รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ถ้าสอบเสร็จแล้วเราไปฉลองกันเถอะ ไปโยนโบว์กันดีมั้ย”ปลื้มพูดขณะที่นั่งรอเวลาสอบตัว
สุดท้ายอยู่กับโทโมะและฟาง
 
 
 
 
 
 
“เอาสิ ฟางอยากหาอะไรๆสนุกๆคลายเครียดพอดีเลย แต่ชวนเฟย์เพื่อนของฟางไปด้วยนะปลื้ม ไป
หลายๆคนสนุกดี”ฟางตอบก่อนที่จะรีบไลน์หาเฟย์เพื่อบอกนัด
 
 
 
 
“จะฉลองกันยังไงซะก็อย่าลืมกลับไปเก็บกระเป๋าล่ะ เพราะสุดสัปดาห์นี้เราจะไปทำกิจกรรมที่ทะเล
กัน/นี่เธอรู้ได้ไงซีแนน”ซีแนนเดินเข้ามาพุดจนฟางอดที่จะถามไม่ได้
 
 
 
 
 
“นี่ว่างมากก็ช่วยเช้คเฟสกลุ่มรุ่นเรามั่งนะจะได้รู้ว่าพรุ่งนี้พี่ปี3เค้านัดพวกเราที่หน้าคณะตอน9โมง
เพื่อไปทำกิจกรรมที่ทะเล2วัน1คืน/อะไรกัน หมดรับน้องไปแล้วนี่ จะนัดกันอีกทำไมล่ะ”ซีแนนพู
ดก่อนที่ฟางจะโวยวายและหน้างอทันที
 
 
 
 
 
 
“ใจเย็นๆน่าฟาง บางทีมันอาจจะไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรก็ได้ ทำใจให้สงบแล้วไปสอบกันดีกว่านะ
ไปๆเข้าห้องสอบได้แล้ว”โทโมะพยายามพูดให้ฟางใจเย็นลงก่อนที่จะพาฟางเข้าห้องสอบไปเพื่อ
ไม่ให้มีเรื่องกับซีแนน และแล้วทั้งหมดก็สอบเสร็จก่อนที่พวกฟางจะมาโยนโบว์ลิ่งเป็นการฉลองสอบ
เสร็จตามที่ตกลงกันไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะทุกคน”ฟางที่ปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำข้างนอกเพียงลำพังชะงักเมื่อเห็น
ผู้ชายลักษณะเหมือนกั้งเดินกับใครคนหนึ่งไปทางโซนคาราโอเกะของร้านก็แอบเดินตามไป
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อะไรคะกั้ง/หวังว่านี่คงจะทำให้เชอรีนหายโกรธกั้งนะที่ผิดนัดวันก่อน”เชอรีนแปลกใจที่กั้งพา
มาในที่ลับตาก่อนที่กั้งจะเอาช่อดอกกุหลาบแดงยื่นให้พร้อมกับแกะกล่องสร้อยคอรูปดาวสวมให้
เชอรีนอย่างอ่อนโยนทำให้ฟางชะงักเมื่อนึกถึงสมัยเรียนที่เชียงใหม่แล้วกั้งซื้อสร้อยข้อมือรูปดาวให้
เธอ
 
 
 
 
 
“แหม แฟนใครเนี่ยขี้อ้อนน่ารักจัง รีนรักตายเลย”เชอรีนสวมกอดกั้งแน่นก่อนที่จะพูดแล้วเขย่งตัว
บรรจงจูบชายหนุ่มอย่างอ่อนโยนทำให้ฟางอึ้งก่อนที่จะถอยหลังไปชนกับถังขยะล้มเสียงดัง
 
 
 
 
 
“อ้าวน้องฟาง มาเที่ยวหรอ/ใครคะกั้ง”กั้งผละจากฟางแล้วทักทำให้เชอรีนแปลกใจ
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ นี่เป็นน้องสาวแถวบ้านกั้งน่ะจ้ะรีน อ้าวมาเที่ยวหรอฟางแล้วกลับยังไงเดี๋ยวพี่ไปส่งมั้ย/อ๋อ ฟาง
มากับเพื่อนหลายคนค่ะกลับเองได้พี่กั้งไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฟางขอตัวนะคะ”กั้งตอบแฟนสาวทำให้
ฟางยิ่งสะอึกเมื่อถูกย้ำคำว่าน้องสาวลงไปก่อนที่จะฝืนยิ้มแล้วรีบออกมา
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
ฟางที่เสียใจและร้องไห้ออกมาวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นวิ่งมาเรื่อยๆจนชนกับใครคนหนึ่งเข้าจนล้ม
กระเด็น
 
 
 
 
 
