รักร้าย...ของนายจอมกวน

ในขนาที่ทั้นสองคุยกันอยู่โดยไม่รู้ว่ามีคนแอบฟังอยู่
เจโฮป:หึๆเสร็จฉันแน่
.
ตอนเย็น
.
จองกุกได้แบกจีมินกลับหอเพราะว่าจีมินเดินไม่ไหว
จองกุก:จีมินอ่าาาาาา 
จีมิน:อืมมมมม
จองกุก:ถึงห้องแล้ว
จีมิน:แล้วววว
จองกุก:กุญแจอยู่ในกระเป๋ากางเกงอ่ะ
จีมิน:แล้ววว
จองกุก:เค้าหยิบไม่ได้ หยิบให้หน่อยยย
จีมิน:ก็ได้(ล่วงมือไปหยิบกุญแจในกระเป๋ากางเกง)
จองกุก:เสร็จยัง
จีมิน:เอาไป(ยืนกุญแจห้องให้)
จองกุก:เปิดประตูเข้าห้อง
แล้วทั้งสองก็ทำงานที่อาจารย์สั่ง
.
ด้านจิน ณ บ้านจีมิน
จิน:นี้ม่อนจะตามฉันไปถึงไหน
แรปม่อน:จนกว่าพี่จะยอมเป็นแฟนผม
จิน:จะบะ จบ้าหรอ(เขิลหน้าแดง)
แรปม่อน:พี่จินตอนไหนจะยอมเป็นแฟนผมสักทีผมตามจีบพี่นานแล้วนะ
จิน:ม่อนฟังพี่นะ พี่ไม่ได้ชอบม่อนนะ(พี่ไม่สามารถบอกออกไปได้จริงๆขอโทดนะ)
แรปม่อน:พี่ผมรู้ว่าพี่ก็แอบชอบเหมือนกันน่าาาาา
จิน:พี่ว่าม่อนไปหาคนที่ดีกว่าพี่ดีกว่านะ
แรปม่อน:ไม่ผมจะจีบพี่จนกว่าจะติด จนกว่าพี่จะยอมเป็นแฟนผม(เดินออกไปจากบ้านจิน)
จิน:แรปม่อนพี่ขอโทดนะ "พี่รักม่อนนะ" (พูดพร้อมกับร้องไห้)
.
.
กลับมาด้านจีมิน กลางดึก
.
จีมินได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากข้างห้อง
จองกุก:จีมินเป็นไรอ่ะทำไมไม่นอนอ่ะ (ขยี้ตา)
จีมิน:นี้อย่าขยี้สิ เราได้ยินเสียงแปลกๆมาจากห้องข้างๆอ่ะ
จองกุก:งั้นไปปดูกันป่ะ
จีมิน:ป่ะ
ทั้งคู่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้อง ต้นตอของเสียงดังและกำลังจะเคาะประตู
..
เอ้ะเสียงนั้นจะเป็นเสียงอะไรนะ??
โปรดติดตามตอนต่อไป.