รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

 

 

 “หน้ามุ่ยเป็นหมีไม่ได้กินน้ำผึ้งทำไมวะเพื่อนป๊อป ไม่ดีใจหรอที่พวกเรามารับ”เขื่อนถามญาติหนุ่ม

อย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นป๊อปปี้หน้าหงิก

 

 

 

 

 

“สงสัยพี่ป๊อปเค้าไม่ได้อยากให้พวกเรามารับหรอกค่ะ เค้าคงอยากให้น้องฟางมารับมากกว่า”พิม

มองหน้าป๊อปปี้แล้วยิ้มอย่างรู้ทันก่อนที่จะแซวแล้วตามด้วยเสียงโห่แซวของเพื่อนๆ

 

 

 

 

“เงียบไปเลยๆ ไม่ได้อยากสักหน่อย เด็กขี้แยแบบนั้นใครจะไปสนใจว่าจะมารับไม่มารับ”ป๊อปปี้

หน้าแดงจัดก่อนจะรีบโวยวายพลางนึกถึงเมื่อคืนที่ฟางกอดตัวเองและขอโทษ แล้วเธอก็นั่งเฝ้าเขา

ทั้งคืนแต่พอเช้ามาร่างบางก็หายไปแล้ว

 

 

 

 

 

“ทำไมเป็นงอนไม่ใช่คืนนี้แอบย่องเข้าห้องน้องเค้านะ555”แก้วหัวเราะและแซวป๊อปปี้ต่อ

 

 

 

 

 

“เงียบไปเลยแก้ว ชั้นไม่ใช่แกนะที่จะย้ายไปอยู่ห้องเดียวกับแฟนน่ะ”ป๊อปปี้ว่าก่อนที่เผลอหลุด

ปากพูดถึงกวินกับแก้วทำให้แก้วชะงักนิ่งไป

 

 

 

 

 

“เห้ย ขอโทษๆลืมตัวไปหน่อยๆ ไม่งอนนะๆ”ป๊อปปี้ได้สิตก็รีบง้อเพื่อนสาวแก้วที่ตีหน้าเศร้าหัน

ขวับมาฟาดป๊อปปี้ทันเพี้ยะกลางหลังท่มกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนที่มาที่ลานจอดรถ

 

 

 

 

 

 

“กวิน/เราขอคุยอะไรกับแก้วหน่อยได้มั้ย”พลันสายตาแก้วหันไปเห็นกวินที่เดินมาหาตัวเองกับ

พวกก่อนที่จะเอ่ยปากชวนแก้วไปนั่งรถเพื่อคุยกัน

 

 

 

 

 

“ยังมีหน้ามาหาแก้วอีกหรอ แกทำให้แก้วต้องเสียใจจะกลับมาอีกทำไม”ป๊อปปี้โกรธแทนเพื่อนก็

ออกโรงปกป้องแก้วทันที

 

 

 

 

 

“ชั้นแค่อยากคุยกับแก้ว แกใช่แก้วหรอห้ะไอ้ป๊อป โอ๊ะ นี่ไปโดนยุงกัดมาหรอ หน้าตาถึงได้ดูไม่ได้

แบบนี้ มิน่าล่ะจินนี่ถึงทิ้งแกไป”กวินหันขวับไปว่าป๊อปปี้และพูดกระทบเรื่องจินนี่ทำให้ป๊อปปี้เดื

ออดจัดชกกวินจนล้มคว่ำ

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วอย่ามีเรื่องกันนี่มันในโรงพยาบาลนะ กวินกลับไปซะชั้นไม่อยากจะคุยอะไรกับ

นาย”แก้วรีบดึงกวินออกจากป๊อปปี้ก่อนที่จะหันขวับไปไล่กวิน

 

 

 

 

 

“เจ้าชายจากดาวเสาร์จะรอเจ้าหญิงจากดาวพฤหัสที่ทางช้างเผือกในคืนที่พระจันทร์เต็มดวงและจะ

