วชะงักเมื่อเห็นรอยบีบอย่างแรงจนช้ำ

 

 

 

 

 

“ไปโดนอะไรมา”โทโมะแปลกใจจึงถามขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

“กรรมที่ทำร้ายนายมันตามทันไง ไม่มีอะไรแล้วขอตัวก่อนนะ”แก้วพูดก่อนที่จะปลีกตัวเดินหนีโท

โมะไป ชายหนุ่มมองตามแก้วไปด้วยความสงสัย นี่แก้วไปโดนอะไรมานะ

 

 

 

 

 

 

 

“เพื่อน ทำไมไม่บอกวะว่าคืนนี้พวกเรามานอนที่ห้อง”ทีกับเพื่อนวิศวะของโทโมะ2คนเดินออก

มากห้องแล้วพูดขึ้นหลังจากแอบฟังโทโมะและแก้วคยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะ เค้าอยากจะเข้าใจอย่างนั้นก็เรื่องของเค้า เราไม่จำเป็นต้องสนใจนิ พวกแกเองดูบอล

เสร็จแล้วปิดทีวีด้วยนะเดี๋ยวชั้นจะอาบน้ำต่อละ”โทโมะตอบอย่างไม่ใส่ใจเพราะเมื่อกี้เขาอาบน้ำ

แล้วเพื่อนของเขาเห็นว่าแก้วเคาะประตูก็รีบไปเรียกเขาก่อนที่เขาจะห้ามไม่ให้ใครออกไปนอกห้อง

แล้วเงียบเสียงไว้

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่ชั้นได้ยินมาตอนนี้นะ ไอ้กวินมันไปตามหัวหน้าลีดคณะเศรษฐศาสตร์ว่ะ เห็นรายนั้นเส้นใหญ่

เป็นลูกเของเหมืองแร่ทางใต้ด้วยล่ะ ชื่อน้ำตาลๆนี่ล่ะ ข่าวเล่าว่ารายนี้ขี้หวงกวินใช่เล่นเลยนะ แล้ว

เดี๋ยวนี้แก้วก็ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับกวินเป็นอาทิตย์ๆละด้วย”ทีเจพูด

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย บอกแล้วไงว่าอย่าไปสนใจเค้าะรักจะอยู่กับใครเรื่องของเค้า ชั้นไม่อยากรับรู้”โทโมะรีบว่า

ก่อนที่จะเดินกลับไปในห้องน้ำทีเจมองตามโทโมะแล้วส่ายหน้ายิ้มก่อนที่จะเดินตามกลับเข้าไปใน

ห้อง

 

 

 

 

 

“จ้าเฟย์เดี๋ยววันนี้แสดงละครเสร็จแล้วเจอกันนะ แค่นี้ก่อนนะพี่กั้งโทรมา”หลายวันผ่านไปเข้าสู่วัน

ที่3ของการแสดงละครฟางที่แต่งหน้าเสร็จเดินออกมาคุยโทรศัพท์มือถือกับเฟย์นอกโรงละครรีบ

เปลี่ยนรับสายกั้งทำให้ป๊อปปี้ที่แอบตามฟางมาได้ยินฟางคุยและหัวเราะกับกั้งก็หงุดหงิดก่อนที่จะ

หัวเสียเตะใส่ถังขยะที่อยู่ข้างๆทันที ฟางหันไปมองแล้วตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้เดินไปก็เข้าใจว่า

ป๊อปปี้คงโกรธตัวเองอีกแล้วก็รีบเดินไปตามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปมันไม่ได้เป็นอย่างที่พี่ป๊อปคิดนะ/แล้วไงบอกทำไมเราเลิกกันแล้ว ไม่จำเป็นต้องมาบ

อก”ฟางพยายามอธิบายกับป๊อปปี้แต่ชายหนุ่มไม่สนใจรีบว่าแล้วเดินหนีไปที่ห้องจัดแสง ฟางเศร้า

ลงไปทันทีเมื่อเห็นว่าแฟนหนุ่มยังคงงอนตัวเอง เพราะหลังจากที่ฟางร้องไห้ในวันนั้นฟางก็หนีไป

นอนหอเฟย์ ตลอดเวลาที่แสดงละครฟางเล่นบทเศร้าแล้วร้องไห้ออกมากลางเวทีทำให้ป๊อปปี้

ชะงักเมื่อมองฟางจากด้านบนที่ฉายสปอร์ตไลท์ก็เข้าใจทันทีว่าทำไมฟางถึงร้องไห้

 

 

 

 

 

 

“อ้าว พี่เขื่อนมีอะไรคะ หา อะไรนะคะค่ะเดี๋ยวฟางจะตามตำรวจไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะพี่เขื่อนรอก่อน

