จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
 
เฟย์: วันนี้ตื่นเร็วจังเลยน้าพี่ฟาง 
 
 
 
ฟาง: ปกติก็ไม่สายแบบเราหรอก 
 
 
 
เขื่อน: พี่ฟางแล้วพี่ป๊อบล่ะครับ 
 
 
 
ฟาง: ยังไม่ลงมาเลยอ่ะ 
 
 
 
เขื่อน: หรือว่าเมื่อคืน >< อึ้ยยยเขินแทน 
 
 
 
ป๊อบ: เขินบ้าอะไร 
 
 
 
เขื่อน: อุ้ย ! 
 
 
 
พ่อป๊อบ: ตื่นเร็วดีนะทุกคน 
 
 
 
เขื่อน: มอนิ่งครับพ่อ 
 
 
 
พ่อป๊อบ: ใครทำเนี้ย แปลกตาจัง ปกติอาหารเช้าไม่ใช่แบบนี้นิ 
 
 
 
ฟาง: ฟางตื่นมาทำเองค่ะ 
 
 
 
 
แม่ป๊อบ: หนูฟางทำเองหมดเลยเหรอลูก
 
 
 
ฟาง: ค่ะ แต่ก็มีป้านุ่นช่วยอีกแรงค่ะ 
 
 
 
ป้านุ่น: แต่คุณฟางทำคนเดียวคล่องแคล่วกว่าเยอะค่ะ 
 
 
 
แม่ป๊อบ: เดี๋ยวๆ...จะไปไหน ป๊อบปี้ 
 
 
 
ป๊อบ: วันนี้ผมมีงานเช้านะครับ ต้องเตรียมตัวประชุมอีก 
 
 
 
พ่อป๊อบ: กินบนโต๊ะให้หมดก่อน แล้วไปทำงานพร้อมหนูฟางอย่าลืมซิว่า เราต้องทำงานด้วยกันนะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: แต่ผมไม่ค่อยหิวอ่ะครับพ่อ...แล้วก็ไม่ชอบกินพวกอาหารเช้าแบบนี้ด้วยอ่ะครับ 
 
 
 
 
แม่ป๊อบ: หนูฟางตื่นมาทำเองเลยนะ กินหน่อยซิ 
 
 
 
 
ป๊อบ: น้องฟางครับ พี่ขอไม่กินนะ (พูดแนวประชด)  รอที่รถนะ
 
 
 
 
พ่อป๊อบ: ไอลูกคนนี้ ! 
 
 
 
 
เขื่อน: ผมว่า กินเลยดีกว่านะหิวจะแย่ล่ะ 
 
 
 
เฟย์: พี่ฟาง กินเถอะ 
 
 
 
 
ฟาง: ทุกคนทานเถอะ เดี๋ยวฟางรีบไปดีกว่า พี่ป๊อบจะรอนาน ฟางไปเอากระเป๋าก่อนนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
แม่ป๊อบ: โธ่ หนูฟาง อึ้ย ป๊อบนะป๊อบ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: วันหลังขับรถไปทำงานเองนะ ถ้าจะช้าแบบนี้
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่ได้ช้านะ เมื่อกี้ฟางก็ไม่ได้กินซะหน่อย 
 
 
 
ป๊อบ: ตื่นเช้ามาก็เป็นที่โปรดปรานของทุกคนในบ้านเลยนะ 
 
 
 
ฟาง: ถ้าจะหาเรื่องก็ขับรถไปเถอะค่ะ อย่าพูดเลยดีกว่า 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไม ชั้นพูดแทงใจดำอ่อ 
 
 
 
 
ฟาง: เปล่าหรอกค่ะ แค่ไม่อยากฟัง 
 
 
 
ป๊อบ: ไม่อยากฟัง ก็ลงไปซิ ไปเรียกแท็กซี่นู้น มานั่งทำไม นั่งฟังชั้นพูดทำไม ลงไปดิ 
 
 
 
 
 
       ระหว่างติดไฟแดง ฟางทนไม่ไหว เปิดประตูลงกลางสีแยกไฟแดง ป๊อบปี้ตกใจมาก แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นฟางโดนมอเตอร์ไซค์เฉี่ยวแล้วล้มลง ป๊อบปี้รีบลงมาดูฟาง แล้วเจรจากับคนขับ เพราะรถเกือบล้ม ป๊อบปี้ จ่ายเงินให้จำนวนหนึ่งเป็นค่าขอโทษ แล้วพาฟางขึ้นรถไปโรงพยาบาล 
 
 
 
 
 
พยาบาล: คนไข้ทำแผลเรียบร้อยแล้วนะค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: ครับ ขอบคุณครับ 
 
 
 
 
ฟาง: โอ๊ย! เจ็บจัง 
 
 
 
 
ป๊อบ: เป็นไงล่ะ ทำตัวเองจนได้ 
 
 
 
ฟาง: จะด่าจะว่าอะไรอีกล่ะค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: ชั้นพาเธอมาโรงพยาบาลแท้ๆนะ ขอบคุณสักคำมีมั้งมั้ย 
 
 
 
ฟาง: แล้วขอโทษสักคำ จะเคยมีมั้งมั้ย 
 
 
 
 
ป๊อบ: ย้อนอ่อ 
 
 
 
ฟาง: ไม่ได้ย้อนแต่ฟางไม่อยากเถียงกับพี่ป๊อบอีก 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอทำให้ชั้นเสียเวลามากเลยนะ รู้มั้ย แล้วถ้ากลับบ้านไปชั้นก็โดนด่าอีก เหอะ! 
 
 
 
ฟาง: ไม่ต้องห่วง หรอกค่ะฟางจะพูดกับทุกคนเอง 
 
 
 
ป๊อบ: ปากเก่งขึ้นเยอะนะ....หาทางกลับบ้านเองล่ะกัน 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ ปกติก็ไม่เคยจะสนใจใส่ใจอะไรอยู่แล้ว เชิญเถอะค่ะ รบกวนเวลาคุณป๊อบปี้มาเยอะแล้ว 
 
 
 
 
ป๊อบ: เก่งให้มันตลอดนะ (พูดจบก็เดินไป)