“ตายแล้วน้องฟางเป็นอะไรทำไมร้องไห้คะ รึว่าเจ็บเพราะล้ม”พิมรีบวิ่งไปประคองฟางขึ้นมาแล้วถาม
ฟางด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรไปน้องรหัส วิ่งหนีอะไรมารึว่าจะมาหาเรื่องจับผิดอะไรอีกรึเปล่า”ป๊อปปี้มองฟางที่พยายาม
ปาดน้ำตาแล้วถามขึ้นแกมประชดคนตัวเล็ก
 
 
 
 
 
“ฟางไม่เป็นอะไร/ไม่เป็นอะไรบ้าล่ะ วิ่งร้องไห้มาซะขนาดนี้ ใครทำอะไรเรา หรือว่าโดนไอ้ชีกอ
ที่ไหนลวนลามบอกพี่มา”ฟางปฏิเสธแต่ป๊อปปี้ไม่เชื่อแล้วรีบถามพลางจะเดินไปทางที่ฟางวิ่งมา ฟาง
ตกใจรีบคว้าแขนป๊อปปี้รั้งไว้ไม่ให้เขาไป
 
 
 
 
 
"อ้าวฟาง เมื่อกี้ยังไม่ทันคุยกันจบดีเลย ดันวิ่งออกมาซะก่อนแล้วนี่ใครหรอฟาง แฟนหรอ”กั้งและ
เชอรีนที่รีบตามฟางออกมาเห็นฟางอยู่กับป๊อปปี้และพิมก็ถาม
 
 
 
 
 
“แฟนรึเปล่ามันเกี่ยวอะไรกับนายล่ะแล้วนี่มากับใครล่ะ/พี่ป๊อป หยุดนะคะ เอ่อ นี่พี่รหัสที่คณะฟาง
ค่ะพี่กั้งชื่อพี่ป๊อป”ป๊อปปี้เห็นเชอรีนที่คล้องแขนแสดงความเป็นเจ้าของกับกั้งและสังเกตท่าทางของ
ฟางเมื่อกี้ก็รีบถามก่อนที่ฟางจะร้องห้ามและแนะนำให้ป๊อปปี้รู้จักกับกั้ง
 
 
 
 
“อ๋อ สวัสดีครับพี่รหัสน้องฟางผมเป็นพี่ชายแถวบ้านของน้องเค้านะครับ ตอนแรกผมก็ห่วงฟาง
เหมือนกันว่าจะอยู่ที่นี่ได้มั้ยลำบากรึเปล่า แต่ผมเห็นพี่รหัสของฟางและก็เพื่อนของฟางแล้วทำให้
ผมสบายใจแล้วล่ะครับว่าน้องสาวคนนี้ของผมคงไม่เหงาแล้ว ยังไงผมฝากดูแลน้องสาวของผมด้วย
นะครับ อ้อ ฟาง แล้วมีอะไรก็โทรหาพี่ได้ทุกเมื่อเลยนะ เดี๋ยวพี่ขอตัวไปกับแฟนก่อนนะ”กั้งมอง
ท่าทางสนิทสนมของป๊อปปี้ฟางแล้วพูดพลางฝากฝังฟางไว้ก่อนที่จะขอตัวเดินออกไปกับแฟนสาว
ฟางมองภาพนั้นตาละห้อยแล้วเศร้าลงไปทันที
 
 
 
 
 
 
“ก็นึกว่าเป็นแฟนกับหมอหล่อ ที่แท้ก็แอบรักเค้าข้างเดียว แถมรักพี่แถวบ้านตัวเองอีกด้วย/แล้ว
ทำไมล่ะคะ ฟางจะรักใครชอบใครมันเกี่ยวอะไรกับพี่ นี่คงจะสมน้ำหน้าฟางล่ะสิ เชิญเลย สมน้ำหน้า
ฟางให้พอเลย ก็ฟางมันโง่เองนิที่แอบชอบพี่เค้าข้างเดียวมาตลอดแบบนี้”ป๊อปปี้เหล่มองท่าทาง
ของฟางแล้วว่าทำให้ฟางหันขวับแล้วโพล่งออกมาทั้งน้ำตาก่อนที่จะเดินหนีป๊อปปี้กับพิมออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ ชั้นมันโง่เองที่ดันไปแอบชอบพี่เค้า ทั้งๆที่พี่กั้งมีแฟนอยู่แล้ว/ระวัง”ฟางที่เดินหนีป๊อปปี้
ออกมาแล้วมัวแต่ร้องไห้ตัดพ้อตัวเองทำให้ไม่มองเส้นทางจนเดินเกือบจะชนกับคนเล่นสเก็ตบอร์ด
โชว์ตรงลานกลางห้าง แต่ป๊อปปี้ที่เดินตามฟางมารีบคว้าฟางหลบมาได้ทันทำให้คนตัวเล็กตกอยู่ใน
อ้อมกอดของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ยัยเพี้ยน จะเสียใจทั้งทีช่วยมองทางหน่อยได้มั้ย ขี้แย ซุ่มซ่ามเหลือเกิน/ฟางก็เป็นของฟางแบบนี้
ใช่สิ ไม่ได้สวยเซ็กซี่แบบแฟนพี่กั้งคนนั้นนิ เลยเป็นได้แค่น้อง ฮือๆ”ป๊อปปี้สบตากับฟางที่อยู่ใน
อ้อมกอดได้สติรีบผละฟางออกมาแล้วดุฟางก่อนที่ฟางจะระเบิดอารมณ์ที่กำลังเสียใจของตัวเอง
ออกมาแล้วปล่อยโฮอย่างไม่อายคนในห้างทำให้ป๊อปปี้เหวอก่อนจะลากฟางไปจากตรงนั้นทันที
 
