ป่วนหัวใจนายซุปตาร์

 
 
 
 
7
 
 
 
 
ติ๊ง ต่อง!!!
 
 
 
"มาหาใครคะ" คุณป้าแม่บ้านเดินมาเปิดประตูรั้วพร้อมถามไถ่คนตรงหน้าที่ยืนมองอยู่
 
 
 
"สวัสดีค่ะ ฉันมาขอพบคุณป๊อปปี้ค่ะ" ฟางยิ้มทักทายคุณป้าแม่บ้านทันทีที่เห็น
 
 
 
"คุณป๊อปปี้สั่งว่าห้ามไม่ให้คนนอกเข้าบ้านค่ะ" คุณป้าแม่บ้านทำท่าจะปิดประตู แต่ฟางจับไว้ก่อนพร้อมยื่นนามบัตรให้คุณป้าแม่บ้านดู
 
 
 
"อย่าพึ่งค่ะ เอ่อ คือฉันเป็นโปรดิวเซอร์ จะมาทำงานกับคุณป๊อปปี้ค่ะ" ฟางยื่นนามบัตรไปให้คุณป้าแม่บ้านดู โดยมีสายตาหนึ่งกำลังจ้องมองเธอจากในบ้าน ใช่..ป๊อปปี้กำลังมองเธอผ่านกล้องวงจรปิดหน้าบ้านของเขานั่นเอง
 
 
 
"พี่ทีเจ พายัยนั่นออกไปจากบ้านผมที" ป๊อปปี้ที่เอามือล้วงกระเป๋าดูจอแสดงวิดิโอกล้องวงจรปิดอยู่นั้นก็เอามือออกมาปิดจอทันที
 
 
 
"นี่มันยัยขี้เมานี่หว่า"
 
 
 
"ขี้เมา..อะไร" ป๊อปปี้หันไปมองทีเจที่กอดอกมองจอที่ถูกปิดไปเมื่อกี้
 
 
 
"ก็เมื่อหลายวันก่อนฉันเห็นยัยนี่ที่ร้านจิ้มจุ่มที่ฉันไปกินกับโปรดิวเซอร์กวิน เห็นยัยนี่นั่งเมาเป็นลูกหมาตกน้ำ แถมยังถูกไล่ออกเพราะไปรับสินบนคนอื่น แล้วก็.."
 
 
 
"ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงคนนี้อีกนะ แล้วจัดการพาออกไปด้วย" ป๊อปปี้พูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะเดินขึ้นห้องตัวเองไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เฮ้อ" ป๊อปปี้ทิ้งตัวลงบนเตียงนอนพลางถอนหายใจยาวๆ ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นจอแสดงวิดิโอกล้องวงจรปิดที่เขาติดไว้ทั่วบ้านแม้แต่ในห้องนอนของเขาเช่นเดียวกัน
 
 
 
"อะไรของยัยนี่" ป๊อปปี้จ้องไปที่จอก็พบกับฟางที่เขย่งเหมือนชูอะไรบางอย่างขึ้นมาที่กล้องวงจรปิด ป๊อปปี้รีบกดขยายจอขึ้น
 
 
 
'ขอโทษที่มารบกวน' ฟางเขียนข้อความใส่กระดาษทีล่ะแผ่นและชูขึ้นไปที่กล้องวงจรปิด
 
 
 
'รู้นะว่ารำคาญ'
 
 
 
'แต่ได้โปรด รับฉันไปทำงานด้วยนะ'
 
 
 
'ฉันจะตั้งใจทำงาน'
 
 
 
'ฉันจะไม่ดื้อ ไม่ซน'
 
 
 
'ฉันสัญญา เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่'
 
 
 
'มะรืนก็จะมา วันพรุ่งก็จะมา'
 
 
 
'จะมาจนกว่านายจะรับฉันไปทำงานด้วย'
 
 
 
 
 
"ยัยต๊อง" ป๊อปปี้ส่ายหัวนิดๆ ก่อนจะปิดจอแล้วล้มตัวลงนอนต่อบนเตียง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ติ๊ง ต่อง!!!
 
 
 
ติ๊ง ต่อง!!!
 
 
 
ติ๊ง ต่อง!!!
 
 
 
ฟางกดกริ่งหน้าบ้านป๊อปปี้สามครั้งแต่กลับไม่มีใครออกมาเปิดประตู ไม่มีแม้กระทั่งป้าแม่บ้านที่เจอกันเมื่อวาน ก่อนประตูรั้วใหญ่จะค่อยๆเปิดอย่างอัตโนมัติ ฟางเดินไปดูก็พบว่าป๊อปปี้กำลังจะขับรถออกมาฟางจึงรีบไปขวางหน้ารถไว้
 
 
 
"เดี๋ยวก่อน!!"
 
 
 
เอี๊ยด!!?
 
 
 
ป๊อปปี้ที่ใส่แว่นดำอยู่ในรถก็เปิดกระจกพร้อมชะโงกหน้าออกมาดู
 
 
 
"อย่าพึ่งไปค่ะคุณป๊อปปี้" ฟางรีบไปเปิดประตูรถพร้อมขึ้นไปนั่งบนรถกับป๊อปปี้
 
 
 
"..."
 
