รักใสๆของหนุ่มข้างบ้าน

-

เขียนโดย kikkok

วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 01.04 น.

  4 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,869 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2559 01.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ตอนที่2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

                                           ตอนที่2

 

          โรงเรียนอินเตอร์ทรอนิกไฮสคูล เป็นโรงเรียนขนาดกลางเพราะโรงเรียนแห่งนี้รับนักเรียน

 

ต่อปีไม่เยอะไม่เน้นเด็กเก่งหรือเด็กหัวกะทิ แต่เน้นเด็กมีชาติตระกูล เรียกง่ายๆก็คือเน้นบ้านรวยก็

 

แค่นั้น  โรงเรียนนี้รับเฉพาะเด็กมัธยมต้น-ปลาย จะแบ่งออกเป็น2โซน โซนล่ะ3ตึก นั้นก็แปลว่า

 

มัธยมต้นก็อยู่โซน1 ส่วนมัธยมปลายก็อยู่โซน2 ม.1 จะอยู่ตึก1 เรียงลำดับต่อมาเรื่อยๆจนถึงตึก

 

สุดท้ายนั้นก็คือตึก6 โซน2 ของ ม.6 ตึกทั้งหมดจะหัวหน้าเข้าหาตรงกลางนั้นก็คือโดมหรือศูนย์

 

กีฬาส่วนร่วม

 

 

'ซึ่งตอนนี้ฉันก็ยืนอยู่หน้าโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว หน้าโรงเรียนที่มีกำแพงขนาดใหญ่และรั่วประตูอัน

 

เว่อร์วังเห้ยยยยยดีนะที่โรงเรียนนี้เปิดประตูตลอดเวลานั้นก็แปลว่าสามารถเข้าโรงเรียนได้ตลอด

 

ยกเว้นตอนออกต้องออกตามปกติ '

 

 

 

"ธนันต์ธรญ์ วันแรกก็สายเลยนะจ๊ะ เอ๊ะสวยขึ้นหรือเปล่าจ่ะเนี้ย" ครูโฟร์

 

 

"ขอบคุณค่ะ แต่หนูว่าหนูก็เหมือนเดิมเลยนะคะ"  พูดเสร็จก็หมุนตัวไปรอบๆ

 

 

"แต่ครูว่าหนูไม่ใส่แว่นแล้วหนูสวยกว่าเดิมมากเลยนะ" 

 

 

"ห๊ะ!!!!!!! อะไรนะคะ"   พุทโทธัมโมสังโค อย่าบอกนะว่าฉันลืมเอาแว่นตามาด้วยตายยยยย

 

แล้วทำยังไงดี

 

 

 

"เป็นอะไรไปธนันต์ธรญ์ ไปเซ็นชื่อแล้วขึ้นไปเรียนได้แล้ว"

 

 

"อ่อ ค ค ค่ะ คุณครูข๋าาหนูลืมเอาของสำคัญมาจากบ้านนะคะหนูขออนุญาตกลับไปเอาได้ไหมค่ะ"

 

 

"นี้เปิดเทอมวันแรกไม่มีอะไรมากหรอกลูกไปๆขึ้นตึกไปได้แล้ว"

 

 

"ค ค ค่ะ"

 

 

'โอ๊ยยยจะทำไงดี ทำไงดี อ่อกระเป๋าป้าถนอมเป็นคนจัดให้อาจจะมีในนี้ โอ๊ยยไม่มีทำไงดี ทำไงดี

 

ป้าถนอมนะป้าถนอมไม่มีแว่นแต่มีผ้าพันคอแบบบาง'

 

 

 

"อ้าวฟางเป็นอะไรทำไมพันหน้าพันหัวมาแบบนั้นล่ะ"  ขนมจีน

 

 

"อ่อพอดีหน้าเราแพ้แสงนะช่วงนี้หมอไม่อยากให้โดนแดดหรือแสงไฟก็เลยได้พันมานะ" ตายยย

 

แน่ๆยัยฟางเอ๋ย

 

 

"นี้มันก็พึ่งวันแรกเองเธอก็ไม่น่าจะมาเลยนะถ้ามันจะลำบากขนาดนี้นะ"

 

 

"อ่อ ม ม ไม่ลำบากหรอกขนมจีน แฮ่ๆๆๆฉันมาได้ ไปนะ"

 

 

'เห้ยยยัยนี้โก๊ะจริงๆนึกว่าเพื่อนโกหก' ขนมจีนพึมพรำคนเดียว

 

 

'ฉันได้ยินเธอพูดนะขนมจีน แต่ช่างเถอะ จะทำยังไงให้ฉันรอดวันนี้ไปได้เนี้ยยยยยคนก็เริ่มมองกัน

 

 

จังไม่เคยเห็นคน (สวยหรอ) '

 

 

อาจจะดองบ้างนิดหน่อยถ้าคิดไม่ออกแฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา