ตัวสำคัญหรือตัวสำรอง

พค: เคะทำไมวันนี้มึงมาเช้าจังว่ะ.ทำหน้างงๆ
เคะ: พอดีกูตื่นเช้าละนอนไม่หลับว่ะ.ตอบหน้านิ่ง
พค: อ่อมึงเป็นรัยว่ะหน้าซีดๆ.มองรอบๆเคะ
เคะ: เอิ่มมม กูง่วงไงตื่นเช้าไงเลยง่วง.นึกในใจแถไปสิกู
ก่อนเกิดเรื่อง12ชั่วโมงที่แล้ว
ปังๆๆ เสียงเคาะประตูดังลั่น
เคะ: ใครค่าบ.ลืมตาช้าๆ
เมะ: พี่เองเคะเปิดประตูให้พี่หน่อย.ตะโกนลั่น
เคะ: เดินไปเปิดประตู
เมะ: ผลักเคะลงเตียง จับเเขนกดลงที่เตียง
เคะ: เหี้ยพี่จะทำไรว่ะ.พยายามดิ้น
เมะ: คิดว่าดิ้นละจะหลุดหรอ หึๆ.ยิ้มมุมปาก
เคะ: ปล่อยกูดิว่ะ กูบอกให้ปล่อยไง.ดิ้น
เมะ: ไม่เว้ย.ไซร้คอเคะ ดูดคอเคะ
เคะ: อ่าส์….ซี๊ดอ่าส์
เมะ: ยัดควยเข้าไปในช่องเคะ
เคะ: พะ….พี่…มะ…เมะ
เมะ: หื้มมม ว่าไงคับ .มองเตะกระแทกถี่ๆ
เคะ: อ่ะ…อ่าส์…พะ…พี่เมะ/พูดไม่เป็นภาษา
เมะ: อ่าส์ของน้องเคะนี่แน่นจริง อื้ม/ครางอย่างพอใจ
เคะ: เคะจะแตกแล้วอ่าส์/ซอยถี่ๆ2-3ทีแตกใส่หน้าตัวเอง
เม: รอพี่ด้วยสิครับ อื้มม อ่าส์/ ซอนถี่ๆ4-5ทีแตกในช่องเคะ
ณ โรงอาหารโรงเรียน XXX
เคะ: เห้อ กูเป็นใครกันแน่ว่ะ.ถอนหายใจ
เมะ: เป็นไรหรอ หื้ม?/มองหน้านิ่ง
เคะ: ป่าวนิพี่ไปดูแลเมียพี่เถอะ.มองไปทางชะนี
ชะนี: พี่เมะค่ะอยู่นี่นี่เองชะนีหาตั้งนานแหนะ/มองตาขวางใส่เคะ
เคะ: กูทำไรผิดว่ะ.เคะคิดในใจ
เมะ: พี่ขอโทดน่ะคับไปกินข้าวกันน่ะ.กอดเอวชะนี เดินไป หันกลับมามองเคะ
เคะ: ลุกขึ้นแล้วเดินกลับห้อง
พค: อีเคะจะไปไหน.ตะโกน
เคะ: กลับห้อง
พค: ข้าวไม่แดก?
เคะ: กูไม่หิวว่ะ