 
 
 
 
 
“เลิกร้องไห้ได้แล้ว เดี๋ยวเค้าก็หาว่าพี่ทำเราร้องไห้หรอก”ป๊อปปี้พาฟางมานั่งในร้านไอติมแล้วพูด
พลางมองฟางที่นั่งสะอึกสะอื้นตรงข้ามแล้วสั่งน้ำมูกออกมาจนทิชชู่กองเต็มโต๊ะ ก่อนที่จะจัดการเก็บ
กวาดให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
“ถ้าฟางมันแย่มากพี่ก็ไปกับพี่พิมสิ ไม่ต้องสนใจฟาง ทิ้งฟางไว้ตรงนี้เลย ฟางโอเค”ฟางพูดพลาง
สั่งน้ำมูกอีกครั้งป๊อปปี้ถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนที่จะขยับตัวเองมานั่งข้างๆฟางแล้วจับหน้าฟางให้
หันมาสบตาตัวเองก่อนที่จะใช้นิ้วปาดน้ำตาฟางออกไป ทั้งคู่สบตากันนิ่งทำให้ฟางนึกถึงวันที่ป๊อปปี้
ขโมยจูบตัวเองไปก็หน้าแดงแล้วผละออกจากป๊อปปี้ก่อนที่จะฟาดเข้าที่แขนเต็มเปา
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย เจ็บนะ มือหนักอย่างกับช้าง/ว่าฟางเป็นช้างหรอพี่ป๊อป”ป๊อปปี้ร้องแล้วบ่นแบจนฟางเลิก
ร้องไห้แล้วโวยวายพลางทุบป๊อปปี้รัว จนชายหนุ่มต้องรีบรวบข้อมือบางเอาไว้ไม่ให้ทุบตัวเองอีก
 
 
 
 
 
“พอเลยๆ เลิกทุบพี่ได้แล้ว นี่ก็เลิกร้องไห้ได้แล้วนิ ดีแล้วล่ะร้องไห้มากเดี๋ยวหน้าแก่ไม่สวยนะ เห็น
กำลังเสียใจเดี๋ยววันนี้พี่ขอทำหน้าที่พี่รหัสแสนดีซะหน่อย พี่เลี้ยงไอติมนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออก
มา
 
 
 
 
 
“จริงสิ แล้วพี่พิมล่ะคะ เมื่อกี้มากับพี่นิ แล้วพี่มาอยู่กับฟางแบบนี้พี่พิมไปไหนแล้วล่ะคะ”เมื่อไอติม
ถูกวางเสิร์ฟฟางนึกถึงพิมก็รีบถาม
 
 
 
 
 
 
“แยกกันไปหาปั้นจั่นแล้วล่ะ หยุด ไม่ต้องอ้าปากจะถามอะไรอีก รีบกินเดี๋ยวไอติทมละลายเอา ไม่
งั้นพี่แย่งเชอรี่นะ”ป๊อปปี้ตอบก่อนจะรีบพูดเมื่อเห็นฟางอ้าปากจะพูดเพราะเขารู้ดีว่ายัยน้องรหัสตัว
แสบคงจะถามถึงเรื่องเขากับพิมแน่ๆก่อนที่จะรีบแย่งเชอรี่ในถ้วยฟางไปทันที
 
 
 
 
 
