รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ปวดตัวไปหมดเลย พรุ่งนี้ฟางว่าจะไปออกไปไหนนะ ว่าจะทำความสะอาดห้อง ไว้ถ้าจะไป
กินข้าวเย็นกันค่อนโทรหากันนะคะ บาย”เมื่อกลับมาจากชลบุรีแล้ว ฟางบอกลาโทโมะกับปลื้มก่อน
ที่จะนั่งรถของพิมกลับหอ เพื่อที่จะได้ทำความสะอาดห้องและจัดการตัวเอง
 
 
 
 
 
“เห้อ กว่าจะซักผ้า ทำความสะอาดเสร็จ ก็เกือบบ่าย ขอหลับซักงีบก็แล้วกัน”ฟางที่จัดการห้อง
และซักผ้าเสร็จแล้วในตอนบ่ายก็เดินไปที่เตียงนอนพลางจะล้มตัวนอนหลับพักผ่อน
 
 
 
 
 
 
โครม ตึง
 
 
 
 
 
“อะไรเนี่ย เสียงดังมาจากข้างห้อง ไม่นอนก็ได้”ฟางลุกขึ้นเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากข้างห้องก่อน
ที่จะรับสายจากเฟย์แล้วออกไปข้างนอกกับเธอแทน กว่าจะกลับมาก็เย็น
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณพี่กั้งมากนะคะที่มาส่งฟางถึงห้อง/เหมือนเป็นพรหมลิขิตเลยนะคะ บังเอิญมาจากบ้าน
เดียวกันแล้วมาเรียนที่เดียวกันแบบนี้อีก”ขากลับเธอกับเฟย์เจอกับกั้งที่ร้านไอติมก่อนที่ชายหนุ่ม
จะอาสามาส่งฟางที่หอ โดยที่เฟย์ลอบสังเกตเห็นท่าทางเพื่อนสาวก็รีบแซวจนฟางหน้าแดงจัดทุบ
เฟย์เบาๆด้วยความเขิน
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นล่ะพี่ยิ่งต้องห่วงฟางเค้า ต้องช่วยกันดูแลสิ”กั้งยิ้มก่อนที่จะพูดต่อแล้วขอตัวกลับไป เมื่อกั้งไป
แล้ว 2สาวเฟย์ฟางแทบกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจที่กั้งมาส่ง ก่อนที่ทั้งคู่จะขึ้นบนห้องฟางเพื่อ
นั่งดูหนังที่พวกเธอชอบ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ชน  เฮ”เสียงเอะอะโวยวายจากห้องข้างๆที่ติดกับฟางดังขึ้นอีกครั้งทำให้ฟางหงัดหงิดก่อนที่
จะหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วเขียนว่า
 
 
’ช่วยลดเสียงหน่อยได้มั้ยคะ มันรบกวนห้องข้างๆ’
 
 
 
 
แล้วสอดเข้าไปในห้องข้างๆทันที
 
 
 
 
 
 
“เห้ยๆ มีจดหมายรักจากห้องข้างๆมาด้วยว่ะ เอ้า ชนนน”เมื่อเข้าไปในห้องสักพักขณะที่2สาวจะ
เปิดดูหนังก็มีเสียงเฮจากห้องข้างๆ ตามด้วยเสียงปึงปังอีก ทำให้ฟางยิ่งโมโหกว่าเดิม ก่อนจะเดิน
ออกไปแล้วเคาะประตูห้องทันที
 
 
 
 
 
 
“ชอโทษนะคะ ช่วยรบกวนเงียบเสียงหน่อยได้มั้ยคะ มันรบกวนห้องข้างๆค่ะ”ฟางเคาะประตูห้อง
ข้างๆแล้วพูด ซักพักเสียงห้องข้างๆเงียบลงก่อนที่ฟางจะเดินกลับมาดูหนังกับเฟย์ต่อ
 
 
 
 
 
 
“เชี่ย เปิดเลย วันนี้มีบอลแมชสำคัญ เอ้า เฮ ทำประตูพอดี เอ้าชนนนน”แต่แล้วเสียงดังกลับดังอีก
ครั้งพร้อมกับเสียงเฮลั่นของการดูบอลจากห้องข้างๆทำให้ฟางเหลืออด ทนไม่ไหว เดินไปที่ห้อง
เจ้าปัญหาห้องเดิมทันที
 
 
 
 
 
 
 
ปัง ปัง ปัง
 
 
 
 
 
