ตัวสำคัญหรือตัวสำรอง

พค: เคะทำไมวันนี้มึงมาเช้าจังว่ะ.ทำหน้างงๆเคะ: พอดีกูตื่นเช้าละนอนไม่หลับว่ะ.ตอบหน้านิ่งพค: อ่อมึงเป็นรัยว่ะหน้าซีดๆ.มองรอบๆเคะเคะ: เอิ่มมม กูง่วงไงตื่นเช้าไงเลยง่วง.นึกในใจแถไปสิกูก่อนเกิดเรื่อง12ชั่วโมงที่แล้วปังๆๆ เสียงเคาะประตูดังลั่นเคะ: ใครค่าบ.ลืมตาช้าๆเมะ: พี่เองเคะเปิดประตูให้พี่หน่อย.ตะโกนลั่นเคะ: เดินไปเปิดประตูเมะ: ผลักเคะลงเตียง จับเเขนกดลงที่เตียงเคะ: เหี้ยพี่จะทำไรว่ะ.พยายามดิ้นเมะ: คิดว่าดิ้นละจะหลุดหรอ หึๆ.ยิ้มมุมปากเคะ: ปล่อยกูดิว่ะ กูบอกให้ปล่อยไง.ดิ้นเมะ: ไม่เว้ย.ไซร้คอเคะ ดูดคอเคะเคะ: อ่าส์….ซี๊ดอ่าส์ เมะ: ยัดควยเข้าไปในช่องเคะเคะ: พะ….พี่…มะ…เมะเมะ: หื้มมม ว่าไงคับ .มองเตะกระแทกถี่ๆเคะ: อ่ะ…อ่าส์…พะ…พี่เมะ/พูดไม่เป็นภาษาเมะ: อ่าส์ของน้องเคะนี่แน่นจริง อื้ม/ครางอย่างพอใจเคะ: เคะจะแตกแล้วอ่าส์/ซอยถี่ๆ2-3ทีแตกใส่หน้าตัวเองเม: รอพี่ด้วยสิครับ อื้มม อ่าส์/ ซอนถี่ๆ4-5ทีแตกในช่องเคะณ โรงอาหารโรงเรียน XXXเคะ: เห้อ กูเป็นใครกันแน่ว่ะ.ถอนหายใจเมะ: เป็นไรหรอ หื้ม?/มองหน้านิ่งเคะ: ป่าวนิพี่ไปดูแลเมียพี่เถอะ.มองไปทางชะนีชะนี: พี่เมะค่ะอยู่นี่นี่เองชะนีหาตั้งนานแหนะ/มองตาขวางใส่เคะเคะ: กูทำไรผิดว่ะ.เคะคิดในใจเมะ: พี่ขอโทดน่ะคับไปกินข้าวกันน่ะ.กอดเอวชะนี เดินไป หันกลับมามองเคะเคะ: ลุกขึ้นแล้วเดินกลับห้องพค: อีเคะจะไปไหน.ตะโกนเคะ: กลับห้องพค: ข้าวไม่แดก?เคะ: กูไม่หิวว่ะ