 
“อ๊า พี่ป๊อปขโมยของน้องนี่แน่ะ ต้องเอาคืน”ฟางเหวอก่อนที่จะรีบแย่งลูกเชอรี่คืนจากถ้วยของ
ป๊อปปี้ ทั้งคู่แย่งกันกินไอติมของกันไปมาเหมือนเด็กและหัวเราะออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ โอเคจ้าฟาง ถ้ากลับไปก่อนก็ไม่เป็นไรเพราะเดี๋ยวสักพักพวกเราก็เลิกแล้วแยกกันแล้วล่ะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันที่คณะนะฟาง บาย”โทโมะยืนคุยโทรศัพท์กับฟางที่โทรมาบอกว่าตัวเองแยกกลับ
ไปกับป๊อปปี้แล้วก่อนที่จะบอกให้ปลื้มไปส่งเฟย์ที่หอได้เลย ส่วนตัวเองก็แยกออกมาหาเพื่อนที่
เรียนวิศวะด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“นี่ทีเจแน่ในนะว่าไอ้กวินมันอยู่ที่ร้านนี่กับสาวใหม่ของมัน”โทโมะถามเมื่อถูกทีเจลากเข้าไปในผับ
สุดหรูที่หนึ่งหลังจากที่ทีเจรู้ข่าวว่าถึงแม้กวินจะเลิกกับแก้วไปแล้ว แต่ก็ยังโทรไปหาแก้วแล้วนัดแก้ว
มาหาที่นี่
 
 
 
 
“ชัวร์ดิไม่เข้าใจจริงๆว่ามีน้องลิลลี่ไปแล้วยังจะโทรให้แก้วมาที่นี่ทำไมมีแต่พวกมันทั้งนั้น เห้ย นั่นไง
แก้ว”ทีเจตอบก่อนจะสะกิดโทโมะให้มองไปทางแก้วที่เดินเข้ามาแล้วตรงขึ้นไปที่โซนVIPของกวิน
ทั้งคู่รีบตามแก้วไปทันที สักพักพวกเขาก็เห็นเพื่อนของกวิน3-4คนเดินตามทเข้าไปหลังจากที่แก้ว
เหมือนจะมีปากเสียงกับกวิน ตอนนั้นเองแก้วตกใจเมื่อถูกล้อมและจับตัวไว้พยายามดิ้นขัดขืนโท
โมะและทีเจตกใจรีบวิ่งไปที่คัทเอ้าท์แล้วปิดไฟทันทีก่อนที่จะแอบลากตัวแก้วออกมาจากพวกกวิน
และจัดการเอาคืนพวกนั้นทันที
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยชั้นนะ ปล่อย อ๊ะ โทโมะ”แก้วดิ้นไปมาแล้วทุบตีรัวก่อนที่จะชะงักเมื่อพวกเขาออกมาข้าง
นอกคลับแล้วเห็นคนที่ลากเธอมาเป็นโทโมะและเพื่อนของโทโมะอีกคน
 
 
 
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นทำไมพวกนั้นถึงจะทำร้ายเอา แล้วนี่เป็นอะไรเจ็บตรงไหนรึเปล่า’โทโมะรีบสำรวจเนื้อ
ตัวของแก้วแล้วถามด้วยความเป็นห่วง แก้วที่เห็นโทโมะเป็นห่วงตัวเองก็ปล่อยโฮออกมาโผกอดโท
โมะแน่น
 
 
 
 
 
 
“กวิน ฮือๆเลิกกับชั้นไปแล้วเรียกชั้นไปหา แต่มันบอกว่าเพื่อนที่คณะมันสนใจชั้น อยากให้ชั้นไปคบ
กับไอ้ปลาไหลพวกนั้น ฮือๆกวินมันเห็นชั้นเป็นอะไรชั้นไม่ใช่สิ่งของนะที่จะยกให้ใครไปก็ได้”แก้ว
ระบายออกมาทั้งน้ำตาจนโทโมะอดสงสารแก้วไม่ได้และกอดตอบ
 
 
 
 
 
 
“ถึงแม้เธออาจจะไม่มีค่าในสายของผู้ชายแบบนั้นแต่เธอมีค่าในตัวเองนะแก้ว อย่าเสียใจไปเลย
อย่างน้อยเหตุการณ์วันนี้ก็ทำให้เธอได้เห็นมุมเลวๆจากคนที่เธอไม่คิดจะลืม มันจะช่วยให้เธอลืมมัน
เร็วๆได้ไง เอาล่ะ เลิกร้องไห้กลับมาเข้มแข็งเป็นพี่แก้วของผมคนเดิมดีกว่านะ ก้าวเดินต่อไป ไม่
ต้องสนใจคนที่ทำร้ายเรา รู้มั้ยว่าผมชอบพี่รหัสคนสวยที่เข้มแข็งมากกว่าร้องไห้แบบนี้อีกนะ”โทโมะ
ผละแก้วออกจากอ้อมกอดแล้วพูดให้กำลังใจ
 
 
 
 
 
“พูดถูกใจนะวันนี้เดี๋ยวพี่รหัสคนนี้จะเลี้ยงข้าวนะ”แก้วปาดน้ำตาแล้วยิ้มก่อนจะชวนโทโมะไปกินข้าว
ด้วยกัน
 
 
 
 
เมื่ออกหักก็ต้องมีคนปลอบใจแล้วพี่รหัสคนนี้จะดูแลน้องดีมั้ยน้ออออ
 
 
 
อย่าลืมติดตามต่อไปเน้ออออ