 
”นี่คุณ ชั้นบอกแล้วใช่มั้ยคะว่าเงียบเสียงหน่อย มันรบกวนห้องข้างๆทำไมไม่ฟังกันบ้าง/ก็วันนี้มี
บอลมานิ ห้องผมก็อยู่ริมสุดแล้วนะปกติไม่เคยมีปัญหาจะมีก็กับห้องคุณห้องแรกเนี่ยล่ะ”ฟางทุบ
ประตูเสร็จเมื่อห้องข้างๆเปิดประตูออกมาร่างบางไม่รอช้ารัวว่าคนที่เปิดประตุมาทันที โดยที่เขาเอง
ไม่ยอมแพ้แล้วเพียงกลับอย่างไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ อยู่ห้องนี้หรอ/เพื่อนป๊อปเร็วๆดิวะ กำลังมันเลย อ้าว น้องปี1คนสวย บังเอิญมากเลยนะที่อยู่
ห้องข้างๆกับเพื่อนพี่แบบนี้ ดีเลยพี่จะได้มาเที่ยวห้องเพื่อนพี่บ่อยๆ”ฟางอึ้งเมื่อเห็นคนที่ด่าไปนั้น
คือป๊อปปี้ก่อนที่เขื่อนจะรีบวิ่งมากอดคอญาติหนุ่มแล้วทักทายฟาง
 
 
 
 
 
 
“ทำไมถึงอยู่ที่นี่ด้วยกันได้ ฟาง ชั้นขอตัวกลับก่อนนะเดี๋ยวคราวหน้าชั้นจะมาหาใหม่/เห้ยเดี๋ยวดิน้
องปี1 จะไปไหนน่ะ”เฟย์ที่ออกมาตามฟางด้วยความเป็นห่วงตกใจที่เห็นเขื่อนก็รีบหนีแต่เขื่อนรับ
ทักไว้ไม่ให้ไป
 
 
 
 
 
“กลับหอค่ะ นี่ก็จะทุ่มแล้ว อยู่หอในต้องรีบกลับ/อะไรกัน เจอหน้ากันก็จะไป งั้นเดี๋ยวไปส่งแล้วกัน
มันดึกละเดี๋ยวโดนฉุดเอา ป๊อปไปก่อนนะ เดี๋ยวดึกๆมาหาใหม่”เฟย์อึกอักไม่ยอมมองหน้าพี่
ปี3ของตัวเองก่อนที่เขื่อนจะพูดแล้วรีบรั้งข้อมือแล้วถือวิสาสะพาเฟย์ไปส่งที่หอในทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวจะไปไหนล่ะ เห็นหน้าผมแล้วถึงกับพูดไม่ออกเลยรึไง เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย”ป๊อปปี้เรียก
เมื่อเห็นฟางจะเดินหนีกลับห้องไป
 
 
 
 
 
 
“ก็ไม่มีอะไรต้องพูดแล้วนี่คะ ฟางมาบอกพี่ให้เบาเสียงลงหน่อย เดี๋ยวฟางต้องอ่านหนังสือ
อีก”ฟางพูดแต่ยังไม่ยอมมองหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันคุณ พูดกับคนอื่นแล้วไม่มองหน้ามันเสียมารยาทนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วโน้มหน้าเข้าไปใกล้
ฟางเพื่อสบตาร่างบางที่ก้มหน้าอยู่ทำให้ฟางชะงักรีบถอยห่างจนชิดกำแพง
 
 
 
 
 
 
“แล้วอ่านวิชาอะไร พรุ่งนี้มีเรียนดรออิ้งไม่ใช่รึไง จำเป็นต้องอ่านด้วยหรอ/ขำเป็นค่ะ เพราะก่อน
เรียนดรออิ้งมีวิชาดาราศาสตร์ที่ปี1ไปลงเรียนตัวนอกไว้ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟางขอตัวนะคะ”ป๊อปปี้
เห็นฟางถอยหนีตัวเองก็แอบขำก่อนที่จะถามต่อ ก่อนที่ฟางจะรีบบอกแล้วจะหนีเข้าห้องแต่ป๊อปปี้
รีบคว้าแขนฟางไว้
 
 
 
 
 
 
 
