รักใสๆของหนุ่มข้างบ้าน

                                           ตอนที่2

          โรงเรียนอินเตอร์ทรอนิกไฮสคูล เป็นโรงเรียนขนาดกลางเพราะโรงเรียนแห่งนี้รับนักเรียน

ต่อปีไม่เยอะไม่เน้นเด็กเก่งหรือเด็กหัวกะทิ แต่เน้นเด็กมีชาติตระกูล เรียกง่ายๆก็คือเน้นบ้านรวยก็

แค่นั้น  โรงเรียนนี้รับเฉพาะเด็กมัธยมต้น-ปลาย จะแบ่งออกเป็น2โซน โซนล่ะ3ตึก นั้นก็แปลว่า

มัธยมต้นก็อยู่โซน1 ส่วนมัธยมปลายก็อยู่โซน2 ม.1 จะอยู่ตึก1 เรียงลำดับต่อมาเรื่อยๆจนถึงตึก

สุดท้ายนั้นก็คือตึก6 โซน2 ของ ม.6 ตึกทั้งหมดจะหัวหน้าเข้าหาตรงกลางนั้นก็คือโดมหรือศูนย์

กีฬาส่วนร่วม

'ซึ่งตอนนี้ฉันก็ยืนอยู่หน้าโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว หน้าโรงเรียนที่มีกำแพงขนาดใหญ่และรั่วประตูอัน

เว่อร์วังเห้ยยยยยดีนะที่โรงเรียนนี้เปิดประตูตลอดเวลานั้นก็แปลว่าสามารถเข้าโรงเรียนได้ตลอด

ยกเว้นตอนออกต้องออกตามปกติ '

"ธนันต์ธรญ์ วันแรกก็สายเลยนะจ๊ะ เอ๊ะสวยขึ้นหรือเปล่าจ่ะเนี้ย" ครูโฟร์

"ขอบคุณค่ะ แต่หนูว่าหนูก็เหมือนเดิมเลยนะคะ"  พูดเสร็จก็หมุนตัวไปรอบๆ

"แต่ครูว่าหนูไม่ใส่แว่นแล้วหนูสวยกว่าเดิมมากเลยนะ" 

"ห๊ะ!!!!!!! อะไรนะคะ"   พุทโทธัมโมสังโค อย่าบอกนะว่าฉันลืมเอาแว่นตามาด้วยตายยยยย

แล้วทำยังไงดี

"เป็นอะไรไปธนันต์ธรญ์ ไปเซ็นชื่อแล้วขึ้นไปเรียนได้แล้ว"

"อ่อ ค ค ค่ะ คุณครูข๋าาหนูลืมเอาของสำคัญมาจากบ้านนะคะหนูขออนุญาตกลับไปเอาได้ไหมค่ะ"

"นี้เปิดเทอมวันแรกไม่มีอะไรมากหรอกลูกไปๆขึ้นตึกไปได้แล้ว"

"ค ค ค่ะ"

'โอ๊ยยยจะทำไงดี ทำไงดี อ่อกระเป๋าป้าถนอมเป็นคนจัดให้อาจจะมีในนี้ โอ๊ยยไม่มีทำไงดี ทำไงดี

ป้าถนอมนะป้าถนอมไม่มีแว่นแต่มีผ้าพันคอแบบบาง'

"อ้าวฟางเป็นอะไรทำไมพันหน้าพันหัวมาแบบนั้นล่ะ"  ขนมจีน

"อ่อพอดีหน้าเราแพ้แสงนะช่วงนี้หมอไม่อยากให้โดนแดดหรือแสงไฟก็เลยได้พันมานะ" ตายยย

แน่ๆยัยฟางเอ๋ย

"นี้มันก็พึ่งวันแรกเองเธอก็ไม่น่าจะมาเลยนะถ้ามันจะลำบากขนาดนี้นะ"

"อ่อ ม ม ไม่ลำบากหรอกขนมจีน แฮ่ๆๆๆฉันมาได้ ไปนะ"

'เห้ยยยัยนี้โก๊ะจริงๆนึกว่าเพื่อนโกหก' ขนมจีนพึมพรำคนเดียว

'ฉันได้ยินเธอพูดนะขนมจีน แต่ช่างเถอะ จะทำยังไงให้ฉันรอดวันนี้ไปได้เนี้ยยยยยคนก็เริ่มมองกัน

จังไม่เคยเห็นคน (สวยหรอ) '

อาจจะดองบ้างนิดหน่อยถ้าคิดไม่ออกแฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