นะ”หลังจากแสดงละครเสร็จฟางรับสายเขื่อนแล้วตกใจก่อนที่จะรีบไปทำให้โทโมะมองตามด้วย

ความสงสัยก่อนที่จะรีบตามฟางไปพร้อมกับป๊อปปี้และแก้วแถวนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่เขื่อนทำไมไม่เข้าไปช่วยเฟย์เลยล่ะคะ ชักช้าอยู่ได้”เมื่อมาถึงที่นัดหมายฟางโวยวายเมื่อเห็น

เขื่อนรออยู่ด้านหน้าคอนโดไม่ยอมไปสักที

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เขื่อนเกิดอะไรขึ้นพาฟางมาทำไม รึว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฟย์ ทำไมไม่ไปช่วยเฟย์นี่เกิดเรื่องอะไร

กัน”หลังจากฟางมาได้ไม่นานป๊อปปี้ก็เข้ามาโวยวายประโยคเดียวกันเป้ะ

 

 

 

 

 

 

“ใจเย็นก่อนนะคู่รักสายโหดคู่นี้ คือชั้นไปที่ตึกที่ชั้นจะไปฝึกงานแล้วบังเอิญได้ยินไอ้เต๋อมันคุยกับ

เพื่อนตากล้องมัน2คนว่าวันนี้จะมอมยาเฟย์แล้วจัดการอัดคลิปมันกับเฟย์ ชั้นไปบอกเฟย์เฟย์ก็ไม่

เชื่อแถมด่าชั้นสารพัด เลยมาดักรอนี่ไง อ๊ะ นั่นไงพวกมันมาแล้ว หลบสิๆ”เขื่อนเห็นท่าทาง

โวยวายของป๊อปปี้ฟางก็อธิบายก่อนที่จะบอกให้หลบเมื่อเห็นรถของเต๋อและพวกมาพร้อมกับพยุง

เฟย์ที่ไม่ได้สติพาขึ้นไปบนห้อง ทั้งหมดไม่รอช้า รีบสะกดรอยตามพวกของเต๋อไปบนห้องทันที

ผลัก เมื่อเขื่อนถีบประตูนำพวกป๊อปปี้เข้าไปในห้องก็พบว่าเต๋อกับพรรคพวกกำลังจะลวนลามเฟย์

ที่นอนไม่ได้สติ ชายหนุ่มไม่รอช้า รีบง้างหมัดซัดเข้าใส่หน้าเต๋อทันที ก่อนที่ป๊อปปี้เองจะช่วยญาติ

หนุ่มอัดพรรคพวกของเต๋อต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อประวังข้างหลัง”ฟางที่ประคองเฟย์ออกมาหันไปเห็นแฟนหนุ่มเกือบจะโดนพวกของเต๋อใช้

มีดแทงจากด้านหลังหวีดร้องสุดเสียงก่อนที่ป๊อปปี้จะไหวตัวเอี้ยวหลบได้ทันทำให้มีดนั้นปาดลงที่

แขนแทน

 

 

 

 

 

 

 

“ตำรวจมาๆ”แก้วที่วิ่งนำตำรวจเข้ามาร้องเสียงดังก่อนที่เหน้าที่ตำรวจจะรวบตัวช่วยกันจับพวกของ

เต๋อไปในที่สุด “ตอนนี้เราช่วยกันพาเฟย์ไปที่โรงพยาบาลกันเถอะ ไม่รู้ว่าเฟย์ถูกยาชนิดไหนมอม

มา”แก้วพูดเมื่อเห็นเขื่อนพยายามร้องเรียกเฟย์แต่เฟย์ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ก่อนที่ทั้งหมดจะ

พากันตามตำรวจออกไป จังหวะนั้นเอง เต๋อที่สะบัดตัวหลุดคว้ามีดในกระเป๋กางเกงออกมาหมาย

จะไปแทงเขื่อน แต่แก้วที่ยืนข้างเขื่อนรีบผลักเขื่อนที่กำลังอุ้มเฟย์อยู่ไปให้พ้นๆทาง ทำให้เธอถูก

แทงเข้าที่สีข้างทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว”โทโมะตกใจสุดขีดเมื่อเห็นแก้วล้มลงไปตรงหน้าก่อนที่ทั้งหมดจะรีบพาแก้วและเฟย์ไปส่ง

โรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

 

 

“โอย กว่าจะเคลียร์เรื่องทุกอย่างเสร็จ เดี๋ยวฟางกับโทโมะกลับไปพักผ่อนเลยนะเพราะพรุ่งนี้ต้อง