“เทอมนี้คุณเรียนตัวนอกกี่วิช่า/เอ่อ 3 ค่ะ อิ้ง ดาราศาสตร์แล้วก็ประวัติศาสตร์ศิลป์ ที่ต้องไปเรียน
ที่คณะศิลปกรรมวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟางขอตัวนะคะ”ป๊อปปี้ซักถามฟางต่อก่อนที่จะฟางจะ
รีบตอบแล้วรีบหนีไป แต่ป๊อปปี้ไม่รอช้าเอามืออีกข้างพิงกำแพงดักไว้ไม่ให้ฟางไปไหน ฟางชะงัก
และเริ่มกลัวป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ปล่อยฟาง ฟางจะกลับห้องแล้ว/ทำไมล่ะ มาบุกรุกเคาะห้องคนอื่นแบบนี้ไม่อยากคุยกันหรอก
หรอ”ฟางเริ่มพูดขอป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้นึกสนุกยิ่งไม่ยอมปล่อยฟางแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ ฟางไม่อยากคุยกับพี่เลยสักนิด/ทำไม อ๋อ เพราะผมไม่ได้หล่อ เท่ห์ มีรถยนต์ขับอย่าง
เด็กแพทย์แฟนคุณนิ คุณเลยไม่อยากคุยด้วย”ฟางรีบตอบก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดประชดถึงกั้งทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่ค่ะ แต่ฟางไม่ชอบคุยกับคนเมา พี่ปล่อยฟางนะไม่งั้นฟางจะร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย”ฟาง
เริ่มกลัวแล้วพยายามจะดันอกกว้างแล้วจะขอให้คนช่วย
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ไอ้ป๊อป เลิกแกล้งน้องเค้าได้แล้ว แล้วมาดูบอลต่อ ถ้าน้องเค้ากลัวแล้ววิ่งไปฟ้องลุงกับป้านี่จะ
ซวยนะ”ก่อนที่ฟางจะร้องนั้น เสียงของปั้นจั่นกับเคนตะที่กอดอกพิงประตูห้องป๊อปปี้นั้นพูดขึ้น
ป๊อปปี้หัวเราะก่อนที่จะปล่อยฟางแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง
 
 
 
 
 
 
 
“ผมขอโทษแทนเพื่อผมด้วยนะคุณ เวลามันเมาแล้วมันจะชอบแกล้งชาวบ้านเค้าแบบนี้ล่ะ อ้อ ถ้า
เป็นไปได้ จนกว่าจะรับน้องหมดอย่าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังนะ ถือว่าผมขอ”ปั้นจั่นบอกกับฟาง
ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในห้องกับเคนตะ หลังจากนั้นก็ไม่มีเสียงดังรบกวนมาจากห้องของป๊อปปี้
อีกเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย นี่ชั้นหนีรุ่นพี่ห่ามๆแบบนี้ไม่พ้นจริงๆหรอเนี่ย”ฟางรีบกลับเข้ามาในห้องแล้วล้อคประตูก่อนที่
จะบ่นกับตัวเองบนเตียงอย่างหงุดหงิด ติ้ง แต่แล้วฟางก็หันไปดุข้อความไลน์ในมือถือที่ดังขึ้น แล้ว
ต้องยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่ากั้งส่งข้อความมาให้
 
 
 
 
 
‘พี่กลับถึงห้องแล้วนะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า อย่านอนดึกนะครับน้องฟาง พี่เป็นห่วง’
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่กั้งเป็นห่วงเราด้วย กรี๊ดดดด/เห้ย เสียงดัง คนจะดูบอลโว้ย”ฟางอ่านข้อความที่กั้งส่งมาจบก็
กรี๊ดออกมาเสียงดังอย่างมีความสุขก่อนที่ป๊อปปี้จะทุบกำแพงผ่านห้องมาพร้อมกับตะโกนว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ชิ ถ้าหาหอใหม่ได้นะจะหนีไปเลยคอยดู”ฟางย่นจมูกเมื่อป๊อปปี้ตะโกนมาก่อนจะยิ้มกับข้อความ
ของกั้งต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอเค ปลื้ม ผัดซีอิ๊วไม่ใส่ผักนะ ได้ๆ เดี๋ยวขากลับพี่แวะซื้อยานวดให้นะ”โทโมะเดินคุยกับโทโมะ
เข้ามาในตลาดใกล้ๆมอเพื่อหาของกินก่อนที่จะนั่งลงที่ร้านอาหารตามสั่ง แล้วชะงักเมื่อเห็นแก้ว
เดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนๆที่เช่าบ้านด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วครับ โต๊ะมันเต็ม รังเกียจจะนั่งด้วยกันมั้ยครับ/อือ รังเกียจ โอ๊ย เจ็บนะ หมูหวาน ส้มส้ม”โท
โมะรีบเข้าไปชวนพวกของแก้วที่หาโต๊ะไม่ได้และจะเดินไปอีกร้านแล้วถาม ก่อนที่แกว้จะตอบตาม
ตรงจนถูกเพื่อนอีก2คนที่มาด้วยหยิกทันที
 
