จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
ฟาง: อย่าบอกนะว่ารีบมาห้างอ่ะ
 
 
ป๊อบ: ใช่ทำไม 
 
 
ฟาง: เหอะ เอาแต่ใจที่สุดเลย
 
 
ป๊อบ: ชั้นได้ยินนะ
 
 
ฟาง: ก็ตั้งใจจะพูดให้ได้ยินไง
 
 
 
                                พูดจบก็เดินนำหน้าไป
 
 
 
 
 
ฟาง: แล้วมาห้างเนี้ยจะมาซื้ออะไร
 
 
ป๊อบ: ก็ซื้อหลายอย่างอ่ะ
 
 
ฟาง: งั้นฟางไปนั่งรอที่ร้านกาแฟนะ
 
 
ป๊อบ: ไม่ได้!!!!
 
 
ฟาง: ห้ะ ทำไม
 
 
ป๊อบ:...... เอ่อ ชั้นจะซื้อเสื้อใหม่อ่ะ ซื้อสูท ซื้อหลายอย่างเลย
 
 
ฟาง: แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฟางไม่ทราบ
 
 
ป๊อบ: เกี่ยวดิ ก็ชั้นไม่อยากเดินคนเดียวอะ 
 
 
ฟาง: ก็โทรหาพี่ฟ้าซิ 
 
 
ป๊อบ: เลิกประชดได้ม่ะ
 
 
ฟาง: ไม่ได้ประชด
 
 
ป๊อบ: งั้นก็ไปกับชั้น มานี่ (ดึงมือฟางมาคล้องแขนแล้วจับไว้)
 
 
 
 
 
เฟย์: เห้ย !!
 
 
เขื่อน: เป็นไร !!
 
 
เฟย์: พี่ฟางกับพี่ป๊อบ !!
 
 
เขื่อน: จริงด้วย 
 
 
 
เฟย์: แต่ที่เค้าเห็นอ่ะ พี่ป๊อบเฮ้ยพี่ฟางคล้องแขนพี่ป๊อบแบบนี้เลยนะ (พูดล้วทำท่าประกอบกับเขื่อน)
 
 
 
เขื่อน: ฮ่าๆๆ แบบนี้ต้องรายงานข่าวซะหน่อย
 
 
 
 
 
 
 
 
                              ป๊อบปี้ลากฟางเข้าไปในร้านเสื้อผ้า มือข้างนึงก็เลือกอีกข้างก็ให้ฟางคล้องฟางพยายามแกะมือออก แต่ป๊อบปี้ยื้อไว้ 
 
 
ฟาง: ปล่อยได้แล้ว
 
 
ป๊อบ: ไม่ปล่อย
 
 
ฟาง: พนักงานมองกันใหญ่แล้วเนี้ย 
 
 
ป๊อบ: ปล่อยไปเดี๋ยวก็หนีอีก
 
 
ฟาง: ไม่หนี ปล่อยได้แล้ว
 
 
ป๊อบ: ได้ 
 
 
         ป๊อบปี้เปลี่ยนเป็นมาจับมือฟางไว้แน่น ฟางรู้สึกแปลกๆกับการกระทำของป๊อบปี้ ฟางพพยายามไล่ความคิดที่เป็นไปไม่ได้ออก 
 
 
ฟาง: ไหนบอกจะปล่อยไง
 
 
ป๊อบ: ....
 
 
ฟาง: ชิ!!
 
 
 
 
             พอออกจากร้านเสื้อก็เดินไปเรื่อยๆ ป๊อบปี้นึกสนุกอยากแกล้งฟาง เลยเดินมาที่หน้าร้านขายชั้นในผู้ชาย
 
 
ฟาง: เดี๋ยว !!
 
