ผิดที่เธอ...แกล้งรัก

 

 

 

 

"ชิ ได้เงินจากแม่ชั้นไปตั้งเยอะ พกเงินมาทำงานแค่300 งกไปมั้ยเนี่ย"ป๊อปปี้ที่หยิบกระเป๋าของฟางกลับมาที่บ้าน ก็แอบรื้อค้นข้าวของในกระเป๋าฟางแล้วบ่นไม่หยุด

 

 

"เอ๊ะ ยานี่"แต่แล้วขวดยาขวดเล็กๆหล่นออกมาจากช่องเล็กๆในกระเป๋าฟางทำให้ป๊อปปี้ชะงัก ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

"คนบ้า คนผีทะเล ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นลูกชายของคุณลดาได้"ฟางที่กลับมาถึงบ้านตอนค่ำๆแล้วรีบอาบน้ำทันทีก่อนจะมานั่งนวดขาที่เจ็บแล้วบ่นถึงป๊อปปี้อย่างแค้นใจ

 

 

"ท่องเอาไว้ยัยฟาง ว่าเรารับเงินเค้ามาแล้ว เพื่อแม่ๆ"ฟางพยายามท่องกับตัวเองเมื่อนึกถึงเงินที่ตัวเองรับมาจากแม่ของป๊อปปี้ก่อนที่จะเตรียมใจกับวันพรุ่งนี้ที่เธอต้องเจอที่โรงเรียนของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่น่าเชื่อว่าจะอึดจนมาทำงานวันที่2ได้ สุดยอดจริงๆ"เมื่อเข้ามาในห้องเรียนปอร์เช่ที่นั่งดีดกีต้าร์

เห็นฟางเดินเข้าก็รีบพูดเสียงดังก่อนที่คนอื่นจะหันมามองฟางเป็นตาเดียว

 

 

 

 

"เอาไปอ่านซะ หน้าที่ที่เธอต้องทำในวันนี้"ปีเตอร์เดินเข้ามาพร้อมกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วว่า

 

 

 

 

"ได้ไงล่ะ ชั้นต้องสอนพวกเธอร้องเพลงนะ"ฟางอ่านรายละเอียดในกระดาษก็โวยวาย

 

 

 

 

"ไม่ต้องสอนอะไรทั้งนั้นล่ะ เพราะเมื่อวานแค่วันแรกเธอก็ทำให้ชั้นเห็นแล้วว่าเธอน่ะไม่มีแระสิทธิ

ภาพในการสอนนักเรียน แค่คุมเด็กแค่6คนยังคุมไม่ได้ วันนี้ก็ไปทำหน้าที่แม่บ้านนี่ล่ะดีแล้ว ส่วน

คลาสร้องเพลงชั้นจะกลับมาสอนนักเรียนของชั้นเองเหมือนเดิม"ป๊อปปี้เดินเข้ามาพร้อมกัคำสั่ง

 

 

 

 

 

"ดีเลยพี่ป๊อป พวกเราชอบตอนพี่ป๊อปสอนพวกเราที่สุดแล้ว"ปลื้มพูดก่อนที่ทุกคนในห้องยกเว้น

มายด์จะร้องเฮอย่างดีใจที่ป๊อปปี้กลับมาสอนตัวเอง

 

 

 

 

 

"ไม่ยุติธรรม นี่นายแกล้งกันนี่"ฟางหน้างอแล้วรีบว่า

 

 

 

 

 

"แกล้งอะไรกัน ชั้นเป็นทั้งครูใหญ่และผู้บริหารที่นี่ชั้นมีสิทธิจะโอน ย้ายพนักงานที่นี่ก็ได้ ถ้าเธอไม่

พอใจก็ออกไปเลยสิ ประตูอยู่ทางโน้น แล้วก็เอาเงินคืนแม่ชั้นด้วยนะ"ป๊อปปี้พูดอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

"ไม่ คนอย่างชั้นไม่ยอมแพ้หรอก"ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างไม่ยอมก่อนที่จะเดินหัวเสียออกไป

ทำความสะอาดโรงเรียนของป๊อปปี้ทั้งหมดเพียงคนเดียว 

 

 

 

 

 