รอแม้กระทั่งแสงอาทิตย์ขึ้นวันใหม่”กวินเช็ดเลือดจากขอบปากตัวเองก่อนที่จะมองแก้วแล้วพูด

นิ่งๆแล้วเดินไปจากกลุ่มของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“พูดอะไรของมัน สงสัยข่าวที่พวกเราได้ยินคงจะจริง โดนสาวทิ้งแล้วมันเมาจนเพี้ยน ไปกัน

เถอะ”เขื่อนมองตามกวินแล้วบ่นก่อนที่จะเล่าเรื่องกวินจากที่ได้ยินมาแล้วชวนทุกคนขึ้นรถโดย

ตลอดทางแก้วนั่งนิ่งเงียบคิดถึงแววตาเศร้าๆจากอดีตคนรักอย่างกวินตลอดทาง

 

 

 

 

“มาพอดีเลย แก้วให้ผมมาเตรียมของรอทุกคนกลับมา มาๆ”เมือ่เข้าไปในห้องพบว่าโทโมะและ

ปลื้มทำความสะอาดและซื้อกับข้าวมาเตรียมต้อนรับเขากลับมาก่อนแล้ว

 

 

 

 

“เหอะๆเดี๋ยวนี้เรียกเพื่อนชั้นไม่มีคำว่าพี่เลยนะ แบบนี้ก็ประกาศไปเลยสิว่าเป็นอะไรกัน”ป๊อปปี้เหล่

มองโทโมะที่ช่วยแก้วถือของและอยู่ข้างกันก็พูดขึ้นเสียงดัง

 

 

 

 

 

“ไอ้ป๊อป เงียบไปเลยป่ะเดี๋ยวก็แกะกุ้งยัดปากให้กินหรอก”แก้วหน้างอก่อนจะรีบดุ

 

 

 

 

 

 

“เอ้า จะปิดทำไมล่ะแก้ว ดีซะอีกมีแฟนเป็นเดือนมหาลัยแบบนี้/หา เดือมหาลัย”ป๊อปปี้ยิ้มและพูด

ต่อก่อนที่ทุกคนในห้องจะตกใจแล้วมองแก้วกับโทโมะเป็นตาเดียว

 

 

 

 

 

 

“มิน่าล่ะเดี๋ยวนี้หัดแต่งตัวสวยเพราะมีดีกรีเป็นแฟนเดือนมหาลัยนี่เอง”ปั้นจั่นพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว่าแล้วว่าไม่ได้เป็นแค่พี่น้องกันจริงๆ เพราะชอบเห็นแอบไปดูหนังรอบดึกด้วยกันบ่อยๆ”เขื่อนยิ้ม

ออกมาแล้วพูดต่อ

 

 

 

 

 

“นี่ไปสปาร์คกันตอนไหนเนี่ยพิมงงไปหมดแล้ว”พิมกระพริบตาปริบๆแล้วถามทันที

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของชั้นน่า พวกแกกินๆไปเถอะ เดี๋ยวชั้นจะตอบทีละคำถามนี่หิวแล้ว

โว้ย”แก้วหน้าแดงจัดก่อนที่จะไล่เพื่อนๆไปกินข้าวด้วยกันเพื่อกลบเกลื่อน

 

 

 

 

 

“แล้วยัยเตี้ยไปไหนล่ะทำไมไม่มากินข้าวด้วยกัน”ป๊อปปี้ชะเง้อมองกาฟางก่อนที่จะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“รายนั้นบอกว่าจะไปทานข้าวกับแม่ของกั้งครับ”ปลื้มพูด

 

 

 

 

 

 

“อิ่มละ”ป๊อปปี้หน้าหงิกวางช้อนทันทีก่อนที่จะหนีไปนั่งดูทีวีไม่ยอมพูดจากับใคร

 

 

