รักใสๆของหนุ่มข้างบ้าน

 
                                           ตอนที่2
 
          โรงเรียนอินเตอร์ทรอนิกไฮสคูล เป็นโรงเรียนขนาดกลางเพราะโรงเรียนแห่งนี้รับนักเรียน
 
ต่อปีไม่เยอะไม่เน้นเด็กเก่งหรือเด็กหัวกะทิ แต่เน้นเด็กมีชาติตระกูล เรียกง่ายๆก็คือเน้นบ้านรวยก็
 
แค่นั้น  โรงเรียนนี้รับเฉพาะเด็กมัธยมต้น-ปลาย จะแบ่งออกเป็น2โซน โซนล่ะ3ตึก นั้นก็แปลว่า
 
มัธยมต้นก็อยู่โซน1 ส่วนมัธยมปลายก็อยู่โซน2 ม.1 จะอยู่ตึก1 เรียงลำดับต่อมาเรื่อยๆจนถึงตึก
 
สุดท้ายนั้นก็คือตึก6 โซน2 ของ ม.6 ตึกทั้งหมดจะหัวหน้าเข้าหาตรงกลางนั้นก็คือโดมหรือศูนย์
 
กีฬาส่วนร่วม
 
 
'ซึ่งตอนนี้ฉันก็ยืนอยู่หน้าโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว หน้าโรงเรียนที่มีกำแพงขนาดใหญ่และรั่วประตูอัน
 
เว่อร์วังเห้ยยยยยดีนะที่โรงเรียนนี้เปิดประตูตลอดเวลานั้นก็แปลว่าสามารถเข้าโรงเรียนได้ตลอด
 
ยกเว้นตอนออกต้องออกตามปกติ '
 
 
 
"ธนันต์ธรญ์ วันแรกก็สายเลยนะจ๊ะ เอ๊ะสวยขึ้นหรือเปล่าจ่ะเนี้ย" ครูโฟร์
 
 
"ขอบคุณค่ะ แต่หนูว่าหนูก็เหมือนเดิมเลยนะคะ"  พูดเสร็จก็หมุนตัวไปรอบๆ
 
 
"แต่ครูว่าหนูไม่ใส่แว่นแล้วหนูสวยกว่าเดิมมากเลยนะ" 
 
 
"ห๊ะ!!!!!!! อะไรนะคะ"   พุทโทธัมโมสังโค อย่าบอกนะว่าฉันลืมเอาแว่นตามาด้วยตายยยยย
 
แล้วทำยังไงดี
 
 
 
"เป็นอะไรไปธนันต์ธรญ์ ไปเซ็นชื่อแล้วขึ้นไปเรียนได้แล้ว"
 
 
"อ่อ ค ค ค่ะ คุณครูข๋าาหนูลืมเอาของสำคัญมาจากบ้านนะคะหนูขออนุญาตกลับไปเอาได้ไหมค่ะ"
 
 
"นี้เปิดเทอมวันแรกไม่มีอะไรมากหรอกลูกไปๆขึ้นตึกไปได้แล้ว"
 
 
"ค ค ค่ะ"
 
 
'โอ๊ยยยจะทำไงดี ทำไงดี อ่อกระเป๋าป้าถนอมเป็นคนจัดให้อาจจะมีในนี้ โอ๊ยยไม่มีทำไงดี ทำไงดี
 
ป้าถนอมนะป้าถนอมไม่มีแว่นแต่มีผ้าพันคอแบบบาง'
 
 
 
"อ้าวฟางเป็นอะไรทำไมพันหน้าพันหัวมาแบบนั้นล่ะ"  ขนมจีน
 
 
"อ่อพอดีหน้าเราแพ้แสงนะช่วงนี้หมอไม่อยากให้โดนแดดหรือแสงไฟก็เลยได้พันมานะ" ตายยย
 
แน่ๆยัยฟางเอ๋ย
 
 
"นี้มันก็พึ่งวันแรกเองเธอก็ไม่น่าจะมาเลยนะถ้ามันจะลำบากขนาดนี้นะ"
 
 
"อ่อ ม ม ไม่ลำบากหรอกขนมจีน แฮ่ๆๆๆฉันมาได้ ไปนะ"
 
 
'เห้ยยยัยนี้โก๊ะจริงๆนึกว่าเพื่อนโกหก' ขนมจีนพึมพรำคนเดียว
 
 
'ฉันได้ยินเธอพูดนะขนมจีน แต่ช่างเถอะ จะทำยังไงให้ฉันรอดวันนี้ไปได้เนี้ยยยยยคนก็เริ่มมองกัน
 
 
จังไม่เคยเห็นคน (สวยหรอ) '
 
 
อาจจะดองบ้างนิดหน่อยถ้าคิดไม่ออกแฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