รักออกแบบไม่ได้

พริม:พี่ออม
ออม:ห้ะๆ
พริม:ไปได้ยัง?
ออม:ไปไหน
พริม:ไปเที่ยวไง 
ออม:วันนี้วันหยุดนี่ ไม่พักผ่อนหรอครับ
พริม:ก็อยากไปเที่ยวกับคุณครูอ่ะคะ
ออม:แต่ครูไม่ให้ไปครับ
พริม:ก็พริมจะไปคะ ถ้าคุณครูไม่พาพริมไปงั้นเราเลิกกันคะ
ออม:ไปที่ไหนดีครับ คุณแฟน
พริม:ไปเยาวราชกัน
ออม:ไปๆเดี๋ยวครูหักคะแนนเลย โทษฐานที่ไม่กอดครูเวลานั่งรถ
พริม:เขินเป็นนะ(สวมกอด)
ออม:ดีมาก เดี๋ยวครูแถมหอม
พริม:โนเวย์คะ
ออม:โหวววว
พริม:นี่ๆรีบขับไปดีๆระวังรถด้วย
ออม:ครับๆ แม่ครับ
พริม:ใครแม่ พี่ออมอ่ะ
ออม:จะถึงละ
พริม:หิวแล้วเนี่ยยย
ออม:กินไรดีละ
พริม:กินข้าวหมูกรอบ
ออม:เอาสิ พี่ก็อยากกิน
พริม:พี่เลี้ยงพริมไหมอ่ะ
ออม:ไม่อ่ะ พริมจ่ายเองดิ
พริม:โหวว 
ออม:อะๆ เลี้ยงๆ
พริม:จริงๆนะ
ออม:อื้ม
พริม:กินได้หมดทุกอย่างเลยเปล่าาา
ออม:ตามสบาย ป๋าเลี้ยง
พริม:เย้ รักพี่ออมที่สู้ดดด
ออม:ครับๆ หรือจะไม่เลี้ยงดี
พริม:ไปดีกว่า ป่ะๆ
ออม:ครับๆ ใจเย็นๆ
-ร้านหมูกรอบ-
พริม:เฮียๆข้าวหมูกรอบ3ที่ ข้าวขาหมู1จาน ข้าวมันไก่2 เก๊กฮวย2คะ
ออม:กินเยอะเหมือนกันนะ
พริม:เลี้ยงไหวไหมค้าา
ออม:ถ้าเลี้ยงไม่ไหวคงไม่เป็นหมูหรอก
พริม:พี่ออมอ่ะ
ออม:ดึกๆไปดูของกันนะ
พริม:โอเค
ออม:อิ่มไหม
พริม:ยังๆไปหาทานอะไรต่ออีก
ออม:จุจริงๆ
พริม:ห้ะ อะไรนะ
ออม:พี่บอกว่าไปกินลูกชิ้นกัน
พริม:อ่อแล้วไป
ออม:อยากได้อะไรไหมเสื้อผ้า กระเป๋า
พริม:ไม่อ่ะ แค่พี่พาพริมมาก็ดีใจล่ะ
ออม:หยอดดด
พริม:อะไรคะคุณครู
ออม:ฝนจะตกล่ะ
พริม:ลับกันเลยไหมพี่ออม
ออม:ไปๆรีบกลับกัน
พริม:ขับดีๆนะ
ออม:ครับ
พริม:พี่ออมฝนตกแล้ว
ออม:อีก30นาทีจะถึงล่ะ เอาเสื้อคลุมพี่ไปคลุมก่อนนะ
พริม:แล้วพี่อ่ะ 
ออม:ไม่เป็นไรแค่นี้เอง เดี๋ยวถึงบ้านล่ะ 
พริม:ไม่เอาๆ เปียกก็เปียกด้วยกัน
ออม:ถึงล่ะ เข้าบ้านก่อน
พริม:แม่ๆ
ออม:แม่ไปไหนล่ะ
พริม:สงสัยไปงานเลี้ยงรุ่นแน่เลย
ออม:งั้นไปอาบน้ำก่อนไปเราอ่ะ
พริม:แล้วพี่อ่ะ
ออม:ไม่ต้องห่วงหรอกน่า
พริม:ขึ้นห้องพริมไป เดี๋ยวพริมเอาชุดพ่อเข้าไปให้
ออม:งั้นก็ได้
พริม:อะ ชุด
ออม:ขอบคุณครับ
พริม:ไหนมาเช็ดผมก่อนสิ
ออม:เดี๋ยวก็อาบน้ำแล้วหน่าา
พริม:เอามานี่
ออม:พริม
"เขาจูบฉันอย่างนุ่มนวลและอ่อนหวาน ฉันนี่ลอยได้เลยล่ะมันฟินสุดๆจากนั้นจูบก็เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาถอดกระดุมฉันทีละเม็ด จนเขาตั้งสติได้ผลักตัวฉันออก"
ออม:พี่ขอโทษนะ 
พริม:กำลังฟินเลย
ออม:ชอบหรอเรา
พริม:ก็ไม่เคยโดนนี่หน่า
ออม:เดี๋ยวรอเราพร้อมทุกอย่างเขาเลื่อนเลเวลนะ
พริม:ทะลึ่ง
ออม:แต่คิดใช่ไหม
พริม:ก็คิด เห้ย!!บ้าา
ออม:ไปๆอาบน้ำได้แล้ว
พริม:คะๆ