 

 

 

“โอ๊ย หึงก็บอกว่าหึงดิเพื่อน มาทำหน้างองอนเค้าไปแบบนี้สมน้ำหน้าน้องเค้าหนีไปเลย”เขื่อน

หมั่นไส้ญาติหนุ่มก็รีบพูดไปตรงๆ

 

 

 

 

 

“ใครหึง ไม่ได้หึง ยัยนั่นไม่ได้เป็นอะไรกับชั้นสักหน่อย นี่คงจะดีใจจนเนื้อเต้นเลยล่ะสิ ได้ไปกิน

ข้าวกับแม่ของหนุ่มในฝัน”ป๊อปปี้ว่าก่อนที่จะใส่หูฟังฟังเพลงเพื่อที่จะไม่ฟังใครพูดอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัดชิ้ว/ไหวมั้ยเนี่ยฟาง งี้ล่ะนะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเราต้องดูแลรักษาสุขภาพให้มากๆ

นะ”ฟางที่นั่งรถกลับมากับกั้งจามออกมาก่อนที่กั้งที่มาส่งฟางที่หอส่ายหน้าขำมองฟางด้วยความ

เอ็นดูและอดห่วงฟางไม่ได้

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางเอาของขึ้นไปเอาก็ได้ค่ะ เกรงใจพี่กั้งพี่ต้องไปขึ้นวอร์ดต่อนี่คะ”ฟางพูดด้วยความ

เกรงใจที่กั้งช่วยเธอถือของมาที่หอ

 

 

 

 

 

“อยู่นี่นิเอง ที่เค้าลือกันว่ากั้งแอบควงดาวมหาลัยไปกินข้าวก็เป็นความจริงสินะ หล่อนก็เหมือนกัน

รู้ทั้งรู้ว่ากั้งเป็นแฟนกับชั้นแล้วยังจะมายุ่งอีกนะ ทำไมผู้ชายในมหาลัยมันไม่มีแล้วรึไง ถึงได้มายุ่ง

กับแฟนชาวบ้านแบบนี้”ตอนนั้นเองเชอรีนที่โผล่มาจากที่ซ่อนเดินเข้าไปอาละวาดโวยวายเสียงดัง

ทำให้คนที่อยู่แถวนั้นมองและซุบซิบกันทันที

 

 

 

 

 

“พี่เชอรีนเข้าใจผิดแล้วนะคะ ฟางเป็นแค่พี่น้องกับพี่กั้งเท่านั้นนะคะ/พี่น้องท้องติดกันน่ะสิไม่ว่า

เลิกแอ๊บเถอะน้อง”ฟางพยายามอธิบายก่อนที่เชอรีนที่โมโหจัดโวยวายว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

“เชอรีนพอแล้วกลับไปคุยกัน อย่ายุ่งกับฟาง/อะไร นี่กั้งปกป้องมันหรอ นี่กั้งกิ๊กกับมันจริงๆงั้นหรอ

กรี๊ดดด ปล่อยรีนนะ จะพารีนไปไหนน่ะ ปล่อย”กั้งรีบมาห้ามเชอรีนไม่ให้หาเรื่องฟางยิ่งทำให้เชอรี

นโวยวายไม่พอใจก่อนที่กั้งจะลากเชอรีนขึ้นรถออกไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะฟาง/ไม่มีอะไรค่ะพี่เขื่อน แค่เรื่องเข้าใจผิด”เขื่อนที่ลงมาซื้อของเห็นเหตุการณ์

ทั้งหมดก็เข้ามาถามฟางด้วยความเป็นห่วงก่อนที่ฟางจะบอกปัดๆไป

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห นอกจากจะกิ๊กกับกั้งไม่พอนี่เธอยังคั่วกับเขื่อนอีกหรอ ฮอตจริงๆเลยนะดาวมหาลัยคน