 
 
"เอ่อ คุณป๊อปปี้จะออกไปข้างนอกหรอคะ รับฉันติดรถไปด้วยนะคะ" ฟางยิ้มตาหยีก่อนจะหาของในกระเป๋า
 
 
 
"ลงไปจากรถของฉัน" ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบพร้อมด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย
 
 
 
"เอ่อ คือฉันซื้อกาแฟเย็นมาให้ค่ะ นี่เลย กำลังเย็นๆเลยนะคะ" ฟางไม่สนใจคำพูดของป๊อปปี้ ก่อนจะเปิดกระป๋องกาแฟพร้อมยื่นให้เขา
 
 
 
"ฉันบอกให้ลงไปจากรถฉันไง!" ป๊อปปี้ตวาดใส่ฟางอย่างแรงจนอีกคนสะดุ้งไป
 
 
 
"ฉันขอร้องนะคะ โปรดรับฉันไปเป็นโปรดิวเซอร์สารคดีส่วนตัวของคุณด้วยนะคะ"
 
 
 
"ไม่ลงไปใช่ไหม" ป๊อปปี้เหยียบคันเร่งพร้อมขับรถออกไปอย่างเร็วไว ฟางรีบหาที่จับทันที
 
 
 
"นี่ขับรถดีๆหน่อยได้ไหมคุณ" ฟางหันไปหาป๊อปปี้ที่ยังคงทำสีหน้าเรียบเฉยไม่สนใจสิ่งฟางพูด
 
 
 
"..."
 
 
 
"นี่คุณ! ขับรถช้าๆหน่อยได้ไหมกรี๊ด!!" ฟางตกใจที่ป๊อปปี้ขับรถเร็วและคดเขี้ยวไปมาอย่างไม่สนใจว่าเธอจะเป็นยังไง
 
 
 
"กรี๊ดดดดดดดด! ฮื่อ แม่จ๋า หนูยังไม่อยากตายยยยยย" ฟางจับที่โหนแน่นพร้อมหลับตาด้วยความกลัว
 
 
 
"อย่าขับเร็วเกินไปได้ไหมฮื่อออออออ กรี๊ดดดดดดดดดด จะชนเเล้วววว" ฟางมองไปข้างหน้า ป๊อปปี้ขับรถหักไปหักมาก่อนจะมีรถบรรทุกคันหนึ่งกำลังกลับรถ และ..
 
 
 
 
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด!
 
 
 
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!?!"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้วกกกกกกกกกกกกก!!" ฟางนั่งอ้วกอยู่ริมข้างทาง โดยมีป๊อปปี้ยืนพิงรถและมองดูอยู่
 
 
 
"แค่กๆ อ้วกกกกกกก" ฟางอ้วกเสร็จก็เช็ดหน้าเช็ดตา ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาเธอพร้อมยื่นขวดน้ำเพื่อให้ฟางเอาไว้ล้างหน้าล้างตาและดื่ม
 
 
 
"ขอบคุณค่ะ" ฟางรับขวดน้ำมาก่อนจะใช้มันล้างหน้า
 
 
 
"เธอต้องการเงินเท่าไหร่" ป๊อปปี้พูดต่อหลังจากยื่นให้แล้ว
 
 
 
"อะไรนะคะ" ฟางหันไปมองป๊อปปี้
 
 
 
"เธออยากได้เงินเท่าไหร่ เอาไปเท่านี้ก็แล้วกัน แล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก" ป๊อปปี้เขียนเช็ก ก่อนจะยื่นใส่มือฟาง
 
 
 
"เดี๋ยวก่อนสิคะ ฉันจะตั้งใจทำงานเลยค่ะ ช่วยรับฉันไปทำงานก่อนได้ไหมคะ" ฟางขอร้องป๊อปปี้ เธอเข้าไปเกาะแขนของเขา
 
 
 
"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน" ป๊อปปี้สะบัดแขนออกจากฟาง ก่อนจะไปขึ้นรถแล้วขับออกไปโดยปล่อยให้ฟางยืนมองรถที่ขับออกไปแล้วก่อนจะคุกเข่าและนั่งลงตรงนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮัลโหล"
 
 
 
(ฮัลโหลคุณป๊อปครับ ผมเจอเธอแล้วนะครับ คนที่คุณให้ผมไปสืบ)
 
 
 
"ผมก็เจอเธอแล้วครับ"
 
 
 
'มาดูสำหรับข่าวต่อมาเลยค่ะ เกิดอุบัติเหตุที่ถนนสาย 04 โดยมีรถเก๋งคันหนึ่งขับชนเข้ากับหญิงสาวน่าจะอายุราวๆ25-26 ท่ามกลางผู้คนนับสิบไปยืนมุงดู..' เสียงวิทยุที่ป๊อปปี้เปิดภายในรถทำให้เขาชะงักไป ถนนสาย 04 คือถนนที่เขาขับไปจอดให้ฟางลงเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา
 
 
 
(ฮัลโหลๆ คุณป๊อปครับ)
 
 
 
"เดี๋ยวผมจะโทรกลับนะครับ" ป๊อปปี้วางสายก่อนจะหักรถรีบขับตรงไปหาฟางทันที
 
 
 
 
 
"อย่าเป็นอะไรเลยนะฟาง"