 
ป๊อบ: อะไร
 
 
ฟาง: ไม่เข้า เข้าไปเถอะ
 
 
ป๊อบ: ทำไม
 
 
ฟาง: จะให้เข้าไปทำไม 
 
 
ป๊อบ: เอาก็มาร้านขายกางเกงใน จะให้มาซื้อผ้าขนหนูอ่อ ห้ะ 
 
 
ฟาง: จะเข้าก็เข้าไปคนเดียวซิ ไม่เข้าด้วยหรอก
 
 
ป๊อบ: แต่เธอต้องเข้าไปกับชั้น 
 
 
ฟาง: ม้ายยยยยยยย !!!! 
 
 
 
 
 
                         เมื่อซื้อเสร็จฟางก็ออกมาหน้าฟางแดงไปหมดทั้งร้านมีแต่ของผู้ชาย ป๊อบปี้แอบหัวเราะและอมยิ้มกับท่าทีของฟาง 
 
 
 
ฟาง: หัวเราะอะไร ตลกมากอ่อ 
 
 
ป๊อบ: ก็ตลกดีนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
 
 
เขื่อน: อ่ะแฮ่มๆ
 
 
 
ป๊อบ: เขื่อน เฟย์
 
 
ฟาง: เฟย์ เขื่อน 
 
 
เฟย์: หัวเราะอะไรอยู่เหรอค่ะ 
 
 
ฟาง: ก็...เขื่อนพี่ชายเราอ่ะ แกล้งพี่
 
 
เขื่อน: อ้าวๆๆ พี่ชายครับ แกล้งอะไรพี่สะใภ้คนสวยของผมครับ
 
 
ป๊อบ: เปล่านิ ว่าแต่กินไรกันยังอ่ะ
 
 
เขื่อน: ยังว่าจะมาให้คุณพี่ชายเลี้ยง ซะหน่อย
 
 
ป๊อบ: อืม งั้นไปหาไรกินเถอะ 
 
 
 
 
                พอเจอเฟย์กับเขื่อนก็ทำเป็นขรึม เมื่อทานอาหารกันเสร็จทั้งสองคู่ก็แยกย้ายกันกลับไปที่บ้าน ฟางเดินขึ้นมาข้างบนแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งข้อความหาอาร์ม ขอโทษที่วันนี้ไม่ได้บอกลา ป๊อบปี้เห็นฟางนั่งแชทก็ทำทีเป็นเดินผ่านไปด้านหลังไปหยิบหนังสือ แล้วมานั่งอ่าน แต่สายตาพยายามมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ตลอด จนฟางรู้สึกว่าเหมือนมีคนมองก็เลยหันไปทางป๊อบปี้ ป๊อบปี้จึงทำเป็นอ่านหนังสือ ไม่ได้สนใจอะไร จนกระทั่งอาบน้ำเสร็จฟางแล้วกำลังจะเข้านอน ป๊อบปี้สั่งให้ฟางนอนบนเตียง เพราะป๊อบปี้เอางาน พวกเอกสารเป็นกองๆไปวางบนโซฟาเต็มไปหมด
 
 
 
ป๊อบ: ทนนอนข้างๆชั้นหน่อยล่ะกันนะ
 
 
 
ฟาง: พี่ป๊อบมั้งค่ะ ที่ทนๆนอนข้างๆฟางหน่อยก็แล้วกัน ว่าแต่ทำไมวันนี้ทำตัวแปลกๆจัง
 
 
ป๊อบ: แปลกอะไร
 
 
              จู่ๆก็มีเสียงข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ฟาง 
 
 
 
ป๊อบ: นี่ เลิกแชทแล้วมาคุยให้รู้เรื่องเลย แปลกอะไร 
 
 
ฟาง: เปล่า
 
 
ป๊อบ: จะคุยไรนักหนาห้ะ เอามานี่ (ดึงโทรศัพท์ในมือฟางออกแล้วปิดเครื่อง) 
 
 
 
ฟาง: เฮ้ย !! ทำอะไรของพี่เนี้ย 
 
 
ป๊อบ: ชั้นจะนอนล้ะ รำคาญ มันไม่ใช่เวลามานั่งแชท นี่มันเวลานอน นอนได้แล้ว 
 
 
 
 
 
 
                   เริ่มจะหึงเค้าแล้วละซิ อิอิ ><