ตื่นมาแต่งหน้าแต่เช้านิ ทางนี้พี่ดูเฟย์ แก้วแล้วก็ป๊อปเอง”เขื่อนพูดหลังจากที่ให้ปากคำกับตำรวจ

เสร็จแล้วเดินมานั่งขางฟางและโทโมะที่นั่งรอฟังอาการของเฟย์ ป๊อปปี้กับแก้วอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา ฟางอยากกลับพร้อมพี่ป๊อป ฟางอยากจะรู้ว่าเค้าเป็นยังไง หายดีรึยัง”ฟางพูดแล้วซึมลงไป

เมื่อคิดถึงป๊อปปี้ที่เจ็บตัวอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“เขื่อนบอกให้กลับก็กลับไปสิ ทำไมถึงได้ดื้อด้านแบบนี้ล่ะ ดูแลรักตัวเองซะบ้าง”ป๊อปปี้ที่ประคอง

แก้วออกมาจากห้องทำแผลได้ยินฟางพูดก็รีบดุทันที ฟางหันไปตามเสียงก่อนจะรีบเดินเข้ามาดู

อาการ โทโมะสะอึกเมื่อเห็นแก้วที่เอามือกุมสีข้างที่ถูกแทงก็จนเดินมาประคองร่างบางไว้อีกข้าง

ไม่ให้เธอล้ม

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เป็นไรหรอก นายกลับไปพักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้พี่โยชินัดเช้านะ”แก้วที่เห็นโทโมะเข้ามา

ดูแลก็ใจเต้นรัวก่อนที่จะให้ชายหนุ่มไปพักผ่อนไม่ต้องห่วงเธอ

 

 

 

 

 

 

“แก้วเป็นยังไงมั่ง หน้าซีดแบบนี้ทำไมไม่นอนโรงพยาบาลล่ะ จะรีบออกมาทำไม”กวินที่ทราบข่าว

ของแก้วก็รีบวิ่งเข้ามาแทรกกลางระหว่างแก้วกับโทโมะทันทีแล้วถามไถ่แก้วด้วยความเป็นห่วง

ทำไมโทโมะที่มองภาพบาดตานั้นสะบัดหน้าหนีแล้วไปออกไปทันที ป๊อปปี้ เขื่อน ฟางมองการกระ

ทำของโทโมะด้วยความสงสาร พลางมองสลับกับแก้ว

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพวกแกกลับกันไปเลยนะ ชั้นจะรอจนกว่าน้องรหัสของชั้นจะฟื้น อ้อ ถึงจะไม่ใช่แฟนกันแล้ว

อย่างน้อยก็เป็นพี่รหัสน้องรหัสกัน ก็ดูแลกันเองนะ”เขื่อนเดินมาส่งป๊อปปี้กับขึ้นรถแท็กซี่กลับหน้า

โรงพยาบาลพลางพูดเชียร์ให้ทั้งคู่ดีกัน ป๊อปปี้กับฟางนั่งอยู่บนรถเงียบไม่มีใครพูดอะไรเพราะฟาง

เองก็ทำตัวไม่ถูกเมื่อพยายามพูดอะไรไปป๊อปปี้ก็ยังคงโกรธไม่ยอมให้อภัยเธออยู่ดี

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อป”ฟางที่เหม่อมองนอกหน้าต่างชะงักเมื่อจู่ๆป๊อปปี้เอนหัวมาซบลงที่ไหล่ของเธอ

 

 

 

 

“จัดการเรื่องบ้าๆไหนจะต้องตื่นแต่เช้าคุมงานบนเวทีให้เรามันก็เหนื่อยเป็นธรรมดาล่ะน่าถึงหอแล้ว

เรียกพี่ด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อรู้ว่าฟางกำลังจะอ้าปากถามตน

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ พี่นอนพักผ่อนเถอะเดี๋ยวฟางเรียกนะคะ”ฟางยิ้มออกมาก่อนที่จะดันป๊อปปี้ให้นอนหนุนตักเธอ

ไว้โดยเธอเอามือกอดป๊อปปี้ไว้ไม่ให้ไปไหน

 

 

 

 

 

คู่นึงพอจะดีก็ดันมีอุปสรรค ทิฐิกันไปมา อีกคู่ก็งอนกันแต่็ยังห่วงกัน

 

อีกไม่กี่ตอนก็จบแล้วน้า

 

 

อยากถามว่าถ้าอยากอ่านกันต่ออ่ะ มีเรื่องมาให้เลือกระหว่างมาเฟีย กับฟางแก้แค้น

 

อยากอ่านกันอยู่มั้ยไงก็บอกด้วยน้าาา