รักร้าย...ของนายจอมกวน

เช้าวันต่อมา

.

จีมิน:กุกป่ะ

จองกุก:ป่ะเก็บเสร็จพอดีเลย

.

ทั้ง2คนเดินลงมาข้าง แล้วก็นั่งที่โต๊ะวีที่เดินมาเห็นพอดีจึงสงสัยว่าทั้ง2คนจะไปไหนกัน ทำไมต้องค้นของไปเยอะแยะ

.

วี:จะไปไหนกัน??

จองกุก:ไปอยู่หอครับ

วี:ใครให้ไป

จิน:พี่เองและ

วี:โฮ่!!แล้วที่ผมขอไม่เห็นจะให้ไปเลย

จิน:ก็พวกเขางานยุ่งกว่าแกตอนปี1นะ

วี:ชิ!!(งอลหนักมากกก)

จีมิน:งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ พวกผมรีบ

จิน:อ้าว!!แล้วไม่กินข้าวก่อนหรอ

จีมิน:ไม่เป็นไรครับเดียวผมไปกินที่มหาลัยเอา ไปแล้วนะครับ

จองกุก:ถอยดิพี่เกะกะว่ะ

วี:เอ้า!ไอเด็กนี้นิ

.

ณ มหาลัย

.

ด้านเจโฮป

เจโฮป:เพื่อนรักจ้าาาา

ม่อน:จ้าาาา สัสกูไม่ให้ลอก

เจโฮป:รู้ทัรกูอีกอีห่า ก้าจ้าาาา

ชูก้า:เหม่อลอยคิดถึงจีมิน

เจโฮป:ก้า ก้า! ก้า!! ไอเชี้ยก้า!!

ชูก้า:ตะโกนทำห่าไรอยู่ใกล้ๆแคนี้เอง(อุดหู)

เจโฮป:กูเรียกดีๆแล้วไดยินไหมล่ะ

ชูก้า:เอาไปได้ยินว่าอยากลอก ลอกเสร็จส่งให้กูด้วย

เจโฮป:เพื่อนรักกกก (จุ๊บแก้มชูก้า)

ชูก้า:สัสออกไปไกลๆกู(ทำท่าขนลุก)

.

ด้านจีมิน

จีมิน:กุกๆๆทำงานเสร็จยัง

จองกุก:อืมเสร็จแล้ว

จีมิน:งั้นเอาไปส่งกัน

จองกุก:ป่ะ

ระหว่างทั้ง2คนกำลังไปส่งก็เป็นจังหวะเดียวที่เจโฮปไปส่งงานเช่นเดียวกัน

เจโฮป:อ้าว น้องจีมินนี้สวัสดีครับคนสวย

จีมิน:สวยพ่อง(คิดในใจ)

จองกุก:มินป่ะไปส่งงานกัน

เจโฮป:เดียวก่อนสิ ไม่คิดจะทักพี่หน่อยหรอครับ

จองกุก:ไม่จำเป็น

จีมิน:ทำไมต้องมาเจอกันด้วยนะ(ซุบซิบกับจองกุก)

จองกุก:จริง

แล้วทั้ง2คนก็ได้ไปโดยไม่ลาเจโฮป

.

ตอนเย็น

.

รุ่นพี่ที่คณะ:น้องๆครับวันี้จะมีการจับพี่รหัสนะครับ

รุ่นน้อง:คราบบบ/ค้าาาาา

รุ่นพี่ที่คณะ:งั้นค่อยๆมาที่ละคนนะคับ

จีมิน:กุกป่ะ

จองกุก:ขอให้ได้คนที่หล่อๆด้วยเถอะ สาธุ

จีมิน:ส่ายหัวให้กับเพื่อนของตนเอง

.

ระหว่างที่ทุกนจับกันไปหมดแล้ว

.

จีมิน:ได้ใครอ่ะ

จองกุก:ไอพี่วีโครดเกลียดอ่ะ

จีมิน:โบราณว่าเกลียดสิ่งใดมักได้สิ่งนั้นนะ

จองกุก:แล้วมินได้ใครละไหนๆเอามาดูสิ(หยิบกระดาษมาจากจีมิน)

จีมิน:นี้!!เอาคืนมานะ

จองกุก:ให้ก็โง่สิ แบร่ แบร่ (วิ่งหนี)

จีมิน:ย่า!! (วิ่งตามจองกุก)

ผู้ญ.1:แก แก ฉันว่าสองคนนั้นเป็นแฟนกันแน่เลยอ่ะ

ผู้ญ.2:ใช่ๆฉันก็ว่างั้นแหละเหมาะกันจริงๆเลยคู่นี้

แล้วผู้ญ.ทั้งสองก็เริ่มจิ้นคู่นี้

จีมิน:แฮ่กๆๆ วู้บ(เป็นลมไป)

จองกุก:เฮ้ย!!มิน

รุ่นพี่ที่คณะ:เฮ้ย! มึงพาไปห้องพยาบาลเร็ว

จองกุก:มิน กุกขอโทษอย่าเป็นไรเลยนะมิน

.

ณ ห้องพยาบาล

.

จีมินหลับแบบไม่ได้สติ ซึ่งจองกุกก็ค่อยเฝ้าอยู่ข้างๆก็เอ่ยขึ้นว่า

จองกุก:มิน ฮึก กุกขอโทษ ฮึกๆๆ

จีมิน:ค่อยๆลืมตาขึ้น

จองกุก:พุ่งเข้ากอดจีมิน

จีมิน:จองกุกปล่อยเราก่อนเราอึดอัดนะ

จองกุก:จีมินอ่ะ ฮึกๆ

จีมิน:โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ(กลั่นขำเพราะว่าตอนที่จองกุกร้องไห้เป็นอะไรที่ตลกสำหรับจีมินมาก)

จองกุก:จีมินไม่เป็นแล้วนะ

จีมิน:อืม ว่าแต่เปิดดูยัง

จองกุก:ห้ะ!! อ่อออยังอ่ะ

จีมิน:งั้นเปิดดูสิ

จองกุก:ค่อยๆเปิดดูแต่ต้องตกใจเพราะว่าเป็นรคนที่เขาไม่อยากให้จีมินเข้าใกล้มาที่สุด

จีมิน:ใครหรอ??

จองกุก:พี่โฮป!!

จีมิน:อ่ออ ห้ะ!!

.

ในขนาดที่ทั้งสองคนพูดคุยกันอยู่นั้นโดยที่ไม่รูว่ามีคนแอบฟังอยู่

??:หึๆ เสร็จแน่คราวนี้

.

.

ใครกันนะที่มาฟังทั้งสองคนคุยกันเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ

โปรดติดตามตอนต่ไป.

#กลับมาอัพแล้วนะเยอะกว่าเดิมด้วย

#เม้นได้แต้ช่อย่าแรงเดียวแอทเสียใจ