"ครูฟาง เดี๋ยวมายด์ช่วยดีกว่านะคะ ทำคนเดียวแบบนี้ทั้งหมดก็ไม่เสร็จหรอก"เมื่อเรียนร้องเพลง

เสร็จ มายด์ก็รีบวิ่งไปช่วยฟางที่กำลังยกถังน้ำไปถูพื้นห้องเรียนเต้น

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกมายด์ไม่น่าลำบากเลย"ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะแค่นี้เองและอีกอย่างมายด์ก็ไม่มีเรียนแล้ว อยู่ช่วยครูที่นี่ดีกว่า ดีกว่าไปสยามกับ

เพื่อนๆอีกเยอะเลย"มายด์ยิ้มกด่อนที่จะอาสาช่วยฟาง

 

 

 

 

"บ้านก็ออกจะรวยแต่กลับมาทำงานที่แม่บ้านเค้าทำ ทำไม ค่าขนมไม่พอรึไงถึงได้มาหารายได้

พิเศษเป็็นแม่บ้านน่ะ55"ตอนนั้นเองปีเตอร์เดินออกมาเห็นมายด์กับฟางช่วยกันทำความสะอาดก็รีบ

หัวเราะเยาะ

 

 

 

 

"หุบปากไปเลยนะปีเตอร์ อย่างน้อยเค้าก็เป็นครูเรานะ"มายด์โวยวาย

 

 

 

"ครูที่ไม่มีประสิทธิภาพน่ะสิ สอนใครก็ไม่ได้"ซีแนนว่า

 

 

 

 

"ใช่ๆ เอาเงินจากแม่ครูป๊อปมาตั้งเยอะ แต่สอนใครไม่ได้ หน้าที่นี้ล่ะเหมาะสุด"แองจี้เสริมอีกแรง

 

 

 

 

"มายด์ออกมาเดี๋ยวนี้นะ นี่ไม่ใช่หน้าที่ของเรา ครุไม่ยอมให้เราลำบากแบบนี้นะ"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

"แต่ครูฟางเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะทำไมต้องแกล้งครูฟางด้วย"มายด์ร้องไม่พอใจ

 

 

 

 

 

"เธอนี่มันยัยจุ้นจ้านจริงๆ มานี่เลยนะ"ปีเตอร์ถอนหายใจแล้วรีบลากมายด์ให้ไปกับกลุ่มตัวเองทันที

ทิ้งให้ฟางอยู่กับป๊อปปี้ตามลำพัง ฟางไม่อยากจะยุ่งกับป๊อปปี้ด้วยจึงเดินหนีไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้โห เก่งนะเนี่ยครูฟาง5ล้าน ทำงานทั้งวัน ไม่มีพักแบบนี้ใช้ได้นิ สงสัยชั้นคิดถูกแล้วแล้วที่ลด

เธอมาเป็นแค่แม่บ้านแบบนี้"ป๊อปปี้เดินตามไปว่าฟางอย่างสะใจที่เห็นฟางทำงานหนัก

 

 

 

 

 

"อยากจะวาอะไรก็ว่า ชั้นมันเอาเงินมาจากแม่คุณอยู่แล้วนิจะทำอะไรกับชั้นก็เชิญ"ฟางเบื่อที่จะ

ทะเลาะกับป๊อปปี้พูดต่อ ก่อนที่จะเดินเอาถังขยะไปเก็บในห้องเก็บของ แต่แล้วเธอก็เริ่มรู้สึกปวด

ท้องและเริ่มหน้ามืด ก่อนจะค่อยๆล้มลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

"นี่มันก็เย็นมากแล้วนะ จะขยันไปถึงไหนชั้นไม่มีโอทีให้หรอกนะ เห้ย"ป๊อปปี้ที่ยืนรอฟางข้างนอกก็

เดินเข้ามาว่าแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นฟางเป็นลมสลบไปแล้ว

 

 

 

 

"อย่ามาตายที่โรงเรียนของชั้นนะยัยบ้า"ป๊อปปี้คิดถึงขวดยาจากกระเป๋าฟางที่กำชับว่าต้องกินตรง

เวลาแล้วหน้าถอดสี ก่อนจะตัดสินใจอุ้มฟางไปส่งโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

ตอนที่3แล้วน้า ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนหน่อยน้าาาา