นี้”หวายที่มาส่งเชอรีนเห็นเขื่อนอีกคนที่มาหาฟางก็ลุกขึ้นโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“นี่หวาย เลิกเสียงดังได้แล้วไม่งั้นเขื่อนจะเรียกลุงกับป้าหอ/แล้วไง ก็พูดความจริงที่ยัยน้องดาว

มหาลัยคนนี้เค้าชอบอ่อยให้ท่าหนุ่มฮอตของแต่ละคณะ นี่ครบทุกคณะในมหาลัยรึยังคะน้อง เดี๋ยว

พี่จะได้ทาบทามเดือนคณะอื่นให้แล้วจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับเฟนเพื่อนพี่”เขื่อนพยายามปรามหวาย

ก่อนที่หวายจะโซยวายใส่เสียงดังต่อ

 

 

 

 

 

“แล้วฟางจะไปยุ่งกับคนอื่นทำไม ก็ในเมื่อฟางเป็นแฟนไอ้ป๊อปมันใช่มั้ยวะป๊อป ฟางเป็นแฟนแก

นิ”เขื่อนส่ายหน้าก่อนที่จะพูดขึ้นเมื่อเห็นป๊อปปี้เดินลงมาหาป้าหอข้างล่าง ทำให้ทุกคนหันไปมอง

ป๊อปปี้ที่เอาผ้าปิดปากปิดหน้าอยู่นั้นเป็นตาเดียว

 

 

 

 

 

“เออ ยัยนี่เป็นแฟนชั้นเอง จะมองอะไร ไม่มีงานการทำรึไงถึงมายุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ”ป๊อปปี้มอง

ฟางนิดนึงก่อนที่จะพูดแล้วหันไปไล่ทุกคนที่มามึงดูเหตุการณ์ก่อนที่ทั้งหมดจะรีบกลับไปทันที

ฟางอึ้งหน้าแดงจัดเมื่อเห็นป๊อปปี้ยอมรับว่าเธอเป็นก่อนที่เขื่อนจะฝากให้ฟางขึ้นห้องไปกับป๊อปปี้

แล้วตัวเองแยกไปจัดการกับหวายแทน

 

 

 

 

 

 

“ถึงห้องละก็เข้าไปดิ หลีก พี่จะเข้าห้อง”ป๊อปปี้ชะงักเมื่อเห็นฟางไม่ยอมเข้าห้องแล้วยืนขวางหน้า

ประตูห้องของเขาอยู่

 

 

 

 

 

“พี่เป็นอะไรน่ะ ไม่ยอมพูดกับฟางตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว หรือว่าพี่ยังไม่หายโกรธฟาง”ฟางถามขึ้น

 

 

 

 

 

“เปล่า พี่จะไปมีสิทธิ์โกรธอะไรเราได้ล่ะ เราจะไปไหนกับใครก็ไป พี่กับเขื่อนคงไม่ได้มาช่วย

บ่อยๆแบบนี้แน่ๆ อ้อ ละบอกพี่กั้งขาของเราด้วยว่าเมื่อกี้พี่แค่พูดไปงั้นนั่นล่ะ ไม่ใช่ความจริงอะไร

ทั้งนั้น สบายใจได้”ป๊อปปี้พูดและไม่ยอมมองหน้าฟางเลย

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่พูดไปงั้นๆหรอ ถ้าไม่เต็มใจจะพูดพี่จะมาออกปากว่าเป็นแฟนฟางทำไม พี่ป๊อป พี่ไม่พอใจ

อะไรฟางก็บอกมาสิ ฟางรู้ว่าฟางผิดนัดพี่ฟางขอโทษ พี่ไม่คิดจะให้อภัยฟางเลยหรอ ไหนบอกกับ

คนอื่นว่าชอบฟางไง”ฟางตัดพ้อเสียงดังด้วยความไม่เข้าใจในตัวชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