 
 
 
 
 
 
“นี่สินะ หนุ่มcute boyของวิศวะที่ย้ายมาเรียนปี1ใหม่ที่คณะเรา พึ่งเจอตัวจริงก็วันนี้ ขอบคุณนะ
คะที่ให้นั่ง ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ เลยมีคนเต็มตลอด เออ เราชื่อหมูหวานนะ นี่ก็ส้มส้ม ส่วนนี่พี่ว้า
กของโทโมะคงรู้จักกันแล้ว”หมูหวานรีบทักทายก่อนที่จะชวนโทโมะคุย แก้วเห็นเพื่อนทั้ง2ของ
ตัวเองนั่งลงก็จำเป็นต้องนั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว พี่โทโมะมาทานข้าวหรอคะ ห้อยป้ายปี1ใหม่แบบนี้น่ารักไปอีกแบบนะคะ เสียดายจังพี่ไม่น่า
ซิ่วไปเลย น้องรหัสเราปีนี้น่ารักมากเลยนะคะ แต่น้อยกว่ามายด์นิดนึง”มายด์เห็นโทโมะก็รีบเข้ามา
ทักก่อนที่จะลากเก้าอี้มานั่งคุยด้วยทันที
 
 
 
 
 
“งั้นเอาอย่างงี้มั้ย เดี๋ยวถ้าพี่ว่างแล้วจะนัดพวกเราไปเลี้ยงสายรหัสวิดวะรอบนอกเอง/จริงๆนะคะพี่
โทโมะ พี่โทโมะนี่น่ารักจังเลย ถ้าไม่ติดเป็นพี่รหัสมายด์นะ มายด์จะขอเป้นแฟนแล้ว ไปละค่า
เดี๋ยวมายด์โทรหาอีกทีนะคะ บาย”โทโมะพูดและนัดกับรุ่นน้องก่อนที่มายด์จะรีบออกไปเพราะ
เพื่อนเรียกแล้วไม่วายหยอดอดีตพี่รหัสตัวเองต่อ
 
 
 
 
 
“โอ้โห เนื้อหอมไม่เบาเลยนะโทโมะ อยู่คณะเดิมคงต้องฮอตมากแน่ๆ”ส้มส้มรีบแซว
 
 
 
 
 
 
“นี่ล่ะนะที่เค้าว่ากันว่าเด็กวิศวะพวกนายช่างมักจะปากหวานชอบหยอดกันทุกคน”แก้วพูดนิ่งๆ
พลางเชิดหน้ามองไปทางอื่น “แต่อย่างน้อยนายช่างเวลารักใครเค้ารักจริงนะครับ/หรอ ถ้าภูมิใจกับ
การเป็นนายช่างมากก็ออกไปสิ มาเรียนถาปัตทำไม หมูหวาน ส้มส้ม ชั้นไม่กินละนะเจอกันที่บ้าน
เลยละกัน”โทโมะพูดแล้วสบตาแก้วก่อนที่แก้วจะว่าแล้วลุกขึ้นเดินออกไปนอกร้านทันที
 
 
 
 
 
 
“ยัยแก้ว ใจเย็นๆสิ เอ้าไปซะแล้ว/ขอโทษแทนแก้วด้วยนะโทโมะ รายนั้นเค้าเคยอกหักจากแฟน
เก่าที่เรียนวิศวะมาก่อนน่ะเลยฝังใจกับคนคณะนี้”ส้มส้มร้องเรียกเพื่อนสาวไว้แต่ไม่ทันจนหมูหวาน
ต้องรีบขอโทษโทโมะแทนแก้ว ก่อนที่ทั้ง3จะนั่งจะนั่งกินข้าวต่อแล้วแยกกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
”ฮัลโหลทีเจหรอมีเรื่องจะถามหน่อยว่ะเรื่องแฟนเก่ากวินที่ชื่อแก้วน่ะ”โทโมะกดโทรศัพท์โทรออก
หาเพื่อนที่วิศวะทันที
 
 
 
 
บางครั้งไรเตอร์ก็สงสัยนะว่า ตอนอัพฟิคแล้วมันเด้งหลายรอบไม่รู้เป็นเพราะเน็ตบ้านไรเตอร์รึว่าเว็ปมันรวน5555
 
แต่ยังไงตอนหน้าเปิดสายรหัสแล้วจ้าาอย่าพึ่งหายไปไหนกันน้าขัดข้องทางเทคนิคนิดหน่อย55