“นี่อย่างอแงแบบนี้นะฟาง เดี๋ยวคนอื่นก็ออกมาว่าหรอก”ป๊อปปี้ตกใจและรีบดุ

 

 

 

 

 

“ทำไมฟางจะพูดไม่ได้ พี่เป็นอะไรอยากคุยอะไรกับฟาง ฟางอยู่นี่แล้วไง ทำไมไม่พูด โกรธอะไร

ฟางก็บอกมาสิ เนี่ยหรอที่บอกว่าชอบกันทำไมพี่เป็นคนเข้าใจยากแบบนี้”ฟางไม่สนใจและโวยวาย

ต่อ

 

 

 

 

“เออ ใช่สิ พี่มันเป็นคนเข้าใจยาก ปากไม่ดี นิสัยก็ไม่ดีอีก ใครจะไปดีอย่างกั้งล่ะทั้งดี ทั้งเอาใจ

เก่ง”ป๊อปปี้โวยวายกลับไปบ้าง

 

 

 

 

“ฟางไม่ได้ชอบพี่กั้งแล้วนะ ทำไมพี่ไม่สังเกตบ้างล่ะ เค้ามีแฟนแล้วฟางจะไปแย่งเค้าทำไม คนบ้า

มาทำให้เราชอบแล้วไปบอกคนอื่นว่าเป็นแฟนกันแบบนั้นทำไมถ้าไม่คิดจะฟังกันบ้าง”ฟางหน้างอ

ว่าป๊อปปี้กลับก่อนที่จะเดินหนีป๊อปปี้รีบดึงฟางไว้ไม่ให้เธอเข้าห้อง

 

 

 

 

 

“ฟางบอกว่าฟางชอบพี่งั้นหรอ”ป๊อปปี้อึ้งก่อนตั้งสติรีบถามฟาง

 

 

 

 

 

“ใช่ มาวนเวียนมาใกล้คนอื่นให้คนอื่นใจเต้นแรงแบบนี้ไม่คิดจะรับผิดชอบเลยรึไง”ฟางหน้าแดงจัด

แล้วว่าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

“เราต่างหากล่ะที่ต้องมารับผิดชอบพี่ มาคอยงอแงใกล้ๆจนพี่ต้องดูแลรู้ตัวอีกทีพี่ก็ชอบเราไป

แล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะตอบฟางเสียงอ่อนและหน้าแดงไม่กล้าสบตาฟาง

 

 

 

 

 

“พี่ชอบฟางจริงๆเหมือนที่ฟางรู้สึกงั้นหรอ แล้วเมื่อกี้ที่พี่บอกว่าเป็นแฟนกับฟางจริงหรอคะ”ฟางยิ้ม

ออกมาใจเต้นรัวก่อนจะรีบถามป๊อปปี้ต่อ

 

 

 

 

จุ๊บ

 

 

 

 

 

 

“แล้วแบบนี้แทนคำตอบได้มั้ยว่าจริงไม่จริง”ป๊อปปี้ก้มลงจูบปากฟางก่อนที่จะพูดทำให้ฟางยิ้มออก

มาด้วยความดีใจก่อนที่จะดึงผ้าปิดปากป๊อปปี้ลงแล้วเขย่งตัวจูบชายหนุ่มอีกครั้ง ป๊อปปี้อึ้งปนเขิน

ก่อนจะโอบเอวร่างบางไว้และรับสัมผัสนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยๆมดกัดหมดแล้ว”เสียงแก้วร้องแซวทำให้ป๊อปปี้ฟางตกใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนๆของเขาและเธอ

แอบดูอยู่ก็รีบเดินไปปิดประตูห้องทันที

 

 

 

 

 

เค้าเป็นแฟนกันแล้วแล้วเส้นทางความรักคู่นี้จะหวานหยดรึสายโหด

 

 

แล้วคู่แก้วล่ะจะเป็นไง จะมีมือที่สามมั้ยน้อออออ